BEAUTIFUL BEINGS (Gudmundur Arnar Gudmundsson)

Beautiful-Beings-poster
Vertoningen:
MAANDAG 20 MAART om 18u30 - tickets voor deze vertoning HIER!

MAANDAG 3 APRIL om 20u40 - tickets voor deze vertoning HIER!

 

TIP: koop eerst HIER een Filmhuis-seizoenskaart en bespaar zo twee euro per ticket!

——

In het meesterlijke, recht naar het hart grijpende ‘BEAUTIFUL BEINGS’ neemt de IJslandse regisseur Gudmundur Gudmundsson ons mee naar het Reykjavik van halverwege de jaren negentig.

Balli is een verwaarloosde tiener die door zijn slordige uiterlijk en armzalige kleding verschrikkelijk gepest wordt op school.
Wanneer zijn belagers hem op een dag helemaal in elkaar slaan en hij zwaar toegetakeld in de kliniek belandt, haalt hij zelfs de nationale televisie, als onderwerp van een reportage over het uit de hand lopende geweld bij Ijslandse tieners.

Door zijn televisieoptreden trekt hij de aandacht van een groepje van drie, iets oudere jongens: de charismatische Addi is de leider van dat groepje, dat verder bestaat uit meeloper en grappenmaker Siggi, en uit ongeleid projectiel Konni, een constant tikkende en regelmatig ontploffende tijdbom die denkt alles met zijn vuisten te moeten oplossen.

De drie zijn gefascineerd zijn door de rare, rattige Balli, die met zijn drugsverslaafde moeder in een vieze krot blijkt te wonen. Maar aangezien die moeder er amper is en de

jongens er dus volledig hun zin kunnen doen, groeit de krot al snel uit tot een handige uitvalsbasis voor de nieuwe groep gezworen vrienden, die als een roedel wolven aan elkaar klitten: één voor allen, en allen voor één.

Maar wanneer Konni met zijn onberekenbaar, gewelddadig gedrag de anderen alsmaar meer in de problemen brengt, en de intelligente Addi een andere, betere toekomst voor zichzelf ziet, dreigt de groep toch uit elkaar te vallen…

‘BEAUTIFUL BEINGS’ is een schitterend coming of age-drama van vier jonge outsiders die met vallen en opstaan proberen om te gaan met de verwarring, de opwinding en de Continue reading “BEAUTIFUL BEINGS (Gudmundur Arnar Gudmundsson)” »

UN PETIT FRÈRE (Léonor Seraille)

Un_petit_frere_posterVertoning:
MAANDAG 20 MAART om 20u40

TICKETS voor deze vertoning HIER!

 

TIP: koop eerst HIER een Filmhuis-seizoenskaart en bespaar zo twee euro per ticket!

Een vertoning i.s.m. Plan International, Kanaga vzw en Mechelen Mondiaal

—–

In ‘UN PETIT FRÈRE’ volgen we het verhaal van Rose, een moeder die met haar twee zoontjes eind jaren ’80 vanuit Ivoorkust naar Frankrijk verhuist, waar ze terechtkomen in een voorstad van Parijs.

De vrijgevochten, moderne Rose gaat er zonder omzien op alle vlakken haar eigen weg: ze probeert er als alleenstaande moeder niet alleen het beste voor zichzelf van te maken, maar legt ook voor haar kinderen de lat bijzonder hoog. Vooral dat laatste wringt, want zelf is Rose verre van foutloos…

Toch lijken de kinderen de hoge eisen van de moeder te gaan waarmaken: de oudste zoon Jean wil piloot worden, terwijl diens jongere broer Ernest (‘le petit frère’ uit de titel) leraar filosofie wordt.
Maar stilaan vervreemdt Rose (uitmuntend vertolkt door Annabelle Legronne) meer

en meer van haar twee vaderloos opgroeiende zonen, die met allerlei onuitgesproken vragen blijven zitten.

Het maakt van ‘UN PETIT FRÈRE’ een uiterst gelaagde, subtiele film, wars van alle clichés, en met personages van vlees en bloed – fouten, complexiteiten en menselijke tegenstrijdigheden inbegrepen.

Filmmaakster Léonor Serraille vertelt deze pakkende familiekroniek die bijna dertig jaar Continue reading “UN PETIT FRÈRE (Léonor Seraille)” »

MARIEKE: ADDICTED TO LIFE (Pola Rapaport)

Marieke-addicted-to-life-posterVertoning:
DINSDAG 21 MAART om 19u00 - tickets voor deze vertoning HIER!

 

TIP: koop eerst HIER een Filmhuis-seizoenskaart en bespaar zo twee euro per ticket!

Een vertoning i.s.m deMens.nu

—-
In 2000 belandt Marieke Vervoort, een jonge vrouw uit Diest, in een rolstoel door een zeldzame, degeneratieve spierziekte.

Ze is op dat moment amper 20, maar ondanks de wetenschap dat de ziekte haar meer en meer zou verlammen, blijft de koppige Vervoort niet bij de pakken zitten: ze stort zich volop op het rolstoelsporten, en begint met het leveren van verbazende prestaties en het afvinken van een bucketlist met allerhande, meestal fysieke performances – van bungeejumpen in een rolstoel tot skydiven.

