JEANNE DIELMAN, 23 QUAI DU COMMERCE, 1080 BRUXELLES (Chantal Akerman)

DPoster_Jeanne_Dielmanrie dagen uit het leven van een Brusselse huisvrouw die de hele tijd patatten schilt, kalflapjes maakt, het stof afneemt, naar de bakker gaat, schoenen poetst en de afwas doet, en dàt kiezen ze dan tot De Beste Film Aller Tijden? Hoe is het mogelijk!

Ja, de emoties liepen afgelopen maand weer eens hoog op toen de 1600 stemgerechtigden voor de tienjaarlijkse poll van het Britse filmtijdschrift Sight & Sound (bestaande uit regisseurs, programmatoren en filmjournalisten) ‘JEANNE DIELMAN, 23 QUAI DU COMMERCE, 1080 BRUXELLES’ van Chantal Akerman boven vorige nummers één als Hitchock en Orson Welles verkozen bleek te zijn. Hoe was dat mogelijk?

We zouden zeggen: cool it down, filmvrienden, een lijstje is maar een lijstje, en dé Beste Film Aller Tijdens kiezen is sowieso een misschien leuke maar tegelijk ook een ietwat onnozele bezigheid.

Wat wel onomstotelijk vaststaat: ‘JEANNE DIELMAN’ was en is wel degelijk absoluut baanbrekend, was en is zéér invloedrijk (de fans gaan van Gus Van Sant tot Céline Sciamma), en was en is een film die u eigenlijk gezien moét hebben.

De plot is – zoals de hele film – bedrieglijk minimalistisch: Jeanne Dielman is een Brusselse weduwe die een repetitief en routineus leven leidt: eten maken, poetsen, wassen, en

tussendoor – wanneer haar zoon naar school is – tegen betaling mannen ontvangen.
Alles wat buiten die vertrouwde routine valt, boezemt haar angst in, en probeert ze dan ook te vermijden. Tot er op de derde dag er inderdaad iets gebeurt wat niet in haar vaste dagelijkse script staat, en Jeanne op een even ongewone manier reageert…

Akerman en haar hoofdrolspeelster Delphine Seyrig (begin jaren ’70 dé ster van de betere Europese film, en dus zeer verrassend dat ze toen de rol van huisvrouw in een film Continue reading “JEANNE DIELMAN, 23 QUAI DU COMMERCE, 1080 BRUXELLES (Chantal Akerman)” »

AN (Naomi Kawase)

An_kawase_poster

In ‘AN (A SWEET TASTE OF LIFE)’  – een prachtfilm van de veelvuldig bekroonde Japanse regisseuse Naomi Kawase – volgen we het leven van Sentaro, een man die in een buitenwijk van Tokio een klein bakkerswinkeltje runt waar hij dorayaki verkoopt – Japanse pannenkoekjes gevuld met ‘an’, een zoete pasta van rode bonen.

Erg succesvol is zijn handeltje niet
Wanneer Tokue, een oude en ietwat spirituele vrouw, aanbiedt hem te helpen in de keuken, reageert hij eerst nogal schoorvoetend op haar aanbod.
Maar Tokue blijkt overheerlijke ‘an’ te kunnen maken – véél beter dan de met goedkope fabrieksbrol geproduceerde brij die hij zelf aan zijn klanten voorschotelde.

En dankzij haar geheime recept (‘de voornaamste ingrediënten zijn liefde en geduld,’ zegt ze), komt de kleine bakkerij tot grote bloei, en ontstaat er een bijzondere vriendschap.

In ‘AN’ komt de door Kawase gehuldigde levensfilosofie op een prachtige manier naar voren: ja, de seizoenen glijden onherroepelijk voorbij, en ja, onze tijd op deze planeet is eindig en de dood loert immer om de hoek, maar net daarom moet elk moment en élke Continue reading “AN (Naomi Kawase)” »

OPEN CINEMA

Bij Filmhuis Mechelen belééf je cinema. Van nieuwe titels tot zeldzame parels en inspirerende programma’s.

Op MAANDAG 3 en DINSDAG 4 OKTOBER is het Filmhuis één van de 21 Vlaamse en Brusselse bioscopen en filmvertoners die verrassen met hun gevarieerde aanbod.
Allemaal samen, allemaal net dat tikkeltje anders.

Welkom op dit magische moment.
Welkom tijdens OPEN CINEMA.

OpenCinema_tag

We presenteren u twee avonden lang cinema in al zijn vormen, genres en formaten, met maar één rode draad (zijnde: kwaliteit) en telkens voor de prijs van één ticket.

