Tagarchief: Holebifilmfestival

SWAN SONG (Todd Stephens)

Geplaatst op door

SWAN_SONGOoit werd Pat Pitsenbarger ‘de Liberace van Sandusky’ genoemd.

Dat Sandusky is een slaperig stadje in Ohio, waar Pitsenbarger niet alleen bekendheid genoot als dé topkapper van de streek, maar waar hij ook een bekende drag queen was én de flamboyante diva van de plaatselijke gay community.

Na een beroerte brengt hij echter noodgedwongen zijn oude dag door in het suffe plaatselijke bejaardentehuis – niks kan een groter contrast vormen dan de grijze linoleum van het tehuis met de kleurrijke, uitzinnige boa’s en tenues uit Pitsenbargers oude garderobe.
Tot hij hoort dat een ex-cliënte van hem overleden is: voor hem de kans om stiekem naar

buiten te glippen, voor een trip door zijn verleden. En de kans om voor de begrafenis nog één allerlaatste keer het haar van zijn klant te knippen…

‘SWAN SONG’ is gebaseerd op het leven van de flamboyante ‘Mister Pat’, een echt bestaand personage die regisseur Todd Stephens als 17-jarige ontmoette in een bar in Sandusky, in een tijd dat het ronduit gevaarlijk was in kleinsteeds middle America openlijk als gay rond te lopen.
De man wordt magistraal neergezet door de onnavolgbare Udo Kier. Zijn geweldige performance en zijn kurkdroge, sarcastische humor zorgt voor een film die perfect de Continue reading “SWAN SONG (Todd Stephens)” »

BLUE JEAN (Georgia Oakley)

Geplaatst op door

Blue_JeanEngeland, 1988.
Margaret Thatcher kondigt de beruchte ‘Section 28′-wet aan, die ‘promotie’ van de homoseksualiteit verbiedt.

In die dreigende, vijandige anti-homosfeer houdt de toegewijde gymlerares Jean (geweldige rol van Rosy McEwen) haar geaardheid strikt verborgen voor de buitenwereld.
Eén van haar studentes dreigt haar echter te outen, waardoor Jean tussen hamer en aambeeld terechtkomt…

‘BLUE JEAN’ schetst niet alleen een haarfijn portret van het Engeland van de eighties, maar toont tegelijk ook de dagelijkse strijd, problemen en twijfels van (en de angst voor) het uit de kast komen.
Regisseuse Georgia Oakley koos bovendien slim voor een electropopsoundtrack en een korrelige fotografie, waardoor je meteen weer naar de rauwe sfeer van de eighties onder Continue reading “BLUE JEAN (Georgia Oakley)” »

Het HOLEBIFILMFESTIVAL 2023

Geplaatst op door

Holebifilmfestival_liggendHet Filmhuis is al jarenlang de vaste Mechelse partner van het HOLEBIFILMFESTIVAL.

Uiteraard doen we ook in 2023 weer mee.
Verspreid over de hele maand november vertoont het Holebifilmfestival in heel Vlaanderen de beste nieuwe en klassieke producties uit de queer cinema, aangevuld met kortfilm.

Deze titels kunnen we alvast bij ons aankondigen:
Blue_Jean- ‘BLUE JEAN’ van Georgia Oakley:
Engeland, 1988. Margaret Thatcher kondigt de beruchte ‘Section 28′-wet aan, die ‘promotie’ van de homoseksualiteit verbiedt.
In die dreigende, vijandige anti-homosfeer houdt de toegewijde gymlerares Jean (geweldige rol van Rosy McEwen) haar geaardheid strikt verborgen voor de buitenwereld.
Eén van haar studentes dreigt haar echter te outen, waardoor Jean tussen hamer en aambeeld terechtkomt.

‘BLUE JEAN’ schetst niet alleen een haarfijn portret van het Engeland van de eighties, maar toont tegelijk ook de dagelijkse strijd, problemen en twijfels van het uit de kast komen.
Een kleine, subtiele maar ijzersterke film.

