J’ACCUSE (Roman Polanski)

 

J_AccuseU dacht dat het nog nooit zo erg is geweest met de polarisering in de maatschappij als tegenwoordig?

U dacht dat het antisemitisme uitgevonden was door de Duitsers?
U dacht dat ons gerechtelijk apparaat slecht functioneert?

Dan raden wij u aan naar ‘J’accuse’ te komen kijken: de excellente nieuwe van Roman Polanski gaat namelijk over de affaire Dreyfus, de beruchte gerechtelijke dwaling die aan het einde van de 19de eeuw de Franse samenleving helemaal in tweeën splijtte.

De (joodse) legerkapitein Alfred Dreyfus werd in 1894 schuldig bevonden aan spionage, en bijgevolg veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf op Duivelseiland. Maar wanneer kolonel Picquart aan het hoofd van de dienst Contraspionage benoemd wordt,

ontdekt die dat de bewijzen tegen Dreyfus vervalst waren, én dat de echte spion nog altijd vrij rondloopt.

En hoewel Picquart een verstokte nationalist en antisemiet is, is er toch nog één iets waar hij een nog grotere hekel aan heeft dan aan Joden: aan leugens en onrecht. Meer nog: hij is zelfs bereid zijn hele carrière op het spel te zetten om de ware feiten in de Continue reading “J’ACCUSE (Roman Polanski)” »

AT ETERNITY’S GATE (Julian Schnabel)

at_eternitys_gate
Heeft de wereld nood aan nóg een film over Vincent Van Gogh?

We zouden denken van niet, maar kijk: Julian Schnabel – niet toevallig zelf ook een schilder – is erin geslaagd tóch nog een nieuwe essentiële biopic over de man te maken.

Al is ‘biopic’ in dit geval misschien niet de juiste omschrijving: Schnabel heeft lak aan de historische juistheid, maar is des te accurater als het op het capteren van de spirit van Van Gogh aankomt.
Zo is bijvoorbeeld hoofdrolspeler Willem Dafoe (63) een kwarteeuw ouder dan Van Gogh was toen hij stierf, maar Dafoe zet hier wél een verbluffende vertolking neer, terecht bekroond met een Oscarnominatie.

Inhoudelijk focust ‘At Eternity’s Gate’ zich op het laatste levensjaar van Van Gogh: de

schilder moet financieel onderhouden worden door zijn liefhebbende broer Theo, en vindt een zeldzame zielsverwant in Paul Gaugin (rol van Oscar Isaac). Tot die laatste laat weten dat hij het door Van Gogh geliefde Arles zal verlaten, een mededeling die Continue reading “AT ETERNITY’S GATE (Julian Schnabel)” »

REPARER LES VIVANTS (Katel Quillévéré)

reparer

Wanneer drie jonge surfers terugkeren van een woeste nachtelijke surfsessie, gaat het bij een auto-ongeluk helemaal fout: één van de surfers belandt na de klap in een diepe coma.

Zijn lichaam – dat enkele uren eerder nog hypervitaal was – reageert niet meer, en zijn moeder krijgt te horen dat zijn overlevingskansen nul zijn.

Ondertussen wacht in een ziekenhuis in Parijs een oudere dame op een harttransplantatie die haar leven kan redden…

Wat volgt is een nauwgezette, pakkende en prachtig in beeld gezette vertelling van alle betrokkenen bij een orgaandonatie: van de familie van het slachtoffer die toestemming

moet geven nog voor ze aan de rouw kunnen beginnen, maar ook van de dokters die de
hele tijd noodgedongen tussen empathie en kille efficiëntie moeten schipperen, van de coördinatoren en transporteurs die klinisch en anoniem hun werk doen én van de Continue reading “REPARER LES VIVANTS (Katel Quillévéré)” »

LA VENUS A LA FOURRURE (VENUS IN FUR) (Roman Polanski)

venus-in-fur-poster-620x842Roman Polanski is dit jaar de 80 (!) gepasseerd, maar de man blijft meer avontuurlijke en inventieve films maken dan menig jong regisseur: zijn nieuwste, ‘La Vénus à la Fourrure’, is bijvoorbeeld gebouwd rond welgeteld twéé acteurs in één theaterzaal.

