EMA (Pablo Larrain)

DEMA_posteroor de coronacrisis moest u noodgedwongen éven op deze excellente film wachten en – erger nog – verdween hij zelfs bijna helemaal tussen de plooien, maar wij vissen ‘m graag terug op: ‘EMA’ van Pablo Larrain (‘El Club’, ‘Neruda’‘Jackie’).

De Ema uit de titel is een danseres in het experimentele dansgezelschap van haar echtgenoot, choreograaf Gaston.

De twee hebben een zoon geadopteerd, maar omdat ze de opvoeding niet aankonden, is de zevenjarige jongen weer bij hen vandaan gehaald.
Dat zet de sowieso al verwrongen relatie van het koppel onder zware druk, en ook de sfeer in hun danscompagnie wordt alsmaar chaotischer.

Maar Ema weigert zich bij het kapotgaan van haar gezinnetje neer te leggen: gewapend met een vlammenwerper broedt ze – met de hulp van enkele vriendinnen – op een plan

holebiom haar zoon terug te halen…

Gael Garcia Bernal (als Gaston) is als vanouds prima, maar het is vooral hoofdrolspeelster Mariana Di Girolamo die alle aandacht naar zich toezuigt: als Ema is ze letterlijk en figuurlijk één bol Latijns vuur, de (alles en iedereen manipulerende) oerkracht om wie alles draait in dit opwindende, sexy drama, dat  Continue reading “EMA (Pablo Larrain)” »

DEAR COMRADES! (Andrei Konchalovsky)

Dear_Comrades_poster2Wie ‘Cold War’ ook zo’n prachtige film vond (en wie vond ‘Cold War’ nu géén prachtige film?), kunnen we nu het al even magistrale en even meeslepende ‘Dear Comrades!’ van grootmeester Andrei Konchalovsky aanbevelen.

In tegenstelling tot ‘Cold War’ is ‘Dear Comrades!’ niet gefilmd vanuit het standpunt van mensen die aan het verstikkende Stalinistische systeem wilden ontsnappen, maar net vanuit het standpunt van iemand die blind in Vadertje Stalin (en Chroetsjev) gelooft: Lyuda is een vrouw van middelbare leeftijd die als trouwe en toegewijde Staliniste meevocht in de Tweede Wereldoorlog, en die nu – we schrijven begin jaren ’60 – mee in het partijbestuur van een stadje in het zuiden van de Sovjet-Unie zit.

Wanneer de arbeiders van de lokale fabriek met een staking tegen de alsmaar stijgende voedselprijzen dreigen, is het trouwe partijlid Lyuda voorstander van een keihard optreden om het verzet te onderdrukken.
Maar haar rebelse dochter heeft daar een andere mening over, en kiest de kant van de stakers.

Een fatale keuze, want wanneer de overheid het protest effectief keihard onderdrukt, vallen er vele doden. Lyuda beseft dat haar dochter mogelijk bij de talrijke slachtoffers is: die gruwelijke wetenschap is zorgt voor een eerste barst in haar tot dan toe onwrikbare communistische wereldbeeld….

Andrei Konchalovsky mag dan ondertussen 84 zijn, ‘Dear Comrades!’ is waarschijnlijk de beste film uit zijn sowieso al rijke carrière: een spannend en bij de keel grijpend verhaal dat de kijker twee uur aan zijn stoel gekluisterd houdt, en waarin een persoonlijk familieverhaal quasi moeiteloos met de Grote Geschiedenis verbonden wordt.

De film is bovendien gebaseerd op ware feiten: de onderdrukking van het protest in  Continue reading “DEAR COMRADES! (Andrei Konchalovsky)” »

BABYTEETH (Shannon Murphy)

MiBabyteeth_Poster_70x100.inddlla is een levenslustige tiener die door haar ouders zorgvuldig van de buitenwereld afgeschermd wordt, maar daar hebben ze een bijzonder goede reden voor: hun dochter lijdt aan een levensbedreigende ziekte.

