TÁR (Todd Field)

ITAR_Postern het magistrale ‘TÁR’ maken we kennis met Lydia Tár, een briljante dirigente op het absolute hoogtepunt van haar kunnen, en als leidster van een internationaal orkest een alom bejubelde absolute beroemdheid in de wereld van de klassieke muziek.

Het wereldje wacht dan ook vol ongeduld op haar nieuwe project – haar langverwachte live-uitvoering van Mahlers Vijfde – en bovendien staat er ook een boekpresentatie op stapel.

Maar wanneer er bezwarend materiaal over seksuele misdragingen in haar privé-leven uitlekt, dreigen er grote barsten in haar imago te komen…

Zestien jaar (!!) na zijn vorige film (het ook al niet misse ‘Little Children’ maakt regisseur Todd Field een ronduit indrukwekkende comeback met ‘TÁR’.

De film is niet alleen een meesterlijke, genuanceerde en rijkelijk gelaagde reflectie op de #MeToo-schandalen, op de cancelcultuur, op menselijke hoogmoed én op de vraag in hoeverre we een (foute) artiest los kunnen zien van zijn of haar kunst: ‘TÁR’ is ook visueel een parel, én kan bogen op een indrukwekkende vertolking van Cate Blanchett Continue reading “TÁR (Todd Field)” »

THE WHALE (Darren Aronofsky)

The_Whale_PosterNadat hij eerder met ‘The Wrestler’ al de carrière van Mickey Rourke uit de vergetelheid redde, doet regisseur Darren Aronofsky (‘Requiem for a Dream’, ‘Black Swan’…) dat trucje nog eens over met het uitstekende ‘THE WHALE’, een prachtprent waarmee hij de van hero tot zero gezonken Brendan Fraser een Oscar voor Beste Acteur bezorgde.

Fraser was begin jaren ’90 van de vorige eeuw nog één van dé opkomende sterren in Hollywood, en groeide uit tot een waar sekssymbool, met blockbusters als ‘Encino Man’, ‘George of the Jungle’ en ‘The Mummy’ op zijn cv.

Sinds begin jaren 2000 raakte zijn carrière echter meer en meer in het slop – en een vechtscheiding, een depressie en enkele breed in de pers uitgesmeerde rechtszaken zorgden voor de rest: game over, zo luidde de algemene opinie van de Hollywoodbonzen.

Maar nu is Fraser dus in één klap helemaal terug dankzij zijn vertolking van Charlie, een extreem obese man die zich vanwege zijn overgewicht als een kluizenaar in zijn huis verschanst heeft.

Zijn brood verdient hij door online schrijfcursussen te geven, maar dat doet hij met de camera uit, zodat zijn leerlingen hem niet kunnen zien.
Zijn levensdoel is het contact met zijn 17-jarige dochter Ellie (rol van Sadie Sink) te herstellen, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan: Ellie zit vol woede omdat haar Continue reading “THE WHALE (Darren Aronofsky)” »

AFTERSUN (Charlotte Wells)

Aftersun_posterDe elfjarige Sophie en haar dertigjarige vader Calum gaan op vakantie naar een Turkse badplaats waar ze heerlijk zwemmen, zonnebaden en luieren.

Terwijl er voor de beginnende puber een nieuwe wereld opengaat, worstelt Calum buiten het zicht van Sophie met de zwaarte van het leven.

Twintig jaar later denkt Sophie met veel genegenheid en weemoed aan deze periode terug, terwijl ze de donkere kant van haar liefdevolle vader probeert te begrijpen…

Het prachtige ‘AFTERSUN’ – voor velen het debuut van het jaar – is losjes gebaseerd op de eigen ervaringen van regisseuse Charlotte Wells: het resultaat is een film die warm, teder en melancholisch is, maar tegelijk ook hartverscheurend en pijnlijk, omdat de introverte, onmachtige vader zijn dochter niet alles kan geven wat hij haar gunt.

