Geen betere film om een Filmhuisseizoen mee af te sluiten dan de unieke Talking Heads-concertfilm ‘STOP MAKING SENSE’, de legendarische concertfilm van Talking Heads die exact 40 jaar geleden cinema’s overal ter wereld inpalmde, en die nu in een piekfijn gerestaureerde versie in zijn volle glorie te (her)bekijken en te (her)beluisteren is.
Gewapend met alleen maar een cassetterecorder, een te groot kostuum en een staande lampadaire slagen voorman David Byrne en de Talking Heads erin vanuit het niets een
ronduit fabelachtige show op te bouwen: stapje voor stapje brengen Tina Weymouth (bas), Chris Frantz (drums) en Jerry Harrison (toetsen) en enkele briljante gastmuzikanten (Bernie Worrell!) de zaal tot een kolkend kookpunt.
Hey: én het Filmhuis-slotfeest, én het bruisende openingsfeest van de unieke expo ‘Indépendance Cha Cha’, én een Art & Film-feest én een swingende afsluiter van het Afrika FilmfestivalALLEMAAL TEGELIJK meemaken voor de prijs van één ticket?
Dat kan dit jaar!
Yep, op dinsdag 27 juni sluiten we ons seizoen af met de muziekfilm ‘SOUL POWER’, gevolgd door ons Indépendance Cha Cha-slotfeest.
Om met de film te beginnen: ‘SOUL POWER’ is een documentaire over het muziekfestival dat in 1974 in Kinshasa georganiseerd werd aan de vooravond van de beroemde/beruchte ‘Rumble in the Jungle’-bokskamp tussen Mohammed Ali en George Foreman, de kamp om de wereldtitel die door de Congolese (of toen nog: Zaïrese) dictator Mobutu Sese Seko naar Afrika gehaald was.
In het zog van de boksers waren een stel muzikale sterren meegekomen voor een omkaderend muziekfestival dat het beste van de zwarte Amerikaanse muziek moest verenigen met de grootste Afrikaanse vedetten.
Een cocktail van pure muzikale Black Power, met alleen maar topkwaliteit: Sister Sledge! Bill Withers! Miriam Makeba! BB King! Celia Cruz! The Spinners!
En als top of the bill: James Brown, the Godfather of Soul! The Hardest Working Man in Showbusiness!
Helaas bleek de organisatie van het festival al even chaotisch als die van Woodstock: zo had Mobutu de verkeerde datum op de kaartjes laten drukken, bleek security om de massa in goede banen te leiden angstwekkend afwezig, liep de technische kant van de zaak aan alle kanten in de soep en zien we de man die (waarschijnlijk) de leiding van het festival in handen had de hele film lang op zoek zijn naar ene Shimpupu, die constant onvindbaar blijkt, hoe vaak De Baas ook ‘Alan to base!’ in zijn overmaatse walkie-talkie roept.
Bovendien hielp het niet dat de bokswedstrijd moest uitgesteld worden door een blessure van Foreman, waardoor het concert opeens een alleenstaand event werd.
Gelukkig zijn de muzikanten en de fans wél in absolute topvorm, met als hoogtepunt de allesverpletterende show van James Brown en zijn Mighty JB’s,
Het beeldmateriaal van het concert (voor en achter de schermen) lag meer dan 30 jaar ergens op een plank te verkommeren, wat ervoor zorgde dat de film bij momenten even wild en ongeorganiseerd oogt als het festival zelf.
Maar dat doet voor één keer volstrekt niet terzake, of verhoogt zelfs de pret: laat u gewoon meedrijven op de Congolese chaos, geniet ondertussen van het enthousiasme van het publiek en van de stomende funk en afro van de muzikanten, en alles komt goed.
Na de slotfilm bieden we ons publiek traditioneel een drankje, een hapje én een stevige muzikale extra aan.
James Brown was helaas niet meer te boeken als muzikale act, maar hey: dan zorgen we met de hulp van Academie Mechelen en Het Paradijs toch gewoon zélf voor een funky Afrikaans feestje, gebouwd rond het thema van de ‘INDEPENDANCE CHA CHA’.
