J’ACCUSE (Roman Polanski)

 

J_AccuseU dacht dat het nog nooit zo erg is geweest met de polarisering in de maatschappij als tegenwoordig?

U dacht dat het antisemitisme uitgevonden was door de Duitsers?
U dacht dat ons gerechtelijk apparaat slecht functioneert?

Dan raden wij u aan naar ‘J’accuse’ te komen kijken: de excellente nieuwe van Roman Polanski gaat namelijk over de affaire Dreyfus, de beruchte gerechtelijke dwaling die aan het einde van de 19de eeuw de Franse samenleving helemaal in tweeën splijtte.

De (joodse) legerkapitein Alfred Dreyfus werd in 1894 schuldig bevonden aan spionage, en bijgevolg veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf op Duivelseiland. Maar wanneer kolonel Picquart aan het hoofd van de dienst Contraspionage benoemd wordt,

ontdekt die dat de bewijzen tegen Dreyfus vervalst waren, én dat de echte spion nog altijd vrij rondloopt.

En hoewel Picquart een verstokte nationalist en antisemiet is, is er toch nog één iets waar hij een nog grotere hekel aan heeft dan aan Joden: aan leugens en onrecht. Meer nog: hij is zelfs bereid zijn hele carrière op het spel te zetten om de ware feiten in de Continue reading “J’ACCUSE (Roman Polanski)” »

CINEMA CORONA #151: LE CHATEAU DU TAROT (Matteo Garrone)

Le_chateau_du_Tarot
Door corona kunnen uiteraard ook de défilés van de grote modehuizen niet doorgaan, maar daar kan uiteraard – pun not intended – een mouw aan gepast door hun nieuwe collecties per film op de wereld los te laten.

 

En dat mag duidelijk wat kosten: bij Dior hebben ze zelfs Matteo Garrone (‘Gomorra’, ‘Dogman’…) ingehuurd om een kortfilm rond hun lente- en zomercollectie 2021 te draaien.

‘LE CHATEAU DU TAROT’ – de collectie van ontwerpster Maria Grazia Chiuri was geïnspireerd op de tarotkaarten – is uiteraard een lange vermomde Dior-reclamespot, en 100% stijl en 0% inhoud, maar hey, dat mag er van ons ook eens mee tussen in CINEMA CORONA.

Bekeken is de nieuwe collectie dankzij Garrone alleszins, want na amper één maand zit deze kortfilm al aan meer dan 1,6 miljoen views.

Matteo Garrone neemt overigens wel vaker dit soort opdrachten en reclamespots aan.

Voor het Salone del Mobile (de enorme design- en meubelbeurs in Milaan) draaide hij ‘BEFORE DESIGN: CLASSIC. TRADIZIONE NEL FUTURO’ (2016) en ‘DELIGHTFUL’ (2017), kortfilms waarin de hoofdrollen eigenlijk vertolkt worden door stoelen, bedden, kasten, kroonluchters, tafels, gordijnen, lampadaires, tapijten en bijzettafeltjes (grappig genoeg komen die dan ook letterlijk éérst in de aftiteling – de acteurs volgen pas later)

Ook hier werd duidelijk niet op een euro meer of minder gekeken: de muziek is twee keer van topcomponist Alexandre Desplat.

‘BEFORE DESIGN: CLASSIC. TRADIZIONE NEL FUTURO':

‘DELIGHTFUL':

PHILOMENA (Stephen Frears)

De Britse topkomiek Steve Coogan wou na een leven grappig zijn eindelijk eens even niét de lolbroek uithangen, en bedacht daarvoor een interessant plan: wat als hij nu eens de rechten kocht op een non-fictieverhaal waar géén komedie van te maken viel, vervolgens een topregisseur zou inhuren en daarna zichzelf één van de hoofdrollen zou geven?

Zo gezegd, zo gedaan:  Coogan kocht de rechten op ‘The Lost Child of Philomena Lee’, het verhaal van een vrouw die in het oerkatholieke Ierland van de jaren zestig ongewenst zwanger werd, en vervolgens door de nonnen gedwongen werd haar kind te verkopen aan een Amerikaanse familie.

Vervolgens trok Coogan naar ervaren rot Stephen Frears, de regisseur van meesterwerkjes als ‘The Grifters’, ‘Dangerous Liaisons’ en ‘Sammy and Rosie Get Laid’. En ten slotte gaf hij zichzelf de rol van onderzoeksjournalist Martin Sixsmith, die vijftig jaar Continue reading “PHILOMENA (Stephen Frears)” »

THE GRAND BUDAPEST HOTEL (Wes Anderson)

Dat Wes Anderson (‘The Darjeeling Limited’, ‘Moonrise Kingdom’,  ‘The Royal Tenenbaums’…) één van de beste en meest originele regisseurs van zijn generatie is, wisten we al lang.

Maar met zijn nieuwste (en zijn voorlopig beste) treedt hij wat ons betreft definitief toe tot het rijtje waartoe bijvoorbeeld ook Scorsese, David Lynch, Almodovar, de Coen Bros. of François Ozon behoren: unieke filmmakers die van elke release een evenement maken om lang op voorhand naar uit te kijken.

