EMA (Pablo Larrain)

DEMA_posteroor de coronacrisis moest u noodgedwongen éven op deze excellente film wachten en – erger nog – verdween hij zelfs bijna helemaal tussen de plooien, maar wij vissen ‘m graag terug op: ‘EMA’ van Pablo Larrain (‘El Club’, ‘Neruda’‘Jackie’).

De Ema uit de titel is een danseres in het experimentele dansgezelschap van haar echtgenoot, choreograaf Gaston.

De twee hebben een zoon geadopteerd, maar omdat ze de opvoeding niet aankonden, is de zevenjarige jongen weer bij hen vandaan gehaald.
Dat zet de sowieso al verwrongen relatie van het koppel onder zware druk, en ook de sfeer in hun danscompagnie wordt alsmaar chaotischer.

Maar Ema weigert zich bij het kapotgaan van haar gezinnetje neer te leggen: gewapend met een vlammenwerper broedt ze – met de hulp van enkele vriendinnen – op een plan

holebiom haar zoon terug te halen…

Gael Garcia Bernal (als Gaston) is als vanouds prima, maar het is vooral hoofdrolspeelster Mariana Di Girolamo die alle aandacht naar zich toezuigt: als Ema is ze letterlijk en figuurlijk één bol Latijns vuur, de (alles en iedereen manipulerende) oerkracht om wie alles draait in dit opwindende, sexy drama, dat  Continue reading “EMA (Pablo Larrain)” »

NERUDA (Pablo Larrain)

film-neruda-fDe beste film die ik dit jaar gezien heb,’ zo zei Pedro Almodovar onlangs over ‘Neruda’, en als Almodovar spreekt, dan luisteren wij natuurlijk.

Is ‘Neruda’ een klassieke biopic over de legendarische Chileense dichter Pablo Neruda?
Niet helemaal, want regisseur Pablo Larrain wist slim de valkuilen van dat wat afgekloven genre te vermijden door echte gebeurtenissen te vermengen met pure fictie en filmische poëzie.

Larrain (vorig jaar bij ons nog te zien met ‘El Club’, en binnenkort met ‘Jackie’, zijn ijzersterke Hollywooddebuut over Jackie Kennedy) begint zijn film net na de tweede wereldoorlog, wanneer de dankzij de hulp van een linkse coalitie verkozen Chileense president Videla het communisme buiten de wet stelt.

Dat is helemaal in lijn met de Koude Oorlog-sfeer van 1948, maar bijzonder slecht nieuws voor de dichter (en Stalinist) Pablo Neruda.

Neruda wordt door de maatregel niet alleen gedwongen onder te duiken, hij moet ook zijn naam verdedigen, want terwijl hij ondergedoken leeft, probeert de regering hem te belasteren.

Gelukkig is de dichter op dat moment al zo beroemd en zo populair (Neruda was waarschijnlijk de enige dichter die er ooit in slaagde voetbalstadions te laten vollopen) dat Continue reading “NERUDA (Pablo Larrain)” »

1/11/2011: ‘8’

8_le_temps_presse_dos_ok_0Kort samengevat: In september 2000 verbonden 191 regeringen zich ertoe de wereldarmoede tegen 2015 tot de helft te reduceren.

Dat deden ze door toen acht ‘millenniumdoelstellingen’ te formuleren, maar ondertussen nadert 2015 met rasse schreden, en blijkt de toestand nog altijd kritiek te zijn.

Acht filmmakers uit de vier windstreken sloegen de handen in elkaar om deze millenniumdoelstellingen nog eens onder de aandacht te brengen: elk van deze topregisseurs carte blanche kreeg om een kortfilm te maken, wat resulteerde in een fascinerende mozaiek.

Goed om weten: Elke regisseur koos één milleniumdoelstelling uit die hij in een korte Continue reading “1/11/2011: ‘8’” »

27/2/2007: BABEL

image001Na ‘Amores Perros’ en ’21 Grams’ pakt Alejandro Gonzalez Inarritu in ‘Babel’ opnieuw uit met een puzzelachtig verhaal waarin drie andere verhalen verweven zitten.

Bindende factor is dit keer een Winchester .270-jachtgeweer: eigenlijk bedoeld om in de woestijn van Marokko jakhalzen mee af te knallen, maar Yussuf en Hassan hebben nog nooit geschoten, en beginnen maar in het wilde weg te mikken op alles wat beweegt – ook op de schaarse auto’s die kilometers verder rijden.

Een daad waardoor ze behalve zichzelf ook allerlei andere gezinnen mee een tragedie insleuren: het van elkaar vervreemde Amerikaanse koppel Susan (Cate Blanchett) en Richard (Brad Pitt), dat in Marokko scherven wil rapen. Hun Mexicaanse kinderoppas Continue reading “27/2/2007: BABEL” »

28/12/2004: DIARIOS DE MOTOCICLETA

diarios_de_motocicleta_(2003)Een biografische film over Ché?