‘Indépendance Cha Cha’?
Welja, dat legendarische Congolese rumba-nummer van Le Grand Kallé geeft immers ook zijn naam aan de kunstexpo die Het Paradijs organiseert naar aanleiding van de onafhankelijkheidsdagen van Congo, Rwanda en Burundi.
Met werk van o.a. David Katshiunga, Chris Joris, Vévé ‘Shake’ Mazimpaka, Kirezi Kalisa en Eveline Bumba, en allemaal te zien van 30 juni tot 23 juli in galerie Bleekstraat 7).
Allen daarheen, maar natuurlijk niet na éérst langs ons slotfeest gepasseerd te zijn.
En daarna: op naar Filmhuisseizoen 45!
SOUL POWER Regie: Jeffrey Levy-Hinte USA 2008, 91 min.
+ Gevolgd door het Indépendance Cha Che-Filmhuis-slotfeest!
Filmhuis vertoonde deze film op: - DINSDAG 27 JUNI 2023 om 20u00
Na twee jaar gedwongen coronapauze eindelijk terug: het Filmhuis-slotfeest!
Op DINSDAG 28 JUNI presenteren we u een avond propvol Italiaans-Limburgse chaos, humor, emotie en muziek, want op het programma staan – voor het eerst samen na elkaar te zien! – de twee schitterende docufilms van Remo Perrotti, plus Vincenzo Petrelli a capella én een optreden van WE TWO live!
UURSCHEMA: - 19u00: ‘MAMMA IRMA’ , gevolgd door Vincenzo Petrelli a capella. - 20u20: pauze - 20u45: ‘WE TWO: LA BANDA ITALIANA’, gevolgd door een optreden van WE TWO.
En zoals dat bij ons Slotfeest al jarenlang de goede gewoonte is, trakteert het Filmhuis alle aanwezige filmfans op een gratis drankje en hapje.
Vertoningen in aanwezigheid van de regisseur!
Wie een ticket koopt, trakteren we op een optreden van WE TWO én op een gratis hapje en drankje,alstublieft!
—-
Om onze slotavond te openen bieden we u een unieke kans om ‘MAMMA IRMA’te komen (her)ontdekken, de bijzonder ontroerende film waarmee Perrotti afscheid nam van zijn moeder, en bij uitbreiding van de hele, helaas langzaam uitstervende eerste generatie Italiaanse inwijkelingen in Limburg.
De film zorgde in 2014 bij ons voor afgeladen volle zalen, en is met het verstrijken van de tijd alleen maar relevanter geworden: een generatieportret om niet te missen.
‘MAMMA IRMA’ wordt vertoond om 19u00.
En net zoals bij de release in 2014 komt Vincenzo Petrelli – één van die eerste generatie-Italo-Belgen, en ook te horen in de film – achteraf enkele nummers a capella zingen. Emotie gegarandeerd.
In deze extreem grappige documentaire neemt hij ons mee in het spoor van Rocco di Turi en Arturo Bellini, twee Italo-Belgen die met hun muziek al veertig jaar lang cafés, feesten, festivals en braderijen afdweilen.
Terwijl ze op hun eigen onnavolgbare wijze overal Italiaanse chaos en dolle ambiance creëren, geven ze ook hun ongefilterde mening over alles en iedereen (maar vooral over de kwaliteit van het eten).
De bijrollen van Mauro Pawlowski (dEUS, Evil Superstars en zichzelf) en Alessio di Turi (The Sore Losers) én de grappigste drugsanekdote uit de vaderlandse muziekgeschiedenis krijgt u er gratis bovenop.
Zà-li-ge film, mét een waterdichte garantie: niet gelachen, geld terug!
En om het Filmhuisseizoen met een topfeest af te sluiten, bieden we nadien uiteraard ook een bis-optreden van de hoofdpersonages van de film aan: yep, WE TWO komt weer voor een te gekke avond vol Italiaanse muziekklassiekers zorgen.
