RABOT (Christina Vandekerckhove)

1 RABOT_POSTER_light

Meer dan veertig jaar lang torenden drie sociale woonblokken hoog boven de Gentse Rabotwijk uit.

Toen documentairemaakster Christina Vandekerckhove hoorde dat deze beruchte Rabottorens tegen de vlakte zouden gaan, besloot ze zich er twee jaar lang te nestelen en een documentaire te maken over de laatste bewoners: een bonte verzameling zogenaamde ‘sociale gevallen’, van ex-daklozen en ex-gedetineerden tot verslaafden, verarmde en vereenzaamde gepensioneerden, psychiatrische patiënten en van overal ter wereld aangespoelde vluchtelingen – allemaal samengepropt in het afgeleefde decor.

‘Als je teveel vogels in een volière steekt, pikken ze elkaar dood,’ zegt een man in de film, en in de Rabotvolière is dat duidelijk niet anders.

Dit zijn mensen die zelf zo erg door het leven getekend zijn dat ze compleet onverschillig zijn geworden voor de ellende van hun naasten: wanneer een dronken man hopeloos wankelend en vallend de voordeur probeert te bereiken, kijken zijn buren onbewogen toe – ieder voor zich, en God tegen ons allen.

Gelukkig is er tussen alle grote ellende ook veel plaats voor klein geluk, humor en hilarische (vaak politiek zéér incorrecte) uitspraken van de bewoners die geen blad voor Continue reading “RABOT (Christina Vandekerckhove)” »

THE SQUARE (Ruben Östlund)

the-square_ps_1_jpg_sd-lowMet zijn vorige, ijzersterke ‘Turist’ overtuigde de Zweed Ruben Östlund de kenners (u, dus!) al van zijn grote talent, en met ‘The Square’ is nu ook de rest van de wereld overstag gegaan: Gouden Palm in Cannes, jubelende recensies alom én een felbegeerde plaats op de Filmhuisaffiche – driedubbele bingo!

‘The Square’ begint als een messcherpe satire op de elitaire kunstwereld, waarin artistieke praatjesmakers vooral graag moeilijke woorden en idiote theorieën gebruiken om te verhullen dat ze eigenlijk volstrekt niks te vertellen hebben.

Museumdirecteur Christian (Claes Bang) is één van hen: een in het juiste artistieke pak gestoken gladjanus die op persconferenties graag uitpakt met artistieke visieteksten, cityprojecten en de juiste hippe artiesten. Politici schurken zich graag tegen hem aan

(zolang de kunsttoeristen maar toestromen), en de museumsponsors zijn eveneens tevreden – een stevig met wijn overgoten receptie met de juiste hapjes overtuigt gegarandeerd de twijfelaars.

Christians inhoudsloos gezwam wordt bijna per ongeluk ontmaskerd wanneer journaliste-kunstgroupie (een fantastische Elisabeth Moss) hem vraagt wat hij nu Continue reading “THE SQUARE (Ruben Östlund)” »

YOU WERE NEVER REALLY HERE (Lynne Ramsay)

you-were-never-really-here.20171026105744Bijna zeven jaar na het beklemmende maar magistrale ‘We Need To Talk About Kevin’ is regisseuse Lynne Ramsay nu eindelijk terug met een nieuwe film: het zo mogelijk nog méér beklemmende en nog méér indrukwekkende ‘You Were Never Really Here’, gebaseerd op het gelijknamige boek van Jonathan Ames.

Hoofdpersonage is ene Joe, een schijnbaar gevoelloze en in de marginaliteit verzeilde ex-militair die nu aan de kost komt door anonieme moordklussen op te knappen voor de onderwereld. Zijn akelige wapens om zijn al even akelige werk te voltrekken: ducttape en een hamer.

Wanneer de dochter van een senator in een pedofiel netwerk terechtkomt, wil die de zaak uit de openbaarheid houden, en wendt hij zich tot Joe, met maar twee
opdrachten: zijn dochter discreet uit de klauwen van het netwerk halen en ‘zorgen dat de daders lijden’…

Joaquin Phoenix zet de beste acteerprestatie uit zijn toch al niet misse carrière neer: zijn transformatie tot de mompelende pyschopatische hitman is ronduit indrukwekkend en werd al door diverse critici vergeleken met de Travis Bickle-vertolking van Robert
DeNiro in ‘Taxi Driver’.

