De Palestijnse kunstenaar, academiedirecteur en galerist Khaled Hourani had een droom: het meesterwerk ‘Buste de Femme’ van Pablo Picasso – diens artistieke antwoord op de Spaanse burgeroorlog – lenen van het Van Abbemuseum, om het tentoon te stellen in de International Academy of Art Palestine (IAAP) in Ramallah. Het zou de eerste keer worden dat een werk van de grootmeester in Palestina te zien zou zijn.
In 2011 gaat zijn droom in vervulling: het werk zal van Nederland naar Palestina gebracht worden.
Maar zelfs meesterwerken uit de kunstgeschiedenis blijken niet te kunnen ontsnappen aan
de grilligheden van de bezetting: wat in normale omstandigheden een gewone bruikleen van museum A aan museum B was geweest, verzandt hier in een meer dan twee jaar durend, quasi ondoordringbaar web van bureaucratie, logistieke problemen en praktische uitdagingen, met politieke, diplomatieke en zelfs militaire repercussies….
Monsieur Bashir Lazhar is een Algerijnse asielzoeker die in een basisschool in Montréal vol goede moed aan een interimjob als leraar begint.
Probleem: zijn voorgangster heeft zich in haar klas opgehangen, en zo de leerlingen met een verschrikkelijk trauma opgezadeld.
De directie verbiedt hem het over dat afschuwelijke voorval te praten, maar Lazhar – die door zijn verleden zelf flink wat ervaring heeft met trauma’s en verlies – kan niet lijdzaam toezien hoe de ‘professionals’ het aanpakken.
Stukje bij beetje weet de eigenzinnige en aparte Monsieur Lazhar het vertrouwen van de
kinderen te winnen, en ze van hun innerlijke wonden te genezen.
Een recht naar het hart gaand scenario, heerlijke dialogen, een ontroerende vertolking van de Canadese komiek Mohamed Fellag als
Naar maandagse gewoonte in onze CINEMA CORONA ook vandaag weer een nieuwe Art & Film, dit keer gewijd aan het baanbrekende designerkoppel Ray en Charles Eames.
In ‘EAMES: THE ARCHITECT & THE PAINTER’ volgen we de hele carrière van de twee van bij het prille begin: Charles had architectuur gestudeerd (maar studeerde nooit af), terwijl Ray als schilder opgeleid was bij de naar Amerika uitgeweken Duitse avant-gardist Hans Hofmann.
Na hun huwelijk in de vroege jaren veertig groeide Eames Office uit tot een bruisend, renaissance-achtig laboratorium voor de naoorlogse generatie: niet alleen zouden ze duizenden fifties-woonkamers van hun legendarische Eames Lounge Chairs en andere meubelen voorzien, ze ontwierpen ook radio’s en speelgoed, stelden succesvolle tentoonstellingen samen, tekenden huizen, regisseerden meer dan honderd kortfilms, experimenteerden met zonne-energie, ontwierpen het IBM-paviljoen voor de Wereldtentoonstelling en deden duizend en één andere zaken.
En dan zwijgen we nog over Eames House, de wonderlijke woning waar ze tot aan hun dood zouden verblijven, ook vandaag nog altijd één van de hoogtepunten van de moderne architectuur.
Hoewel alle erkenning jarenlang bijna uitsluitend naar Charles ging (het feminisme vierde niet écht hoogtij in de fifties), is ondertussen allang duidelijk dat de rol die Ray speelde minstens even belangrijk was, en worden ze zelden niét meer in één adem samen vernoemd.
Iets wat Charles alleen maar toejuichte, want zoals hij zelf zei: ‘Anything I can do, Ray can do better.’
Zet u in uw gerieflijke Eames Chaise, en enjoy!
Als bonus hebben we nog twee kortfilms van Ray & Charles Eames zelf. ‘POWERS OF TEN’ uit 1977 is een baanbrekende en zeer vaak geïmiteerde/geciteerde film die vanop een picnic in een park in Chicago uitzoomt naar de uiterste grenzen van het heelal, en vervolgens helemaal inzoomt tot op de kleinst gekende quarks-deeltjes in de hand van de man op de picnic.
De muziek is van Elmer Bernstein.
‘ERATOSTHENES’ (1961) is wat ze zelf ‘een wiskundige peep show‘ noemen, met als hoofdpersonage de oude Griek die zonder computer of satelliet bijna 2300 jaar geleden toch correct de omtrek van de aarde wist te berekenen.
Voor hij hits als ‘Hereditary’ en ‘Midsommar’ maakte, regisseerde Ari Aster een film die beiden vér overtreft qua ‘ieeeuw!’- en ‘ààààrgh’-gehalte, en waar – als u een inktzwart gevoel voor humor heeft, tenminste – heel hard om te lachen valt: ‘THE STRANGE THING ABOUT THE JOHNSONS’.
‘The Strange Thing About The Johnsons’ gaat – zoals de titel al laat uitschijnen – over een duister geheim dat de succesvolle schrijver Sidney Johnson, zijn echtgenote Joan en hun zoon Isaiah met zich meedragen.
Voor de buitenwereld zijn de Johnsons nochtans een echt modelgezin, met een mooi huis, feestjes in een tuin waar geen grassprietje scheef staat, en etentjes waar iedereen met twee woorden spreekt en niemand boeren laat.
Maar op een – nochtans fijn begonnen – dag ontdekt moeder Joan dat er iets héél erg mis is in hun familie. En het blijkt nu niet bepaald iets te zijn waarover je raad kan vragen bij de buurvrouw, of zelfs niet bij de dokter of bij de politie: het blijkt integendeel iets te zijn waarover je liefst zo lang en zo stil mogelijk zwijgt…
‘The Strange Things About The Johnsons’ was een uitzonderlijk debuut van Ari Aster, die met deze halflange film uit 2011 meteen zijn grote talent duidelijk maakte.
