DARK WATERS (Todd Haynes)

Dark_Waters
Rob Bilott is een briljante zakenadvocaat die net partner is geworden bij een hoog aangeschreven kantoor.

Zijn klantenbestand bestaat uit multinationals en grote chemieconcerns, tot op een dag een boer uit West-Virginia het kantoor binnenstapt: de boer wil dat Bilott chemiereus DuPont aanklaagt, omdat die een groot deel van zijn veestapel gedood zouden hebben door illegale, giftige chemische lozingen in de rivier die aan zijn land grenst.

Tot ontzetting van zijn collega’s neemt Bilott de zaak aan, een beslissing die zal leiden tot een bikkelharde juridische strijd van meer dan 15 jaar over wat één van de

grootste en meest hallucinante milieumisdrijven van de afgelopen eeuw blijkt te zijn: Bilott slaagt erin te bewijzen dat DuPont bij de productie van de anti-aanbaklaag van Tefalpannen een uiterst gevaarlijk bijproduct produceert.
En hij kan bewijzen dat DuPont met dat bijproduct (voor de scheikundigen: PFOA, oftewel perfluoroctaanzuur) ondertussen zo ongeveer de hele planeet vergiftigd heeft….

De bikkelharde juridische strijd van David tegen Goliath – DuPont gebruikte jarenlang zo ongeveer élk lobbymiddel en élk denkbaar juridisch vertragingsmaneuver, en zette àl hun Continue reading “DARK WATERS (Todd Haynes)” »

CAROL (Todd Haynes)

carol__Regisseur Todd Haynes is al sinds zijn debuut ‘Poison’ (in 1991 bij ons te zien!) een Filmhuisfavoriet.

Oké, een veelfilmer is de man niet, maar telkens als hij een film maakt, is het wél een verdomd goede: ‘Velvet Goldmine’, ‘I’m Not There’, ‘Mildred Pierce’ en ‘Far From Heaven’ waren allemaal kleine meesterwerkjes, en ook zijn nieuwste voldoet moeiteloos aan de hooggespannen verwachtingen.

‘Carol’ – gebaseerd op een roman van Patricia Highsmith – speelt zich af in de benepen jaren ’50: wanneer de jonge, bedeesde winkelbediende Therese (rol van Rooney Mara) de oudere, gedistingeerde Carol ontmoet, ontluiken er bij beiden gevoelens.

Carol is de echtgenote van een succesvolle zakenman en moeder van een dochter, en ook Therese heeft een vriend, maar beide relaties voelen eerder aan als een gevangenis: de echte liefde vinden ze alleen bij elkaar.

Maar lesbische relaties zijn in het bekrompen Amerika van de jaren vijftig nog meer taboe Continue reading “CAROL (Todd Haynes)” »

HOWL (Rob Epstein & Jeffrey Friedman)

27_HowlI saw the best minds of my generation destroyed by madness, starving hysterical naked, dragging themselves through the negro streets at dawn looking for an angry fix’

Het zijn de openingsregels van ‘Howl’, nu algemeen beschouwd als een meesterwerk van de beat-poëzie.

In 1957 was het echter vooral een gedicht waarmee schrijver Allen Ginsberg zich een rechtszaak vanwege ‘obsceniteit’ op de hals haalde.

In de gelijknamige film volgen we het leven van de jonge Ginsberg, waar zijn obsceniteitsproces als een rode draad doorheen geweven is.

Voor ‘Howl’ mengde het regisseursduo Rob Epstein & Jeffrey Friedman allerlei filmtechnieken – speelfilm met animatiefilm, kleur met zwart-wit en documentaire beelden van de echte Ginsberg met nagespeelde sequenties.

Het resultaat is een fascinerend portret van één van de mensen die mee de tegencultuur van de sixties mogelijk gemaakt hebben.

James Franco is ronduit meesterlijk als de jonge Allen Ginsberg.
In de bijrollen ziet u onder andere Jeff Daniels, Treat Williams en Mary-Louise Parker.
Het camerawerk is van de meesterlijke Edward Lachman, de muziek is van de al even Continue reading “HOWL (Rob Epstein & Jeffrey Friedman)” »

14/12/2010: LIFE DURING WARTIME

life-during-wartime-parkKort samengevat: Hoe zou het eigenlijk zijn met al die mafkezen en dysfunctionele weirdo’s die tien jaar geleden ‘Happiness’ bevolkten, de subversieve cultfilm van Todd Solondz?

Het antwoord ziet u in ‘Life During Wartime’, de vervolgprent die Solondz dit jaar draaide.

Zou het u verbazen als blijkt dat iedereen nog steeds worstelt met vragen over seks, en dat families nog altijd niet blijken te functioneren?

Goed om weten: Voor wie Todd Solondz niet zou kennen: denk aan een inktzwarte versie van de Coen Brothers, of aan een minimalistische versie van Woody Allen.