Als u ons nog niet zou kennen, is dit dus het ideale moment om te komen ontdekken waar het Filmhuis voor staat, al 45 jaar lang.

En als u ons wel kent, dan weet u dat dit weer twee unieke 45-jaarFilmhuisavonden worden, vol fantastische films, fijne ontdekkingen, boeiende omkadering én leuk napraten in de bar.

PROGRAMMA DINSDAG 4 OKTOBER:
Vanaf 17u30:
– expo 45 JAAR FILMHUIS (doorlopend)
– rondleidingen in de projectiecabine (17u30-18u15)PiccoloCorpo_Vedette
– Filmhuis old school, met 8mm-, 16mm- en 35mm-projecties!

De expo en rondleidingen zijn gratis toegankelijk.

Om 18u30: ‘PICCOLO CORPO’ (Laura Samani)

Wie een ticket voor ‘PICCOLO CORPO’ koopt, mag ook gratis de rest van de avond bijwonen!

Om 20u1545 JAAR FILMHUIS: ‘DE TOEKOMSFilmhuis_De_Toekomstige_FilmzaalTIGE FILMZAAL’
Korte docu uit 1976 over het ontstaan van het Filmhuis, met de bouw van een eigen filmzaaltje boven het toenmalige café ‘t Atelier in de Katelijnestraat.
Zalig tijdsbeeld van de Mechelse jeugd halverwege de jaren ’70.

Om 20u30: klassieker: ‘MENSCMenschen_am_Sonnatg_Brigitte_Borchers_1HEN AM SONNTAG’ (Robert Siodmak, Billy Wilder, Fred Zinneman e.a.)

Na afloop van deze vertoning sluiten we OPEN CINEMA af met een gratis drankje voor iedereen.

 

vaf_logo

 

OPEN CINEMA wordt georganiseerd met de steun van het VAF.

Open Cinema: MENSCHEN AM SONNTAG (Robert Siodmak, Billy Wilder, Fred Zinneman e.a.)

MENSCHEN_AM_SONNTAG_Foto_02Tijdens OPEN CINEMA mag een klassieker uiteraard niet op het Filmhuisprogramma ontbreken.

We trakteren u op een unieke vertoning van misschien wel de aller-allermooiste mooie zondagsfilm uit de filmgeschiedenis: ‘MENSCHEN AM SONNTAG’.

Het idee achter de film kon eigenlijk niet eenvoudiger zijn: we volgen een stel jonge Berlijners in 1930, en kijken wat zij toen zoal op een zonnige zondag deden.

Hoofdpersonage is de jonge dandy Wolfgang, die een afspraakje heeft gemaakt met de knappe Christl, die de kost verdient als figurante in films.
Bij hun trip naar de Wannsee worden ze vergezeld door Brigitte (de al even knappe vriendin van Christl) en de taxichauffeur Erwin, die na een huiselijke ruzie even een namiddag van zijn vriendin verlost wilde zijn.

Het geflirt dat zich tijdens een zwempartijtje en de daarop volgende picnic ontspint verloopt echter niet in de richting die elk van de vier aanwezigen vooraf gehoopt of gewild had…

OpenCinema_tagAchteraf bekeken is het bijna ongelooflijk dat deze film in het Berlijn van 1930 gedraaid is, nauwelijks drie jaar voor Hitler en zijn acolieten er één van de meest afschuwelijke dictaturen ever zou installeren.

Want het Berlijn dat we in deze semi-documentaire/semi-speelfilm te zien krijgen is immers niet bepaald een broeihaard van nazisme, laat staan een verloederde, verarmde en mismeesterde stad waar populisten makkelijk kunnen scoren.
We zien integendeel een vibrerende, open, levenslustige en welvarende stad, drijvend op Continue reading “Open Cinema: MENSCHEN AM SONNTAG (Robert Siodmak, Billy Wilder, Fred Zinneman e.a.)” »

Open Cinema: Art & Film #01: SATURNUS (Ludo Mich)

NSaturnusadat hij eind jaren 50 als 14-jarige snotneus Yves Klein had ontmoet, en nadat hij begin jaren ’60 Floris Jespers en Vic Gentils had geassisteerd, maakte Ludo Mich in de sixties zélf naam met wilde, kleurrijke en anarchistische performance art in de sfeer van Fluxus: nu eens bespeelde hij de zelfontworpen Michofoon, dan weer liep hij als ‘Mich Elektriek’ door de stad in een zilveren pak vol brandende lampen, zette hij zichzelf te koop voor een zacht prijsje, experimenteerde hij met elektronische muziek via foto-elektrische cellen of verzon hij de spraakmakende mode-happenings voor de kledingcollecties van zijn echtgenote, ontwerpster Ann Salens.

