DE HELAASHEID DER DINGEN (Felix Van Groeningen)

Geplaatst op 26 januari 2010 door (godb)

In het dorpje Reetveerdegem woont de kleine Gunther met zijn pa en zijn drie nonkels bij zijn grootmoeder in.

Correctie: de kleine Gunther woont er met zijn constant zuipende, constant vloekende, constant werkloze en constant door deurwaarders en flikken belaagde pa en nonkels bij zijn grootmoeder in.

De jongen heeft maar één levensdoel: op zijn eigen wijze aan dat grauwe leven ontsnappen….

Aangezien de échte familie Verhulst niet opgezet was met de alom bejubelde succesroman van Dimitri Verhulst, veranderde Felix Van Groeningen (het Filmhuis toonde u eerder al zijn ‘Steve + Sky’ en ‘Dagen Zonder Lief’) voor zijn verfilming de naam van de schrijver in Gunther Strobbe.
Maar verder bleef hij gelukkig helemaal trouw aan de spirit van dit excellente werk: nu

eens teder en liefdevol over het milieu waarin hij opgroeide, dan weer rauw en beenhard.

In de hoofdrollen een rist uitstekende acteurs (Koen De Graeve, Kenneth Vanbaeden, Valentijn Dhaenens, Wouter Hendrickx, Natali Broods, Johan Heldenbergh…) die Continue reading “DE HELAASHEID DER DINGEN (Felix Van Groeningen)” »

19/1/2010: MICMACS A TIRE-LARIGOT

Geplaatst op 19 januari 2010 door (godb)

Kort samengevat: Bazil is een brave videotheekuitbater die bij een afrekening voor zijn deur een verdwaalde kogel in zijn hersenpan krijgt.

Maandenlang zweeft de arme man tussen leven en dood, en wanneer hij het uiteindelijk toch blijkt te halen, is hij zijn job én zijn thuis kwijt…

Bazil sluit zich dan maar aan bij een Parijs groepje sympathieke snuiters dat allerlei rotzooi recycleert. En uitgerekend tussen hun bergen rommel vindt hij aanwijzingen naar de fabricanten van de kogel in zijn kop…

Goed om weten: Jean-Pierre Jeunet is de maker van moderne klassiekers en Filmhuishits als ‘Amélie Poulain’ en ‘Delicatessen’: voilà, méér aansporing zou u eigenlijk niet nodig moeten hebben om ook voor ‘Micmacs’ naar het Filmhuis af te zakken.
U twijfelt toch?
Dan kunnen we u melden dat Jeunets unieke, sprookjesachtige universum in ‘Micmacs’ Continue reading “19/1/2010: MICMACS A TIRE-LARIGOT” »

12/1/2010: DAS WEISSE BAND

Geplaatst op 12 januari 2010 door (godb)

Kort samengevat: Noord-Duitsland, 1913. We bevinden ons in een streng protestants boerendorp, waar enkele notabelen de plak zwaaien: de pastoor, de dokter, de onderwijzer en de baron.

Op een dag wordt de dokter slachtoffer van een merkwaardig ongeval. De eerste van een lange rij vreemde, traumatiserende gebeurtenissen in het dorpje.

Goed om weten: Michael Haneke (‘Funny Games’, ‘Caché’, ‘La Pianiste’…) richt zich in ‘Das Weisse Band’ op de generatie Duitsers die later als volwassenen aan het nazisme

zouden gaan deelnemen, maar toch moeten we zijn film volgens hem breder zien: in sobere maar zeer indringende zwart-witte tableaux-vivants graaft hij naar de wortels van het kwaad en van het radicalisme, dat niet alleen in Duitsland maar overal ter wereld Continue reading “12/1/2010: DAS WEISSE BAND” »

THE FEARLESS VAMPIRE KILLERS (Roman Polanski)

Geplaatst op 5 januari 2010 door (godb)

Kort samengevat: dit is ‘Dracula’, maar dan om te lachen.
En geregiseerd door Roman Polanski.

Voilà, dat zouden genoeg redenen moeten zijn om deze film te komen bekijken!

Als het goed is zou u van Polanski allang zijn rijtje klassiekers (‘Chinatown’, ‘Repulsion’, ‘Rosemary’s Baby’…) helemaal uit het hoofd moeten kennen, en daarom presenteren wij graag eens een iets minder bekend maar daarom niet minder leuk buitenbeentje uit zijn oeuvre: ‘The Fearless Vampire Killers’ is een bijzonder vrolijke en uiterst stijlvolle spoof op (én hommage aan) de Dracula- en de Hammer-horrorfilms.

Hoogtepunt: de magistrale vampierenbal-scène, waarop al de gasten uit het graf verrijzen.

Let ook op de prachtige, sfeervolle fotografie van Douglas Slocombe, en de gewéldige soundtrack van Krzystof Komeda, een aanrader voor de vleermuizen onder u!

