Tagarchief: 2012

REALITY (Matteo Garrone)

Geplaatst op door

Man en Vrouw uit RealityLuciano, een vishandelaar uit het hart van Napels, is een vrolijke kerel: zijn familie en klanten onderhouden met zijn grappen is zijn lang leven.

Aangevuurd door zijn kinderen neemt hij op een dag deel aan de casting van de populaire reality-show ‘Big Brother’. Even later denkt Luciano (prima vertolkt door de op het witte doek debuterende Aniello Arena) nog maar aan één ding: een televisiester worden.

Voor de opvolger van zijn alom bejubelde maffia-kroniek ‘Gomorra’ koos Matteo Garrone voor een satire op de hedendaagse fascinatie met celebrity – helemaal op zijn plaats in een land waar een televisiemagnaat als Berlusconi jarenlang de touwtjes in handen had.

Sommige exuberante scènes geven de film iets van een hedendaagse versie van Fellini, elders gaat ‘Reality’ dan weer eerder de richting uit van ‘King of Comedy’ van Martin Scorsese of ‘A Face In The Crowd’ van Elia Kazan.

Garrone zelf ziet zijn hoofdpersonage dan weer eerder als een moderne Pinocchio: een Continue reading “REALITY (Matteo Garrone)” »

AMOUR (Michael Haneke)

Geplaatst op door

Man raakt gezicht vrouw aan.

De twee gepensioneerde muziekleraren Georges (Jean-Louis Trintignant) en Anne (Emmanuelle Riva) wonen al jarenlang op hun appartement in Parijs: ze leiden een vredig bestaan, gevuld met theater en muziek, en af en toe een bezoekje van hun in het buitenland wonende dochter (de immer geweldige Isabelle Huppert).

Op een dag krijgt Anne echter een herseninfarct, waardoor ze aan één kant van haar lichaam verlamd raakt: de pianiste wordt op slag een patiënte, wat de relatie tussen Georges, Anne en hun dochter zwaar op de proef stelt…

Voor flitsend camerawerk en wilde actiescènes hoeft u niet bij Michael Haneke (zie ook ‘Funny Games’, ‘La pianiste’, ‘Das Weisse Band’) te zijn, en ook ‘Amour’ verandert daar niks aan.

Want ook zijn jongste meesterwerk is weer volstrekt onderkoeld geregisseerd en totaal
van alle melodrama ontdaan, maar net dàt maakt deze film zo onverbiddelijk trefzeker: wie niet diep geraakt wordt ‘Amour’, heeft waarschijnlijk geen hart.

Voeg bij die magistrale regie nog de excellente vertolkingen én de prachtige fotografie Continue reading “AMOUR (Michael Haneke)” »

THE ANGELS’ SHARE (Ken Loach)

Geplaatst op door

The Angels Shate afbeeldingVoor de rechtbank van Glasgow worden vier “sociale gevallen” veroordeeld tot gemeenschapsdienst.

Hun misdaden?
De ene is op een standbeeld geklommen, een andere had geprobeerd een papegaai te pikken, een derde sukkelde straalbezopen op de treinsporen en de vierde had in een high van coke een voorbijganger in elkaar geramd.

Onder leiding van hun begeleider Harry moeten ze als straf een buurthuis schilderen, maar die vaderlijke Harry heeft nog een ander plannetje: hij denkt de vier nozems stiekem te kunnen inwijden in de wereld van de whiskyproeverij….

‘Kes’, ‘Hidden Agenda’, ‘Sweet Sixteen’, ‘Ae Fond Kiss’, ‘Looking for Eric’…: het Filmhuis volgt het werk van Ken Loach al héél lang, en dus mocht ook ‘The Angels’ Share’ uiteraard niet op onze affiche ontbreken.

Met ‘The Angels’ Share’ maakte Loach een unieke film die zich niet in één vakje laat Continue reading “THE ANGELS’ SHARE (Ken Loach)” »

AI WEIWEI: NEVER SORRY (Alison Klayman)

Geplaatst op door

Ai WeiWei: Never sorry‘Ai Weiwei: Never Sorry’ is een fascinerende documentaire over leven en werk van Ai Weiwei, China’s grootste levende kunstenaar en activist.

De film begint in 2008, op het moment dat regisseuse Alison Klayman Ai voor het eerst ontmoette, en eindigt in de lente van 2011, op het moment dat de Chinese autoriteiten hem weer vrijlaten uit zijn opsluiting.

De film biedt een uiterst boeiende inkijk in het leven van een dissident in het digitale tijdperk: Ai gebruikt immers niet alleen zijn kunst om zijn mening te uiten, hij maakt ook gebruik van de moderne media om het protest van de bevolking te stroomlijnen.

De Chinese overheid ziet Ai dan ook als een uitermate lastige luis in hun pels: nu eens sluiten ze zijn blog af, dan weer vernielen ze zijn studio, houden ze hem vast of slaan ze hem in elkaar.
Opgeven staat echter niet in Ais woordenboek, wel integendeel: elke keer vindt hij nieuwe wegen om zijn visie naar buiten te brengen, en tegelijk actief te blijven als kunstenaar.

