In het magistrale ‘TÁR’ maken we kennis met Lydia Tár, een briljante dirigente op het absolute hoogtepunt van haar kunnen, en als leidster van een internationaal orkest een alom bejubelde absolute beroemdheid in de wereld van de klassieke muziek.

Het wereldje wacht dan ook vol ongeduld op haar nieuwe project – haar langverwachte live-uitvoering van Mahlers Vijfde – en bovendien staat er ook een boekpresentatie op stapel.

Maar wanneer er bezwarend materiaal over seksuele misdragingen in haar privé-leven uitlekt, dreigen er grote barsten in haar imago te komen…

Zestien jaar (!!) na zijn vorige film (het ook al niet misse ‘Little Children’ maakt regisseur Todd Field een ronduit indrukwekkende comeback met ‘TÁR’.

De film is niet alleen een meesterlijke, genuanceerde en rijkelijk gelaagde reflectie op de #MeToo-schandalen, op de cancelcultuur, op menselijke hoogmoed én op de vraag in hoeverre we een (foute) artiest los kunnen zien van zijn of haar kunst: ‘TÁR’ is ook visueel een parel, én kan bogen op een indrukwekkende vertolking van Cate Blanchett Continue reading “TÁR (Todd Field)” »