PETER VON KANT (François Ozon)

Peter_Von_Kant

Met ‘PETER VON KANT’ maakte Filmhuisfavoriet François Ozon een speelse, uiterst vrije remake van het meesterwerk van zijn favoriete regisseur: ‘Die Bittere Tränen von Petra von Kant’ van Rainer-Werner Fassbinder.

De vrouwen uit ‘Petra von Kant’ zijn hier vervangen door mannen, en Petra is Peter geworden, én een man die verdacht veel op de echte Fassbinder lijkt.

Peter von Kant is een succesvol regisseur die niet alleen aan de lopende band films produceert, maar die aan een even schrikbarend tempo cocaïne en gin-tonics naar binnen werkt, en die er plezier in schept zijn assistent en partner Karl constant te vernederen. Wanneer hij via de steractrice Sidonie (een vrolijk met von Kant mee coke snuivende Isabelle Adjani) de bloedmooie jonge aspirant-acteur Amir ontmoet, wordt hij op slag

holebiobsessief verliefd en stort hij zich als een hongerige hond op zijn knappe prooi.

Dat Amir gehuwd is, is geen belemmering: ze starten een relatie, waarbij Peter de uit een bescheiden milieu komende Amir zijn flat aanbiedt, en zijn nieuwe golden boy een doorbraak in de filmindustrie  Continue reading “PETER VON KANT (François Ozon)” »

LAS BESTIAS (Rodrigo Sorogoyen)

 

las-bestas-posterAntoine en Olga zijn een Frans koppel dat genoeg heeft van de moderne jachtige maatschappij: allebei willen ze in meer harmonie met de natuur gaan leven. Die rust en natuur vinden ze in een klein Spaans bergdorpje, ergens in Galicië, waar ze zich als bioboeren gaan vestigen.

Maar hoe idyllisch de omgeving en hun plan ook, het contact met de buren, de beenharde broers Xan en Lorenzo, verloopt niet zo natuurlijk harmonisch.

En die ongemakkelijke relatie loopt verder uit de hand wanneer er plannen voor een groot windturbineproject in het dorpje op tafel komen te liggen: de verarmde Xan en Lorenzo willen maar al te graag op de lucratieve deal ingaan, terwijl Antoine en Olga net naar het dorpje zijn verhuisd om van de natuur te genieten, niet om tussen de windturbines te leven.
Stukje bij beetje loopt de bittere split tussen de autochtone bewoners en ‘de Fransozen’ verder en verder uit de hand…

Met ‘LAS BESTIAS’ heeft Rodrigo Sorogoyen een fantastische, extreem beklemmende en wurgend spannende thriller gemaakt waarin niks of niemand clichématig zwart-wit is: idealistische bioboeren die uiteraard vóór groene energie zijn (tot er tien windturbines

achter hun pesticidevrij veld dreigen op te doemen) of conservatieve autochtone keikoppen die nooit iets van die groene nieuwlichterij moesten weten (tot blijkt dat ze een aardige cent aan de green deal rond zo’n turbine kunnen verdienen), yep, niémand van ons is honderd procent heilig of honderd procent slecht – en nergens komt dat beter tot uiting dan in een gruwelijk uit de hand lopende burenruzie.

De film werd vaagweg geïnspireerd door het gelijkaardige, waargebeurde verhaal van de Nederlander Martin Verfondern, die met zijn echtgenote naar Galicië verhuisde om er Continue reading “LAS BESTIAS (Rodrigo Sorogoyen)” »

THE FRENCH DISPATCH (Wes Anderson)

French_Dispatch_poster

U hebt er even op moeten wachten, maar hier is-tie-dan eindelijk, folks: ‘THE FRENCH DISPATCH’ van de onnavolgbare Wes Anderson!

Met ‘The French Dispatch’ maakte Anderson tegelijk een ode aan de journalistiek én een liefdesverklaring aan de cinema: de film speelt zich af op de redactie van The French Dispatch, een blad voor Amerikaans expats in Frankrijk, gevestigd in het stadje Ennui-sur-Blasé (iemand die dat soort naam bedenkt als de lokatie van zijn film kan voor ons maar weinig fout meer doen).

