CINEMA CORONA #152: DE BRASSERS (Jan Weynants)

Brassers_1Vandaag hebben we in CINEMA CORONA een bijzonder stevige muziekdocumentaire in de aanbieding, kwestie van toch ook in deze tijden het weekendgevoel niet helemaal te verliezen.

Op het programma staat ‘DE BRASSERS’, een uiterst knappe en indringende documentaire van Mechelaar Jan Weynants over de geschiedenis van de gelijknamige, roemruchte eighties cultgroep.

Eind jaren ’70: het braaf-katholieke Limburgse Hamont wordt ruw opgeschrikt door een stel punks dat zichzelf De Brassers noemt, en dat de donkerste, koudste en meest nihilistische muziek maakt die ooit in dit land op plaat is gezet.

De groep en hun aanhang zorgt voor een ware schok in de conservatieve streek, zéker wanneer de groepsnaam in grote witte letters op de plaatselijke kerkmuur gekalkt wordt (om daar vervolgens zowat 30 jaar op te blijven staan).

De plaatselijke goegemeente spreekt meteen schande van deze outcasts, de burgemeester zet de rijkswacht in en de schooldirectie waarschuwt hun leerlingen streng uit de buurt van deze Gevaarlijke Elementen te blijven – wat uiteraard hun aantrekkingskracht alleen maar groter maakte…

Ondertussen krijgt de groep in rockwereld wel het juiste soort aandacht – de legendarische BBC-dj John Peel draait hun muziek, de VPRO zendt een cameraploeg richting België, en zowel hun ‘En Toen Was Er Niets Meer’ als ‘??? (Ik Wil Eruit)’ groeien uit tot echte cold wave-klassiekers – maar trouw aan hun groepsnaam gaan De Brassers al in 1982 ten onder aan drank, drugs en problemen met politie en gerecht.

Pas eind jaren ’90 beginnen ze sporadisch weer op te treden, en begint de groep de erkenning te krijgen waar ze twintig jaar eerder al recht op had.

DE BRASSERS
Regie: Jan Weynants
B 2012, 50 min.

BONUS: oude 8mm-beelden van de Kwiet, het punkhol in Hamont van waar De Brassers opereerden, plus een geweldige reportage van de VPRO over de groep, uit 1981. Deel 1:

Deel 2:

Meer muziekfilms? Klik HIER!

CINEMA CORONA #146: Art & Film: LUCIAN FREUD: PAINTED LIFE

Lucian_Freud_Painted_Life‘LUCIAN FREUD: PAINTED LIFE’ is zo ongeveer létterlijk de definitieve documentaire over één van de giganten van de schilderkunst in de twintigste eeuw: de film werd met de zegen van Freud zelf vlak voor zijn dood (in 2011) gemaakt, en bevat unieke beelden van de man aan het werk in zijn atelier.

Lucian Freud – overigens een kleinzoon van Sigmund – werd in 1922 geboren in Berlijn, maar ontvluchtte in 1933 met zijn ouders het naziregime, richting Engeland.

Na zijn studies daar ontstond een vriendschap met Francis Bacon, en bouwde hij een eigenzinnige schilderscarrière uit, geïnspireerd door het expressionisme en surrealisme, maar totaal wars van alle modes en trends in de kunstwereld: Freud zou altijd figuratief blijven werken, en zich blijven verdiepen in de portretkunst.
Mogelijk heeft dat er mee voor gezorgd dat hij pas in het laatste deel van zijn leven de verdiende erkenning en roem zou krijgen (en de – we kunnen er niet naastkijken – krankzinnig hoge verkoopsprijzen).

In ‘LUCIAN FREUD: PAINTED LIFE’ krijgen we getuigenissen van tal van intimi, nauwe vrienden (onder andere David Hockney komt aan het woord), kunsthandelaars en zijn bijzonder uitgebreide familie te horen – volgens de laatste tellingen had Freud minstens veertien kinderen bij diverse vrouwen en minaressen.
Het resultaat is tegelijk een biografie van de man én een unieke kijken achter de schermen van zijn creatieve proces.

