Op een dag krijgt de getraumatiseerde en uitgebluste oorlogsjournalist Jacques (rol van de altijd sterke Vincent Lindon) een telefoontje van het Vaticaan, met de vraag onderzoek te doen naar een Maria-visioen in een dorpje het zuiden van Frankrijk.
Daar beweert de de achttienjarige Anna (prima vertolkt door Galatea Bellugi) dat ze de Heilige Maagd heeft gezien, en nadat dat verhaal zich als een lopend vuurtje heeft verspreid, trekken duizenden pelgrims richting de plaats van het fenomeen. Waardoor het hele gebeuren meteen ook commercieel uitgemolken dreigt te worden.
De weinig religieuze Jacques stemt ermee in om deel uit te maken van de
onderzoekscommissie. Maar daar komt hij al snel klem te zitten tussen uiteenlopende kerkelijke belangen, zijn eigen wereldbeeld en het belang van het meisje…
Regisseur en scenarist Xavier Giannoli brengt in ‘L’APPARITION’ een geslaagde mix van een thriller/detective, een psychologisch drama en een reflectie over de tegenstelling tussen wetenschap en geloof. De sterke acteerprestaties van Vincent Lindon en de jonge Galatea Bellugi (onlangs bij ons nog te zien in ‘Gloria!’) zorgen ervoor dat de Continue reading “L’APPARITION (Xavier Giannoli)” »
Adembenemend mooi, extreem poëtisch maar evengoed soms intriest en hard: ‘LET’S GET LOST’ van Bruce Weber is een documentaire die u gezien moét hebben.
In deze magistrale, klassieke en zopas in piekfijn 4K gerestaureerde docu volgen we het turbulente bestaan van Chet Baker: gezegend met zowel een engelenstem als met een uitzonderlijk talent voor de trompet groeide hij in de fifties uit tot een ware ster.
Het was de periode dat jazz hoogdagen beleefde: namen als Miles Davis, JohnColtrane, Dave Brubeck, Thelonious Monk en Chet Baker waren helden voor het hippe gedeelte van de jeugd.
Helaas zou een aantal van hen meteen in alle vallen trappen waarin ook de rock-‘n-rollers na hen zouden trappen: drank, drugs, foute managers en een schier eindeloos spoor van gebroken relaties.
Baker – ‘Elvis, James Dean en Jack Kerouac in één persoon,’ zo beschreef Jim Hoberman hem ooit treffend – bleek één van die jazzsterren die snel op het foute pad zou belanden: drugs- en drankverbruik en de daaruit volgende problemen (na een schimmige
misgelopen drugsdeal werd een tand uit z’n mond geklopt, waardoor hij geen trompet meer kon spelen…) zorgden ervoor dat hij in de Verenigde Staten snel uit the picture verdween.
In Europa kwam hij nog wel aan de bak in het circuit van de kleine jazzclubs, maar muziek was op dat moment allang niet meer de eerste reden waarom hij Amsterdam als uitvalsbasis had gekozen: die stad was vooral makkelijk om aan heroïne te komen, én men was er tolerant tegenover de gebruikers…
Baker belandt in de marge van de muziek, en dreigde zelfs totaal in de vergetelheid te belanden, tot in de jaren ’80 een nieuwe generatie hem herontdekt: met dank aan fan Elvis Costello, die Baker vroeg een trompetsolo te spelen op zijn ‘Shipbuilding’ – het Continue reading “CHET BAKER – LET’S GET LOST (4K restored)(Bruce Weber)” »
In het krachtige ‘LA TÊTE HAUTE’ volgen we twaalf jaar uit het jonge leven van Malony, een achttienjarige die al sinds zijn zesde constant botst met alles en iedereen: zijn vader is jong gestorven, en zijn (zelf nog onvolwassen en labiele) moeder bleek niet in staat in zijn opvoeding te voorzien.
Ook nadat een jeugdrechter de voogdij over het onhandelbare kind heeft opgepikt, blijft zijn bestaan is één groot brokkenparcours.
Met zijn opvliegende, narcistische gedrag en woedeuitbarstingen komt hij constant in de problemen op school, en wordt hij een vaste klant bij politie en gerecht. Schrijven lukt hem
amper, vechten, stelen en joyriden daarentegen des te beter…
Hulpverleners en begeleiders trekken allemaal hun handen af van dit onhandelbare, constant dreiging uitstralende en asociale tuig van de richel – op twee mensen na: jeugdrechter Florence Blaque en maatschappelijk werker Yann (die zelf een leven als ‘crapuul’ achter zich heeft) blijven eindeloos proberen tot de jongen door te dringen.