SWAN_SONG- ‘SWAN SONG’ van Todd Stephens:
Ooit werd Pat Pitsenbarger ‘de Liberace van Sandusky’ genoemd: niet alleen was Pitsenbarger dé topkapper van dat slaperige stadje in Ohio, hij was er ook een bekende drag queen én de flamboyante diva van de plaatselijke gay community.

Nu brengt hij echter zijn oude dag door in het suffe plaatselijke bejaardentehuis, tot hij hoort dat een ex-cliënte van hem overleden is: hij glipt stiekem naar buiten, voor een trip door zijn verleden, en om voor de begrafenis nog een laatste keer het haar van zijn klant te knippen…

‘SWAN SONG’ is gebaseerd op het leven van een echt bestaand personage, magistraal neergezet door de onnavolgbare Udo Kier.
Zijn humor zorgt voor een film die perfect de balans weet te vinden tussen komedie en ontroering.

Strange_Way_of_Life_poster- ‘STRANGE WAY OF LIFE’ van Pedro Almodovar:
De Spaanse maestro waagt zich aan een (Engelstalige) queer western over twee jeugdvrienden die elkaar na vele jaren terugzien.
Eén van de twee is inmiddels sheriff geworden, en staat op het punt een moord op te lossen…

Een naar méér smakende halflange film, met in de hoofdrollen Ethan Hawke en Pedro Pascal.

Klik op de titels hierboven voor de exacte vertoningsdata en -uren en voor trailers, recensies en alle andere info.

holebi

STRANGE WAY OF LIFE (Pedro Almodovar)

Geplaatst op door

 

Strange_Way_of_Life_posterNadat hij hem 25 jaar niet meer gezien heeft, trekt cowboy Silva (Pedro Pascal) door de woestijn om in het plaatsje Bitter Creek zijn oude jeugdvriend en jeugdliefde Jake (Ethan Hawke) te gaan opzoeken.

Het weerzien is bijzonder hartelijk, en zelfs nog veel méér dan hartelijk.
Maar de volgende ochtend kapt Jake hun intieme tête-à-tête kil en zakelijk af: het is back to business voor hem, want hij is inmiddels sheriff, en staat op het punt de verdachte van een spraakmakende moordzaak in te rekenen…

holebiNa het verrassende ‘The Human Voice’ (met Tilda Swinton) waagt Pedro Almodovar zich voor de tweede keer in drie jaar aan een Engelstalige kortfilm, al koos hij dit keer niet alleen voor een verrassend formaat, maar ook voor een verrassend genre: de queer western.

Voor wie zich daar niks kan bij voorstellen citeren we graag de zeer accurate omschrijving uit The Financial Times: ‘An episode of ‘Bonanza’, with more shots of bare bottoms.’ 

Zoals meestal bij Almodovar is ook ‘STRANGE WAY OF LIFE’ weer een feest voor alle Continue reading “STRANGE WAY OF LIFE (Pedro Almodovar)” »

PETER VON KANT (François Ozon)

Geplaatst op door

Peter_Von_Kant

Met ‘PETER VON KANT’ maakte Filmhuisfavoriet François Ozon een speelse, uiterst vrije remake van het meesterwerk van zijn favoriete regisseur: ‘Die Bittere Tränen von Petra von Kant’ van Rainer-Werner Fassbinder.

De vrouwen uit ‘Petra von Kant’ zijn hier vervangen door mannen, en Petra is Peter geworden, én een man die verdacht veel op de echte Fassbinder lijkt.