Een BBC-documentaire uit 2012 van Randall Wright, met de stem van Rufus Sewell.

Art & Film loopt zoals altijd i.s.m. Academie Mechelen.

CINEMA CORONA #101: MOONRISE KINGDOM (Wes Anderson)

moonrise_kingdomWat maakt Wes Anderson toch héérlijke films: Technicolor-pareltjes die constant tussen lichte weemoed en bitterzoete humor twijfelen, en die verfilmd zijn in een smetteloze stijl.

Zie bijvoorbeeld zijn wonderlijke meesterwerkje ‘Moonrise Kingdom’, naar een scenario van hemzelf en Roman Coppola.

Het verhaal speelt zich af in 1965, wanneer de kleine Sam (weeskind, brildrager en scoutsjongen) verliefd wordt op de zelfbewuste Suzy (fan van verrekijkers en van Françoise Hardy).

De twee – voortreffelijk vertolkt door Jared Gilman en Kara Hayward – besluiten te vluchten naar New Penzance, een eiland vol ongerepte natuur.

Maar dat is uiteraard buiten de volwassenen gerekend, die met zijn allen de achtervolging inzetten: van de scoutsleider (Edward Norton!) tot Suzies ouders (Bill Murray en Frances McDormand!), en van politiekapitein Sharp (Bruce Willis!) tot het takkewijf van de Dienst Jeugdzorg (de immer geweldige Tilda Swinton!).

‘Moonrise Kingdom’ is een volstrekt unieke love story, vol melancholie, levenswijsheden en magische schoonheid, en voorzien van een volstrekt wonderlijke soundtrack waarop zowel Françoise Hardy als Hank Williams én Benjamin Britten komt voorbijgefietst.

Het prachtige camerawerk is van Robert Yeoman.

Enjoy!

MOONRISE KINGDOM
Regie: Wes Anderson
USA 2012

CINEMA CORONA #87: BAGHDAD MESSI (Sahim Omar Kalifa)

Baghdad_MessiQuarantainedag 87!

Van de Belgisch-Koerdische filmmaker Sahim Omar Khalifa toonden we in het Filmhuis al de excellente langspeler ‘Zagros’, maar zijn internationale doorbraak beleefde hij al in 2012, toen hij op talloze festivals overal ter wereld scoorde met zijn ‘BAGHDAD MESSI’.

Het verhaal draait rond de jonge Hamoudi, een kleine voetbalfanaat uit Bagdad die in het Iraakse oorlogsgeweld een been is kwijtgeraakt.

Dat belet hem echter niet mee te voetballen met zijn vrienden (keeper spelen lukt nog net met één been), of te supporteren voor zijn grote held, Lionel Messi.

Uiteraard zit de hele buurt voor de tv waneer Messi het in de Champions League-finale Barcelona-Manchester United opneemt tegen zijn grote rivaal Ronaldo. Maar helaas begeeft Hamoudi’s gammele tv het midden in de finale…

Twee leuke weetjes: de film belandde op de longlist voor de Oscars, en de kleine hoofdrolspeler Ali Raad Al-Zaydawi zou later Messi echt ontmoeten.

CINEMA CORONA #85: Art & Film: EDWARD HOPPER AND THE BLANK CANVAS

Blank_Canvas_Edward_Hopper

 

Quarantainedag 85!

 

Zoals elke maandag presenteren we in CINEMA CORONA – en in virtuele samenwerking met Academie Mechelen – een Art & Film-vertoning.

Vandaag is dat ‘EDWARD HOPPER AND THE BLANK CANVAS’, een docu van Jean-Pierre Devillers over misschien wel de meest filmische van de Amerikaanse schilders, Edward Hopper.

