UNDER THE SKIN (Jonathan Glazer)

IMG_2027De openingsfilm van ons seizoen 2014-2015 is meteen een (uiterst controversiële) klapper van formaat: ‘Under The Skin’, gebaseerd op de klassieke sciencefictionroman van Michel Faber, geregisseerd door Jonathan Glazer (‘Sexy Beast’, ‘Birth’…) én met een briljante Scarlett Johansson in de hoofdrol!

Johansson speelt een duister maar adembenemend wezen dat in het grauwe Glasgow neerstrijkt, en daar met een bestelwagen haar prooien oppikt: jonge mannen die door deze femme fatale in hun eigen ondergang meegelokt worden.

Glazer creëerde met ‘Under The Skin’ meer een koortsige, boze droom dan een helder, afgelijnd verhaal: dit is een film waarin niks uitgelegd wordt, waarin des te meer gesuggereerd wordt, en waarbij je als kijker maar één ding te doen staat: je anderhalf uur lang laten meedrijven op de duistere trip to hell.

Opvallend: een deel van de scènes zijn opgenomen met een candid camera, met nietsvermoedende mannen die bij een improviserende Johansson in de bestelwagen Continue reading “UNDER THE SKIN (Jonathan Glazer)” »

12 YEARS A SLAVE (Steve McQueen)

De Britse regisseur Steve McQueen gaat de zware onderwerpen niet bepaald uit de weg: na uithongering (‘Hunger’) en seksverslaving (‘Shame’) heeft hij nu een film gemaakt over de meest duistere bladzijde uit de Amerikaanse geschiedenis: de slavernij.

We schrijven 1853: Solomon Northup (gespeeld door een sterke Chiwetel Ejiofor) werkt als violist in New York, waar de slavernij verboden is. Hij krijgt van twee mannen echter een financieel interessant aanbod om in Washington te gaan spelen: de deal wordt bezegeld met flink wat drank, en wanneer hij de volgende ochtend wakker wordt, blijkt hij geketend in een duistere kelder te zitten.

Wat volgt is een onwaarschijnlijke, akelige odyssee, waarin hij als slaaf op de katoenplantage van de religieuze gek belandt: Master Epps, gespeeld door een verkillende Michael Fassbender.

In dit helse oord in Louisiana is de ontmenselijking totaal: slaven zijn er niet meer of minder dan gebruiksartikelen.

De grote kracht van McQueen is dat hij er geen suikeren of tranentrekkend drama à la Spielberg van gemaakt heeft, en zich evenmin liet inspireren door de uitzinnige exploitation à la Tarantino: ’12 Years A Slave’ ketent je als kijker vast aan Solomon Northup, en drukt je vervolgens met de neus keihard op de ontnuchterende, uiterst Continue reading “12 YEARS A SLAVE (Steve McQueen)” »

VIVA LA LIBERTA! (Roberto Ando)

Op 25 mei trekken we met zijn allen naar de stembus, het ideale moment dus om ‘Viva La Libertà!’ van Roberto Ando op u los te laten.

Deze Italiaanse politieke komedie draait rond de tweelingbroers Enrico en Giovanni Oliveri: de eerste is de depressieve voorzitter van een  grote linkse Italiaanse oppositiepartij, de tweede een labiele professor die stilletjes de kamerzetel van zijn broer overneemt wanneer die – compleet opgebrand en depri – met de noorderzon verdwijnt.

Niemand merkt dat de identieke tweelingbroer de rol van Enrico overgenomen heeft, en bovendien slaagt Giovanni erin zijn partijgenoten zeer te amuseren met zelfgeschreven haiku’s (hé, zou Herman Van Rompuy een inspiratiebron geweest zijn?), én dat hij het kiespubliek aan zich weet te binden met zijn ronduit fenomenale toespraken.

Tot even later de échte Enrico weer boven water komt…

‘Viva La Libertà!’ is een luchtige maar intelligente komedie over het soms gekmakende politieke spel, en over het verschil tussen idealen en de realiteit. De film maakt vooral indruk door de geweldige dubbelrol van rasacteur Toni Servillo, eerder dit jaar ook al de Continue reading “VIVA LA LIBERTA! (Roberto Ando)” »

PHILOMENA (Stephen Frears)

De Britse topkomiek Steve Coogan wou na een leven grappig zijn eindelijk eens even niét de lolbroek uithangen, en bedacht daarvoor een interessant plan: wat als hij nu eens de rechten kocht op een non-fictieverhaal waar géén komedie van te maken viel, vervolgens een topregisseur zou inhuren en daarna zichzelf één van de hoofdrollen zou geven?