Wie de vorige passage van WE TWO in het Filmhuis meemaakte wil dit niet missen.
En wie er de vorige keer niét bij was màg dit niet missen.
Kortom: allemaal komen kijken en meefeesten op DINSDAG 28 JUNI.
En anders: vaffanculo!
Ons hoeft u overigens niet te geloven, lees hiernaast wat radiopresentatrice Annemie Peeters vond ====> ====> ====>
Normaal zouden we vanavond het traditionele Slotfeest van het Filmhuisseizoen gevierd hebben, maar het coronavirus besliste daar helaas anders over.
Als alternatief vieren we onze honderdste (!!) CINEMA CORONA-aflevering en het einde van ons seizoen 2019-2020 met een boeket van vijf films, waaruit u zelf kunt kiezen om thuis een slotfeest naar uw eigen muzikale smaak samen te stellen.
In de aanbieding: de poëzie (en humor) van de jonge Leonard Cohen, een tragische tranche de vie uit het bestaan van de geniale bassist Charles Mingus, de etherische Ijslandse schoonheid van Sigur Rós in ‘Heima’ of de coolste van alle coole bands: The Velvet Underground mét Nico, gefilmd in de coolste van alle coole locaties: Andy Warhol‘s Factory.
Plus een spectaculair amusante uitsmijter van de Beastie Boys.
1. ‘SIGUR RÓS: HEIMA’
In 2006 keerde Sigur Rós na het einde van hun uiterst succesvolle wereldtoernee terug naar hun thuisland.
Daar besloten ze een reeks gratis concerten te geven op een aantal ongewone plaatsen. Al die concerten werden gefilmd voor ‘HEIMA’, een wonderlijk mooie concertfilm die perfect past bij Sigur Rós unieke muziek, en die evenveel over het land als over de groep gaat.
Een in cinéma vérité-stijl gefilmd portret van meesterbassist Charles Mingus, dat fabelachtige concertopnames uit kleine clubs mixt met Mingus die – samen met zijn vijfjarig dochtertje – elk moment door de stad uit zijn New Yorks appartement gezet dreigt te worden.
Behalve een beeld van een briljante muzikant geeft deze docu van Thomas Reichman ook een goed beeld van Amerika 1968: een land waar een pistool 7 dollar kost, en waar de gekleurde medemens een tweederangsburger is.
Muzikaal relevant, en in tijden van Black Lives Matter helaas ook nog altijd maatschappelijk relevant.
Filmisch portret uit 1965 waarin de terugkeer van de jonge Leonard Cohen naar zijn thuisstad Montreal gevolgd werd.
Cohen is op dat moment nog niet de gevierde singer-songwriter die hij nadien zou worden, maar wél een jonge en bijzonder succesvolle auteur die een grote literaire toekomst voorspeld wordt.
Met fascinerende live-beelden van een lezing (die soms meer weg heeft van kurkdroge stand up-comedy), en met al even fascinerende home movie-beelden uit de kindertijd van Cohen.
Hoewel The Velvet Underground misschien wel de meest invloedrijke groep uit de rockgeschiedenis is, bestaan er (net zoals van The Stooges) amper bewegende beelden van.
Dat alleen al maakt van ‘A SYMPHONY OF SOUND’ een essentieel uur film, ook al is dit in wezen niet meer dan een repetitie, gefilmd in de legendarische Factory van Andy Warhol.
Diezelfde Warhol is officieel ook de – nouja – ‘regisseur’, al lijkt het eerder alsof Warhols – nouja – ‘cameraman’ Paul Morrissey net een nieuwe camera heeft gekregen en een uur lang willekeurig alle knopjes (en dan vooral de zoom) aan het uittesten is: dit is Warhols anti-cinema op zijn extreemst.