Van Hitchcock tot ‘Blade Runner’, van ‘The Simpsons’ tot Wim Wenders en van ‘Mad Men tot Terrence Malick, allemaal lieten ze zich inspireren door Hoppers werk, gekenmerkt door zijn fascinatie voor de alledaagse wereld van pompstations, cinema’s, hotels, diners en kroegen, vaak bevolkt door eenzame personages.

Wenders komt overigens ruim aan bod in deze docu, naast andere bewonderaars en persoonlijke vrienden van Hopper, en fragmenten met de man zelf.
‘Edward Hopper and the Blank Canvas’ plaatst het unieke, nog altijd fascinerende werk van Hopper in zijn tijd, en in de sociale en culturele context van die tijd tijd: een man die in de strijd tussen abstract en realisme op zijn totale onafhankelijkheid als schilder stond.

Enjoy!

CINEMA CORONA #44: MY OWN PRIVATE RIVER (James Franco / Gus Van Sant)

Quarantainedag 44!My_Own_Private_River

In 1991 maakte Gus Van Sant met ‘My Own Private Idaho’ één van de essentiële films van de nineties, enerzijds omdat hij met zijn verhaal over een homoseksuele hustler allerlei deuren opentrapte voor de queer cinema, in een Hollywood dat toen dat soort onderwerpen nog liefst helemaal meed.

En anderzijds omdat de hoofdrollen vertolkt werden door twee jonge acteurs die voorbestemd leken voor een grote carrière, en die allebei op de rand van de supersterren-status stonden: Keanu Reeves en River Phoenix.
Dat waren ze nu ongetwijfeld ook allebei geweest, ware het niet dat River Phoenix twee jaar later zou overlijden aan een overdosis.

Toen de latere acteur James Franco ‘My Own Private Idaho’ als tiener zag, raakte hij helemaal gefascineerd door de film, en dan vooral door het acteren van River Phoenix.
In die mate zelfs dat hij regisseur Gus Van Sant in 2007 vroeg de outtakes van de film te mogen zien, en – nadat hij ze te zien had gekregen – daar een nieuwe versie van de film mee te mogen maken.

Van Sant gaf zijn toestemming, R.E.M. leverde enkele songs et voilà: daar was ‘My Own Private River’, een soort remix-versie van ‘My Own Private Idaho’ waaruit het personage van Keanu Reeves grotendeels weggeknipt is, en letterlijk élke scène gefocust is op River Phoenix.
Het resultaat is te bekijken als één lange masterclass acteren van de grootste van zijn generatie, of als een bijna fetisjistische openbare fanbrief van Franco aan Phoenix, of als een alternatieve, impressionistische versie van de ninetiesklassieker die ‘My Own Private Idaho’ ondertussen geworden is.

Zo zag James Franco het zelf: “Many filmmakers would consider the discarded material worthless, but sometimes—as when they feature an actor like River Phoenix in a film like ‘My Own Private Idaho’, the best of his generation giving his best performance—every scrap is gold. It was overwhelming to be able to cut the raw material of my favorite film, a film that had moved me, that had helped shape me as a teenager.”

Enjoy!

LA PIROGUE (Moussa Touré)

pirogue

De statistieken kennen we allemaal: duizenden Afrikanen proberen jaarlijks in gammele bootjes de riskante oversteek naar Fort Europa te maken.

In ‘La Pirogue’ geeft de Senegalese regisseur Moussa Touré een menselijk gezicht aan die statistieken.

Het verhaal begint aan de kust van Senegal: de zee is er compleet overbevist, en een andere bron van inkomsten is er niet – tenzij dan het geld dat van familieleden in Europa komt.

Voor visser Baye Laye is de rekening dan ook snel gemaakt: hoewel hij de gevaren kent, gaat hij akkoord om met zijn bootje een dertigtal kandidaat-vluchtelingen naar Spanje te varen.

