Het zal je maar overkomen: je hele leven de meest prachtige muziek componeren, maar toevallig in dezelfde era geboren zijn als het genie Wolfgang Amadeus Mozart, die je werk enorm bewondert en erdoor geïnspireerd raakt, maar die – hoe hard je ook probeert – jouw muzikale inspanningen helemaal overschaduwt met zijn eigen briljante composities.

Het gebeurde de Tsjechische operacomponist Josef Mysliveček, een muzikale held van Mozart die tijdens zijn leven nog successen genoot in Italië, maar die na zijn dood zo goed als meteen vergeten werd en die helemaal in de nevelen der tijd dreigde te verdwijnen.

Tot regisseur Peter Vaclav hem eerherstel bezorgde, eerst met een documentaire, en nu met deze grandioze, majestueuze speelfilm die ons terugbrengt naar het 18de eeuwse Italië.

Vanwege zijn voor Italianen quasi onuitspreekbare achternaam gaat Mysliveček daar kortweg door het leven als ‘Il Boemo’ (‘de Bohemer’): als één van de vele componisten die het daar in het hart van de operacultuur wil

maken is hij afhankelijk van de juiste connecties, én van de juiste mecenassen voor opdrachten.
Iets wat hem door zijn natuurlijke charme best aardig lukt, vooral dan bij zijn vrouwelijke bewonderaars.

Maar zelfs wie – zoals Il Boemo – een gigantisch muzikaal talent combineert met keihard werken en eindeloos charmante omgangsvormen blijkt overgeleverd aan de grillen van de vorst. En laat dat nu net een complete onbenul met volstrekt onberekenbare stemmingswisselingen zijn.

Bovendien komt heel Europa net op het hoogtepunt van Il Boemo’s in de ban van een muzikaal wonderkind, de kleine Mozart die door zijn vader als een  Continue reading “IL BOEMO (Petr Vaclav)” »