Dat moést bijna wel een brok Reevoluutsjoneire Gerilja-sinema met heroïsche gevechten tegen de inslechte kapitalisten en met bijrollen voor Fidel en diens Sigaar worden, maar gelukkig is de Braziliaan Walter Salles er met zijn ‘Diarios de Motocicleta’ mooi in geslaagd dààr omheen te fietsen.

Salles (zie ook ‘Central do Brasil’) concentreert zich immers maar op één halfjaar uit Guevara’s leven, en dan nog een halfjaar uit zijn prerevolutionaire-periode, waarin hij met zijn makker Alberto Granado op de motor door Zuid-Amerika trok.

Geen echt politieke film, dus, maar eerder een Kerouac-achtige roadmovie over twee burgerjongetjes die tijdens een als plezierreis opgezette trip langzaamaan uitgroeien tot revolutionairen-in-de-dop.

Met Gael Garcia Bernal (eerder al de ster van ‘Amores Perros’, ‘Y Tu Mama Tambien’ en ‘La Mala Educacion’) in de rol van de jonge Guevara, en de Argentijnse soapacteur Rodrigo de la Serna als Alberto Granado.

LA MALA EDUCACION (Pedro Almodovar)

Bad_EducationAmayos, amigos!

Inderdaad: onze kennis van het Spaans beperkt zich écht tot het Jommekesniveau, maar dat neemt niet weg dat wij altijd op de eerste rij staan telkens Pedro Almodovar een nieuwe film uitbrengt.

En wie ‘La Mala Educacion’ ziet zal begrijpen waarom: Almodovar is de enige echt waardige opvolger van de grote Luis Bunuel.

In ‘La Mala Educacion’ rekent Almodovar niet alleen fijntjes af met zijn katholieke opvoeding (het thema van de pastoors die in kostscholen niet met hun tengels van de jongetjes konden afblijven zorgde in Spanje voor de te verwachten controverse), hij doet

dat ook met stijl, visie en originaliteit: het in passie, seks en moord gedrenkte verhaal speelt zich nu eens af tijdens de dictatuur van generaal Franco in de jaren ’60, dan weer
net na de herinvoering van de democratie in ’77 of tijdens de creatieve explosie van de  Continue reading “LA MALA EDUCACION (Pedro Almodovar)” »

21/10/2003: EL CRIMEN DEL PADRE AMARO

thecrimeoffatheramaropicPastoors en seks: een combinatie waar altijd wel een goede film in zit, zo weten u en ik sinds Luis Bunuel. En de Mexicaanse regisseur Carlos Carrera is blijkbaar van plan Bunuels fijne traditie nog een tijdje voort te zetten.

Zijn ‘El Crimen del Padre Amaro’ is gebaseerd op de gelijknamige roman van José Maria Eça de Queiroz uit 1875, al is het boek door Carrera wel naar het Mexico van nu omgezet: het verhaal draait rond een jonge priester die door zijn bisschop naar een provinciestadje gestuurd wordt, en die daar valt voor de charmes van de knappe, jonge Amelia (en vice versa).
Kortom: ambiance!

Zeker als diezelfde pastoor even later ontdekt dat de plaatselijke pastoor al jaren een relatie heeft met de moeder van Amelia, én dat de corrupte clerus meehelpt aan het witwassen van drugsgeld…

‘El Crimen del Padre Amaro’ wordt gedragen door een ijzersterke vertolking van Gael Garcia Bernal (u vast nog bekend van ‘Amores Perros’ en ‘Y Tu Mama Tambien’) als pastoor Amaro, en kreeg van ons aller Katholieke Filmliga – ‘t is maar dat u het weet – de quotering ‘voor Rijpere Jeugd’ mee.

In geval van twijfel: er is achteraf mogelijkheid tot biechten.

8/10/2002: Y TU MAMA TAMBIEN

tumblr_locqcfBjoZ1qcolk8o1_500Wanneer de vriendinnetjes van Julio en Tenoch zonder hen op reis vertrekken, vervelen de twee pubers zich steendood.

Gelukkig zorgt de zeer sensuele (en tien jaar oudere) Laura voor wat afleiding…

‘Y Tu Mama Tambien’ is intelligent, grappig, opwindend én ontroerend vermaak, vaardig geregisseerd door Alfonso Cuaron.

In de hoofdrollen een uitstekende Maribel Verdu, plus de jonge Gael Garcia Bernal en Continue reading “8/10/2002: Y TU MAMA TAMBIEN” »