Behalve Polanski zelf speelt onder andere ook Sharon Tate mee, Polanski’s echtgenote Continue reading “THE FEARLESS VAMPIRE KILLERS (Roman Polanski)” »

UN PROPHÈTE (Jacques Audiard)

Geplaatst op 29 december 2009 door (godb)

De naïeve, verlegen en analfabete Malik El Djebena verdwijnt na een onduidelijke misdaad voor zes jaar in de gevangenis, en komt er terecht in een wereld die beheerst wordt door geld en geweld.

Malik raakt er in de klauwen van de Corsicaanse maffiabaas César Luciani, die hem dwingt een lastige getuige die ook in de nor verblijft uit de weg te ruimen.

Die moord levert hem niet alleen respect op, langzaamaan bouwt Malik zichzelf binnen de gevangenis een nieuwe identiteit én een nieuw leven op…

‘Un Prophète’ is een uitstekend, labyrintisch en bijzonder fascinerend gevangenisdrama waarin regisseur Jacques Audiard blootlegt hoe macht werkt, en hoe een opportunist

groepen tegen elkaar kan opzetten en uitspelen: de gevangenis als metafoor voor onze geglobaliseerde, multiculturele maatschappij.

Met uitzondering van Niels Aerestrup (die maffiabaas César speelt) koos Audiard uitsluitend voor jonge, onbekende acteurs, met onder andere een prima Tahar Rahim in
Continue reading “UN PROPHÈTE (Jacques Audiard)” »

TOWELHEAD (Alan Ball)

Geplaatst op 22 december 2009 door (godb)

De 13-jarige Jasira wordt door haar gekke Amerikaanse moeder naar haar oerconservatieve en stuurse Libanese vader in het puriteinse Texas gestuurd: niet echt de meest geschikte plaats voor een puber.

Zeker niet als die net haar eigen seksualiteit begint te ontdekken. En als ze daarbij ook nog eens ontdekt dat ze seks gewoon leuk vindt.

Regisseur Alan Ball won al een oscar voor zijn scenario van ‘American Beauty’ én een Emmy voor zijn al even uitmuntende tv-serie ‘Six Feet Under’, maar zelfs die status kon niet verhinderen dat zijn ‘Towelhead’ in Amerika bijna twee jaar als ‘onverkoopbaar’ op de plank bleef liggen.
‘Towelhead’ – gebaseerd op de gelijknamige roman van Alicia Erian - gaat dan ook over

twee thema’s waar ze het in middle class-Amerika liever niet openlijk over hebben: seks en racisme – ‘Towelhead’ (vrij vertaald ‘Handdoekenkop’) is het Amerikaanse scheldwoord voor Arabieren.

Gelukkig werd de film via vertoningen op festivals uiteindelijk toch opgepikt en uitgebracht, want jazeker, Alan Balls regiedebuut is wel degelijk gedurfd en ontregelend, maar tegelijk is het ook een subtiele, uitstekend geacteerde en bijwijlen demonisch Continue reading “TOWELHEAD (Alan Ball)” »

INGLOURIOUS BASTERDS (Quentin Tarantino)

Geplaatst op 15 december 2009 door (godb)

Luitenant Aldo Raine wordt samen met een stel joods-Amerikaanse soldaten achter de Duitse linies gedropt.

Hun doel?
Zoveel mogelijk moffen om zeep helpen, tiens!

Aangezien ze die opdracht zéér succesvol vervullen, worden Raine en zijn bende basterds een tijdje later ingezet voor de zogenaamde Operation Kino.
Goebbels, Hitler en de rest van de nazitop zullen in Parijs namelijk samen de grootse première van een Duitse propagandafilm meemaken: hét perfecte moment om ze allemaal tegelijk in één klap uit te schakelen!

De pers was voor één keer unaniem: ‘Inglourious Basterds’ is de beste Tarantino in jaren, en in dat geval mag die nieuwe QT uiteraard niet op het Filmhuisprogramma ontbreken.

‘Inglourious Basterds’ is een meer dan twee uur durend festijn volgepropt met alles wat een Tarantino tot een Tarantino maakt: de filmreferenties vliegen de kijker om de oren (van Leni Riefenstahl tot ‘The Dirty Dozen’, en van Italiaanse B-pulp en Ennio Morricone tot G.W. Pabst), er mag à volonté gelachen worden met de macabere humor (Brad Pitt is hilarisch als de belachelijk wraakzuchtige hillbilly-luitenant Raine, een man die zijn troepen de Duitsers bij voorkeur laat scalperen) en Tarantino kan zich Continue reading “INGLOURIOUS BASTERDS (Quentin Tarantino)” »

8/12/2009: ANTICHRIST

Geplaatst op 8 december 2009 door (godb)

Kort samengevat: Een man (Willem Dafoe) en en vrouw (Charlotte Gainsbourg) trachten de dood van hun baby te verwerken. Omdat therapie mislukt, trekken ze zich terug in een blokhut in een duister bos.
Waar zij helemaal doorslaat.
En hij eigenlijk òòk.

