CINEMA CORONA #172: EASY RIDERS, RAGING BULLS (Kenneth Bowser)

Easy_Riders_Raging_Bulls
Vandaag in CINEMA CORONA ‘EASY RIDERS, RAGING BULLS’, een essentiële documentaire over het stukje filmgeschiedenis waar eigenlijk ook Tarantino‘s ‘Once Upon A Time… In Hollywood’ over ging: het einde van het oude Hollywood-studiosysteem, en de opkomst van een nieuwe, jonge, ambitieuze en brutale generatie filmmakers.

Hun verhaal begint in de sixties, op een moment dat de oude studiobazen – allemaal bejaarde mannen uit een vervlogen tijdperk – stilaan de weg helemaal zijn kwijtgeraakt: terwijl in Europa de cinema helemaal overhoop wordt gegooid door opwindende nieuwlichters en visionaire talenten als Godard, Ingmar Bergman, Louis Malle, Antonioni en Fellini, stort in Amerika het studiosysteem – mede door de opkomst van de televisie – helemaal in.

Een generatie jonge Amerikaanse filmmakers kijkt met bewondering naar die Europese films, en leert ondertussen het vak al doende.

Velen doen dat niet binnen de grote klassieke studio’s, maar in de lowbudgetstudio van producer/regisseur Roger Corman, die niet alleen een geweldig oog voor jong talent blijkt te hebben, maar die dat talent ook vrijelijk zijn gang laat gaan met het maken van goedkope biker movies, horrorprenten, racefilms en andere B-films die hij aan de toen zeer populaire drive in-cinema’s kon slijten.

Het is uit die rare mix dat regisseurs als Martin Scorsese (‘Taxi Driver’, ‘Raging Bull’…), Francis Ford Coppola (de ‘Godfather’-trilogie, ‘Apocalypse Now’…), Peter Bogdanovich (‘The Last Picture Show’), George Lucas (‘Star Wars’), Arthur Penn (‘Bonnie and Clyde’), Steven Spielberg (‘Jaws’) en William Friedkin (‘The Exorcist’) tevoorschijn komen, allemaal unieke talenten die in de seventies stormenderhand de bioscopen overal ter wereld zullen veroveren.

Deze groep movie brats bestaat echter niet alleen regisseurs met een geweldig filmtalent: ze zijn vaak ook gezegend met een gigantisch groot ego, en van excessen allerhande zijn ze evenmin vies, wel integendeel!
Dit is de generatie die niet alleen opgegroeid is met sex, drugs & rock’n’roll, maar die er in sommige gevallen ook ten onder zal aan gaan…

De documentaire is gebaseerd op het gelijknamige en bijzonder geruchtmakende boek van Peter Biskind, die er nadien van beschuldigd is in de keuze van zijn quotes en getuigen alleen maar op de meest vettige aspecten en spectaculaire details te hebben gefocust.

Kan zijn, maar dat maakt het boek én deze documentaire niet minder essentieel.

Kijken, dus!

20/3/2007: A PRAIRIE HOME COMPANION

a prarie home 2 - CopyEén minuut stilte graag, want onlangs overleed Robert Altman, één van Amerika’s allerbeste cineasten.

Gelukkig vertrok de man niet zonder ons een prima afscheidsfilm na te laten: ‘A Prairie Home Companion’, het soort mozaïekfilm waar de maker van ‘Short Cuts’ en ‘The Player’ een patent op had.

‘A Prairie Home Companion’ vertelt het verhaal van de gelijknamige radioshow – een soort Amerikaanse Jos Bosmans-show, zeg maar, of zoals Kevin Kline het zei: ‘Het soort variety show dat vijftig jaar geleden uitstierf, maar iemand vergat het hen te vertellen – tot vanavond.’

Want het theater waar de show opgenomen wordt, is verkocht aan een Texaans bedrijf dat er een parking wil van maken: wij maken dus mee hoe er nog één allerlaatste show opgezet wordt waarin ouderwetse country, crooners, cowboys en grappenmakers elkaar

Continue reading “20/3/2007: A PRAIRIE HOME COMPANION” »

19/11/2002: GOSFORD PARK

gosford-park-2001-08-gHet verhaal van Robert Altmans ‘Gosford Park’ situeert zich helemaal op een Brits landgoed anno 1932, waar Sir William McCordle zijn vrienden en kennissen uitgenodigd heeft voor een groot feest.

Probleem : de gastheer wordt vermoord, en zowat élke gast en élk personeelslid blijkt een goed een motief te hebben om de dader te kunnen zijn…

Op het eerste zicht is de plot van Gosford Park dus niet meer dan een – weliswaar briljant uitgewerkte – whodunnit in de Agatha Christie-traditie, maar onder die bovenlaag schetst regisseur Robert Altman een haarfijne en subtiele analyse van het Continue reading “19/11/2002: GOSFORD PARK” »