MON CRIME (François Ozon)

DMon_crime_affichee beste, meest veelzijdige én meest productieve Franse regisseur van de afgelopen 20 jaar heet François Ozon.

En om dat te bewijzen heeft hij minder dan een jaar na zijn heerlijke Rainer Werner Fassbinder-hommage ‘Peter Von Kant’ alweer een uitstekende nieuwe uit: ‘MON CRIME’, een zalige, pseudo-ouderwetse boulevardkomedie waarin Ozon met alle mogelijke belegen Franse filmclichés goochelt en er toch iets fris, fruitigs en zeer grappigs uit brouwt.

De film speelt zich af in het Parijs van de jaren ’30, waar de jonge actrice Madeleine Verdier (een zalige, Monroe-achtige rol van Nadia Tereskiewicz) ijverig aan de weg naar het sterrendom timmert.

Zonder veel succes, overigens, want niet alleen is ze helemaal berooid, ze wordt bovendien ook nog eens beschuldigd van moord op een beroemde filmproducent.

Gelukkig kan ze tijdens het proces rekenen op de hulp van haar beste vriendin Pauline (een prima Rebbeca Marder), een uitstekende advocate die kan bewijzen dat ze uit zelfverdediging tegen de ongewenste intimiteiten van een oude viespeuk handelde.

De logische vrijspraak volgt, en dankzij haar glansrijke hoofdrol in het zwaar gemediatiseerde proces, is de knappe blondine bovendien in één klap een absolute ster geworden: de toekomst lacht Madeleine toe. Tot er nieuwe feiten aan het licht komen…

Met ‘MON CRIME’ grijpt Ozon terug naar de burleske, zalig onnozele stijl en humor van Continue reading “MON CRIME (François Ozon)” »

TOUT S’EST BIEN PASSÉ (François Ozon)

Tout_s_est_Bien_Passe_Poster

De 85-jarige André ontwaakt na een beroerte compleet hulpeloos in een ziekenhuisbed: half verlamd, met een scheve mond, en met één oog halfdicht.

Revalidatie kan wel de ergste kantjes van zijn verlamming afzwakken, en hij heeft bovendien zijn twee liefhebbende dochters om hem bij te staan, maar voor de trotse, zelfbewuste en gepassioneerde man hoeft het allemaal niet meer: wat is het leven nog waard als hij niet zelf meer naar zijn favoriete restaurant kan gaan?
Als hij niet meer met zijn kunstcollectie bezig kan zijn?
Als hij niet meer zelf de regie in handen heeft?

En dus vraagt hij – op zijn eigen, doortastende manier – aan zijn dochter Emmanuèle hem   met nog één zaak te helpen: euthanasie.

Maar die éne vastberaden Ultieme Vraag trekt bij zijn familie een blik met tienduizend andere vragen en problemen open…

‘TOUT S’EST BIEN PASSÉ’ is het nieuwste meesterstukje van François Ozon, waarschijnlijk de enige regisseur ter wereld die rond een thema als euthanasie een film kan maken die zowel zéér grappig als ernstig en levensecht is.

Dat komt vooral omdat hij van de verlamde André (heerlijk vertolkt door André Dussolier) geen meelijwekkende figuur heeft gemaakt, wel integendeel: de man is – zoals ze in Mechelen zeggen – giene gemakkelijke, een koppigaard die niet op de centen moet kijken, die ten allen tijde zijn wil doordrijft, en die de subtiliteit van een pletwals Continue reading “TOUT S’EST BIEN PASSÉ (François Ozon)” »

2/3/2010: LES HERBES FOLLES

herbes-follesDe eeuwige dromer en literatuurfanaat Georges vindt in een parkeergarage een gestolen portefeuille.
De man brengt het ding naar de politie, maar is wel gefascineerd geraakt door de dame op de pasfoto in de portefeuille.

Hij is zelfs zó gefascineerd geraakt dat hij haar opzoekt, en in een amour fou verwikkeld raakt.

Goed om weten: de Franse veteraan Alain Resnais heeft met Les Herbes Folles alwéér een heerlijke, grappige, originele en volstrekt unieke film gemaakt: een surrealistische liefdeskomedie, waarin de meest uiteenlopende genres en stijlen aan elkaar geregen

worden alsof het niks is – van thriller via komedie naar romantisch drama en helemaal terug – deze film is even zot als de liefde die Georges (rol van André Dussolier) voor Marguerite (Sabine Azéma) voelt.

En tot slot: ondanks Resnais’ hoogbejaarde leeftijd (de man is ondertussen 87!) zorgde Continue reading “2/3/2010: LES HERBES FOLLES” »

19/1/2010: MICMACS A TIRE-LARIGOT

MicMac1Kort samengevat: Bazil is een brave videotheekuitbater die bij een afrekening voor zijn deur een verdwaalde kogel in zijn hersenpan krijgt.

Maandenlang zweeft de arme man tussen leven en dood, en wanneer hij het uiteindelijk toch blijkt te halen, is hij zijn job én zijn thuis kwijt…

Bazil sluit zich dan maar aan bij een Parijs groepje sympathieke snuiters dat allerlei rotzooi recycleert. En uitgerekend tussen hun bergen rommel vindt hij aanwijzingen naar de fabricanten van de kogel in zijn kop…

Goed om weten: Jean-Pierre Jeunet is de maker van moderne klassiekers en Filmhuishits als ‘Amélie Poulain’ en ‘Delicatessen’: voilà, méér aansporing zou u eigenlijk niet nodig moeten hebben om ook voor ‘Micmacs’ naar het Filmhuis af te zakken.
U twijfelt toch?
Dan kunnen we u melden dat Jeunets unieke, sprookjesachtige universum in ‘Micmacs’ Continue reading “19/1/2010: MICMACS A TIRE-LARIGOT” »