Zo gezegd, zo gedaan:  Coogan kocht de rechten op ‘The Lost Child of Philomena Lee’, het verhaal van een vrouw die in het oerkatholieke Ierland van de jaren zestig ongewenst zwanger werd, en vervolgens door de nonnen gedwongen werd haar kind te verkopen aan een Amerikaanse familie.

Vervolgens trok Coogan naar ervaren rot Stephen Frears, de regisseur van meesterwerkjes als ‘The Grifters’, ‘Dangerous Liaisons’ en ‘Sammy and Rosie Get Laid’. En ten slotte gaf hij zichzelf de rol van onderzoeksjournalist Martin Sixsmith, die vijftig jaar Continue reading “PHILOMENA (Stephen Frears)” »

IDA (Pawel Pawlikowski)

Anna is een jonge Poolse vrouw die op het punt staat non te worden: sinds ze in de oorlog wees is geworden, heeft ze immers geen familie meer.
En waar anderen het kloosterleven monotoon en saai vinden, vindt zij er net bescherming, geborgenheid en zekerheid in.

Tot Anna te horen krijgt dat er toch nog één familielid in leven blijkt: een zekere tante Wanda, die haar een jarenlang stilgehouden familiegeheim onthult. Het geheim blijkt zo ingrijpend dat Anna’s toekomst opeens bijzonder onzeker wordt.

De in Polen geboren maar in Engeland werkende regisseur Pawel Pawlikowski heeft met ‘Ida’ een film gemaakt die op élk denkbaar vlak tegen de heersende modes en trends ingaat, maar het resultaat is ronduit indrukwekkend: een ijzingwekkend mooie prent, waarin elk beeld zo perfect gekadreerd en belicht is dat het een schilderijtje zou Continue reading “IDA (Pawel Pawlikowski)” »

AMERICAN HUSTLE (David O. Russell)

‘Some of this actually happened,’ zo lezen we op de openingscredits van ‘American Hustle’.

Yep, hoe onwaarschijnlijk u het ook zal vinden: de film is wel degelijk gebaseerd op een échte FBI-undercoveroperatie die eind jaren zeventig compléét uit de hand liep.

Centraal personage in deze uitzinnige en groteske satire is ene Richie Di Maso (rol van Bradley Cooper), een agent die denkt de slag van zijn leven te slaan wanneer hij het gewiekste oplichtersduo Irving Rosenfeld (Christian Bale!) en Sydney Prosser (Amy Adams) undercover voor hem kan laten werken.

Hun motto? Geef de mensen de keus tussen een interessante leugen en een vervelende waarheid, en ze kiezen voor de leugen.
Hun methode? Een superrijke nep-oliesjeik opvoeren die zogezegd zijn geld in casino’s wil investeren.
Hun doel? De burgemeester van New Jersey in de val laten lopen.

‘American Hustle’ is de perfecte kruising tussen de wilde seventieskitsch van ‘Boogie Nights’, een maffiafilm van Scorsese, en een ouderwetse screwball comedy.

Let ook op de sublieme seventiessoundtrack, op de uitzinnige kledij en kapsels, en op
de geweldige cast: Robert de Niro als maffiabaas! Jeremy Renner als de Continue reading “AMERICAN HUSTLE (David O. Russell)” »

NEBRASKA (Alexander Payne)

De hoogebejaarde Woody Grant (magistraal vertolkt door de 77-jarige Bruce Dern) woont in Montana, maar wil naar Nebraska.

Niet zomaar: hij is ervan overtuigd dat hij met een loterij een miljoen dollar gewonnen heeft, en wil het prijzengeld zelf gaan ophalen.

Zijn vrouw en twee zonen proberen hem aan het verstand te brengen dat hij opgelicht wordt, maar Woody is vastbesloten: hij wil en zal naar Nebraska gaan. En dus begint hij samen met zijn jongste zoon aan de lange trip…

Deze nieuwe prent van Alexander Payne (‘About Schmidt’, ‘Sideways’…) doet door het onderwerp, de melancholie en de spaarzaamheid van het verhaal een beetje denken aan ‘The Straight Story’ van David Lynch, maar is veel méér dan een herhalingsoefening.

