HET VERHAAL VAN DE METISSEN: een avond met GEORGES & KEN KAMANAYO

AGeroges_Kaanayols opening van het AFRIKA FILMFESTIVAL MECHELEN 2023 kunnen we u – in samenwerking met de

vzw Het Paradijs – een unieke avond m et twee uitzonderlijke documentaires én twee uitzonderlijke gasten aanbieden: Georges en zoon Ken Kamanayo komen langs om hun gelauwerde documentaires ‘KAZUNMetissen_van_BelgiëGU, DE METIS’ en ‘METISSEN VAN BELGIË’ (bekroond met de Prix Europa 2022 en de Ensor voor Beste Documentaire) te presenteren.

Twee films die samen het helaas nog altijd te weinig bekende verhaal van de metissen vertellen, deKazungu_de_Metis kinderen van de verboden relaties tussen blanke vaders en zwarte moeders in het koloniale Afrika.

In ‘KAZUNGU, DE METIS’ schetst Georges Kamanayo aan de hand van zijn eigen verhaal de bredere geschiedenis van de Belgische koloniale periode in Rwanda, maar ook die van de machtsstrijd tussen Hutus en Tutsis, en van de onverdraagzaamheid.

Afrika_FilmfetsivalEén van de mikpunten van die onverdraagzaamheid waren de kinderen die voortkwamen uit de verboden relaties tussen blanke mannen en zwarte vrouwen: de metissen.
Kinderen die door blank en zwart gemeden werden.

Georges Kamanayo is één van hen. De kleine Kazungu (‘de witte’) wordt niet geaccepteerd in de zwarte gemeenschap van zijn arme moeder, en bij zijn rijke vader – een industrieel en eigenaar van tinmijnen – kon ‘de verboden vrucht’ al helemaal niet terecht.

Na een tussenstop bij een katholiek internaat in Belgisch Congo wordt hij – net zoals Continue reading “HET VERHAAL VAN DE METISSEN: een avond met GEORGES & KEN KAMANAYO” »

UN PETIT FRÈRE (Léonor Seraille)

Un_petit_frere_posterIn ‘UN PETIT FRÈRE’ volgen we het verhaal van Rose, een moeder die met haar twee zoontjes eind jaren ’80 vanuit Ivoorkust naar Frankrijk verhuist, waar ze terechtkomen in een voorstad van Parijs.

De vrijgevochten, moderne Rose gaat er zonder omzien op alle vlakken haar eigen weg: ze probeert er als alleenstaande moeder niet alleen het beste voor zichzelf van te maken, maar legt ook voor haar kinderen de lat bijzonder hoog. Vooral dat laatste wringt, want zelf is Rose verre van foutloos…

Toch lijken de kinderen de hoge eisen van de moeder te gaan waarmaken: de oudste zoon Jean wil piloot worden, terwijl diens jongere broer Ernest (‘le petit frère’ uit de titel) leraar filosofie wordt.
Maar stilaan vervreemdt Rose (uitmuntend vertolkt door Annabelle Legronne) meer

en meer van haar twee vaderloos opgroeiende zonen, die met allerlei onuitgesproken vragen blijven zitten.

Het maakt van ‘UN PETIT FRÈRE’ een uiterst gelaagde, subtiele film, wars van alle clichés, en met personages van vlees en bloed – fouten, complexiteiten en menselijke tegenstrijdigheden inbegrepen.

Filmmaakster Léonor Serraille vertelt deze pakkende familiekroniek die bijna dertig jaar Continue reading “UN PETIT FRÈRE (Léonor Seraille)” »

R.M.N. (Cristian Mungiu)

 

poster R.M.N.Net voor Kerst keert Matthias terug naar zijn ouderlijk dorpje in de bergen van Transsylvanië. De man is in Duitsland zijn job kwijtgeraakt na een conflict met een racistische ploegbaas, en probeert thuis de draad weer op te nemen met zijn zoontje Rudi en zijn ex Csilla.

Maar toch is er iets veranderd: in het verarmde dorp – van oudsher een multi-etnische plaats waar zowel mensen met Duitse, Hongaarse en Roemeense roots wonen – is echter een groep arbeiders uit Sri Lanka gearriveerd, en dat zorgt ervoor dat bij Matthias en de andere bewoners het racisme onstuitbaar opborrelt.

R.M.N. is Roemeens voor M.R.I.-scan, en dat is precies wat voormalig Gouden Palm-winnaar Cristian Mungiu (‘4 Months, 3 Weeks and 2 Days’) in zijn nieuwe film doet:
Continue reading “R.M.N. (Cristian Mungiu)” »

Panelgesprek: Steden, Migratie & Mensenrechten

R.M.NOm 19u30 – voorafgaand aan de tweede vertoning van ‘R.M.N.’ om 20u40 – vindt in de foyer een panelgesprek plaats.

Naar aanleiding van de Week van de Mensenrechten hebben we het in dit panelgesprek over steden, migratie en mensenrechten, en duiden we waarom Mechelen net toetrad tot een netwerk van mensenrechtensteden.

Welkomstwoord door Rina Rabau Nkandu (schepen Mondiaal Beleid) en
Marise Habib (Chief of Mission International Organistion for Migration – IOM)

Panelleden:
– Bart Somers, titelvoerend burgemeester stad Mechelen
– Parissa Heydari, Mechelse met migratieverhaal vanuit Iran
– Majd Khalifah, journalist VRT

Moderatrice:
– Jana Kerremans

De toegang tot dit panelgesprek is gratis.