Theaterregisseur Thomas (gespeeld door Polanski-lookalike Mathieu Amalric) heeft er een uiterst frustrerend dagje opzitten: tijdens de audities voldeed geen enkele actrice aan zijn eisen.

Gelukkig komt – net voor hij er helemaal de brui aan wil geven – de bloedmooie maar helemaal uitgeregende Vanda het zaaltje binnengewandeld (rol van Emmanuelle Seigner, in het echte leven mevrouw Polanski).

Thomas vindt de bijzonder doortastende Vanda vulgair, maar de regisseur moet zich uiteindelijk gewonnen geven: Vanda is gewoon geboren voor de rol, en neemt algauw zélf de touwtjes in handen.

Polanski baseerde zijn ‘La Vénus à le Fourrure’ op het gelijknamige toneelstuk van David Ives, dat op zijn beurt dan weer gebaseerd was op het boek ‘Venus im Pelz’ van
Leopold von Sacher-Masoch – yep, inderdaad de man die zijn naam gaf aan het Continue reading “LA VENUS A LA FOURRURE (VENUS IN FUR) (Roman Polanski)” »

DANS LA MAISON (François Ozon)

Dans La Maison AfficheKort samengevat: Germain is een uitgebluste leraar Frans, doodmoe van de banaliteit van zijn directie én van zijn leerlingen.

Tot hij op een dag midscheeps getroffen wordt door ‘Dans La Maison’, een briljant opstel waarin één van die leerlingen beschrijft hoe hij in het gezin van een klasgenoot infitreert.

De leraar moedigt de talentvolle leerling aan het verhaal verder uit te werken, maar die interpreteert dat als een vrijgeleide om écht het huis van zijn klasgenoot (en diens sensuele moeder) binnen te dringen…

Goed om weten: trouwe Filmhuisgangers zijn uiteraard al flink vertrouwd met het werk van François Ozon, met films als ‘Swimming Pool’, ‘8 Femmes’, ‘Le Refuge’ en ‘Sous Le Sable’ volgens ons de beste Franse cineast van de afgelopen tien jaar.

Ook in ‘Dans La Maison’ toont Ozon zich weer in absolute topvorm: een subtiele en intelligente komische thriller waarin hij zijn favoriete thema’s als manipulatie en Continue reading “DANS LA MAISON (François Ozon)” »

ESSENTIAL KILLING (Jerzy Skolimowski)

1_essential-killing-4Het magistrale ‘Essential Killing’ vertelt het verhaal van de Afghaanse Talibanstrijder Mohammed (vertolkt  door een indrukwekkende Vincent Gallo), die op een dag wordt gearresteerd door het Amerikaanse leger.

Nadat hij aan marteling door waterboarding onderworpen is, wordt hij naar een onbekende bestemming in Oost-Europa overgevlogen.

Bij zijn aankomst gaat de auto waarin hij vervoerd wordt over kop in de sneeuw, waardoor hij – bijna tegen wil en dank – kan ontsnappen. Alleen moet hij nu wel in de natuur proberen te overleven in de extreem barre winter…

Regisseur Jerzy Skolimowski zorgde er in de jaren ’60 samen met Roman Polanski en Andrzej Wajda voor dat de Poolse  cinema tot de beste van Europa behoorde. Rond 1990 verdween Skolimowski  echter totaal van de radar: liefst 17 jaar lang draaide hij geen film, om nu opeens weer helemaal te komen bovendrijven met het ijzersterke (en ondertussen al meermaals bekroonde) ‘Essential Killing’.

Skolimowski was naar eigen zeggen totaal niet geïnteresseerd in de politieke aspecten van het verhaal, want, zo zegt hij: ‘Voor mij is politiek niet meer dan een vuil spel. Waar het mij hier om ging was het verhaal van een man die gedwongen wordt om terug te Continue reading “ESSENTIAL KILLING (Jerzy Skolimowski)” »