In ‘Django’ focust regisseur Etienne Comar zich op de weinig bekende oorlogsjaren van meestergitarist Django Reinhardt.
Parijs 1943: als zigeuner zou Reinhardt de dreiging van de nazi’s moeten voelen, maar dankzij zijn gitaar lijkt hij in een andere realiteit te leven: van Hitler heeft hij nog nooit gehoord, en zelfs de Duitsers zijn fan van hem – als hij zijn muziek een béétje aan de Arische wetten kan aanpassen, zit er zelfs een toernee voor de nazi-kopstukken in Duitsland in.
Wanneer blijkt dat “zijn muziek aanpassen” eerder een verplichting dan een vraag is, begint het ook Django eindelijk te dagen: het lijkt hem raadzamer met zijn familie onder
‘Django’ wordt helemaal gedragen door een schitterende Reda Kateb (‘Un Prophète’), die het charismatische hoofdpersonage perfect tot leven weet te brengen: alleen Continue reading “DJANGO (Etienne Comar)” »
Regisseur David Oelhoffen baseerde zijn film op ‘De Gast’ van Albert Camus: het resultaat is een magistrale existentiële western, met machtige landschappen die niet moeten onderdoen voor het mooiste van John Ford, en met uitermate subtiel ingekleurde personages, feilbaar en 