De film speelt zich niet alleen af bij een magazine, hij is ook helemaal opgebouwd volgens de structuur van een blad: nu eens bevinden we ons in een essay over de studentenopstand van Parijs, dan weer zitten we in een overlijdensbericht, in een artikel over een compleet foutgelopen ontvoering of in een reisreportage.

Dat levert een heerlijke doolhof aan kriskras door elkaar lopende en dan weer bij elkaar komende verhaallijnen op, allemaal volgepropt met tientallen grappige, ratelende personages, vertolkt door een zowaar NOG indrukwekkender rijtje acteurs en actrices dan

hij al voor zijn vorige films wist te strikken.
Namen, vraagt u?
Hierzie: Timothée Chalamet! Tilda Swinton (alweer heerlijk in een rol als kunstcritica)! Mathieu Amalric! Bill Murray (als de hoofdredacteur van het blad)! Cécile de France! Jeffrey Wright! Benicio del Toro! Denis Ménochet! Saoirse Ronan! Owen Wilson!
Zowaar zelfs Henry Winkler (yep, The Fonz uit ‘Happy Days’) duikt opeens in de film op.
O, en dan vergeten we nog Frances McDormand, Léa Seydoux en Christoph Waltz.
En Adrien Brody. En Willem Dafoe. En Anjelica Huston. En Edward Norton. En… En…

Los van de zalige verhaalstructuur is ‘The French Dispatch’ dan ook nog eens een esthetisch festijn, gemaakt met de visuele flair waar Wes Anderson terecht zijn naam en Continue reading “THE FRENCH DISPATCH (Wes Anderson)” »

SEULES LES BÊTES (Dominik Moll)

Seules_Les_BetesKijkwijzer:

Kijkwijzer_12_Geweld_Angst_Seks_Taal

 

 

 

—-
Lang, héél lang geleden toonde het Filmhuis ‘Harry, un ami qui vous veut du bien': wie er toen bij was, zal zich zeker dit volstrekt briljant Hitchcockiaans werkstukje van de toen totaal onbekende Dominik Moll herinneren, een Fransman die daarna opnieuw in de volstrekte anonimiteit verdween.

Om nu na al die jaren opeens opnieuw boven water te komen met ‘Seules Les Bêtes’, een meesterlijke whodunnit die door de Nederlandstalige pers helaas volstrekt over het hoofd werd gezien – ook bezuiden de taalgrens worden soms films gemaakt, heren recensenten! Maar u kent ons: wij graven graag dit soort pareltjes boven.

‘Seules Les Bêtes’ is een thriller over een verdwenen – vermoorde – vrouw in de koude Franse bergen, maar begint in een stoffig, bloedheet Afrikaans dorp, waar een man op zijn motorfiets door de straat scheurt met een geit op de schouders.
Om te weten wat een man-met-geit in godsnaam met een moord in het verre Frankrijk te

maken heeft, neemt Moll ons mee in een spannende, wild kronkelende en constant verrassende thriller die de kijker twee uur lang op het puntje van zijn stoel weet te houden.

In Frankrijk begint het verhaal bij ene Alice, een sociale werkster die haar echtgenoot bedriegt met Joseph, één van haar cliënten. Wanneer die twee langs de kant van de weg Continue reading “SEULES LES BÊTES (Dominik Moll)” »

GRACE A DIEU (François Ozon)

grace_affiche

Alexandre is een katholieke familievader die in Lyon een doodgewoon, rustig leven leidt met zijn vrouw en kinderen.

Dat verandert helemaal wanneer hij op een dag ontdekt dat de priester die hem destijds als scoutsjongen misbruikte al die jaren later nog steeds met kinderen werkt.

Waneer hij samen met twee andere slachtoffers van de priester een actiegroep opzet om de stilte hierrond te doorbreken, ontdekken ze pas echt hoeveel slachtoffers de mangemaakt heeft, én hoe het misbruik zelfs door de hoogste kringen binnen de Franse kerk toegedekt is.

Maar aan hun actie hangt een prijskaartje: ze zal hun levens compleet overhoop halen…

‘Grâce à Dieu’ werd door François Ozon – tot nader order de beste Franse regisseur van zijn generatie – gebaseerd op de zaak van de pedofiele priester Bernard Preynat.