Peter von Kant is een succesvol regisseur die niet alleen aan de lopende band films produceert, maar die aan een even schrikbarend tempo cocaïne en gin-tonics naar binnen werkt, en die er plezier in schept zijn assistent en partner Karl constant te vernederen. Wanneer hij via de steractrice Sidonie (een vrolijk met von Kant mee coke snuivende Isabelle Adjani) de bloedmooie jonge aspirant-acteur Amir ontmoet, wordt hij op slag

holebiobsessief verliefd en stort hij zich als een hongerige hond op zijn knappe prooi.

Dat Amir gehuwd is, is geen belemmering: ze starten een relatie, waarbij Peter de uit een bescheiden milieu komende Amir zijn flat aanbiedt, en zijn nieuwe golden boy een doorbraak in de filmindustrie  Continue reading “PETER VON KANT (François Ozon)” »

LA DEA FORTUNA (Ferzan Özpetek)

Geplaatst op door

Na een relatie vaLa_Dea_Fortunan meer dan vijftien jaar praten Alessandro en Arturo over uit elkaar gaan: de passie is weg, de sleur is in de plaats gekomen.

Net op dat moment staat Alessandro’s beste vriendin Annamaria voor de deur. Omdat ze voor enkele dringende onderzoeken een paar dagen naar het ziekenhuis moet, vraagt ze het koppel of ze op haar dochter en zoontje willen passen.

De komst van de twee kinderen zet hun dagelijkse ritme compleet op de kop, maar de liefde en verantwoordelijkheid voor de twee zorgt ook voor een onverwachte wending in hun leven…

holebiDe van oorsprong Turkse regisseur Ferzan Özpetek verhuisde in de jaren zeventig naar Italië, waar hij in de loop der jaren diverse bioscoopsuccessen scoorde met esthetisch prachtige, sensuele films als ‘Hamam, Il Bagno Turco’ en ‘Harem Suaré’…

Ook in ‘LA DEA FORTUNA’ is elk beeld weer perfect uitgekiend – en Continue reading “LA DEA FORTUNA (Ferzan Özpetek)” »

PETITE FILLE (Sébastien Lifshitz)

Geplaatst op door

Petite_FilleDe zevenjarige Sasha droomt ervan een meisje te mogen zijn, al zolang ze zich kan herinneren. Haar familie staat haar zonder aarzelen bij.
Op school moet ze echter jongenskleren dragen, en wordt ze anders behandeld dan haar klasgenoten.

Voor Sasha is het soms moeilijk te begrijpen waarom ze niet simpelweg kan zijn wie ze is en kan dragen wat ze wil.

In ‘PETITE FILLE’ maken we kennis met de strijd van een hecht gezin tegen hun vijandige omgeving, maar volgen we hen ook in de dagelijkse beslommeringen in het leven van een meisje dat in een jongenslichaam geboren is. De documentaire geeft ons 

holebieen ontroerende, aangrijpende en met veel zorg geschetste inkijk in het leven van een familie die vecht voor het geluk van hun dochter, in een samenleving die vasthoudt aan traditionele ideeën over gender.

‘PETITE FILLE’ kreeg niet alleen lovende recensies alom, maar  Continue reading “PETITE FILLE (Sébastien Lifshitz)” »

EMA (Pablo Larrain)

Geplaatst op door

DEMA_posteroor de coronacrisis moest u noodgedwongen éven op deze excellente film wachten en – erger nog – verdween hij zelfs bijna helemaal tussen de plooien, maar wij vissen ‘m graag terug op: ‘EMA’ van Pablo Larrain (‘El Club’, ‘Neruda’, ‘Jackie’).

De Ema uit de titel is een danseres in het experimentele dansgezelschap van haar echtgenoot, choreograaf Gaston.

De twee hebben een zoon geadopteerd, maar omdat ze de opvoeding niet aankonden, is de zevenjarige jongen weer bij hen vandaan gehaald.
Dat zet de sowieso al verwrongen relatie van het koppel onder zware druk, en ook de sfeer in hun danscompagnie wordt alsmaar chaotischer.