LudoMich_TeHurrWanneer hij zich eind jaren ’60 op het filmen stort, doet hij dat met dezelfde humor, overgave en vrije geest als in zijn performances.
Het levert een reeks undergroundfilms op waar de meeste critici zich destijds geen raad mee wisten: de ene is gechoqueerd (blote mensen!), de andere gedegouteerd (blote mensen met een hangbuik!) en nog anderen weten niet wat ervan te maken.
Maar ondertussen worden zijn films wel geselecteerd voor de Biënnale van Parijs, en getipt door Werner Herzog….

Eén van die films is ‘SATURNUS’, misschien wel zijn beste.
De film begint wanneer vanuit de ruimte rare geluiden worden opgepikt, en nog meer bizarre beelden…

OpenCinema_tag

Die signalen blijken afkomstig van een maan van de planeet Saturnus, waar een bonte bende personages leeft en in een onverstaanbare taal communiceert (al zal de goede luisteraar horen dat het om Lingala gaat).

Passeren de revue: een koning en koningin, een prins en prinses, een gladiator (vertolkt door Guillaume Bijl!), een dokter (óók vertolkt door Guillaume Bijl), bosjesvrouwen (o.a. Nicole Van Goethem, die enkele jaren later zelf een Oscar voor de Beste Animatiefilm Continue reading “Open Cinema: Art & Film #01: SATURNUS (Ludo Mich)” »

PINK FLOYD: LIVE AT POMPEII (Adrian Maben)

Pink_Floyd_Live_at_pompeii

In de periode tussen het vertrek van hun mentaal labiele bezieler Syd Barrett en de release van ‘The Dark Side of the Moon’ – de plaat die hen definitief tot de status van supergroep zou katapulteren – trok Pink Floyd eind 1971 naar Pompeii.

Daar, in het unieke decor van lava en de Romeinse ruïnes, namen ze in het oude amfitheater onder regie van Adrian Maben een fenomenale concertfilm op – zónder publiek, wat voor een lichtjes bevreemdende maar tegelijk intieme sfeer zorgt.
De afwezigheid van publiek zorgde er ook voor dat de focus helemaal op de muziek kwam te liggen, in scherp contrast met alle andere populaire rockfilms van die periode, genre ‘Woodstock’.

De ster van de film is merkwaardig genoeg niet Roger Waters of meestergitarist David Gilmour, maar wel drummer Nick Mason, die met een geweldige performance de hele film lang alle aandacht naar zich toezuigt.

‘PINK FLOYD: LIVE AT POMPEII’ is muzikaal een onbetwistbaar hoogtepunt van de progrock, en filmisch anderhalf uur genieten door de bijzonder knappe regie van Adrian Maben: die huurde voor het uitmuntende camerawerk twee doorwinterde veteranen in Gábor Pogány en onze landgenoot Willy Kurant (die nog met Orson Welles, Jean-Luc Godard en Serge Gainsbourg gewerkt had).

De film heeft overigens nog een andere stevige Belgische link, want in Engeland zag destijds niemand brood in het idee van Adrian Maben om een film over Pink Floyd te Continue reading “PINK FLOYD: LIVE AT POMPEII (Adrian Maben)” »

Openluchtvertoning: MONTY PYTHON LIVE AT THE HOLLYWOOD BOWL

Monty_Python_Live_at-the-Hollywood-Bowl
De hilarische registratie van het live-optreden van de grootmeesters van de Britse comedy in de legendarische Hollywood Bowl.

John Cleese, Michael Palin, Terry Gilliam en de andere Pythoneers brengen hun ondertussen klassiek geworden sketches, die afgewisseld worden met hilarische hits als ‘Sit On My Face’, ‘How Sweet To Be An Idiot’ en ‘The Lumberjack Song’.

En jawel, die nummers tijdens de film allemaal luidkeels meezingen màg voor één keer!

MONTY PYTHON LIVE AT THE HOLLYWOOD BOWL
Regie: Terry Hughes & Ian MacNaughton
UK 1982, 77 min.

Deze film werd vertoond op:
DONDERDAG 25 AUGUSTUS
om 21u30

Openluchtvertoning op het binnenplein van Het Predikheren (Goswin de Stassartstraat 88 in Mechelen)

Een organisatie i.h.k.v. de Predikheerlijke Zomer

Openluchtvertoning: JOY DIVISION: CONTROL (Anton Corbijn)

control_2
Met deze magistrale muzikale biopic over Joy Division-voorman Ian Curtis leverde de Nederlandse meesterfotograaf Anton Corbijn in 2007 een regiedebuut af om u tegen te zeggen.