Haar overbezorgde ouders kunnen echter niet verhinderen dat ze op de terugweg van school kennismaakt met ene Moses, een sympathieke leegloper die zijn dagen voornamelijk vult met niks doen, drugs gebruiken en nog méér niks doen.

En jawel: uiterààrd raakt Milla tot ontzetting van haar ouders helemaal in de ban van de knuffelbare, lieve en op zijn wat onbehouwen manier charmante bad boy, die bovendien

ook nog eens een stuk ouder is dan hun kwetsbaar oogappeltje van vijftien.

De prille, onstuitbare liefde tussen de twee leidt er ironisch genoeg toe dat de doodzieke Milla nog wat méér lust for life lijkt te ontwikkelen, terwijl haar gezonde ouders in een diepe mentale put sukkelen: ma gaat aan de pillen, pa vraagt zich af waaraan hij dat  Continue reading “BABYTEETH (Shannon Murphy)” »

BENEDETTA (Paul Verhoeven)

Benedetta

Die kapoen van een Paul Verhoeven, toch!

83 is de man ondertussen, maar nog elke keer als hij een film maakt, kan hij het niet laten iémand op stang te jagen: filmcommissies, filmstudio’s, Nieuwe Preutsen, humorloze pilaarbijters, conservatieven, progressieven, woker-dan-woke-wokers, telkens vindt hij wel een nieuwe doelgroep om te provoceren – en liefst allemaal tegelijk.

Voor zijn nieuwe ‘BENEDETTA’ vond hij inspiratie in het (waar gebeurde) verhaal van de lesbische non Benedetta Carlini, die in de 17de eeuw in het Italiaanse Pescia leefde.

Benedetta (gespeeld door onze landgenote Virginie Efira) heeft niet alleen visioenen over Jezus, ze ontwikkelt ook stigmata.
Maar of die allemaal wel écht zijn, daar ontstaan in het klooster (en later in het Vaticaan) wel wat twijfels over, zeker als Benedetta wat teveel aanhang en macht dreigt te krijgen.

Hoewel hij zich baseerde op de ernstige historische studie van Judith C. Brown over Benedetta (in haar boek ‘Immodest Acts), krijgt het verhaal natuurlijk wél de Paul Verhoeven-behandeling:
Jezus die als Superheld ten tonele verschijnt? Check!
Jezus die behalve onze Heiland toch ook een behoorlijk hitsig mannetje blijkt te zijn? Oók check!
Sissende Satanische Slangen? Ah ja!

Passeren verder de revue: gruwelijke Middeleeuwse marteltuigen, blote nonnen, zwaardgevechten, petomanen, dildo’s in, euh, aparte vormen, nog meer blote nonnen,

een pipi- en kakascène, een fijne keure pestslachtoffers en tal van andere zaken waar de Moraliserende Goede Smaak-politie zware boetes voor uitschrijft, maar waar Verhoeven zich – terecht! – nog nooit iets van aangetrokken heeft.

Maak dus vooral niet de fout ‘BENEDETTA’ ernstig te nemen als historisch drama (zoals sommige critici bizar genoeg wél deden), want dit is overduidelijk een film die meer gemeen heeft met de scabreuze schelmenroman, ridderfilms en Monty Python dan met wat anders.

Let ook op de dialogen, want die zijn vaak al even grappig (Charlotte Rampling is ronduit fantastisch als de cynische abdis, en Lambert Wilson doet niet voor haar Continue reading “BENEDETTA (Paul Verhoeven)” »

PROMISING YOUNG WOMAN (Emerald Fennell)

Promising_Young_Woman

Cassie is een vrouw van 30 die ooit een uiterst veelbelovende studente Geneeskunde was, tot ze na een onduidelijk incident abrupt met die studies stopte.
Nu woont ze terug bij haar ouders, en heeft ze overdag een eentonig baantje in een koffiebar.

‘s Avonds houdt ze er echter een zeer merkwaardige hobby op na: dan kleedt ze zich in haar beste outfits, en laat ze zich in de plaatselijke nachtclubs (zogezegd) helemaal vollopen met alcohol, en wacht ze (zogezegd) stomdronken tot een (zogezegd) bezorgde man zich over haar komt ontfermen.

