Een magistrale, passionele lovestory die zich afspeelt in het Shanghai van de jaren veertig (en dus tegen de achtergrond van de bittere oorlog tegen de Japanners).
Met Joan Chen en Tony Leung.
Regie: Ang Lee.
De Mexicaanse regisseur Carlos Reygadas trok voor zijn derde speelfilm naar de Mennonieten: hij rekruteerde al zijn acteurs in deze hechte geloofsgemeenschap, die lang geleden uit Nederland wegvluchtte en die nu onder andere in het noorden van Mexico neergestreken is, en nog steeds een soort platduits spreekt.
Boer Johan is getrouwd met Esther, met wie hij twee kinderen heeft, maar wordt verliefd op Marianne: een compleet onmogelijke liefde in deze gesloten landbouwgemeenschap. Het geloof van de boer wordt dan ook flink op de proef gesteld…
‘Stellet Licht’ is een uiterst fraaie hommage aan ‘Ordet’, de klassieker van Carl Theodor Dreyer, met een mise en scène die door de streng-ascetische leefwijze van de Continue reading “25/3/2008: STELLET LICHT” »
Met ‘Auf der anderen Seite’ maakt Fatih Akin zowat de antipode van zijn doorbraakfilm ‘Gegen die Wand’: die laatste was rauw, hard en emotioneel, ‘Gegen die Wand’, zijn nieuwe film daarentegen is ingetogen, ontroerend en langzaam openbloeiend.
Ali is een vereenzaamde Turkse migrant-wedwunaar in Bremen, die tegen de zin van zijn zoon Nejat in een relatie met de prostituee Yeter begonnen is.
Wanneer Yeter sterft, gaat Nejat naar Istanbul om er haar dochter te zoeken, maar die blijkt – als politieke activiste – ondertussen zélf naar Duitsland gevlucht te zijn…
De Duits-Turkse lappendeken die Akin weeft wordt vervolledigd door Susanne, een conservatieve Duitse moeder die in Istanbul de dood van haar dochter probeert te Continue reading “18/3/2008: AUF DER ANDEREN SEITE” »
Toegegeven: met zo’n titel lijkt het alsof u het einde van deze film nu al kent, maar dat is maar schijn.
Deze film gaat namelijk niét over Jesse James, maar draait eigenlijk rond Robert Ford.
Jesse James was rond 1870 een beruchte bank- en treinovervaller, een levende legende over wie toén al veel boeken werden geschreven: Ford verslond die allemaal, en groeide uit tot een soort geobsedeerde fan – zeg maar stalker – van James.
In die mate zelfs dat hij op zijn twintigste bij James’ boevenbende ging solliciteren…
Met ‘The Assassination…’ blaast regisseur Andrew Dominik het al vele malen doodverklaarde westerngenre nieuw leven in, daarbij geholpen door de prima soundtrack van Nick Cave en een stel uitstekende acteerprestaties: Casey Affleck is Continue reading “11/3/2008: THE ASSASSINATION OF JESSE JAMES BY THE COWARD ROBERT FORD” »
Voor de tweede jaar op rij kunt u het filmluik van het nO new artists-festival bekijken op de vaste Filmhuis-dinsdag. En net als vorige keer tonen we u ook nu weer een stapeltje nieuwe kortfilms en docu’s, fictie en realiteit verfilmd door de fine fleur van de Belgische filmopleidingen.
Ontdek nu al grootste jonge filmtalenten in volle groei, met een selectie van het allerbeste uit de toonaangevende festivals: Het Grote Ongeduld en Internationaal Kortfilmfestival Leuven 2007.
De uiteindelijke selectie van deze nO new movies-avond wordt in februari bekendgemaakt op de Filmhuis- en nOna-websites: hou ze in de gaten!
nO new movies
Diverse regisseurs
dinsdag 4 maart, 20.30 u.
