DRIVE (Nicolas Winding Refn)

drive_0‘Drive’ – volgens velen dé film van het afgelopen jaar – gaat over een een Hollywood-stuntman die er nog een tweede baantje op na houdt: als de onderwereld ergens een snelle vluchtauto-met-chauffeur nodig heeft, is hij de man die ze inhuren – uiteraard tegen een fikse vergoeding.

Op een dag moet hij echter al zijn kunnen bovenhalen om zijn bloedmooie buurvrouw en haar zoontje te redden…

Ruim zés jaar is er gewerkt aan ‘Drive’, maar het indrukwekkende openingsfragment – een bloedstollende achtervolgingsscène waarin The Driver een kat- en muisspelletje

speelt met de flikken – maakt al meteen duidelijk dat al die inspanningen de moeite waard zijn geweest: dit is een bloedstollende, film noir-achtige thriller waarin de hoofdrolspeler niet alleen naamloos is, maar ook bijna geen woord zegt.

Geen probleem voor Ryan Gosling, die in de traditie van Clint Eastwood (of Alain Delon in ‘Le Samourai’) gewoon op cool en uitstraling acteert, en daar nog mee Continue reading “DRIVE (Nicolas Winding Refn)” »

TOWELHEAD (Alan Ball)

towelhead-motherdaughterDe 13-jarige Jasira wordt door haar gekke Amerikaanse moeder naar haar oerconservatieve en stuurse Libanese vader in het puriteinse Texas gestuurd: niet echt de meest geschikte plaats voor een puber.

Zeker niet als die net haar eigen seksualiteit begint te ontdekken. En als ze daarbij ook nog eens ontdekt dat ze seks gewoon leuk vindt.

Regisseur Alan Ball won al een oscar voor zijn scenario van ‘American Beauty’ én een Emmy voor zijn al even uitmuntende tv-serie ‘Six Feet Under’, maar zelfs die status kon niet verhinderen dat zijn ‘Towelhead’ in Amerika bijna twee jaar als ‘onverkoopbaar’ op de plank bleef liggen.
‘Towelhead’ – gebaseerd op de gelijknamige roman van Alicia Erian - gaat dan ook over

twee thema’s waar ze het in middle class-Amerika liever niet openlijk over hebben: seks en racisme – ‘Towelhead’ (vrij vertaald ‘Handdoekenkop’) is het Amerikaanse scheldwoord voor Arabieren.

Gelukkig werd de film via vertoningen op festivals uiteindelijk toch opgepikt en uitgebracht, want jazeker, Alan Balls regiedebuut is wel degelijk gedurfd en ontregelend, maar tegelijk is het ook een subtiele, uitstekend geacteerde en bijwijlen demonisch Continue reading “TOWELHEAD (Alan Ball)” »