Die vader wordt overigens briljant vertolkt door Paul Mescal, die u mogelijk kent van zijn ook al fantastische rol in de overal bejubelde dramaserie ‘Normal People’.

‘AFTERSUN’ is een wonderlijke mooie film over warme herinneringen, onuitgesproken Continue reading “AFTERSUN (Charlotte Wells)” »

CINEMA PAMEER (Martin Von Krogh)

 

Cinema_Pameer_Poster
Midden in hart van het door oorlog, fundamentalisme en armoede getroffen Kaboel bevindt zich een zéér bijzondere plaats: Cinema Pameer, de enige bioscoop van de stad.

De zaak word uitgebaat door de onvermoeibare en enthousiaste Said Chaleh: ooit – nadat de Russen het land waren binnengevallen – koos hij voor de pen als verzetswapen.
Maar nu kiest hij voor de kracht van cinema, een medium dat de bewoners van de verscheurde, kapotte stad toelaat éven te ontsnappen aan

hun zorgen en de grauwe realiteit, en zelfs te dromen van een ander bestaan.

Niet dat alles in de gammele bioscoop van een leien dakje loopt: de censuur knipt er vrolijk op los in de films, de sigarettenrook van de stevig doorpaffende bezoekers in de zaal is zó dik dat de projectorlamp er amper door raakt, het afval dat de bezoekers achterlaten is ook een werkpunt en – eveneens niet onbelangrijk – de kans op een aanslag is natuurlijk nooit uit de sluiten…

‘CINEMA PAMEER’ is méér dan een zalig portret van een in alle opzichten unieke cinema, en van de wonderlijke personages die er werken en rondhangen: de film geeft   Continue reading “CINEMA PAMEER (Martin Von Krogh)” »

ERIKSSON (Johan Van Schaeren)

In de fascinerende docPoster__ERIKSSON‘ERIKSSON’ maken we kennis met het wonderlijke levensverhaal van Karl Eriksson, een gepassioneerd muzikant, fervent wereldreiziger en free spirit, altijd onderweg en onvermoeibaar op zoek.

Voor wie in de jaren ’70 of ’80 opgroeide zal de naam Eriksson zeker nog een stevige bel doen rinkelen: yep, Karl Eriksson is inderdaad de zoon van de toen uiterst beruchte Bert Eriksson, die geregeld het nieuws haalde als de leider van de extreemrechtse, gewelddadige en uiteindelijk als privé-militie verboden VMO (Vlaamse Militanten Orde), én als uitbater van het al even beruchte café Odal, verzamelplaats van alles en iedereen die destijds uiterst rechts en uiterst Vlaams-nationalistisch was.

Maar zoals dat met vaders en hun zonen soms gaat: Karl kiest – aangevuurd door de toen overal in Antwerpen opborrelende tegencultuur – al op zeer jonge leeftijd het compleet tegenovergestelde pad van zijn vader.
Iets wat soms tot surrealistische situaties leidt: terwijl boven in het café zijn vader en zijn kornuiten mee staan te brullen met nazi-marsen, zit Karl – die een bijzonder talent voor de banjo blijkt te hebben – in de kelder onder de zaak muziek te maken met zijn hippievrienden.

De botsingen tussen vader en zoon leiden er echter toe dat Karl op amper 15-jarige leeftijd al het huis ontvlucht: alleen gewapend met een vrije geest en een banjo trekt hij de wijde Continue reading “ERIKSSON (Johan Van Schaeren)” »

BEAUTIFUL BEINGS (Gudmundur Arnar Gudmundsson)

IBeautiful-Beings-postern het meesterlijke, recht naar het hart grijpende ‘BEAUTIFUL BEINGS’ neemt de IJslandse regisseur Gudmundur Gudmundsson ons mee naar het Reykjavik van halverwege de jaren negentig.