Een organisatie i.s.m. kc nOna in het kader van het nO new artists-festival
Wie enkele jaren geleden (net zoals wij) midscheeps getroffen werd door Gus Van Sants ‘Elephant’, mag onder geen beding diens ‘Paranoid Park’ missen.
Dit keer draait het verhaal rond Alex, een zestienjarige skater uit Portland. Nadat die per ongeluk de dood van een veiligheidsagent heeft veroorzaakt, verzeilt hij in diepe twijfels over schuld en boete.
Met de hulp van meester-cameraman Chris Doyle graaft Van Sant in de geest van de verscheurde tiener, om de kijker aan het einde volstrekt wezenloos achter te laten.
De hoofdrol wordt met een geweldig naturel vertolkt door Gabe Nevins, die net als de rest van de niet-professionele cast gerekruteerd werd via de internetcommunity MySpace.
PARANOID PARK
Regie: Gus van Sant
USA 2007, 90 min.
Dinsdag 26 februari, 20.30 u.
Na vier autobiografische stripalbums besloot Marjane Satrapi haar levensverhaal ook om te zetten in een animatiefilm: ‘Persepolis’ heet het resultaat, een prent die onder de prijzen en positieve recensies bedolven werd.
De uit Iran afkomstige en tegenwoordig in Parijs wonende Satrapi was 8 toen de Iraniërs in 1978 in opstand kwamen tegen de verfoeide Sjah.
Als telg van een familie van communistische intellectuelen werd ze als tiener door haar ouders naar Wenen gestuurd om er te studeren.
Terug in Iran moest ze vaststellen dat ze blijkbaar niet alleen in Oostenrijk een buitenlander was: haar vaderland was inmiddels door Khomeiny omgevormd in een conservatieve
theocratie, die onder de knoet van de religieuze politie leefde, en verwikkeld was in een acht jaar durende oorlog met Irak.
Maar voor u denkt dat dit een film vol kommer en kwel is: ‘Persepolis’ werd door Satrapi en co-regisseur Vincent Paronnaud rijkelijk van grappen en knipogen voorzien, en haar Continue reading “19/2/2008: PERSEPOLIS” »
Net als James Gray in ‘We Own the Night’ gebruikt ook David Cronenberg in ‘Eastern Promises’ het milieu van de Russische maffia om een morele fabel te vertellen.
En net als bij Gray is er maar één woord om het resultaat te beschrijven: indrukwekkend.
Naomi Watts speelt Anna, een vroedvrouw met Russische roots. Als een jonge moeder in haar hospitaal sterft besluit ze met behulp van het dagboek van het overleden meisje
op zoek te gaan naar de roots van de boreling.
Dat is niet naar de zin van een plaatselijke maffia-godfather (Armin Mueller-Stahl), die zijn hitman (de verkillende, rijkelijk getatoeëerde Viggo Mortensen) de opdracht geeft Continue reading “12/2/2008: EASTERN PROMISES” »
Rare jongens, die Zweden: met ‘You, the Living’ maakte Roy Andersson één van de mafste films van de afgelopen jaren.
De hele film bestaat uit een reeks aan elkaar geplakte tragikomische sketches die we nog het best kunnen omschrijven als een uit de hand gelopen versie van ‘In de Gloria’.
Een verhaal hoeft u niet te verwachten, wel heel veel gitzwarte humor en een stijl die ietwat doet denken aan Aki Kaursimäki (vanwege het minimalisme en de surrealistische humor), maar ook aan Emir Kusturica (vanwege de bende complete zotten die de hele tijd door beeld loopt, en de exuberante soundtrack).
En o ja, om het nog wat onwerkelijker te maken: die muziek is van Benny Andersson, het muzikale brein van ABBA. Mama mia!
YOU, THE LIVING (DU LEVANDE)
Regie: Roy Andersson
S-D-DK 2007, 95 min.
Dinsdag 5 februari
Bekijk de recensie van Mark Kermode (BBC/BFI):