12 YEARS A SLAVE (Steve McQueen)

De Britse regisseur Steve McQueen gaat de zware onderwerpen niet bepaald uit de weg: na uithongering (‘Hunger’) en seksverslaving (‘Shame’) heeft hij nu een film gemaakt over de meest duistere bladzijde uit de Amerikaanse geschiedenis: de slavernij.

We schrijven 1853: Solomon Northup (gespeeld door een sterke Chiwetel Ejiofor) werkt als violist in New York, waar de slavernij verboden is. Hij krijgt van twee mannen echter een financieel interessant aanbod om in Washington te gaan spelen: de deal wordt bezegeld met flink wat drank, en wanneer hij de volgende ochtend wakker wordt, blijkt hij geketend in een duistere kelder te zitten.

Wat volgt is een onwaarschijnlijke, akelige odyssee, waarin hij als slaaf op de katoenplantage van de religieuze gek belandt: Master Epps, gespeeld door een verkillende Michael Fassbender.

In dit helse oord in Louisiana is de ontmenselijking totaal: slaven zijn er niet meer of minder dan gebruiksartikelen.

De grote kracht van McQueen is dat hij er geen suikeren of tranentrekkend drama à la Spielberg van gemaakt heeft, en zich evenmin liet inspireren door de uitzinnige exploitation à la Tarantino: ’12 Years A Slave’ ketent je als kijker vast aan Solomon Northup, en drukt je vervolgens met de neus keihard op de ontnuchterende, uiterst Continue reading “12 YEARS A SLAVE (Steve McQueen)” »

SHAME (Steve McQueen)

52618d2Net zoals in zijn uitstekende debuut ‘Hunger’ vormt regisseur Steve McQueen – vooral niet te verwarren met zijn acterende naamgenoot – in zijn al even uitstekende tweede ‘Shame’ team met de geweldige Michael Fassbender.

Fassbender speelt de rol van Brandon, een dertigjarige alleenstaande workaholic uit New-York, wiens leven maar door één obsessie bepaald wordt: seks – altijd en overal.

Tijdens zijn werkuren surft hij stiekem naar pornosites, na het werk bezoekt hij prostituees en darkrooms, en als zijn agenda het toelaat voegt hij daar graag nog wat losse avontuurtjes aan toe.

Brandon slaagt erin zijn maniakale seksverslaving voor de buitenwereld te verhullen, tot op een dag zijn zus Sissy onaangekondigd in New York aankomt, en bij hem intrekt…

Fassbender zet hier een fascinerend, onverzadigbaar, bijna monsterlijk personage neer, dat door McQueen nauwgezet met zijn camera in het oog wordt gehouden, zonder dat de kijker veel uitleg krijgt over hoé die ziekelijk geobsedeerde man zo geworden is – wat de fascinatie uiteraard alleen nog maar kan verhogen.

De excellente Carey Mulligan – die u nog kent als de buurvrouw van Ryan Gosling uit Continue reading “SHAME (Steve McQueen)” »

23/3/2010: FISH TANK

miaDe rebelse puber Mia leeft samen met haar moeder Joanne en haar vuilgebekte zus Tyler in een grauwe flat ergens in Essex.

Mia wil affectie, maar de communicatie verloopt vooral via agressie en gesnauw.
En dus zoekt ze een uitweg in dansen en hiphop, de enige échte uitlaatklep die ze heeft.

Goed om weten: de Britse cineaste Andrea Arnold is met ‘Fish Tank’ pas aan haar tweede langspeelfilm toe, maar heeft al wel een Oscar en twee juryprijzen van het festival van Cannes in de kast staan.

Haar invloeden? Ken Loach, Tarkovski, de gebroeders Dardenne en Terence Malick zijn de namen die het meest opduiken, en in ‘Fish Tank’ is te zien waarom.

Het is een rauw en bijwijlen hard sociaal drama dat de kijker dwingt over morele Continue reading “23/3/2010: FISH TANK” »

INGLOURIOUS BASTERDS (Quentin Tarantino)

Inglourious-Basterds-inglourious-basterds-18440744-1280-854Luitenant Aldo Raine wordt samen met een stel joods-Amerikaanse soldaten achter de Duitse linies gedropt.

Hun doel?
Zoveel mogelijk moffen om zeep helpen, tiens!

Aangezien ze die opdracht zéér succesvol vervullen, worden Raine en zijn bende basterds een tijdje later ingezet voor de zogenaamde Operation Kino.
Goebbels, Hitler en de rest van de nazitop zullen in Parijs namelijk samen de grootse première van een Duitse propagandafilm meemaken: hét perfecte moment om ze allemaal tegelijk in één klap uit te schakelen!

De pers was voor één keer unaniem: ‘Inglourious Basterds’ is de beste Tarantino in jaren, en in dat geval mag die nieuwe QT uiteraard niet op het Filmhuisprogramma ontbreken.

‘Inglourious Basterds’ is een meer dan twee uur durend festijn volgepropt met alles wat een Tarantino tot een Tarantino maakt: de filmreferenties vliegen de kijker om de oren (van Leni Riefenstahl tot ‘The Dirty Dozen’, en van Italiaanse B-pulp en Ennio Morricone tot G.W. Pabst), er mag à volonté gelachen worden met de macabere humor (Brad Pitt is hilarisch als de belachelijk wraakzuchtige hillbilly-luitenant Raine, een man die zijn troepen de Duitsers bij voorkeur laat scalperen) en Tarantino kan zich Continue reading “INGLOURIOUS BASTERDS (Quentin Tarantino)” »