Maar ook de rest van de film staat op een eenzaam hoog niveau: de indrukwekkende rol Continue reading “YOU WERE NEVER REALLY HERE (Lynne Ramsay)” »

LOVING VINCENT (Dorota Kobiela & Hugh Welchman)

VincentHet idee achter ‘Loving Vincent’ was ronduit krankzinnig: ‘Wat als we nu eens een animatiefilm over Vincent van Gogh zouden maken, helemaal gemaakt op basis van in zijn stijl geschilderde olieverfschilderijen?’ zo vroegen regisseurs Dorota Kobiela en Hugh Welchman zich af.

‘Jullie zijn gek,’ was het antwoord van zowat alle producenten.

Maar zie: meer dan zeven jaar en 65.000 (!!!) olieverfschilderijen later – gemaakt door meer dan 120 schilders – is er nu ‘Loving Vincent’, en het resultaat is een even schitterende als compleet onwezenlijke film.

De plot draait rond Armand Roulin, de zoon van een met van Gogh bevriende postbode. Een jaar na de vermeende zelfmoord van de meester krijgt Armand de postume taak op zoek te gaan naar Vincents broer Theo, voor wie hij een brief van de overledene heeft. Maar die zoektocht krijgt al snel een compleet andere wending…

logo_academie_1Veel meer dan het verhaal draait het hier uiteraard om het visuele, en in dat opzicht is de film ronduit verbluffend: ‘Loving Vincent’ is veel meer dan een geslaagde Continue reading “LOVING VINCENT (Dorota Kobiela & Hugh Welchman)” »

THE PARTY (Sally Potter)

the-party-1.20171116014204Het oude jaar gaan we uit met een ‘Happy End’, en het nieuwe zetten we al feestend en lachend in met ‘The Party’: jawel, wij denken hàrd na over onze programmatie, beste Filmhuizers!

De Londense politica Janet is voor haar jarenlange partijarbeid net beloond met een post in het nieuwe schaduwkabinet. Dat moet uiteraard gevierd worden met een feestje voor de intimi, die net als Janet allemaal graag links lullen en rechts zakenvullen.

Helaas is niet iedereen in feeststemming: haar uitgebluste echtgenoot zit voornamelijk maar wat in zijn fauteuil voor zich uit te mompelen, en houdt zich vooral bezig met het spelen van zijn oude lp’s.
En haar vriendin Marianne stuurt haar kat, al verzekert haar echtgenoot Tom (een aalgladde yuppie-praatjesmaker en cokesnuiver) iedereen constant dat ze nu echt élk

moment kan arriveren.

Bij het bevriende koppel April & Gottfried voel je dan weer de onderhuidse spanningen oplaaien: hij is een zweverige life coach die loopt te zwammen over mindfulness en alternatieve therapieën, zij een geharde cynica die zijn etherische hippie-onzin liefst Continue reading “THE PARTY (Sally Potter)” »

WE MARGIELA (Menna Laura Meijer)

We MargielaNa ‘Dries’ over Dries van Noten is er nu ook een documentaire over die andere Belgische topontwerper: Martin Margiela.

Bij het grote publiek misschien minder bekend dan Van Noten, maar bij de fashionistas wereldwijd even erg gewaardeerd en bewonderd.

Het verhaal begint in 1988, wanneer hij samen met zijn zakelijke partner Jenny Meirens Maison Martin Margiela opricht, een modehuis dat door zijn creativiteit en visie al snel uitgroeit tot een wereldwijd succes.

Maar net op het toppunt van de roem nemen de twee oprichters een radicale beslissing: ze besluiten weer uit het bedrijf te stappen, en in de anonimiteit te verdwijnen, werknemers en fans verweesd achterlatend.

In ‘We Margiela’ blikken Meirens en leden van het team over hoe het huis en de unieke visie en filosofie ontstonden: zo werkte Margiela altijd in volstrekte anonimiteit, werd er
volop geëxperimenteerd met hergebruik en werden er altijd grote artistieke risico’s Continue reading “WE MARGIELA (Menna Laura Meijer)” »

HAPPY END (Michael Haneke)

HappyEndAnne Laurent (de als altijd uitmuntende Isabelle Huppert) is de ijskoude mater familias van een welgestelde bourgeoisfamilie uit het Franse Calais.

Met kille berekendheid bestiert ze het door haar vader opgebouwde transportimperium, terwijl ze tegelijk haar uit elkaar vallende familie probeert samen te houden.

Haar broer Thomas probeert – terwijl zijn ex na een bizarre overdosis in de kliniek belandt – om te gaan met zijn depressieve en aan het internet verslaafde dochter Eve.
De favoriete hobby van de aan dementie lijdende vader Georges (good old Jean-Louis Trintignant) is dan weer zelfmoordpogingen ondernemen.