Maar niks in zijn gedrag lijkt ook maar één sprankel hoop op beterschap in de toekomst te geven: zelfs wanneer hij in een streng internaat geplaatst wordt om wat structuur in zijn destructieve bestaan te brengen, zorgt hij daar alleen maar voor chaos, agressie en ellende…
‘LA TÊTE HAUTE’ is een indrukwekkende, stilmakend jeugddrama, gefilmd in de realistische stijl van van de gebroeders Dardenne.
Mede dankzij fantastische vertolkingen van Cathérine Deneuve (als de onverstoorbare, Continue reading “LA TÊTE HAUTE (Emmanuelle Bercot)” »
Volgens een oude Franse wet heeft iedereen het recht om de overblijfselen van oogsten of achtergelaten rommel op te rapen voor eigen gebruik of voor de verkoop. En of er Fransen zijn die van die wet gebruik maken!
Gewapend met een piepklein cameraatje ging Agnès Varda in heel Frankrijk op zoek naar deze uiterst bonte bende ‘glaneurs’: de ene glaneur is een clochard, de andere is een grootgrondbezitter of een psycho-analist. We ontmoeten een sterrenchef die voedsel gaat rapen, en zijn er artiesten – zoals Louis Pons – die de gerecycleerde goederen in hun werk gebruiken. Er zijn glaneurs in de wijngaarden in het zuiden, op de patattenvelden in het
(de vertoning zelf is – in tegenstelling tot deze trailer – Nederlands ondertiteld!) ——————————————————————————————————-
noorden én midden in grootsteden als Parijs. De ene is glaneur uit financiële noodzaak, anderen hebben ethische, kunstzinnige of ecologische redenen.
En er is uiteraard ook regisseuse Agnès Varda zelf, een filmische glaneuse die nijverig het soort beelden sprokkelt die anderen laten liggen.
Varda liet zich voor deze heerlijke docu ïnspireren door het negentiende-eeuwse schilderij ‘Les Glaneurs’ van Jean-François Millet, waarop drie korenrapende boerenvrouwen staan afgebeeld.
In een riante maar geïsoleerde villa houden een dolgedraaide vader en een frigide moeder hun drie kinderen compleet afgeschermd van de buitenwereld.
Sinds hun geboorte zo’n twintig jaar geleden zijn de drie nooit buiten het metershoge hek rond de villa geweest, en lepelen hun ouders hen bizarre verhalen op om hen onder de knoet te houden: zo geloven de kinderen dat een kat een levensgevaarlijk dier is, dat overvliegende vliegtuigen speelgoed zijn en – iets akeliger – dat er ooit nog een andere broer geweest zijn die zich niet aan de huisregels hield, en die ‘daarvoor de prijs moest betalen’…
De buitenwereld is volgens de ouders een akelige, boze plaats, waardoor er ook maar één buitenstaander in het huis wordt toegelaten: Christina, een bewaakster uit het bedrijf van de vader op wie iedereen van de familie dol is – en dan vooral de oudste zoon, omdat Christina degene is die in zijn seksuele behoeftes moet voorzien…
De Griek Yorgos Lanthimos (‘Poor Things’, ‘The Favourite’, ‘The Killing of a Sacred Deer’…) heeft met zijn bizarre, duistere universum inmiddels Hollywood veroverd, en die internationale veroveringstocht begon hij 15 jaar geleden met het bevreemdende, absurde en bij vlagen ronduit verbijsterende ‘DOGTOOTH’: een film die niet alleen zorgde voor schandaal, boegeroep en buitenwandelend publiek, maar ook voor een pak filmprijzen (in Cannes en elders), voor een Oscarnominatie én voor een schare onvoorwaardelijke fans over de hele wereld.
Het schandaal hoefde niet te verbazen door de – altijd prijs! – seks en geweldscènes, en de bewondering en de prijzen waren al even onvermijdelijk: Lanthimos’ toonde zich met deze film immers meteen een uniek regisseur met een volstrekt eigen stijl, vol absurde Continue reading “DOGTOOTH (Yorgos Lanthimos)” »
Ondertussen al enkele jaren een felgesmaakte en altijd weer boeiende vaste afspraak op het Filmhuisprogramma: onze reeks films rond spiritualiteit en geloof.
Deze vertoningen – zoals elk jaar opnieuw georganiseerd i.s.m. CCV – worden voor de belangstellenden steeds om 20u15 ingeleid door Leo De Weerdt sJ.
Wie alleen de film wil zien kan om 20u30 aansluiten.
We openen deze nieuwe reeks met ‘THE HOURS’, een ijzersterke klassieker van Stephen Daldry (‘Billy Elliot’) met een fabelachtige vrouwelijke cast: Nicole Kidman, Julianne Moore en Meryl Streep schitteren als drie zéér verschillende vrouwen in drie zéér verschillende tijdvakken, die allemaal verbonden worden door één boek: ‘Mrs. Dalloway’ van Virginia Woolf.