De fotografie bijvoorbeeld is volstrekt uniek, met passerende Amerikaanse landschappen Continue reading “NEBRASKA (Alexander Payne)” »

PRISONERS (Denis Villeneuve)

De Québec-Canadees Denis Villeneuve maakte enkele jaren geleden diepe indruk in het Filmhuis met zijn in het Midden-Oosten gesitueerde familiedrama ‘Incendies’.

Dat onmiskenbare talent was blijkbaar ook de Amerikaanse studio’s niet ontgaan: Villeneuve kreeg voor het eerst de kans een film met een groot budget te draaien, en die kans heeft hij meteen met beide handen gegrepen, want zijn ‘Prisoners’ is een bloedstollende, gitzwarte thriller die de kijker van heet eerste tot het laatste beeld in een wurggreep houdt.

En het is een film die dankzij de acteerprestaties van Hugh Jackman, Maria Bello en Jake Gyllenhaal, het magistrale camerawerk van Roger Deakins (de vaste sideman
van de Coen Brothers) en de al even meesterlijke soundtrack van de Ijslander Johan Johansson vér boven het gemiddelde wordt getild.

De plot draait rond de ontvoering van twee meisjes. Het enige spoor leidt de politie naar een zwakbegaafde man in een camper, maar die enige verdachte wordt door gebrek aan Continue reading “PRISONERS (Denis Villeneuve)” »

VIRAMUNDO: A MUSICAL JOURNEY WITH GILBERTO GIL (Pierre-Yves Borgeaud)

De Rode Duivels gaan binnenkort naar Brazilië, maar met ‘Viramundo’ – een heerlijke en warme documentaire over de muzieklegende Gilberto Gil – brengt het Filmhuis Brazilië nu alvast naar België.

Gil (71 ondertussen, maar nog altijd onvermoeibaar bezig) is echter meer dan alléén maar een muzikaal meesterbrein: de man combineert al zijn hele leven muziek met activisme en politiek, en schopte het onder president Lula zelfs tot Minister van Cultuur.

Voor de Franse documentairemaker Pierre-Yves Borgeaud reden genoeg om deze veelzijdige man te volgen op zijn muzikale trip door het zuidelijke halfrond: te beginnen met Gils bezoek aan Australië (waar hij op de luchthaven geestig genoeg  verwelkomd

wordt door Peter Garrett, de zanger van Midnight Oil, die ondertussen ook Minister van Cultuur is), om via een uitgebreide tussenstop in Zuid-Afrika terug in Brazilië te belanden.

Gil gaat er overal op zoek naar de cultuur, muziek en rituelen van de inheemse volkeren, en ondertussen Continue reading “VIRAMUNDO: A MUSICAL JOURNEY WITH GILBERTO GIL (Pierre-Yves Borgeaud)” »

LA MARCHE (Nabil Ben Yadir)

1983, Lyon: in de Minguettes, een banlieu van de stad, wordt de jonge Mohamed (gespeeld door Tewfik Jallab) in de buik geschoten door de politie.

Business as usual in die tijd, want racistisch geweld (mét moorden) en politiebrutaliteiten zijn in Frankrijk  aan de orde van de dag.

Mohamed wil echter niet dat het geweld met geweld gewroken wordt. Geïnspireerd door (de film) ‘Gandhi’ en Martin Luther King – en geholpen door een plaatselijke pastoor –  organiseert hij liever een vreedzame mars op Parijs om de wantoestanden aan de kaak te stellen.

De tocht voor gelijkheid en tegen racisme startte met amper een handvol medestanders in Marseille, maar dik anderhalve maand later arriveerden ze met meer dan 100.000 man in Parijs, en kon president Mitterand niet anders dan naar hen luisteren en maatregelen nemen.

Hoewel deze indrukwekkende mars nog niet zo héél lang geleden plaatsvond, dreigde ze in het collectieve geheugen van de Fransen toch onder de mat gevaagd te worden.

Gelukkig konden ze rekenen op het Belgo-Marokkaans-Molenbeeks ketje Nabil Ben Yadir om de Continue reading “LA MARCHE (Nabil Ben Yadir)” »