Diens advocaten probeerden afgelopen maanden de release van de film tegen te Continue reading “GRACE A DIEU (François Ozon)” »

JUSQU’A LA GARDE (Xavier Legrand)

jusqualagarde

Het echtpaar Besson zit voor de rechtbank volop in een zeer pijnlijke (v)echtscheidingszaak verwikkeld.

Miriam beschuldigt haar man Antoine van geweld tegen hun elfjarige zoontje en eist het volledige hoederecht, ook al omdat de kleine Julien beweert dat hij zijn vader (die hij overigens constant ‘l’autre’ noemt) niet meer wil zien.

Maar Antoine beweert dan weer dat zijn vrouw een kille manipulatrice is die de kinderen tegen hem opzet, en dat de beweringen van hun zoontje helemaal door haar ingefluisterd zijn. En hebben de grootouders dan geen recht meer om hun kleinkind te zien?

Kortom: een quasi onmogelijke zaak van woord tegen woord, waarin de rechter een Salomonsoordeel zal moeten vellen. Dat luidt dat Miriam het hoederecht krijgt, maar dat Julien één weekend op twee bij zijn vader zal doorbrengen.

Helaas loopt die regeling al van bij het eerste weekend fout: het zoontje wordt meteen gebruikt als speelbal in wederzijdse pesterijen, chantage en manipulaties van de ouders. Al snel wordt voor iedereen – en dan zéker voor de steeds angstigere Julien – duidelijk Continue reading “JUSQU’A LA GARDE (Xavier Legrand)” »

DANS LA MAISON (François Ozon)

Dans La Maison AfficheKort samengevat: Germain is een uitgebluste leraar Frans, doodmoe van de banaliteit van zijn directie én van zijn leerlingen.

Tot hij op een dag midscheeps getroffen wordt door ‘Dans La Maison’, een briljant opstel waarin één van die leerlingen beschrijft hoe hij in het gezin van een klasgenoot infitreert.

De leraar moedigt de talentvolle leerling aan het verhaal verder uit te werken, maar die interpreteert dat als een vrijgeleide om écht het huis van zijn klasgenoot (en diens sensuele moeder) binnen te dringen…

Goed om weten: trouwe Filmhuisgangers zijn uiteraard al flink vertrouwd met het werk van François Ozon, met films als ‘Swimming Pool’, ‘8 Femmes’, ‘Le Refuge’ en ‘Sous Le Sable’ volgens ons de beste Franse cineast van de afgelopen tien jaar.

Ook in ‘Dans La Maison’ toont Ozon zich weer in absolute topvorm: een subtiele en intelligente komische thriller waarin hij zijn favoriete thema’s als manipulatie en Continue reading “DANS LA MAISON (François Ozon)” »

INGLOURIOUS BASTERDS (Quentin Tarantino)

Inglourious-Basterds-inglourious-basterds-18440744-1280-854Luitenant Aldo Raine wordt samen met een stel joods-Amerikaanse soldaten achter de Duitse linies gedropt.

Hun doel?
Zoveel mogelijk moffen om zeep helpen, tiens!

Aangezien ze die opdracht zéér succesvol vervullen, worden Raine en zijn bende basterds een tijdje later ingezet voor de zogenaamde Operation Kino.
Goebbels, Hitler en de rest van de nazitop zullen in Parijs namelijk samen de grootse première van een Duitse propagandafilm meemaken: hét perfecte moment om ze allemaal tegelijk in één klap uit te schakelen!

De pers was voor één keer unaniem: ‘Inglourious Basterds’ is de beste Tarantino in jaren, en in dat geval mag die nieuwe QT uiteraard niet op het Filmhuisprogramma ontbreken.

‘Inglourious Basterds’ is een meer dan twee uur durend festijn volgepropt met alles wat een Tarantino tot een Tarantino maakt: de filmreferenties vliegen de kijker om de oren (van Leni Riefenstahl tot ‘The Dirty Dozen’, en van Italiaanse B-pulp en Ennio Morricone tot G.W. Pabst), er mag à volonté gelachen worden met de macabere humor (Brad Pitt is hilarisch als de belachelijk wraakzuchtige hillbilly-luitenant Raine, een man die zijn troepen de Duitsers bij voorkeur laat scalperen) en Tarantino kan zich Continue reading “INGLOURIOUS BASTERDS (Quentin Tarantino)” »