Dit keer volgen we de avonturen van Gustave H en Zero Moustafa: respectievelijk de conciërge en de lobby boy van het legendarische Grand Budapest Hotel tijdens de jaren ‘30, een oord gevuld met de meest wonderlijke gasten.

Et voilà: meer “plot” heeft Wes Anderson eigenlijk niet nodig om een fenomenale film te maken.

Elk frame is werkelijk perféct gecomponeerd, de fantasie spàt van het scherm en de
ronduit fenomenale ensemblecast (Ralph Fiennes! Jude Law! Willem Dafoe! Mathieu Amalric! Edward Norton! F. Murray Abraham! Adrien Brody! Harvey Keitel! Jeff Goldblum! Tilda Swinton!) speelt de pannen van het dak.

En dan zwijgen we nog over het scenario, dat stijvol swingt tussen uitermate komisch en Continue reading “THE GRAND BUDAPEST HOTEL (Wes Anderson)” »

18/1/2011: TAMARA DREWE

Tamara-Drewe-Production-Still-gemma-arterton-14613357-1200-798Kort samengevat: een lichte, luchtige komedie die toch niet dom of banaal is: het bestaat, want Stephen Frears heeft er met ‘Tamara Drewe’ net één gemaakt.

Alles draait rond de ambitieuze, sexy journaliste Tamara.
Wanneer ze op en dag terugkeert naar het dorpje van haar moeder, veroorzaakt haar bijzonder opvallende verschijning daar meteen de nodige ophef.     

Goed om weten:  ‘Tamara Drewe’ is een (zeer geslaagde) filmadaptatie van het gelijknamige stripverhaal van Posy Simmonds.
De hoofdrol wordt met verve vertolkt door de volstrekt vurrukkulukke Gemma Arterton, maar zowaar nog beter zijn de debuterende pubermeisjes Jessica Barden en  
Continue reading “18/1/2011: TAMARA DREWE” »

2/11/2010: FANTASTIC MR. FOX

fmf1Een animatiefilm voor jong én oud over de avonturen van de geslepen vos Mr. Fox, die tegelijk een onwaarschijnlijke ijdeltuit én een warm personage is.

Met ‘Fantastic Mr. Fox’ maakt regisseur Wes Anderson (van ‘The Royal Tenenbaums’ en ‘The Life Aquatic With Steve Zissou’) voor het eerst een uitstap naar de animatiefilm, en die baseerde hij op het gelijknamige succesboek van Roald Dahl.

Verwacht echter geen “tekenfilm” of blitse moderne digitale effecten, maar wel ouderwets gemaakte stop-motion, met poppetjes die na elk shot (en met de hand!) van positie veranderd moesten worden.

Verbluffend om te zien hoe Anderson met die middelen perfect een netwerk van
menselijke relaties en emoties weet te schilderen.
En let vooral ook op de soundtrack, die bestaat uit een geweldige mengeling van Continue reading “2/11/2010: FANTASTIC MR. FOX” »

THE GHOST WRITER (Roman Polanski)

ghostWanneer de ghostwriter van de memoires van de Britse ex-premier Adam Lang om het leven komt, huurt de uitgever voor een pak poen snel een andere ghostwriter in.

Die ‘Ghost’ wordt door zijn opdrachtgevers alleen maar geacht een lekker weglezende bestseller af te leveren, maar helaas ontdekt hij tijdens het herschrijven stilaan de onfrisse waarheid achter het pro-Amerikaanse beleid van de premier…

Roman Polanski en scenarist Robert Harris baseerden de figuur van premier Adam Lang losjes op Tony Blair, iemand die hier wordt afgeschilderd als een gewetenloos cynicus, en een type dat vooral sterk is in het handig om lastige vragen heen praten.

Toch is ‘The Ghost Writer’ niet zozeer een politieke film als wel een briljante filmische stijloefening, want Polanski (‘Chinatown’, ‘Rosemary’s Baby’, ‘The Pianist’…) serveert

ons vooral een superbe thriller barstensvol knipogen naar dé grootmeester van de suspense, Alfred Hitchcock.

De zwarte humor, de briljante montage, de perfect uitgekiende shots, de soundtrack van Alexandre Desplat, de zorgvuldig opgebouwde spanning, in letterlijk àlles toont  Continue reading “THE GHOST WRITER (Roman Polanski)” »

11/5/2010: L’ARMEE DU CRIME

L'armŽe du crimeKort samengevat: In ‘L’armée du crime’ worden we meegenomen naar het Parijs van Wereldoorlog II.

De communistische dichter Missak Manouchian richt samen met een stel jonge Joden, Roemenen, Armeniërs, Hongaren, Spanjaarden en Italianen een verzetsgroep om Frankrijk van de nazi’s te bevrijden.

Die slaan keihard terug, met alle mogelijke middelen: in 1944 worden 22 mannen en één vrouw van de groep ter dood veroordeeld, en de nazipropaganda brandmerkt de verzetslui als ‘een leger van criminelen’.

Goed om weten: Robert Guédiguian (met films als ‘Marius et Jeannette’ en ‘Marie-Jo et ses deux amours’ geen onbekende voor de trouwe Filmhuisbezoekers) verzamelde voor dit subtiele, klassiek opgebouwde verzetsdrama een stel jonge, Continue reading “11/5/2010: L’ARMEE DU CRIME” »