Haar doorzettingsvermogen leidt uiteindelijk zelfs tot een gouden medaille op de

Paralympics in Rio, en tot diverse andere medailles op WK’s en de Spelen van Rio en Londen.

Het zijn uitzonderlijke prestaties die van ‘Wielemie’ een mediafiguur en nationale bekendheid maken – bij haar gouden terugkeer van de Spelen in Diest wordt ze opgewacht door een paar duizend mensen – maar tegelijk worden de helse pijnen Continue reading “MARIEKE: ADDICTED TO LIFE (Pola Rapaport)” »

LA SYNDICALISTE (Jean-Paul Salomé)

La-Syndicaliste_posterVertoningen:
DINSDAG 21 MAART om 20u30 – tickets voor deze vertoning HIER!

DINSDAG 28 MAART om 18u30 - tickets voor deze vertoning HIER!

MAANDAG 3 APRIL om 18u30 - tickets voor deze vertoning HIER!

 


TIP: 
koop eerst HIER een Filmhuis-seizoenskaart en bespaar zo twee euro per ticket!

—-

Dat waar gebeurde verhalen vaak een héél stuk onwaarschijnlijker en vergezochter zijn dan verzonnen verhalen wordt alweer bewezen in de uitmuntende politieke thriller ‘LA SYNDICALISTE’.

Een briljant acterende Isabelle Huppert speelt de rol van Maureen Kearney, een vrouw van Ierse afkomst die bij het Franse nucleaire staatsbedrijf Areva begin jaren 2000 opgeklommen was tot dé vakbondsvrouw bij uitstek.

OK, met haar kokette mantelpakjes en lunchmeetings in chique Parijse établissementen is Kearney een beetje een kaviaarsocialiste, maar tegelijk is ze ook een ware powervrouw die keihard de belangen van tienduizenden Areva-werknemers over de hele wereld weet te verdedigen, én die daarvoor de juiste connecties heeft opgebouwd: zowel de nummers van Sarkozy en François Hollande zitten in haar mobieltje, en ze is niet te beroerd die te gebruiken als ze dat nodig acht.

Kearneys verhaal neemt echter een bruuske wending wanneer the powers that be de haar goedgezinde vrouwelijke CEO van Areva op een zijspoor parkeren, en haar vervangen door de politiek gepistoneerde testosteron-brulaap Luc Oursel (een geweldige Yvan Attal, die met zijn woedeuitbarstingen zó lijkt weggelopen te zijn uit het management van Plopsaland, of uit de vriendenkring van Wouter Vandenhaute).

Haar kille relatie met Oursel zorgt ervoor dat Kearney stapje voorstapje meer verstrikt raakt in een machtsstrijd met het Franse – en mannelijke – establishment, zéker wanneer een anonieme informant haar een stapel explosieve documenten over een schimmige, aan alle kanten stinkende nucleaire deal met de Chinezen bezorgt.

Wat begint met anonieme dreigtelefoontjes en onverholen hints ‘er zich niet mee te bemoeien’, mondt uit in een afgrijselijke aanslag bij haar thuis: Kearney wordt door een gemaskerde man met duct tape aan een stoel vastgeplakt, krijgt een A (voor Areva?) in haar buik gekerfd en wordt vervolgens verkracht met de achterkant van het mes.

Helaas blijkt dat nog het minst straffe van Kearneys nachtmerrie te zijn, want na hun Continue reading “LA SYNDICALISTE (Jean-Paul Salomé)” »

NO BEARS (Jafar Panahi)

No Bears_ Poster
Vertoning:
- MAANDAG 27 MAART om 18u30 - tickets weldra beschikbaar

 

TIP: koop eerst HIER een Filmhuis-seizoenskaart en bespaar zo twee euro per ticket!

—-

De Iraanse regisseur Jafar Panahi heeft al sinds 2010 een filmverbod, een uitreisverbod én een zesjarige (maar na internationaal protest weer opgeheven) gevangenisstraf van de Islamtische machthebbers aan zijn broek, maar écht efficiënt is dat allemaal voorlopig nog niet gebleken om de man te stoppen.

Op de meest onmogelijke manieren slaagde Panahi er immers in sinds 2010 nog vijf langspeelfilms te draaien én het land uit te krijgen.

Nu eens smokkelde hij zijn illegaal gedraaide film in een cake (!!!) de grens over (‘This Is Not A Film’), dan weer zette hij de autoriteiten op het verkeerde been door zogezegd taxichauffeur te worden (wat hem in werkelijkheid de mogelijkheid gaf op de dashcam van zijn taxi het fantastische ‘Taxi Teheran’ te draaien, een film waarmee hij nota bene de Gouden Beer op he Festival van Berlijn won).

Zijn nieuwste is het al even inventieve én spannende ‘NO BEARS’: een film over het maken van een film, want we zien we hoe hij het filmverbod probeert te omzeilen door vanuit een dorpje vlakbij de Turkse grens met een videoverbinding zijn acteurs en crew aan de overkant van de grens te regisseren.