Kidman speelt Woolf zelf: we pikken haar verhaal op in de jaren ’20 van de vorige eeuw, op een moment dat ze nog worstelt met het schrijven van haar debuut, ‘Mrs. Dalloway’.
Dat boek zal zo’n 20 jaar later in het naoorlogse Los Angeles het leven van de jonge
moeder Laura Brown helemaal overhoop gooien. Want Brown (fantastisch gespeeld door Julianne Moore) is zo diep geraakt door wat ze leest dat ze haar hele levenspad in vraag begint te stellen.
En dan is er nog Clarissa Vaughan (rol van Meryl Streep), die in het New York van rond de eeuwwisseling een soort moderne Mrs. Dalloway is. Zij plant een feest voor haar vriend en ex-minnaar die langzaam de strijd met AIDS aan het verliezen is.
Hoewel hun levens vele tientallen jaren van elkaar gescheiden zijn, kampen de drie vrouwen met hetzelfde gevoel: dat ze alleen maar voor anderen geleefd hebben. En met Continue reading “THE HOURS (Stephen Daldry)” »
Geen betere film om een Filmhuisseizoen mee af te sluiten dan de unieke Talking Heads-concertfilm ‘STOP MAKING SENSE’, de legendarische concertfilm van Talking Heads die exact 40 jaar geleden cinema’s overal ter wereld inpalmde, en die nu in een piekfijn gerestaureerde versie in zijn volle glorie te (her)bekijken en te (her)beluisteren is.
Gewapend met alleen maar een cassetterecorder, een te groot kostuum en een staande lampadaire slagen voorman David Byrne en de Talking Heads erin vanuit het niets een
ronduit fabelachtige show op te bouwen: stapje voor stapje brengen Tina Weymouth (bas), Chris Frantz (drums) en Jerry Harrison (toetsen) en enkele briljante gastmuzikanten (Bernie Worrell!) de zaal tot een kolkend kookpunt.
In het kader van het poëziefestival MAANDRANG presenteert Filmhuis Mechelen een filmspecial rond het werk van Paul van Ostaijen, met zeer verre voorsprong de grootste filmliefhebber onder de dichters der Lage Landen.
Op het programma o.a. een exclusieve vertoning van ‘DE BANKROET JAZZ’, de verfilming van een scenario dat Van Ostaijen tussen 1919 en 1921 schreef, maar dat uiteindelijk nooit verfilmd werd.
Tot in 2009, toen Frank Herrebout & Leo van Maaren het script tot leven brachten op basis van filmfragmenten uit de jaren ’20 en een nieuwe jazzsoundtrack van Wouter van Bemmel.
‘DE BANKROET JAZZ’ speelt zich af in het Europa van vlak na Wereldoorlog I.
Wanneer in Berlijn een dadaïstische revolutie uitbreekt, brengen zij de jazz – tot dan alleen populair bij hipsters en nieuwlichters – tot bij het grote publiek.
De populariteit van de jazz breidt zich algauw vanuit Berlijn als een olievlek over heel Europa uit, en leidt tot een ware revolutie op het hele continent: alle landen verenigen zich tot de Europese Jazzrepubliek.
Onder leiding van de dadaïstische Minister van Financiën wordt een ongelimiteerde hoeveelheid schatkistbonnen uitgegeven, om zo de crisis op te lossen en tegelijk het regeringsmotto mogelijk te maken: ‘ELKE BURGER RENTENIER!’
Hier alvast een (met dank aan onze eigen Minister van Financiën, Vincent ‘Staatsbon’ Van Peteghem) verrassend actueel fragment, :
Naast ‘DE BANKROET JAZZ’ brengen we ook een ode aan de filmische muze van Van Ostaijen: Asta Nielsen.
Nielsen debuteerde in 1910 in ‘AFGRUNDEN’, een film die ervoor zorgde dat ze in één klap de eerste vrouwelijke vamp, internationale filmster en sekssymbool werd.
Vooral deze erotische dansscène – die bewijst dat twerken écht niet door één of andere rapster is uitgevonden – zorgde voor wereldwijde sensatie en schandaal:
Het hoeft dus niet te verbazen dat deze vrouw van Ostaijen tot zijn beroemde ‘Asta Nielsen’-gedicht inspireerde, én – als dat nodig was – zelfs tot een knokpartij:
‘Asta wij boksen voor jou / Bloed druipt van onze gezichten / Dit is niet genoeg offerande / Drink ons bloed / Apéro op de sébasto’
Van Ostaijen zei in zijn ‘Bezette Stad’ overigens al waarom u richting cinema moet: ‘U zal veel worden vergeven / Want gij hebt veel films gezien’
DE BANKROET JAZZ B-NL 1921/2009, 45 min. Regie: Frank Herrebout & Leo van Maaren Scenario: Paul Van Ostaijen
Filmhuis Mechelen vertoonde deze film op: ZONDAG 28 JANUARI 2024 om 14u00
In samenwerking met MAANDRANG – Festival van het Poëtische Verlangen
en CULTUURCENTRUM MECHELEN.