Solondz maakt namelijk al vijftien jaar lang inktzwarte en politiek volstrekt incorrecte Joodse komedies – zo verslikten de Amerikaanse critici zich in hun cola en popcorn toen  Continue reading “14/12/2010: LIFE DURING WARTIME” »

20/5: I’M NOT THERE + FILMHUIS-SLOTFEEST 2007-2008

catejude2008Zéér eigenzinnige ­en terecht bejubelde biopic van Todd Haynes over dhr. Robert Zimmerman, u mogelijk beter bekend als Bob Dylan, een niet geheel onverdienstelijke song & dance man.

De veelkantige en na al die jaren nog altijd mysterieuze persoonlijkheid van Dylan wordt hier vertolkt door diverse (top)acteurs, in zes verschillende incarnaties van Zimmerman: de acteur, de folkzanger, de Elektrische Troubadour, Rimbaud, Billy the Kid en Woody Guthrie.

De soundtrack is (uiteraard) fantastisch, de fotografie is van grootmeester Ed Lachman.
En de titel is gepikt van een Dylan-song die jarenlang alleen op illegale bootlegs te krijgen was.

Met een inleiding van Jan De Smet, zelf ook song & dance man, en tevens Dylanoloog te Duffel!

Achteraf gevolgd door ons traditionele Filmhuis-slotfeest, met drank, hapjes en véél Dylan. How does it feel?

20/3/2007: A PRAIRIE HOME COMPANION

a prarie home 2 - CopyEén minuut stilte graag, want onlangs overleed Robert Altman, één van Amerika’s allerbeste cineasten.

Gelukkig vertrok de man niet zonder ons een prima afscheidsfilm na te laten: ‘A Prairie Home Companion’, het soort mozaïekfilm waar de maker van ‘Short Cuts’ en ‘The Player’ een patent op had.

‘A Prairie Home Companion’ vertelt het verhaal van de gelijknamige radioshow – een soort Amerikaanse Jos Bosmans-show, zeg maar, of zoals Kevin Kline het zei: ‘Het soort variety show dat vijftig jaar geleden uitstierf, maar iemand vergat het hen te vertellen – tot vanavond.’

Want het theater waar de show opgenomen wordt, is verkocht aan een Texaans bedrijf dat er een parking wil van maken: wij maken dus mee hoe er nog één allerlaatste show opgezet wordt waarin ouderwetse country, crooners, cowboys en grappenmakers elkaar

Continue reading “20/3/2007: A PRAIRIE HOME COMPANION” »

30/12/2003: FAR FROM HEAVEN

far_from_heaven_Welke film hadden wij beter kunnen kiezen om 2003 mee af te sluiten dan ‘Far From Heaven’?

Nadat u hem gezien hebt zal u het met ons eens zijn: geen enkele, want dit is gewoon de mooiste film die wij het afgelopen jaar in de bioscoop zagen.

Met ‘Far From Heaven’ verfilmde regisseur Todd Haynes (die van ‘Velvet Goldmine’) een halve remake van (en een hele hommage aan) ‘All That Heaven Allows’, de Douglas Sirk-klassieker met Rock Hudson en Jane Wyman.

De film situeert zich in de periode van Sirk: het Amerika van de jaren vijftig.

Cathy Whitaker (de altijd weer verbluffende Julianne Moore) vormt met haar echtgenoot Frank (gespeeld door Dennis Quaid) hét gouden koppel van een stadje in Connecticut.

Althans: zo lijkt het toch aan de oppervlakte, want Frank blijkt immers aan een ‘ziekte’

Continue reading “30/12/2003: FAR FROM HEAVEN” »

KEN PARK (Larry Clark & Edward Lachman)

53Eerst ‘Kids’, daarna ‘Bully’ en nu ‘Ken Park’: kijk, dàt noemen wij nu nog eens een lekker triootje, al denkt u daar misschien anders over als u alleen maar van Hollywood-feelgood movies houdt.

Larry Clark is immers een àndere Amerikaanse cineast, een man die zich gespecialiseerd heeft in rauwe, confronterende portretten van de ontheemde Amerikaanse jeugd uit de suburbs, en in de donkere achterkant van de American Dream.

Om u een idee te geven van de sfeer in ‘Ken Park’: al na twee minuten in de film jaagt één van de jongeren (Ken Park zelf) zich een kogel door het hoofd  – en echt veel vrolijker wordt de sfeer er nadien niet op, wanneer we de vrienden van Ken Park op hun 

dagelijkse activiteiten volgen: skaten, drugs, seks en rondhangen zijn zowat de enige bezigheden waarmee de jongeren hun quasi-uitzichtloze bestaan vullen – en op veel hulp van hun ouders moeten ze niet rekenen. Als ze tenminste allebei hun ouders nog Continue reading “KEN PARK (Larry Clark & Edward Lachman)” »