Helaas is de internetverbinding niet zo goed, en zit er niks anders op dan een assistent

telkens met de rushes de grens te laten oversteken.

Om de tijd te doden maakt hij wat foto’s in het dorpje waar hij verblijft: een op het eerste zicht onschuldig tijdverdrijf, tot hij onbewust een koppel in een verboden relatie fotografeert, en zo een grote rel in het dorp veroorzaakt.
Het bewijs dat zelfs kleine artistieke daden zoals het maken van een foto bijzonder grote Continue reading “NO BEARS (Jafar Panahi)” »

LAZZARO FELICE (Alice Rohrwacher)

LAZZARO-FELICE

Vertoning:
MAANDAG 27 MAART om 20u30 - tickets voor deze vertoning HIER!

Belangstellenden kunnen vanaf 20u15 een inleiding meemaken van Leo De Weerdt sj.

 

Een organisatie i.s.m. CCV en de Mechelse Parochies.

——

Italië, ergens in de eighties: de door en door goede Lazzaro is een simpele tabaksplukker op een plantage in het dorpje Inviolata.

Gewoon naar het land en de dieren staren geeft hem al een gelukzalige glimlach rond de mond, maar van zijn eeuwige braafheid en gelukzaligheid wordt volop misbruik gemaakt door de anderen.

De plantage wordt gerund door markiezin Alfonsina de Luna (aka de Sigarettenkoningin) die de zich krom werkende landarbeiders nog altijd behandelt alsof ze middeleeuwse lijfeigenen zijn.
De markiezin heeft echter een probleem: haar zoon Tancredi, met wie ze in onmin leeft.

Wanneer Tancredi per toeval Lazzaro leert kennen, ontstaat tussen de twee een vriendschap. En rijpt bij Tancredi het plan om – met behulp van de naïeve Lazzaro – zijn  Continue reading “LAZZARO FELICE (Alice Rohrwacher)” »

RETOUR A SEOUL (Davy Chou)

retour-a-seoul-poster
Vertoning:
- DINSDAG 28 MAART om 20u30 - tickets voor deze vertoning HIER!

 

 

TIP: koop eerst HIER een Filmhuis-seizoenskaart en bespaar zo twee euro per ticket!

—-

Frédérique Benoit – Freddie voor de vrienden – is een jonge vrouw die geboren is in Korea, maar die als kind geadopteerd werd door Franse ouders.
Over haar geboorteland en biologische ouders weet ze bitter weinig, maar op haar 25ste beslist de met haar identiteit worstelende vrouw impulsief naar Zuid-Korea terug te gaan, om daar haar natuurlijke ouders op te zoeken.

Alleen neemt die trip uiterst onverwachte wendingen aan, en wordt haar hele bestaan op zijn kop gezet…

‘RETOUR A SEOUL’ is niet zomaar het zoveelste adoptiedrama, wel integendeel: de fantastische debutante Park Ji-Min zet met de aparte, excentrieke en eigenzinnige

Freddie een volstrekt uniek en onvergetelijk filmpersonage neer dat de kijker tijdens de film constant op het verkeerde been zet, en dat na de film lang in het geheugen blijft spoken.
Haar zoektocht naar haar identiteit blijkt een kronkelend pad, waarbij elk antwoord nieuwe vragen oproept.

En Chou’s regiestijl zit al even vol verrassingen als zijn hoofdpersonage: nu eens is de film mijmerend, intiem en dramatisch, dan weer exuberant en vol opwinding in het met Continue reading “RETOUR A SEOUL (Davy Chou)” »

MI PAIS IMAGINARIO (Patricio Guzman)

Mi_Pais_Imaginario
Vertoning:
MAANDAG 10 APRIL om 20u30

ONLINE-TICKETS weldra te koop.

 

TIP: koop eerst HIER een Filmhuis-seizoenskaart en bespaar zo twee euro per ticket!

 

 

—-
Voor ‘MI PAÍS IMAGINARIO’ keerde regisseur Patricio Guzmán (van o.a. ‘La Cordillera de los Suenos’) terug naar Chili om er verslag te doen van de onverwachte revolutie die in oktober 2019 begon.
Voor Guzmán een bizarre ervaring, want zelf moest hij Chili 50 jaar geleden verlaten, toen het land ten prooi viel aan de dictatuur van Pinochet na de mislukte revolutie van 1973.

De aanleiding voor deze nieuwe revolutie was – zoals dat wel vaker bij revoluties het geval is – bijna banaal: de verhoging van de prijs van de metrokaartjes.
Het was voor veel Chilenen de druppel die de emmer deed overlopen: wat begint als een protest tegen deze nieuwe prijsstijging, escaleert in geen tijd tot een algemene

volksopstand tegen alles wat verkeerd loopt in het land: falende democratie, sociale onrechtvaardigheid, onbetaalbare gezondheidszorg, verkruimelend onderwijs, een breed gapende kloof tussen arm en rijk…

Bovendien dateert de grondwet nog uit de tijd van de dictatuur: miljoenen demonstranten Continue reading “MI PAIS IMAGINARIO (Patricio Guzman)” »