En dus ideaal om te herontdekken in onze CINEMA CORONA:
25 jaar na hun grote doorbraakhit ‘(You Gotta) Fight For Your Right (To Party)’ zoeken we de Beastie Boys terug op: de buikjes zijn wat ronder geworden, ze zijn nu een back-up band voor Jon Bon Jovi, en de groupies zijn ook iets ouder dan een kwarteeuw geleden, maar verder blijken ze nog altijd hun tijd door te brengen met het houden van parties, het gooien van slagroomtaarten en het schudden met bierblikjes.
Tot de Beastie Boys uit de toekomst tijdens een LSD-trip tot hun eigen verbazing de Beastie Boys uit een nóg verdere toekomst tegen het lijf lopen….
‘FIGHT FOR YOUR RIGHT REVISITED’ is een bijzonder grappige zelfsatire, uitstekend geregisseerd door Beastie Boy Adam Yauch en volgepropt met geweldige cameo’s van de grootste sterren (Susan Sarandon! Steve Buscemi! Stanley Tucci! Ted Danson! Laura Dern! Chloe Sevigny! Orlando Bloom!)
De Beastie Boys worden zeer vakkundig vertolkt door Elijah Wood, Danny McBride en Seth Rogen, én door Will Ferrell, John C. Reilly en Jack Black.
BEASTIE BOYS: FIGHT FOR YOUR RIGHT REVISITED Regie: Adam Yauch USA 2011, 30 min.
De links naar de andere muziekfilms van ons online slotfeest vindt uHIER!
Ook dit jaar is het Filmhuis weer de vaste Mechelse vertoningsplaats van het Afrika Filmfestival: de hele maand mei zetten we in onze programmatie films en documentaires van (en over) dat prachtige continent in de kijker.
Op onze openingsavond bestrijken we meteen het noorden én het zuiden van Afrika: om 20u30 is er het Algerijnse ‘Fatwa’ van Mahmoud Ben Mahmoud, maar we openen het Festival met een swingende mengeling van muziek, activisme en politiek uit Zuid-Afrika: ‘Mama Africa: The Many Voices of Miriam Makeba‘, de keuzefilm van Junior Mthombeni, Artist Award-winnaar van het Afrika Filmfestival.
Deze excellente docu van Mika Kaurismäki (de broer van) schetst het leven van de eerste Afrikaanse muzikale wereldster en activiste, en is uiteraard doorspekt met Makeba’s muziek.
Om pleegzorg onder de aandacht te brengen tonen we u i.s.m. Pleegzorg ProvincieAntwerpen en het Huis van het Kind ‘Le Gamin au Vélo’, de prachtige moderne klassieker van de gebroeders Dardenne.
Cyril is net geen twaalf wanneer hij wegloopt uit het kindertehuis waarin hij verblijft.
Zijn vader had hem daar ooit achtergelaten heeft met de stellige maar gebroken belofte hem te komen halen.
Tijdens zijn zoektocht naar zijn vader ontmoet de jongen Samantha, een kapster die zich over het koppige kereltje ontfermt…
Met ‘Le Gamin au Vélo’ maakten de gebroeders Jean-Pierre en Luc Dardenne voor het eerst in hun carrière een soort feelgood movie: lichter van toon én uitzicht dan al hun
Arthur is de onhandige jongste zoon van de Kerstman: zijn dagen slijt hij ergens op de afdeling Brieven, de enige plaats waar hij met zijn stuntelige gedrag de jaarlijkse grote Kerstlevering geen schade kan berokkenen.
Zijn oudere broer Steve daarentegen is niet alleen knap en zelfbewust, hij heeft ook de leiding over het grote Kerstcommandocentrum dat vanop de Noordpool de miljoenen kerstcadeautjes naar kinderen overal ter wereld verstuurt.
Het lijkt dus wel duidelijk wie van de twee later de Kerstman zal mogen opvolgen…
Maar net voor het grote moment is het toch Arthur die ontdekt dat één pakje per ongeluk naar het foute adres is gestuurd.
Marseille: de dokwerker en sociaal voelende vakbondsman Michel moet door lottrekking bepalen welke twintig collega’s hun baan verliezen.
Om alvast één collega te sparen stopt Michel stiekem zijn eigen naam bij de gelootte briefjes, goed wetende dat op zijn leeftijd de kans op een nieuwe job zo goed als nul is.
Toch lijken hij en zijn vrouw Marie-Claire zich goed door hun penibele situatie te slaan: er is meer tijd voor de familie, en met zorgvuldig gespaard geld verzamelen ze zelfs genoeg voor hun droomreis naar de Kilimandjaro in Tanzania.
Tot overvallers hun huis binnendringen, het koppel en hun schoonfamilie vastbinden en er met de tickets, hun gemoedsrust en hun droom vandoor gaan.
En wanneer de politie de daders oppakt, staat Michel een nog veel grotere schok te wachten…
De vooravond van 1 mei: een beter moment is er volgens ons niet te vinden om ‘Groenten uit Balen’ te vertonen, een film gebaseerd op de wekenlange staking in de Veille Montagne-fabriek in 1971.
Het verhaal draait rond het arbeidersgezin van Jan en Clara, wiens eenvoudige leven plots heel wat gecompliceerder wordt wanneer in de zinkfabriek waar Jan werkt een wilde staking uitbreekt: Jan besluit mee te staken, maar omdat hij niet gesyndiceerd is, raakt zijn gezin in financiële problemen.
En dus moet iedereen zien te overleven op het pensioen van de inwonende mopperkont Opa en op het loontje van dochter Germaine.
Dat diezelfde Germaine net dàn in verwachting raakt komt dus wel zéér ongelegen.