AI WEIWEI: NEVER SORRY
Regie: Alison Klayman
USA 2012, 91 min.

Deze film werd in Filmhuis Mechelen vertoond op:
DINSDAG 4 DECEMBER 2012 om 20u30

Een voorstelling i.s.m. het Newtopia-festival.

DE ROUILLE ET D’OS (Jacques Audiard)

Geplaatst op door

Ali (Matthias Schoenaerts) is een werkloze twintiger en alleenstaande vader.

Samen met z’n vijfjarige zoontje verlaat hij het grauwe noorden van Frankrijk om in het zonnige zuiden bij z’n zus in te trekken, en er de kost te gaan verdienen als nachtwaker en buitenwipper in een nachtclub.

Het is in die nachtclub dat hij Stéphanie (Marion Cotillard) ontmoet: bloedmooi, en van beroep orka-trainster in het plaatselijke waterpark.
Maar de beginnende romance wordt brutaal wanneer Stéphanie een verschrikkelijk ongeluk krijgt waarbij ze haar beide benen verliest….

Voor de opvolger van ‘Un Prophète’ baseerde regisseur Jacques Audiard zich op de roman ‘Rust & Bone’ van de Canadese auteur Craig Davidson. De basis van het verhaal is eigenlijk gewoon een lekker ouderwetse love story, maarAudiard

verfilmde het op de manier waarop hij zijn films altijd maakt: ruw, confronterend en onconventonieel, en met de focus helemaal op de acteurs gericht.

Het resultaat is er dan ook naar: Marion Cotillard is indrukwekkend, en over de prestatie van Matthias Schoenaerts waren de meningen na de première in Cannes helemaal unaniem: onze nationale trots is dankzij deze film helemaal klaar voor zijn grote internationale doorbraak.

Overigens zorgt niet alleen Schoenaerts voor de Belgische inbreng in ‘De Rouille et d’os': regisseur/acteur Bouli Lanners speelt een belangrijke bijrol, en de productiemaatschappij van de gebroeders Dardenne zorgde voor de financiële inbreng.

DE ROUILLE ET D’OS
Regie: Jacques Audiard
FR 2012, 115 min.

Deze film werd in Filmhuis Mechelen vertoond op:
DINSDAG 20 NOVEMBER 2012 om 20u30

TO ROME WITH LOVE (Woody Allen)

Geplaatst op door

Zo ongeveer zijn hele leven lang durfde de oer-neuroot Woody Allen amper buiten New York te komen met zijn camera, maar zie: op zijn oude dag is de man alsnog aan een soort Europese filmtournee begonnen.

En die volgen we nu al een paar films lang met veel plezier: na Allens amusante passages in Londen (‘Match Point’) , Barcelona (‘Vicky Cristina Barcelona’) en Parijs (‘Midnight In Paris’) is het nu de beurt aan Rome.

Voor ‘To Rome With Love’ bundelde Allen vier verhalen die zich allemaal afspelen in de Eeuwige Stad: in het ene deel wordt een jonge architect verliefd op de beste vriendin van zijn lief, in een ander volgen we een kantoorslaafje dat onverwacht beroemd wordt (en een horde paparazzi achter zich aan krijgt).

Verhaal drie draait rond een luxeprostituee die zich door een vergissing een dag lang als ambtenarenvrouw moet voordoen, en tenslotte is er ook nog een verhaallijn over een operaregisseur die ontdekt dat de schoonvader van zijn dochter een wonderlijke Continue reading “TO ROME WITH LOVE (Woody Allen)” »

ON THE ROAD (Walter Salles)

Geplaatst op door

3 mensen in een auto

Jack Kerouacs onverwoestbare literaire meesterwerk sméékte sinds het in 1957 geschreven werd zowat om een verfilming, en zie: in 2012 is het eindelijk zover!

U wil een plot?

Die is er niet, want ‘On The Road’ is natuurlijk gewoon de ultieme roadmovie: dit zijn de belevenissen van de schrijver Sal, zijn jonge bruid Marylou en zijn makker Dean die samen on the road to nowhere door de States trekken, en onderweg in contact raken met de meest diverse en de meest kleurrijke figuren.

Kerouac zelf hoopte destijds vurig dat er ooit een verfilming zou komen waarin Marlon Brando de rol van Dean zou spelen, Francis Ford Coppola probeerde een verfilming met Brad Pitt van de grond te krijgen, Joel Schumacher wilde het project opzetten Continue reading “ON THE ROAD (Walter Salles)” »

L’AFFAIRE CHEBEYA: UN CRIME D’ETAT? (Thierry Michel)

Geplaatst op door

Op 2 juni 2010 werd in Kinshasa de bekende Congolese mensenrechtenactivist Floribert Chebeya – die al jarenlang het regime van president Kabila bekritiseerde – dood aangetroffen op de achterbank van zijn auto.