En dan zwijgen we nog over Annes compleet hopeloze zoon Pierre, het zwarte schaap van de familie: door zijn totale onbekwaamheid heeft hij een ongeluk laten gebeuren waardoor het bedrijf nu een gigantische schadeclaim boven het hoofd hangt.

O ja, in een achterkamer treffen we ook nog Rachid en Jamila aan, de Marokkaanse Continue reading “HAPPY END (Michael Haneke)” »

ZAGROS (Sahim Omar Kalifa)

17-1720_coverIn de idyllische Koerdische bergen leeft schapenherder Zagros met zijn dochter en zijn knappe, zelfbewuste vrouw Havin: voor Zagros is hun dorpse leven de hemel op aarde, maar dat ervaart zijn – uit de stad afkomstige – echtgenote anders.

En andersom zorgt haar zelfstandigheid en mondigheid ervoor dat ook zij door de oerconservatieve dorpsbewoners anders bekeken wordt: al snel draait het roddelcircuit op volle toeren, en gaat als een lopend vuurtje rond dat ze Zagros ontrouw zou zijn geweest. Een beschuldiging die neerkomt op excommunicatie (of erger).

Voor Havin staat haar besluit dan ook vast: ze wil weg, en wel zo snel mogelijk. Samen met haar dochter en hun ongeboren kind vlucht ze naar België, terwijl Zagros ervoor kiest bij zijn schapen in zijn geliefde bergen te blijven.

Mechelen_Mondiaal_Logo

Maar algauw slaat bij hem de – bijna paranoïde – twijfel toe: is ze hem écht ontrouw geweest? En wat doet ze in België?
De enige manier om dat uit te zoeken is haar achterna te gaan….

De Leuvense Koerd Sahim Omar Kalifa toonde met kortfilms als
Continue reading “ZAGROS (Sahim Omar Kalifa)” »

THE KILLING OF A SACRED DEER (Yorgos Lanthimos)

killing_sacred

Stephen Murphy (een schitterende Colin Farrell) is een rijke en gevierde hartchirurg, die met zijn al even succesvolle, getalenteerde en knappe vrouw Anna (een ijzig perfecte Nicole Kidman) en hun twee kinderen een zo goed als ideaal leventje lijkt te hebben.

Zó ideaal en rimpelloos zelfs dat het er van ver bekeken akelig klinisch en antiseptisch uitziet.

En wie van dichterbij kijkt, ziet dan weer dat dr. Stephen een enorm probleem heeft: hij worstelt met de drank. Zelfs tijdens zijn operaties kon hij niet van de alcohol afblijven, waardoor één van zijn patiënten op de operatietafel overleden is. Een onvergeeflijke medische blunder waarvoor Martin, de tienerzoon van het slachtoffer, nu wraak wil komen nemen op de dokter en zijn gezinnetje…

Na ‘The Lobster’ pakt de maffe Griek Yorgos Lanthimos opnieuw uit met een uiterst ontregelende en provocerende film, die het midden houdt tussen een intktzwarte absurde komedie, een bloedstollende wraakthriller en een Bergman-iaans familiedrama.

Lanthimos’ weigering om voorgekauwde films te maken die makkelijk in één vakje te stoppen zijn leverde hem al zowel haters als onvoorwaardelijke fans op, en evenveel Continue reading “THE KILLING OF A SACRED DEER (Yorgos Lanthimos)” »

Art & Film: BEUYS (Andres Veiel)

BeuysBeuysBeuysBeuys

‘Beuys’ is een fascinerend en amusant documentair portret van de legendarische Duitse kunstsjamaan met de onafscheidelijke khaki vissersvest en vilten hoed.

Geboren in 1921 werd Joseph Beuys op zijn vijftiende zoals elke Duitse jongere verplicht lid van de Hitlerjugend, waarna hij zich in 1941 aanmeldde bij de Luftwaffe.

Een keuze die hem bijna zijn leven kostte toen zijn Stuka boven de Kaukasus neergeschoten werd: daar zouden de Tataren volgens de mythe zijn leven gered hebben door zijn zwaargewonde lichaam in vet en vilt te rollen – de twee elementen die later de basis van zijn kunstwerken zouden uitmaken.

Met een oeuvre dat vooral bestond uit performances, happenings (‘Aktionen’), provocaties en pure ideeën eerder dan uit tastbare werken is Beuys na zijn overlijden in 1986 minder zichtbaar gebleven dan bijvoorbeeld Picasso of Warhol, maar zijn invloed
Continue reading “Art & Film: BEUYS (Andres Veiel)” »