Goed om weten: de meest controversiële film van het jaar komt ook in 2009 weer van de Deen Lars von Trier: wat had u anders verwacht van een film waarin behalve een pompende penis en een wurging ook een clitoris te zien is die met een roestige schaar bewerkt wordt?
Volgens de regisseur zélf komt ‘Antichrist’ dan ook voort ‘uit een zieke geest: ik gebruikte deze film om uit mijn depressie te kruipen.’

Enkele krantencommentaren?
‘Von Trier rekent met zijn demonen af, en orkestreert de chaos van het koppel met een angstaanjagend onirisch geweld’ (Le Monde)
‘Gemaakt om te shockeren, en om afwijzing en hysterie op te wekken’ (Technikart)
‘Een overrompelende ervaring’ (Humo)
‘Folterporno: wie had gedacht dat hij ons dàt nog eens zou brengen!’ (Screen)
‘Ik had geen keuze: de film is de hand van God!’ (von Trier zelf)
‘De man laat nog maar eens een dikke, vette kunstfilmscheet’ (Variety)

En tot slot: Ook het publiek reageerde zeer verdeeld: op het festival van Cannes werd ‘Antichrist’ door de helft van de zaal al tijdens de openingscredits weggefloten. De andere helft gaf von Trier een staande ovatie. Zeg niet dat we u niet gewaarschuwd hebben!

ANTICHRIST
Regie: Lars von Trier
DK 2009, 104 min.
Dinsdag 8 december, 20.30 u.

WHATEVER WORKS (Woody Allen)

Geplaatst op 1 december 2009 door (godb)

In ‘Whatever Works’ maken we kennis met Boris Yellnikoff, een onverbeterlijke oude, bittere en nihilistische knorpot die voorbestemd lijkt om al mensenhatend zijn graf in te gaan – zelfs de kijker van de film ontsnapt niet aan zijn snerende rants en woede-uitbarstingen.

Tot het van huis weggelopen blondje Melody zijn pad kruist.

De frisse, opgewekte jonge vrouw is in zowat alles het complete tegengestelde van Boris, maar het komt zowaar tot een relatie tussen de twee. Hey: whatever works, nietwaar?

Na zijn zeer geslaagde omzwervingen in Londen (‘Match Point’) en Barcelona (‘Vicky Cristina Barcelona’) filmde Woody Allen nog eens in zijn geliefde thuisstad New York.
Allen schreef het scenario van ‘Whatever Works’ al in 1976, voor de betreurde komiek

Zero Mostel: dertig jaar na diens dood werd het nu eindelijk verfilmd met Larry Clark (de schrijver van ‘Seinfeld’ en het briljante ‘Curb Your Enthusiasm’) in de hoofdrol.

Clark is perfect gecast als de immer doorrazende Boris Yellnikoff, die de ene cynische oneliner na de andere de wereld inschreeuwt: ‘Wat bedoel je, kinderen op zomerkamp sturen? Stuur ze liever naar een concentratiekamp, dan leren ze meteen tot wat de mensheid in staat is!’
Evan Rachel Wood van haar kant is al even sterk als het nimfje dat de onverbeterlijke Continue reading “WHATEVER WORKS (Woody Allen)” »

LOS ABRAZOS ROTOS (Pedro Almodovar)

Geplaatst op 24 november 2009 door (godb)

Mateo Blanco is een schrijver die bij zijn fans bekend is onder zijn nom de plume Harry Caine, en die al veertien jaar letterlijk en figuurlijk in het donker leeft: de destijds beroemde schrijver-regisseur raakte betrokken in een auto-ongeval, waarbij hij niet alleen zijn zicht, maar ook zijn liefde en muze Lena verloor.

Een slag die hij veertien jaar later nog altijd niet te boven gekomen is. Bovendien worden allerlei oude wonden nog eens extra opengereten door een bezoek van de zoon van de rijke zakenman Ernesto Martel. Die hem komt vertellen dat zijn vader gestorven is…

In ‘Los Abrazos Rotos’ combineert Filmhuisfavoriet Pedro Almodovar een melodrama met een komedie, een thriller en een film noir: bij een minder getalenteerd regisseur zou zo’n combinatie waarschijnlijk een belachelijk zootje opleveren, maar bij Almodovar is het resultaat een wervelend amour fou-verhaal dat de kijker constant op het verkeerde been zet.

Met in de excellente hoofdrollen Lluis Homar als de schrijver en – hoe kan het ook anders bij Almodovar? - Penélope Cruz als de muze.
De fraaie soundtrack is geschreven door Alberto Iglesias, ondertussen al jarenlang Almodovars huiscomponist (en de man die ook de score van ‘Che’ voor zijn rekening Continue reading “LOS ABRAZOS ROTOS (Pedro Almodovar)” »