Met ‘PETER VON KANT’ maakte Filmhuisfavoriet François Ozon een speelse, uiterst vrije remake van het meesterwerk van zijn favoriete regisseur: ‘Die Bittere Tränen von Petra von Kant’ van Rainer-Werner Fassbinder.
De vrouwen uit ‘Petra von Kant’ zijn hier vervangen door mannen, en Petra is Peter geworden, én een man die verdacht veel op de echte Fassbinder lijkt.
Peter von Kant is een succesvol regisseur die niet alleen aan de lopende band films produceert, maar die aan een even schrikbarend tempo cocaïne en gin-tonics naar binnen werkt, en die er plezier in schept zijn assistent en partner Karl constant te vernederen. Wanneer hij via de steractrice Sidonie (een vrolijk met von Kant mee coke snuivende Isabelle Adjani) de bloedmooie jonge aspirant-acteur Amir ontmoet, wordt hij op slag
obsessief verliefd en stort hij zich als een hongerige hond op zijn knappe prooi.
Dat Amir gehuwd is, is geen belemmering: ze starten een relatie, waarbij Peter de uit een bescheiden milieu komende Amir zijn flat aanbiedt, en zijn nieuwe golden boy een doorbraak in de filmindustrie Continue reading “PETER VON KANT (François Ozon)” »
n meer dan vijftien jaar praten Alessandro en Arturo over uit elkaar gaan: de passie is weg, de sleur is in de plaats gekomen.
oor de coronacrisis moest u noodgedwongen éven op deze excellente film wachten en – erger nog – verdween hij zelfs bijna helemaal tussen de plooien, maar wij vissen ‘m graag terug op: ‘EMA’ van Pablo Larrain (
