Tagarchief: Pawel Edelman

J’ACCUSE (Roman Polanski)

Geplaatst op door

 

J_AccuseU dacht dat het nog nooit zo erg is geweest met de polarisering in de maatschappij als tegenwoordig?

U dacht dat het antisemitisme uitgevonden was door de Duitsers?
U dacht dat ons gerechtelijk apparaat slecht functioneert?

Dan raden wij u aan naar ‘J’accuse’ te komen kijken: de excellente nieuwe van Roman Polanski gaat namelijk over de affaire Dreyfus, de beruchte gerechtelijke dwaling die aan het einde van de 19de eeuw de Franse samenleving helemaal in tweeën splijtte.

De (joodse) legerkapitein Alfred Dreyfus werd in 1894 schuldig bevonden aan spionage, en bijgevolg veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf op Duivelseiland. Maar wanneer kolonel Picquart aan het hoofd van de dienst Contraspionage benoemd wordt,

ontdekt die dat de bewijzen tegen Dreyfus vervalst waren, én dat de echte spion nog altijd vrij rondloopt.

En hoewel Picquart een verstokte nationalist en antisemiet is, is er toch nog één iets waar hij een nog grotere hekel aan heeft dan aan Joden: aan leugens en onrecht. Meer nog: hij is zelfs bereid zijn hele carrière op het spel te zetten om de ware feiten in de Continue reading “J’ACCUSE (Roman Polanski)” »

LA VENUS A LA FOURRURE (VENUS IN FUR) (Roman Polanski)

Geplaatst op door

venus-in-fur-poster-620x842Roman Polanski is dit jaar de 80 (!) gepasseerd, maar de man blijft meer avontuurlijke en inventieve films maken dan menig jong regisseur: zijn nieuwste, ‘La Vénus à la Fourrure’, is bijvoorbeeld gebouwd rond welgeteld twéé acteurs in één theaterzaal.

Theaterregisseur Thomas (gespeeld door Polanski-lookalike Mathieu Amalric) heeft er een uiterst frustrerend dagje opzitten: tijdens de audities voldeed geen enkele actrice aan zijn eisen.

Gelukkig komt – net voor hij er helemaal de brui aan wil geven – de bloedmooie maar helemaal uitgeregende Vanda het zaaltje binnengewandeld (rol van Emmanuelle Seigner, in het echte leven mevrouw Polanski).

Thomas vindt de bijzonder doortastende Vanda vulgair, maar de regisseur moet zich uiteindelijk gewonnen geven: Vanda is gewoon geboren voor de rol, en neemt algauw zélf de touwtjes in handen.

Polanski baseerde zijn ‘La Vénus à le Fourrure’ op het gelijknamige toneelstuk van David Ives, dat op zijn beurt dan weer gebaseerd was op het boek ‘Venus im Pelz’ van
Leopold von Sacher-Masoch – yep, inderdaad de man die zijn naam gaf aan het Continue reading “LA VENUS A LA FOURRURE (VENUS IN FUR) (Roman Polanski)” »

CARNAGE (Roman Polanski)

Geplaatst op door

carnage-de-roman-polanski-10584752fiectJawel, ze bestaan, regisseurs die genoeg hebben aan één kamer en vier acteurs om een topfilm te maken: Roman Polanski is zo iemand, en het bewijs wordt geleverd in ‘Carnage’, een excellent en uitermate grappig Kammerspiel, toch voor wie van cynische humor houdt.

Alle ellende begint wanneer de buurjongetjes Bruno en Ferdinand (allebei 11) een stevige ruzie krijgen die een beetje uit de hand loopt, en die ermee eindigt dat de ene de andere met een stok twee tanden uit z’n bek slaat.

De ouders van de twee kleine vechtjassen besluiten samen te komen om ‘alles als volwassenen onder elkaar op te lossen’. Zo gezegd, zo gedaan!

Alleen blijkt zoiets in de praktijk toch soms iéts moeilijker te liggen dan vooraf gedacht. Bovendien blijkt onze ‘beschaving’ en ‘redelijkheid’ vaak ook maar een héél dun laagje vernis: één keer aan dat laagje krabben, en je zit weer bij de inwendige Neanderthaler die zijn buurman de schedel probeert in te slaan.

Polanski kon voor deze zalige inktzwarte komedie een beroep kon doen op het puikje van het acteursgild: Jodie Foster speelt de pannen van het dak als de fijnzinnige
Darfoer-experte (die eigenlijk gewoon een verschrikkelijke bitch blijkt te zijn), John C. Reilly doet niet voor haar onder in gevoelloosheid, Kate Winslet kotst zich de longen uit het lijf, en Christoph Waltz is al even klootzakkerig uitstekend als in zijn nazi-rol in Continue reading “CARNAGE (Roman Polanski)” »

THE GHOST WRITER (Roman Polanski)

Geplaatst op door

ghostWanneer de ghostwriter van de memoires van de Britse ex-premier Adam Lang om het leven komt, huurt de uitgever voor een pak poen snel een andere ghostwriter in.

Die ‘Ghost’ wordt door zijn opdrachtgevers alleen maar geacht een lekker weglezende bestseller af te leveren, maar helaas ontdekt hij tijdens het herschrijven stilaan de onfrisse waarheid achter het pro-Amerikaanse beleid van de premier…

Roman Polanski en scenarist Robert Harris baseerden de figuur van premier Adam Lang losjes op Tony Blair, iemand die hier wordt afgeschilderd als een gewetenloos cynicus, en een type dat vooral sterk is in het handig om lastige vragen heen praten.

Toch is ‘The Ghost Writer’ niet zozeer een politieke film als wel een briljante filmische stijloefening, want Polanski (‘Chinatown’, ‘Rosemary’s Baby’, ‘The Pianist’…) serveert

ons vooral een superbe thriller barstensvol knipogen naar dé grootmeester van de suspense, Alfred Hitchcock.

De zwarte humor, de briljante montage, de perfect uitgekiende shots, de soundtrack van Alexandre Desplat, de zorgvuldig opgebouwde spanning, in letterlijk àlles toont  Continue reading “THE GHOST WRITER (Roman Polanski)” »

THE PIANIST (Roman Polanski)

Geplaatst op door

the-pianist1Na een sowieso al uiterst rijke carrière draaide Roman Polanski op 68-jarige leeftijd zijn meest persoonlijke film: in ‘The Pianist’ vertelt hij op uiterst indrukwekkende manier het waargebeurde verhaal van Arthur Szpilman, de joodse pianist die de verschrikking van het getto van Warschau overleefde.

Voor Polanski zelf uiterst bekende materie, want als kind groeide hij op in het getto van Krakow, van waaruit zijn hele familie naar de uitroeiingskampen gedeporteerd werd.

‘The Pianist’ begint in ’39, met het bombardement van Warscha: Szpilman – vertolkt door een indrukwekkende Adrien Brody – speelt net op dat moment in een radiostudio een nocturne van Chopin.

De uiterst begaafde pianist moet na de verovering ondervinden hoe de Duitsers Warschau zorgvuldig tot een hel ombouwen, een hel die Szpilman alleen weet te  Continue reading “THE PIANIST (Roman Polanski)” »