Mechelen_Mondiaal_LogoHet gezelschap van dertig mannen en één vrouw is samengebracht door de alleen maar op geld beluste ronselaar Lansana: samen
moeten ze zeven dagen op het veel te kleine bootje zien te overleven.

Hoewel iedereen van het gezelschap hoopvol vertrekt, steken Continue reading “LA PIROGUE (Moussa Touré)” »

LIFE OF PI (Ang Lee)

maxresdefault‘Life of Pi’ is amper vier jaar geleden gemaakt, maar in die vier jaar heeft de film van Ang Lee al de status van moderne klassieker verworven.

Alles draait rond Piscine Molitor Patel, een Indiase jongen die vernoemd is naar het zwembad waarin hij leerde zwemmen.
Door zijn klasgenootjes wordt hij lang gepest met zijn naam (‘Pipi! Pis!’), tot hij er uiteindelijk in slaagt zijn bijnaam om te vormen tot Pi, naar het wiskundige getal.

Wanneer Pi’s vader – die een dierentuin uitbaat – zijn geluk wil gaan beproeven in Canada, moeten het hele gezin én alle dieren de boot op. Helaas worden ze verrast door een zware oceaanstorm: alleen Pi, een hyena, een zebra, een oerang-oetan en een

Bengaalse tijger overleven de ramp, en dobberen in een reddingsbootje over de eindeloze watervlakte…

Regisseur Ang Lee (‘Crouching Tiger, Hidden Dragon’, ‘Sense & Sensibility’, ‘Brokeback Mountain’…) slaagde er met verve in de onverfilmbaar geachte bestseller van  Continue reading “LIFE OF PI (Ang Lee)” »

27/11: FILMNAMIDDAG DEMENTIE: FIRST COUSIN ONCE REMOVED

onceremovNu vrijdag 27 november presenteert de Provincie Antwerpen in het Cultuurcentrum Mechelen een filmnamiddag rond dementie.

Op het programma staat ‘First Cousin Once Removed’, waarin regisseur Alain Berliner een intiem portret van de schrijver Edwin Honig schetst, Berliners achterneef, vriend en voormalige mentor. Honigs laatste levensjaren werden getekend door de ziekte van Alzheimer, maar tijdens de gesprekken flakkert Honigs poëtische ziel nog geregeld op.

Carla Molenberghs, directeur van Huis Perrekes geeft vooraf toelichting.
Na de voorstelling wordt een drankje aangeboden.

De film zelf begint om 13u30.
Inkom: 7 euro (drankje inbegrepen).

Meer informatie: Wim Vleeshouwers, 03 240 61 76 of wim.vleeshouwers@provincieantwerpen.be

MORE THAN HONEY (Markus Imhoof)

Imkers en wetenschappers wereldwijd staan voor een enorm raadsel: overal sterven in snel tempo bijenkolonies uit, en alhoewel er verschillende theorieën over deze uitermate alarmerende bijensterfte bestaan, heeft voorlopig nog niemand met honderd procent zekerheid de oorzaak kunnen blootleggen.

Een vaststelling die de Zwitserse regisseur Markus Imhoof (zelf afkomstig uit een imkersfamilie) nieuwsgierig maakte: Imhoof ging op verschillende continenten op zoek naar de oorzaken van de massale bijensterfte, en kwam terug met ‘More Than Honey’, een uitermate boeiende én adembenemend mooi gefilmde documentaire.

De feiten die Imhoof in zijn documentaire bovenspit zijn vaak nogal onthutsend: in China blijken er bijvoorbeeld gigantische gebieden te zijn waar door het kwistig rondstrooien van pesticiden geen énkele bij meer rondvliegt, waardoor de mens er uit pure armoede dan maar zélf elk bloemetje apart moet gaan bestuiven – totale waanzin, uiteraard, maar Continue reading “MORE THAN HONEY (Markus Imhoof)” »