Het doet er weinig toe, want de groep vindt hier zo ongeveer live voor de camera het begrip ‘cool’ uit: de zonnebrillen, het leer, het zwart-wit, de noise en feedback, de zelfverzekerde attitude van Reed & Cale, gecombineerd met de onaardse, ijselijke Teutoonse schoonheid van Nico en het androgyne van drumster Moe Tucker zorgen voor een geheel dat de wereld toen nog nooit gezien had, én voor een klank die evenmin ooit al gehoord was: de muziek is één lange, geïmproviseerde en zeer hypnotiserende drone, die (opgelet! Spoiler alert!) afgebroken wordt wanneer de politie binnenvalt na een klacht over burengerucht.
25 jaar na hun grote doorbraakhit zoeken we de Beastie Boys terug op: de buikjes zijn wat ronder geworden, ze zijn een back-up band voor Jon Bon Jovi, en de groupies zijn ook iets ouder dan een kwarteeuw geleden, maar verder blijken ze nog altijd hun tijd door te brengen met het houden van parties, het gooien van slagroomtaarten en het schudden met bierblikjes.
Tot de Beastie Boys uit de toekomst tijdens een LSD-trip de Beastie Boys uit een nóg verdere toekomst tegen het lijf lopen….
‘FIGHT FOR YOUR RIGHT REVISITED’ is een bijzonder grappige zelfsatire, uitstekend geregisseerd door Beastie Boy Adam Yauch en volgepropt met geweldige cameo’s van de grootste sterren (Susan Sarandon! Steve Buscemi! Stanley Tucci! Ted Danson! Laura Dern! Chloe Sevigny! Orlando Bloom!)
De Beastie Boys worden zeer vakkundig vertolkt door Elijah Wood, Danny McBride en Seth Rogen, én door Will Ferrell, John C. Reilly en Jack Black.
Nóg meer muziek?
U kunt bij ons nog altijd een aantal excellente muziekdocu’s herbekijken, zoals:
– THE DECLINE OF WESTERN CIVILIZATION (Penelope Spheeris), over de geboorte van de Amerikaanse hardcore punk, met o.a. Black Flag, Circle Jerks, X en Fear.
– STOP MAKING SENSE (Jonathan Demme), de ultieme Talking Heads-concertfilm.
– STYLE WARS (Tony Silver & Henry Chalfant), over de New Yorkse hiphoppers in de vroege jaren tachtig.
– BELGIAN POPCORN (Lander Lenaerts), korte maar zeer leuke docu over het ontstaan van de ‘popcorn’, de unieke mengeling van soul, funk, latin en ska die eind jaren ’60 vanuit dancing The Popcorn in Vrasene de Belgische danswereld veroverde.
Ook alle andere films van onze CINEMA CORONA blijven online staan (de grootste en de beste gratis online-cinema van de Benelux!), én bovendien zal die Cinema Corona ook in de toekomst geregeld met nieuwe titels aangevuld worden, zij het vanaf nu niet meer op dagelijkse basis.
En we hopen binnenkort op een weer min of meer normale manier publiek te kunnen ontvangen voor onze échte cinemavertoningen.
Blijf voor info daarover deze pagina volgen en/of schrijf u in op onze nieuwsbrief.
Vertoningen: DINSDAG 18 JUNI om 18u30. DINSDAG 18 JUNI om 20u30
(+ Filmhuis-SLOTFEEST 2018-19
met dj S.C.0.!)
—-
Damn, alwéér een Filmhuisseizoen voorbij!
Maar we eindigen 2018-19 uiteraard wél in stijl, met een heerlijke slotfilm die de ideale aanloop vormt tot ons traditionele after film-slotfeest: ‘Gloria Bell’ van de Chileense topregisseur Sebastian Lelio (‘Una Mujer Fantastica’), en met een – alwéér – grootse Julianne Moore in de hoofdrol.
Gloria Bell is een gescheiden vrouw van ergens in de vijftig: nuchter bekeken staat ze eigenlijk niet meer zo héél ver van haar pensioen, maar aan dat gruwelijke schrikbeeld (Oud! Rimpels! Steunkousen! Over kwaaltjes zeurende leeftijdsgenoten! Dood!) wil ze niet eens dénken.