Als één film op het eerste zicht géén onderwerp heeft voor een komedie, is het ‘HORS NORMES’ wel: de film speelt zich immers af in een banlieu van Parijs, in het milieu van werkloze jongeren en arme gezinnen.
De Joodse Bruno vangt met zijn organisatie autistische kinderen op, terwijl zijn goede vriend Malek – een moslim – jongeren uit de buurt opleidt tot hun begeleiders.
Budget is er nauwelijks, de gepaste opleiding hebben ze evenmin, en binnen de regeltjes van de medische ambtenarij passen ze met hun aanpak nog veel minder, maar wie anders vangt deze kwetsbare jongeren op?
Met ‘HORS NORMES’ bewijzen Olivier Nakache & Eric Toledano dat hun monsterhit ‘Intouchables’ absoluut geen toevalstreffer was. Ook hier weten ze de perfecte toon aan te
slaan om zowel de humor als de confronterende situaties binnen de wereld van de autistische kinderen te tonen, en slagen ze erin om uit een loodzwaar onderwerp een film te puren die tegelijk grappig, intelligent én pakkend is. Reda Kateb en Vincent Cassel zijn zalig in de hoofdrollen.
Dames, heren, hobbits, elfjes en Tolkien-fans: zet u schrap, want op ZATERDAG 18 NOVEMBER organiseren we de hele dag lang een marathonvertoning van de gehele ‘LORD OF THE RINGS’-trilogie!
En u kent ons: uiteraard vertonen we bij die gelegenheid dan niet de gewone versies, maar – Frodo nog aan toe! – de Extended Versions,met werkelijk àlles erop en eraan!
Tijdens deze epische filmmarathon kunt u zich tussendoor in onze bar komen bevoorraden om u staande te houden tijdens de heroïsche tocht richting Mount Doom.
Het programma begint om 9u30 in de voormiddag, en ziet er zo uit:
DEEL 1
THE LORD OF THE RINGS: THE FELLOWSHIP OF THE RING
In een klein dorpje in Midden-Aarde komt de hobbit Frodo Baggins toevallig in het bezit van een magische ring.
In handen van de duistere Lord Sauron zou de ring het einde van Midden-Aarde kunnen betekenen, maar Frodo begint aan een avontuurlijke tocht om dat te voorkomen, daarbij vergezeld van acht compagnons: een tovenaar, een elf, een dwerg, twee mannen en drie hobbits.
Regie: Peter Jackson USA 2001, 201 min. Vertoning: ZATERDAG 18 NOVEMBER om 9u30
——-
DEEL 2
THE LORD OF THE RINGS: THE TWO TOWERS
In ‘The Two Towers’ vervolgen Frodo en zijn makkers hun queeste om de magische ring uit handen van Lord Sauron te houden.
Hun tocht wordt er niet makkelijker op omdat de groep uit elkaar geslagen is.
Frodo en Sam ontdekken dat ze gevolgd worden door Gollum, een mysterieus, schimmig wezen dat hen naar Mordor zal leiden.
Aragorn, Legolas de Elf en Gimli de Dwerg trekken dan weer door Rohan, het koninkrijk van de mentaal en fysiek fel verzwakte koning Theoden…
Regie: Peter Jackson USA 2002, 215 min.
Vertoning: ZATERDAG 18 NOVEMBER om 13u30
—-
DEEL 3
THE LORD OF THE RINGS:
THE RETURN OF THE KING
In het derde deel komt het tot de finale confrontatie tussen de krachten van Goed en Kwaad in de strijd om de controle over Midden-Aarde.
Onder aanvoering van Gandalf en Aragorn gaan met hun strijders het gevecht aan met het leger van de duistere Lord Sauron, om zo zijn aandacht af te leiden van Frodo en Sam, die hun einddoel naderen: Mount Doom, de plaats waar de ring gesmeed is, en de plaats waar hij ook weer in de lava gegooid moet worden…
Regie: Peter Jackson NZ-USA 2003, 241 min.
Vertoning: ZATERDAG 18 NOVEMBER om 18u30
TARIEVEN:
Combitickets voor 3 films (met seizoenskaart Filmhuis): 15 euro Combitickets voor 3 films (zonder seizoenskaart Filmhuis): 23 euro
Losse tickets per film (met seizoenskaart Filmhuis): 6 euro Losse tickets per film (zonder seizoenskaart Filmhuis): 8,5 euro