Balli is een verwaarloosde tiener die door zijn slordige uiterlijk en armzalige kleding verschrikkelijk gepest wordt op school.
Wanneer zijn belagers hem op een dag helemaal in elkaar slaan en hij zwaar toegetakeld in de kliniek belandt, haalt hij zelfs de nationale televisie, als onderwerp van een reportage over het uit de hand lopende geweld bij Ijslandse tieners.

Door zijn televisieoptreden trekt hij de aandacht van een groepje van drie, iets oudere jongens: de charismatische Addi is de leider van dat groepje, dat verder bestaat uit meeloper en grappenmaker Siggi, en uit ongeleid projectiel Konni, een constant tikkende en regelmatig ontploffende tijdbom die denkt alles met zijn vuisten te moeten oplossen.

De drie zijn gefascineerd zijn door de rare, rattige Balli, die met zijn drugsverslaafde moeder in een vieze krot blijkt te wonen. Maar aangezien die moeder er amper is en de

jongens er dus volledig hun zin kunnen doen, groeit de krot al snel uit tot een handige uitvalsbasis voor de nieuwe groep gezworen vrienden, die als een roedel wolven aan elkaar klitten: één voor allen, en allen voor één.

Maar wanneer Konni met zijn onberekenbaar, gewelddadig gedrag de anderen alsmaar meer in de problemen brengt, en de intelligente Addi een andere, betere toekomst voor zichzelf ziet, dreigt de groep toch uit elkaar te vallen…

‘BEAUTIFUL BEINGS’ is een schitterend coming of age-drama van vier jonge outsiders die met vallen en opstaan proberen om te gaan met de verwarring, de opwinding en de Continue reading “BEAUTIFUL BEINGS (Gudmundur Arnar Gudmundsson)” »

LA SYNDICALISTE (Jean-Paul Salomé)

La-Syndicaliste_poster

Dat waar gebeurde verhalen vaak een héél stuk onwaarschijnlijker en vergezochter zijn dan verzonnen verhalen wordt alweer bewezen in de uitmuntende politieke thriller ‘LA SYNDICALISTE’.

Een briljant acterende Isabelle Huppert speelt de rol van Maureen Kearney, een vrouw van Ierse afkomst die bij het Franse nucleaire staatsbedrijf Areva begin jaren 2000 opgeklommen was tot dé vakbondsvrouw bij uitstek.

OK, met haar kokette mantelpakjes en lunchmeetings in chique Parijse établissementen is Kearney een beetje een kaviaarsocialiste, maar tegelijk is ze ook een ware powervrouw die keihard de belangen van tienduizenden Areva-werknemers over de hele wereld weet te verdedigen, én die daarvoor de juiste connecties heeft opgebouwd: zowel de nummers van Sarkozy en François Hollande zitten in haar mobieltje, en ze is niet te beroerd die te gebruiken als ze dat nodig acht.

Kearneys verhaal neemt echter een bruuske wending wanneer the powers that be de haar goedgezinde vrouwelijke CEO van Areva op een zijspoor parkeren, en haar vervangen door de politiek gepistoneerde testosteron-brulaap Luc Oursel (een geweldige Yvan Attal, die met zijn woedeuitbarstingen zó lijkt weggelopen te zijn uit het management van Plopsaland, of uit de vriendenkring van Wouter Vandenhaute).

Haar kille relatie met Oursel zorgt ervoor dat Kearney stapje voorstapje meer verstrikt raakt in een machtsstrijd met het Franse – en mannelijke – establishment, zéker wanneer een anonieme informant haar een stapel explosieve documenten over een schimmige, aan alle kanten stinkende nucleaire deal met de Chinezen bezorgt.

Wat begint met anonieme dreigtelefoontjes en onverholen hints ‘er zich niet mee te bemoeien’, mondt uit in een afgrijselijke aanslag bij haar thuis: Kearney wordt door een Continue reading “LA SYNDICALISTE (Jean-Paul Salomé)” »

RETOUR A SEOUL (Davy Chou)

retour-a-seoul-posterFrédérique Benoit – Freddie voor de vrienden – is een jonge vrouw die geboren is in Korea, maar die als kind geadopteerd werd door Franse ouders.