De politie probeerde de moord eerst weg te moffelen als een routinezaak die zich vooral in de seksuele sfeer afspeelde (er werd zelfs een lading viagra bijgesleurd), maar onder druk van buitenuit kon de overheid toch niet anders dan het tot een proces te laten komen over deze goed voorbereide politieke aanslag: enkele politieofficieren moeten zich voor de militaire rechter verantwoorden voor foltering en moord…

Met fascinerende werkstukken als ‘Katanga Business’ en ‘Congo River’ heeft regisseur Thierry Michel zich al langer opgeworpen als de chroniqueur par excellence van het hedendaagse Congo.
Toen hij het nieuws over de dood van Chebeya hoorde, twijfelde hij dan ook geen seconde: gewapend met zijn camera nam hij meteen het eerste vliegtuig naar Congo, om daar niet alleen de eerste manifestaties en Chebeya’s begrafenis te filmen, maar ook Continue reading “L’AFFAIRE CHEBEYA: UN CRIME D’ETAT? (Thierry Michel)” »

15/5/2012: TOT ALTIJD

Geplaatst op door

Tot-altijdKort samengevat: Mario is een grote mond uit Gent, vol met plannen voor een grootse politieke carrière.

Op een dag krijgt hij echter te horen dat hij MS heeft: aanvankelijk bestrijdt Mario zijn ziekte nog met levenlust en humor, maar al even snel laat hij ook merken dat hij eruit wil stappen van zodra zijn bestaan ondraaglijk wordt.

En hij wil daarbij geholpen worden door Thomas, één van zijn beste vrienden, die toevallig ook arts is…

Goed om weten: ‘Tot Altijd’ is gebaseerd op het levens- én stervensverhaal van Mario Verstraete, de MS-patiënt die tien jaar geleden als eerste Belg gebruikmaakte van de toen nieuwe euthanasiewet.
Nic Balthazar verfilmde het verhaal zonder in de op de loer liggende klefheid of slogantaal Continue reading “15/5/2012: TOT ALTIJD” »

CINEMA CORONA #92: Art & Film: MARINA ABRAMOVIC: THE ARTIST IS PRESENT

Geplaatst op door

marina-abramovic-the-artist-is-presentDeze film was maar tijdelijk beschikbaar en is niet langer gratis online te bekijken.

—–

Vandaag in CINEMA CORONA – zoals elke maandag en in virtuele samenwerking met Academie Mechelen – een Art & Film-vertoning.

De uiterst bijzondere documentaire die we uitgekozen hebben is ‘THE ARTIST IS PRESENT’, een film gedraaid in aanloop naar en tijdens de unieke en baanbrekende performance van Marina Abramovic in het New Yorkse Museum of Modern Art in 2010.

Het concept achter die performance was even simpel als briljant: Abramovic zou drie maanden lang, zes dagen per week en acht uur per dag op een stoel in het museum zitten, terwijl op een stoel tegenover haar steeds één bezoeker mocht plaatsnemen. Zonder woorden te gebruiken of te bewegen zouden de twee elkaar zo lang de bezoeker dat wou in de ogen kijken – pure en intense één-op-één-communicatie met de artieste, een levend zelfportret van Abramovic.

Het resultaat van dat simpele concept was even verbazend als indrukwekkend, intens en ontroerend: vele bezoekers konden hun emoties niet bedwingen en barstten in tranen uit, anderen werden verliefd, nog anderen probeerden van het podium dat ze met de artieste mochten delen hún podium te maken…
Het wereldberoemd geworden hoogtepunt van de performance voltrok zich toen – tussen de andere bezoekers door – opeens haar ex-man Ulay tegenover haar kwam zitten.

Vele duizenden andere kandidaten raakten niet tot bij de artieste, in totaal zou de Abramovic-retrospectieve zelfs 850.000 (!!!) bezoekers naar het MoMA lokken. Verbazingwekkend voor een performance-artieste die het grootste deel van haar leven met haar vaak zeer extreme performances in de marge van de kunstwereld had vertoefd – en die zelfs vaak de kritiek had gekregen dat ze geen kunst maakte.

‘THE ARTIST IS PRESENT’ volgde niet de hele opbouw en uitvoering van de performance, maar toont ook hoe extreem slopend die was voor Abramovic, zowel fysiek als mentaal. Bovendien wordt aan de hand van interviews met Abramovic ook een beeld geschetst van haar eerdere performances, haar kijk op kunst en haar relatie met Ulay, ondanks de scheiding onbetwistbaar de liefde van haar leven.

Neem het van ons aan: ‘THE ARTIST IS PRESENT’ is diep ontroerend en een absolute must see.

P.S.: de website van de tentoonstelling (met foto’s van alle bezoekers die tegenover Abramovic plaatsnamen) is nog altijd HIER te bekijken.