In haar hoofd is ze nog altijd een vitale dertiger met een hele toekomst voor zich, en
aangezien haar kinderen volwassen en het huis uit zijn, hoeft ze naar niemand om te kijken in haar zoektocht naar geluk en liefde. En dus stort ze zich elke week op dansfeestjes, waar ze de charmante Arnold (de altijd prima John Turturro) ontmoet: ook in de vijftig, ook gescheiden, en ook op zoek naar die extra sprankel in zijn leven…
Mildred Hayes is een huisvrouw uit Ebbing, Missouri bij wie de woede intern ettert: zeven maand geleden is haar dochter op gruwelijke wijze verkracht en vermoord, en al die tijd later heeft de lamlendige politie van het plaatsje nog steeds geen degelijk spoor, laat staan dat er al een verdachte gearresteerd zou zijn.
Wanneer Mildred ziet dat de plaatselijke flikken wel tijd hebben om zwarten te mishandelen, gaat ze tot de actie over. Op drie grote billboards klaagt ze de
Op 13 juni sloten we ons seizoen 2016-17 af met een vertoning van ‘The Other Side of Hope’ (Aki Kaurismäki), gevolgd door ons traditionele slotfeest, dit keer van muziek voorzien door La Patrouille.
Gevolgd door ons traditionele Slotfeest, met een optreden vol Brusselse volksmuziek van La Patrouille!
Ambiance garanti, pei!
—–
Zes jaar na ‘Le Havre’ is de formidabele Fin Aki Kaurismäki eindelijk klaar met het tweede deel van zijn haventrilogie: plaats van aanmeren is nu Helsinki, en veel is er niet veranderd, want nog steeds spoelen van overal ter wereld vluchtelingen in de westerse havens aan.
Dit keer komt een Syrische vluchteling (Sherwan Haji) van onder een lading kolen gekropen: dat hij in Finland strandt is puur toeval, want als de boot in Portugal was aangemeerd, had hij dààr asiel aangevraagd.In Helsinki kruist zijn weg toevallig die van Wikstrom, een verkoper die net van zijn kettingrokende vrouw gescheiden is, en die een restaurant wil beginnen. Wikstrom (Sakari Kuosmanen) is een plantrekker die zich niet veel aantrekt van de Finse immigratiewetten, en die de vluchteling onder zijn vleugels neemt.
Ons seizoen 2015-16 werd in stijl afgesloten met een vertoning van ‘Belgica’ – toch dé feestfilm van het afgelopen jaar – en een bijpassend Gents feestje, van muziek voorzien door Pardon Service.
Onze slotfilm voor het Filmhuisseizoen 2015-16 kon uiteraard niet anders dan het hedonistische festijn ‘Belgica’ worden: het verhaal van ‘Belgica’ is gebaseerd op dat van de Charlatan, het bekende/beruchte Gentse café annex nachtclub annex concertzaal, dat ooit uitgebaat werd door de vader van regisseur Felix Van Groeningen, en waar hij en zijn broer als tieners nog pinten getapt hebben.
Het is ook een broederverhaal dat – tussen de wilde feestnachten, de wilde rock-‘n-roll en de sloten bier door – de levensader van ‘Belgica’ vormt.
Jo neemt een Gents café over, en met de hulp van zijn broer Frank (geweldig vertolkingen van Stef Aerts en nieuwkomer Tom Vermeir) wordt het vieze hol algauw dé plaats waar zowat iedereen naartoe trekt voor leute en vermaak. En het rock-‘n-rollgehalte wordt nog flink wat verhoogd als ze in een zaaltje achter het café concerten en feesten beginnen te organiseren.
Maar het wilde leven zet niet alleen de lever en de gezonde nachtrust van Frank zwaar onder druk, maar ook de relatie met zijn vriendin Isabelle (Charlotte Vandermeersch) én zijn broederband met Jo…