Maar Ema weigert zich bij het kapotgaan van haar gezinnetje neer te leggen: gewapend met een vlammenwerper broedt ze – met de hulp van enkele vriendinnen – op een plan

holebiom haar zoon terug te halen…

Gael Garcia Bernal (als Gaston) is als vanouds prima, maar het is vooral hoofdrolspeelster Mariana Di Girolamo die alle aandacht naar zich toezuigt: als Ema is ze letterlijk en figuurlijk één bol Latijns vuur, de (alles en iedereen manipulerende) oerkracht om wie alles draait in dit opwindende, sexy drama, dat  Continue reading “EMA (Pablo Larrain)” »

BEANPOLE – vertoning verplaatst, datum te bepalen

Geplaatst op door

Beanpole

UPDATE: door de coronapandemie is deze vertoningen afgelast.

Vertoning in het kader van het Holebifilmfestival!

—–

Net na de tweede wereldoorlog proberen twee jonge vrouwen in het platgegooide Leningrad temidden van het puin hun leven herop te bouwen.

De boomlange Ija –  die omwille van haar opvallende gestalte door iedereen ‘Bonenstaak’ genoemd wordt – is verpleegster, en zorgt ondertussen voor Pashka, het zoontje van haar vriendin Masja, die aan het front bevallen was en nu teruggekeerd is van de strijd.

Maar de ongeziene horror van het slagveld gooi je mentaal niet zomaar af: Masja kampt nog elke dag met posttraumatische stress. Bovendien wordt ook Ija in het militair hospitaal waar ze werkt dag na dag geconfronteerd met de gruwelijke gevolgen van het slagveld.

Toch gloort er tussen de ellende van alledag hier en daar ook een hele kleine sprankel levensvreugde en hoop: de knappe Masja heeft een jonge, welgestelde bewonderaar die haar met attenties overlaadt, terwijl Ija rustgevende troost vindt in het verzorgen van haar patiënten.
En ze hebben elkaar – eeuwig verbonden door het simpele feit dat ze de oorlogswaanzin samen overleefd hebben…

Nope, met de naoorlogse trauma’s in ‘Beanpole’ heeft de jonge maar extreem getalenteerde Russische regisseur Kantemir Balagov niet bepaald het vrolijkste of meest aansprekende onderwerp gekozen, maar hij brandt wel volstrekt unieke, betoverende beelden op uw netvlies die làng nadat u de filmzaal weer uitbent zullen blijven hangen – check gewoon de trailer, en u weet genoeg:

Visueel verwijst ‘Beanpole’ vaak naar de klassieke schilderkunst (je kan tal van de verbluffende filmstills zo afprinten en in een museum naast de grote meesters hangen, van Continue reading “BEANPOLE – vertoning verplaatst, datum te bepalen” »

ETE 85 (François Ozon)

Geplaatst op door

ete-85-posterKijkwijzer:

Kijkwijzer_12_Taal_Drugs

 

 

 

—-

Zomer 1985, ergens in een Normandisch havenstadje.

Wham! en Bananarama staan hoog in de hitparade, de meer depri pubers zoeken gezamenlijk troost bij The Cure.

De 16-jarige Alexis (Félix Lefebvre) is nog maar net met zijn ouders naar de Normandische kust verhuisd, en zoekt zijn weg in zijn nieuwe woonplaats, waar hij zonder vrienden beland is.

Wanneer hij na een plots opduikend onweer-op-zee van de verdrinkingsdood gered wordt door de stoere en wel héél erg zelfverzekerde local David (gespeeld door

holebiBenjamin Voisin), krijgt hij er in elk geval meteen één vriend bij.

Bovendien blijkt David niet zomaar een vriend: de twee vormen – onder de wel héél erg felle aanvuring van Davids moeder – al snel een onafscheidelijk koppel dat een klassieke liefdeszomer vol boottochtjes, feestjes, kampvuuravonden en spannende

Continue reading “ETE 85 (François Ozon)” »