Corbijn leerde de groep als beginnend fotograaf persoonlijk kennen in de seventies, en zat dan ook in een uitstekende positie om perfect de persoon van Curtis en de spirit van Joy Division in zijn film te vatten.

Hij wordt daarbij geholpen door een stel (toen nog) jonge talenten in de cast. Vooral Sam Riley is uitmuntend als de soms angstaanjagend intense, door epilepsie getergde zanger, maar ook de bijrollen zijn geweldig ingevuld: onder andere Tony Kebbell (als Rob Gretton, de hondsbrutale manager van de band), Joe Anderson (als bassist Peter ‘Hooky’ Hook) en Samantha Morton (als Curtis’ echtgenote Debbie) brengen band en entourage helemaal tot leven.

Bonus: ook de door de acteurs zelf ingespeelde livefragmenten op de soundtrack zijn zonder meer indrukwekkend straf.

CONTROL
Regie: Anton Corbijn
UK 2007, 120 min.

Deze film werd door Filmhuis Mechelen vertoond op:
DINSDAG 23 AUGUSTUS

Openluchtvertoning op het binnenplein van Het Predikheren

De vertoning start na zonsondergang (+/- 21u30)

Een organisatie i.h.k.v. de Predikheerlijke Zomer

Familiefilm: DIE ABENTEUER DES PRINZEN ACHMED (Lotte Reiniger)

Abenteuer-des-Prinzen-AchmedStille film, live aan de piano begeleid door Hilde Nash.

 

 

 

—–
In de filmgeschiedenis werden de pioniersrollen in de animatiefilm vaak toegeschreven aan mannelijke animatoren als Winsor McCay (die in de jaren ’10 al korte animatiefilms maakte) en Walt Disney, maar het was wel degelijk een vrouw die in 1926 de oudste nog overlevende lange animatiefilm maakte: Lotte Reiniger.

Volle tien jaar vóór Disneys ‘Sneeuwwitje’ – vaak ten onrechte geciteerd als de eerste lange animatiefilm – maakte Reiniger ‘DIE ABENTEUER DES PRINZEN ACHMED’, ook vormelijk meteen een meesterwerkje dat bijna honderd jaar later nog uiterst fris en origineel oogt.

Ten bewijze tonen we u de gerestaureerde versie van dit wonderbaarlijke schimmenspel, zoals dat hoort live begeleid door Hilde Nash, als pianiste één van de vaste muzikale begeleiders van de stille films in het onvolprezen Brusselse filmmuseum, de Cinematek.

goethe-institutDe animatie is gebaseerd op het Chinese schaduwenspel met poppen, terwijl het verhaal naar ‘Duizend en Eén Nacht’ verwijst.

Reiniger (geboren in Berlijn in 1899) begon haar carrière in de filmwereld als ontwerpster voor de titelkaarten van de films van Paul Wegener, iets waarin ze meteen haar unieke animatietalent kwijt kon.

Het zette haar ook op weg om vanaf 1919 zelf korte animatiefilms te gaan maken, én de special effects van de grote Duitse filmproducties van die tijd te verzorgen (o.a. voor ‘Die Nibelungen’ van Fritz Lang).

Ondanks haar overduidelijke talent en succesvolle werk voor anderen vond ze in de jaren Continue reading “Familiefilm: DIE ABENTEUER DES PRINZEN ACHMED (Lotte Reiniger)” »

MONSIEUR LAZHAR (Philippe Falardeau)

Monsieur_Lazhar-799125662-large
Monsieur Bashir Lazhar is een Algerijnse asielzoeker die in een basisschool in Montréal vol goede moed aan een interimjob als leraar begint.

Probleem: zijn voorgangster heeft zich in haar klas opgehangen, en zo de leerlingen met een verschrikkelijk trauma opgezadeld.

De directie verbiedt hem het over dat afschuwelijke voorval te praten, maar Lazhar – die door zijn verleden zelf flink wat ervaring heeft met trauma’s en verlies – kan niet lijdzaam toezien hoe de ‘professionals’ het aanpakken.

Stukje bij beetje weet de eigenzinnige en aparte Monsieur Lazhar het vertrouwen van de

logo_ccv_kleur

kinderen te winnen, en ze van hun innerlijke wonden te genezen.

Een recht naar het hart gaand scenario, heerlijke dialogen, een ontroerende vertolking van de Canadese komiek Mohamed Fellag als

Continue reading “MONSIEUR LAZHAR (Philippe Falardeau)” »