Elke keer prijs, en bovendien blijkt het steevast om ‘vriendelijke’ en ‘hulpvaardige’

mannen te gaan die zó ‘bezorgd’ zijn dat ze haar naar hun bed meetronen.
Om daar vervolgens de schrik van hun leven mee te maken, wanneer die knappe, laveloze vrouw opeens een bloednuchtere, angstaanjagende wraakengel voor toxische mannen blijkt te zijn.

Wraak nemen op mannen lijkt een zowat levensnoodzakelijke bezigheid voor Cassie, tot Continue reading “PROMISING YOUNG WOMAN (Emerald Fennell)” »

MINARI (Lee Isaac Chung)

Minari_1

In het nostalgische en met prijzen overladen ‘MINARI’ blikt regisseur Lee Isaac Chung liefdevol autobiografisch terug op zijn kindertijd op het platteland van Arkansas.

We zien hoe de Koreaanse familie (die in de film Yi heet) vanuit Californië naar Arkansas trekt, waar vader Jacob en moeder Monica in een pluimveebedrijf aan de slag gaan. Die inkomsten moeten de basis leggen voor de échte droom van Jacob: zijn brood

verdienen door op zijn eigen boerderij Koreaanse groenten te telen.
De moeder heeft echter ernstige twijfels over de slaagkansen van dat idee, en is meer bezorgd om hun zoontje, dat een ernstige hartafwijking heeft.

Die tweespalt leidt tot ernstige spanningen binnen het gezin, die nog wat vergroot dreigen te worden wanneer ook oma Soon-ya nog bij de familie intrekt om op de
kinderen te passen. Want die Soon-ya een behoorlijk excentrieke oma…

De komst van oma zorgt alvast wél voor de eerste Koreaanse groente, want ze brengt Continue reading “MINARI (Lee Isaac Chung)” »

QUO VADIS, AIDA? (Jasmila Zbanic)

Quo_Vadis_Aida

Srebrenica, juli 1995.
De burgeroorlog in het uit elkaar gespatte ex-Joegoslavië woedt volop, en het Bosnisch-Servische leger rukt steeds verder op naar de stad.

Daar werkt Aida werkt als tolk op de Nederlandse VN-basis, maar als moslima zoekt ze – net als twintigduizend andere Bosnische moslims – een veilige plek voor haarzelf en haar familie.
Want waar ze er eerst van overtuigd was dat de troepen van de Verenigde Naties hen wel zouden beschermen tegen de moordzucht van de Servische generaal Ratko Mladic en zijn kornuiten, blijkt die hoop in realiteit vals: duizenden moslimvluchtelingen worden afgeslacht, zowat onder de ogen van de Nederlandse blauwhelmen, en in het hart van het o zo ‘beschaafde’ Europa…

De genocide van Srebrenica wordt meteen de grootste schandvlek op de Europese geschiedenis van na 1945, en legt de totale onmacht van de Verenigde Naties bloot.

Johan Heldenbergh speelt met verve Thom Karremans, de Nederlandse generaal die door samen met Mladic het glas te heffen (terwijl hij de legendarische zin ‘Don’t shoot the piano player’ uit zijn mond liet komen) hét symbool werd van de bijna sullige, knullige en tandeloze manier van optreden van de Verenigde Naties – je hoefde nochtans geen Continue reading “QUO VADIS, AIDA? (Jasmila Zbanic)” »

NOMADLAND (Chloé Zhao)

Nomadland_poster2

In ‘NOMADLAND’ maken we kennis met Fern, een vrouw van in de zestig die door de economische recessie niet alleen haar job maar zo ook ongeveer al haar bezittingen én haar huis verloren heeft.

Ze besluit – meer uit noodzaak dan als keuze – als een moderne nomade met een minibusje door het land te trekken, en ze blijkt lang niet het enige slachtoffer van de crisis die op dat idee gekomen is: collega-nomaden Linda May, Swankie en Bob Wells nemen haar onder hun hoede tijdens haar tocht door het (nog altijd vrij Wilde) Westen.

