Tagarchief: Melvil Poupaud

COUP DE CHANCE (Woody Allen)

Geplaatst op door

Fposter_Coup_de_chanceanny (rol van Lou de Laâge) is getrouwd met Jean (Melvil Poupaud), een stinkend rijke zakenman die graag met zijn rijkdom uitpakt. Want of het nu om peperdure juwelen voor zijn vrouw gaat, of om exclusieve vintage Märklin-treintjes voor zichzelf, het mag geweten zijn dat het succeskoppel er warmpjes inzit.

Bovendien wonen ze in één van de sjiekste wijken van Parijs, staan ze allebei aan de top in hun professionele leven en gedragen ze zich nog altijd als twee verliefde tortelduifjes.
Is dit het ideale koppel, met het ideale leven?
We zouden bijna denken van wel.

Bijna.
Want bij nader inzien blijkt de aalgladde Jean toch nogal bezitterig en achterdochtig tegenover zijn eega Fanny. Wanneer die laatste per toeval na jaren haar oude studiegenoot Alain (rol van Niels Schneider) tegen het lijf loopt, zet dat onverwacht het leven van het droomkoppel helemaal op zijn kop.

Eén voor één vallen de maskers van de schone schijn af…

Woody Allen heeft de laatste jaren enkele ferme missers afgeleverd (die u dan ook niét kon zien bij ons), maar met het frisse en verrassende relatiedrama ‘Coup de Chance’ heeft hij eindelijk weer zijn oude sprankeling hervonden – en nog wel helemaal en Français, saperlipopette!

De plot is losjes gebaseerd op / een hommage aan de geweldige klassieker ‘La Femme Infidèle’ van Claude Chabrol, terwijl de film zich in Allens eigen werk ergens tussen het Continue reading “COUP DE CHANCE (Woody Allen)” »

J’ACCUSE (Roman Polanski)

Geplaatst op door

 

J_AccuseU dacht dat het nog nooit zo erg is geweest met de polarisering in de maatschappij als tegenwoordig?

U dacht dat het antisemitisme uitgevonden was door de Duitsers?
U dacht dat ons gerechtelijk apparaat slecht functioneert?

Dan raden wij u aan naar ‘J’accuse’ te komen kijken: de excellente nieuwe van Roman Polanski gaat namelijk over de affaire Dreyfus, de beruchte gerechtelijke dwaling die aan het einde van de 19de eeuw de Franse samenleving helemaal in tweeën splijtte.

De (joodse) legerkapitein Alfred Dreyfus werd in 1894 schuldig bevonden aan spionage, en bijgevolg veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf op Duivelseiland. Maar wanneer kolonel Picquart aan het hoofd van de dienst Contraspionage benoemd wordt,

ontdekt die dat de bewijzen tegen Dreyfus vervalst waren, én dat de echte spion nog altijd vrij rondloopt.

En hoewel Picquart een verstokte nationalist en antisemiet is, is er toch nog één iets waar hij een nog grotere hekel aan heeft dan aan Joden: aan leugens en onrecht. Meer nog: hij is zelfs bereid zijn hele carrière op het spel te zetten om de ware feiten in de Continue reading “J’ACCUSE (Roman Polanski)” »

GRÂCE A DIEU

Geplaatst op door

grace_afficheUPDATE: door de coronapandemie is deze vertoning afgelast.

—-

Alexandre is een katholieke familievader die in Lyon een doodgewoon, rustig leven leidt met zijn vrouw en kinderen.

Dat verandert helemaal wanneer hij op een dag ontdekt dat de priester die hem destijds als scoutsjongen misbruikte al die jaren later nog steeds met kinderen werkt.
Waneer hij samen met twee andere slachtoffers van de priester een actiegroep opzet om

logo_ccv_kleurde stilte hierrond te doorbreken, ontdekken ze pas echt hoeveel slachtoffers de mangemaakt heeft, én hoe het misbruik zelfs door de hoogste kringen binnen de Franse kerk toegedekt is.

Maar aan hun actie hangt een prijskaartje: ze zal hun levens compleet

Continue reading “GRÂCE A DIEU” »

ETE 85 (François Ozon)

Geplaatst op door

ete-85-posterKijkwijzer:

Kijkwijzer_12_Taal_Drugs

 

 

 

—-

Zomer 1985, ergens in een Normandisch havenstadje.

Wham! en Bananarama staan hoog in de hitparade, de meer depri pubers zoeken gezamenlijk troost bij The Cure.

De 16-jarige Alexis (Félix Lefebvre) is nog maar net met zijn ouders naar de Normandische kust verhuisd, en zoekt zijn weg in zijn nieuwe woonplaats, waar hij zonder vrienden beland is.

Wanneer hij na een plots opduikend onweer-op-zee van de verdrinkingsdood gered wordt door de stoere en wel héél erg zelfverzekerde local David (gespeeld door

holebiBenjamin Voisin), krijgt hij er in elk geval meteen één vriend bij.

Bovendien blijkt David niet zomaar een vriend: de twee vormen – onder de wel héél erg felle aanvuring van Davids moeder – al snel een onafscheidelijk koppel dat een klassieke liefdeszomer vol boottochtjes, feestjes, kampvuuravonden en spannende

Continue reading “ETE 85 (François Ozon)” »

GRACE A DIEU (François Ozon)

Geplaatst op door

grace_affiche

Alexandre is een katholieke familievader die in Lyon een doodgewoon, rustig leven leidt met zijn vrouw en kinderen.

Dat verandert helemaal wanneer hij op een dag ontdekt dat de priester die hem destijds als scoutsjongen misbruikte al die jaren later nog steeds met kinderen werkt.

Waneer hij samen met twee andere slachtoffers van de priester een actiegroep opzet om de stilte hierrond te doorbreken, ontdekken ze pas echt hoeveel slachtoffers de mangemaakt heeft, én hoe het misbruik zelfs door de hoogste kringen binnen de Franse kerk toegedekt is.

Maar aan hun actie hangt een prijskaartje: ze zal hun levens compleet overhoop halen…

‘Grâce à Dieu’ werd door François Ozon – tot nader order de beste Franse regisseur van zijn generatie – gebaseerd op de zaak van de pedofiele priester Bernard Preynat.

Diens advocaten probeerden afgelopen maanden de release van de film tegen te Continue reading “GRACE A DIEU (François Ozon)” »

LE REFUGE (François Ozon)

Geplaatst op door

Le_Refuge_CRW_0126_01Kort samengevat: Nadat de jonge actrice Mousse een overdosis drugs genomen heeft, wordt ze wakker in een ziekenhuis.
Daar krijgt ze niet alleen te horen dat ze zwanger is, maar ook dat haar vriend Louis (de vader van het kind) aan een overdosis overleden is.

Mousse vlucht naar een huisje aan de kust, waar ze bezoek krijgt van Louis’ broer Paul.
Ondanks de grote verschillen tussen de twee (zij een zwangere junkie, hij een geadopteerde homo), groeit een uitermate hechte band tussen hen.

Goed om weten: Filmhuisfavoriet François Ozon (‘Sous Le Sable’, ‘Ricky’, ‘8 Femmes’…) is een regisseur die niet voor één gat te vangen is: nu eens werkt hij met grote namen en dito budget, dan weer maakt hij films met onbekende acteurs en zonder geld.

‘Le Refuge’behoort tot de tweede categorie (ook wij hadden nog nooit van hoofdrolspelers Isabelle Carré en Louis-Ronan Choisy gehoord), maar Ozon bewijst Continue reading “LE REFUGE (François Ozon)” »