Over haar geboorteland en biologische ouders weet ze bitter weinig, maar op haar 25ste beslist de met haar identiteit worstelende vrouw impulsief naar Zuid-Korea terug te gaan, om daar haar natuurlijke ouders op te zoeken.

Alleen neemt die trip uiterst onverwachte wendingen aan, en wordt haar hele bestaan op zijn kop gezet…

‘RETOUR A SEOUL’ is niet zomaar het zoveelste adoptiedrama, wel integendeel: de fantastische debutante Park Ji-Min zet met de aparte, excentrieke en eigenzinnige

Freddie een volstrekt uniek en onvergetelijk filmpersonage neer dat de kijker tijdens de film constant op het verkeerde been zet, en dat na de film lang in het geheugen blijft spoken.
Haar zoektocht naar haar identiteit blijkt een kronkelend pad, waarbij elk antwoord nieuwe vragen oproept.

En Chou’s regiestijl zit al even vol verrassingen als zijn hoofdpersonage: nu eens is de film mijmerend, intiem en dramatisch, dan weer exuberant en vol opwinding in het met Continue reading “RETOUR A SEOUL (Davy Chou)” »

CORSAGE (Marie Kreutzer)

 

corsage-posterHet beeld dat de wereld van de Oostenrijkse keizerin Elisabeth (1837-1898) had dreigde voor eeuwig verbonden te blijven met het romantische, suikerzoete koekjesdozenimago dat ze in de legendarische ‘Sissi’-trilogie met Romy Schneider aangemeten kreeg.

Dat was echter buiten regisseuse Marie Kreutzer gerekend, die dat beeld van de keizerin helemaal op zijn kop zet in het heerlijk oneerbiedige ‘CORSAGE’.

De film pikt Elisabeths verhaal op in 1877, wanneer de keizerin 40 wordt: een kantelmoment voor de om haar schoonheid geroemde Elisabeth, want ze beseft dat dat ouder is dan de gemiddelde levensverwachting van een vrouw toen.

Bovendien voelt haar bestaan leeg, eenzaam en doelloos aan: terwijl de mannen rondom haar met de ‘belangrijke’ zaken bezig zijn, moet zij zich voornamelijk bezighouden met

wuiven en handjes schudden – het is allemaal zó saai dat ze bij wijze van amusement de kunst van het In Het Openbaar Flauwvallen geperfectioneerd heeft.
De immer geweldige Vicky Krieps (‘Phantom Thread’, of onlangs nog ‘Plus Que Jamais’) zet Sissi neer als een eigenzinnige, intelligente en rebelse vrouw van vlees en bloed die zich verzet tegen dat korset van hofetiquette en protocol waarin ze ingekneld dreigt te Continue reading “CORSAGE (Marie Kreutzer)” »

NOSTALGIA (Mario Martone)

 

nostalgia_posterNa 40 jaar in het buitenland gewoond te hebben, keert Felice Lasco (geweldig vertolkt door Pierfrancesco Favino, zie ook ‘Il Traditore’) terug naar zijn geboortestad Napels om voor zijn zieke moeder te zorgen.

Na al die jaren opnieuw in de stad rondlopen bezorgt Felice een overweldigend gevoel van thuiskomen – de straten, de kerken, de winkeltjes, de geuren, de herontdekking van zijn jeugd én van zijn jeugdvriend Oreste.
Maar net die ontmoeting met Oreste confronteert hem ook keihard met de reden waarom hij destijds de stad ontvlucht is….

‘NOSTALGIA’ is – behalve een adembenemend mooi gefilmd stadsportret van Napels – een bitterzoete mijmering over levenskeuzes, gedane zaken en gemiste kansen.
Nu eens innig en teder (de scène waarin Felice zijn verzwakte moeder in bad helpt Continue reading “NOSTALGIA (Mario Martone)” »