En hoewel de landschappen adembenemend zijn, moet ze onderweg allerlei onderbetaalde luizenbaantjes aannemen om de eindjes aan elkaar te kunnen knopen: bij het alomtegenwoordige Amazon, als seizoenarbeider, in een diner, kortom: overal waar ze haar nog willen…

Net zoals in haar vorige films (zie ook: ‘The Rider’) castte regisseuse Chloé Zhao voor ‘Nomadland’ topacteurs als Frances McDormand en David Strathairn naast (in dit geval létterlijk) van straat geplukte amateurs – yep, Linda May, Swankie en Bob Wells heten echt zo, en maken ook in hun dagelijks leven deel uit van de bonte bente nomads die door Amerika trekken.

Het geeft deze uitmuntende film over het harde leven in de-maatschappij-naast-de- Continue reading “NOMADLAND (Chloé Zhao)” »

FIRST COW (Kelly Reichardt)

First_Cow

Oregon, ergens rond 1820: Otis ‘Cookie’ Figowitz is een timide kok die met een groep pelsjagers door de uitgestrekte wouden trekt, maar die de brutaliteiten van zijn ‘klanten’ beu is.

Onderweg ontmoet hij de ondergedoken King-Lu, een Chinese immigrant die op de vlucht is na het plegen van een moord, en algauw ontstaat een bloedband tussen de twee. Want allebei hebben ze een droom voor ogen: Lu wil een eigen boerderij, Cookie droomt ervan ooit een bakkerij in San Francisco uit te baten.

Maar hoe realistisch is dat voor twee rondzwervende schooiers, zonder startkapitaal en ergens in the middle of nowhere?

Die uitweg wordt hen verschaft door een koe: niet zomaar een koe, maar de eerste melkkoe in Oregon, geïmporteerd door de rijke en invloedrijke landeigenaar Chief Factor (geweldig vertolkt door Toby Jones), tevens de enige bezitter van een echt huis in de wijde omgeving.

‘s Nachts trekken de twee erop uit om stiekem de koe te melken, en het unieke kooktalent van Cookie zorgt voor de rest: de twee zetten een uiterst florerende handel in lekkere gebakjes op – zelfs de Chief Factor wordt een trouwe klant, niet beseffend dat Continue reading “FIRST COW (Kelly Reichardt)” »

DRUNK (Thomas Vinterberg)

Drunk_Poster

 

In ‘DRUNK’ speelt de immer geweldige Mads Mikkelsen op zéér overtuigende wijze Martin, in vervlogen tijden veruit de beste leraar van zijn middelbare school, maar nu alleen nog een uitgebluste man van middelbare leeftijd, over wie leerlingen en ouders zich zorgen beginnen te maken.

Bovendien verwaarloost hij niet alleen zijn job, maar lijkt ook in zijn privéleven alles de foute kant op te gaan – zijn huwelijk loopt dan ook onafwendbaar op de laatste benen.

Gelukkig heeft hij nog enkele fijne collega’s die een idee hebben waar alléén mannen van middelbare leeftijd op kunnen komen: als ze de geheelonthouder nu eens zo ver krijgen

om met hen mee te bingedrinken?

Hoe zatter het gezelschap wordt, hoe beter uiteraard ook de daaropvolgende ideeën worden: zo stelt Nikolaj voor dat ze bij wijze van experiment voortaan allemaal doorheen de dag gaan drinken, om zo het ‘juiste’ alcoholpercentage in hun bloed te behouden: die prettige roes zou er volgens hem voor zorgen dat je meer open staat voor dingen, creatiever bent en betere beslissingen neemt.

En zie, het experiment lijkt potdomme nog te werken ook: Martin verbaast zijn vrouw Trine met zijn nieuwe energie, en ook de omgang met zijn studenten loopt opeens Continue reading “DRUNK (Thomas Vinterberg)” »