AI WEIWEI: NEVER SORRY (Alison Klayman)

Ai WeiWei: Never sorry‘Ai Weiwei: Never Sorry’ is een fascinerende documentaire over leven en werk van Ai Weiwei, China’s grootste levende kunstenaar en activist.

De film begint in 2008, op het moment dat regisseuse Alison Klayman Ai voor het eerst ontmoette, en eindigt in de lente van 2011, op het moment dat de Chinese autoriteiten hem weer vrijlaten uit zijn opsluiting.

De film biedt een uiterst boeiende inkijk in het leven van een dissident in het digitale tijdperk: Ai gebruikt immers niet alleen zijn kunst om zijn mening te uiten, hij maakt ook gebruik van de moderne media om het protest van de bevolking te stroomlijnen.

De Chinese overheid ziet Ai dan ook als een uitermate lastige luis in hun pels: nu eens sluiten ze zijn blog af, dan weer vernielen ze zijn studio, houden ze hem vast of slaan ze hem in elkaar.
Opgeven staat echter niet in Ais woordenboek, wel integendeel: elke keer vindt hij nieuwe wegen om zijn visie naar buiten te brengen, en tegelijk actief te blijven als kunstenaar.

AI WEIWEI: NEVER SORRY
Regie: Alison Klayman
USA 2012, 91 min.

Deze film werd in Filmhuis Mechelen vertoond op:
DINSDAG 4 DECEMBER 2012 
om 20u30

Een voorstelling i.s.m. het Newtopia-festival.

ALTIPLANO (Peter Brosens & Jessica Woodworth)

Vrouw in Altiplano

Turubamba, ergens diep in de Andes: in dit piepkleine, door de mijnbouw vervuilde plaatsje gaat Saturnina – het mooiste meisje van het dorp – trouwen met Igacio.

Helaas wordt die op een dag dood teruggevonden…

In haar verdriet vindt de diepgelovige Saturnina de westerse, ongelovige Grace, die ook haar man verloren heeft.

‘Altiplano’ is een visueel prachtige film – die adembenemende berglandschappen! -, maar is tegelijk veel méér dan een mooi plaatjesboek.
Het regisseursduo Brosens-Woodworth gebruikte de Andes naar eigen zeggen niet als decor, maar om aan te tonen dat het gebied bezield is, en dat de mensen er zichzelf zien als deel uitmakend van een groter geheel, van een heilig geheel. Een gevoel dat de westerse mens helemaal opgegeven heeft nadat hij zichzelf tot centrum van het universum benoemd heeft…

Voor Peter Brosens zelf is ‘Altiplano’ ook meer ervaringscinema dan verhaaltjescinema: jazeker, zowel de ravage die de mijnbouw in de Andes aanricht als het droeve lot van de indianen spelen hier op de achtergrond, maar eigenlijk is dit vooral een mystieke, lyrische Continue reading “ALTIPLANO (Peter Brosens & Jessica Woodworth)” »

In première in het Filmhuis: !WOMEN ART REVOLUTION (Lynn Herschmann Leeson)

Women Art RevolutionKort samengevat: Meer dan veertig jaar lang verzamelde Lynn Herschmann Leeson interviews met feministische kunstenaressen, critici, curatoren en historici, en het resultaat van dat alles heeft ze nu samengebracht in ‘!Women Art Revolution': een werkstuk dat op amusante wijze vertelt hoe vrouwen vanaf de jaren ’60 de zowat exclusief door mannen geregeerde kunstwereld probeerden te infiltreren, en uiteindelijk de hele loop van de kunst zouden veranderen.

Goed om weten: ‘Woman is the nigger of the world,’ zong de (man) John Lennon ooit, en in de sixties – en voordien – was dat in de kunstwereld absoluut niet anders.

Herschmann Leeson reconstrueert niet alleen hoe dat langzaamaan veranderde, maar ook welke strategieën de vrouwelijke artiestes daarbij gebruikten, en hoe de kunstwereld  Continue reading “In première in het Filmhuis: !WOMEN ART REVOLUTION (Lynn Herschmann Leeson)” »

L’AFFAIRE CHEBEYA: UN CRIME D’ETAT? (Thierry Michel)

Op 2 juni 2010 werd in Kinshasa de bekende Congolese mensenrechtenactivist Floribert Chebeya – die al jarenlang het regime van president Kabila bekritiseerde – dood aangetroffen op de achterbank van zijn auto.

De politie probeerde de moord eerst weg te moffelen als een routinezaak die zich vooral in de seksuele sfeer afspeelde (er werd zelfs een lading viagra bijgesleurd), maar onder druk van buitenuit kon de overheid toch niet anders dan het tot een proces te laten komen over deze goed voorbereide politieke aanslag: enkele politieofficieren moeten zich voor de militaire rechter verantwoorden voor foltering en moord…

Met fascinerende werkstukken als ‘Katanga Business’ en ‘Congo River’ heeft regisseur Thierry Michel zich al langer opgeworpen als de chroniqueur par excellence van het hedendaagse Congo.
Toen hij het nieuws over de dood van Chebeya hoorde, twijfelde hij dan ook geen seconde: gewapend met zijn camera nam hij meteen het eerste vliegtuig naar Congo, om daar niet alleen de eerste manifestaties en Chebeya’s begrafenis te filmen, maar ook Continue reading “L’AFFAIRE CHEBEYA: UN CRIME D’ETAT? (Thierry Michel)” »