Deelnemers worden ook amnesty-internationaluitgenodigd om deel te nemen aan de Schrijfmarathon voor Amnesty International aan de hiervoor voorziene stand.

Schrijfmarathon_Amnesty_International

 

 

 

 

MechelenMonidaal_Zwart

 

 

Organisatie:
– Stad Mechelen
Logo_International_Organisation_for_migartion_IOM_Blue_CO Belgium and Luxembourg- IOM – The International Organization for Migration
- Filmhuis Mechelen

WAX PRINT (Aiwan Obinyan)

Wax_Print

In het kader van het M-Fair-festival rond eerlijke en duurzame kledij vertonen we ‘WAX PRINT’, een boeiende docu van filmmaker en modeontwerper Aiwan Obinyan.

In de documentaire reist ze door vier continenten om de geschiedenis van het iconische ‘wax print’-textiel te achterhalen.

Vandaag staat de stof bijna symbool voor Afrika en Afrikanen, maar tot haar verrassing

hoort Aiwain van haar Nigeriaanse grootmoeder dat deze ‘traditionele’ Afrikaanse stoffen met wasprint eigenlijk een koloniale uitvinding zijn, gemaakt in het Verenigd Koninkrijk en Nederland.

Die ontdekking betekent voor haar de start van een reis om de tweehonderdjarige Continue reading “WAX PRINT (Aiwan Obinyan)” »

AND BREATHE NORMALLY (Isold Uggadottir)

And_Breathe_2-large
Lara is een alleenstaande moeder in Reykjavik die haar uiterste best doet om haarzelf en haar zoontje uit de armoede te houden.

Vol goede moed begint ze aan een opleiding tot grenswacht. Tijdens één van de routinecontroles van paspoorten pikt ze Adja eruit, een vrouw die met haar dochter illegaal vanuit Guinée via Ijsland tot in Canada probeert te geraken.
Een toevallige ontmoeting die bijzonder grote gevolgen zal hebben voor beide vrouwen, zij het compleet andere dan ze allebei kunnen vermoeden.

Steunpunt_Asiel_Migratie

De IJslandse Isold Uggadottir maakte met haar debuut ‘And Breathe Normally’ meteen zware indruk op het gerenommeerde Sundance Festival, waar de film niet alleen overladen werd met lovende recensies, maar waar Continue reading “AND BREATHE NORMALLY (Isold Uggadottir)” »

AND THEN WE DANCED (Levan Akin)

And_Then_WeDanced_4

In Georgië is dans een bijzonder ernstige zaak.
‘Je moet niet alleen de perfectie bereiken. Deze dans is de geest van ons land!’, zo snauwt de leraar aan het Georgisch Nationaal Dansensemble naar Merab, één van zijn leerlingen en het hoofdpersonage van het enig mooie ‘And Then We Danced’.

Merab oefent al sinds zijn kindertijd voor een plaatsje bij het ensemble – vooral met zijn vriendin Mary – maar op het moment dat hij voor de job in pole position lijkt te liggen, wordt de flamboyante, stralende Irakli aan de troupe toegevoegd.

Merab voelt zich meteen professioneel bedreigd (en terecht), maar tegelijk kan ook hij de

aantrekkingskracht en de danskwaliteiten van Iholebirakli niet ontkennen. Ondanks de hevige concurrentie groeit bij Merab dan ook een stiekeme fascinatie voor Irakli – fascinatie die al snel uitgroeit tot een seksueel verlangen.

Maar voor zelfs maar de meest voorzichtige hint naar homoseksualiteit  Continue reading “AND THEN WE DANCED (Levan Akin)” »

THE LAST MALE ON EARTH (Floor van der Meulen)

LastMale

Vorig jaar stierf in het Keniase Ol Pejeta-reservaat het laatste noordelijke witte neushoornmannetje.

De Nederlandse documentairemaakster Floor van der Meulen volgde de laatste dagen van zijn leven, en kwam terug met een werkelijk uitmuntende (en zeer fraai gefilmde) documentaire die eigenlijk niet zozeer over die neushoorn gaat, als wel over de bizarre diersoort die hem zo goed als uitgeroeid heeft: de mens!

Want jawel, terwijl Sudan (want zo heet de 45 jaar oude neushoorn) zijn laatste dagen slijt, is rondom hem een heel circus opgebouwd, en dat menselijk circus brengt van der Meulen met een haarscherpe precisie en de nodige droge humor in beeld: bewakers en natuurbeschermers werken zich de pleuris om de wereld de ernst van de situatie duidelijk te maken, toeristen komen van heinde en verre ingevlogen om hem nog snel voor zijn dood te aaien en een selfie met hem te maken, in het park wordt een ware

Mechelen_Mondiaal_Logonatuurpuntprivé-militie opgebouwd om hem te beschermen tegen de stropers (waardoor het wildpark dan weer van die malle T-neushoornshirts moet verkopen om de boel draaiende te kunnen houden), Italiaanse professoren
Continue reading “THE LAST MALE ON EARTH (Floor van der Meulen)” »

LES HIRONDELLES DE KABOUL (Zabou Breitmann & Elea Gobbé-Mévellec)

les-hirondelles-lr-1Kaboel, zomer 1998: na een bloedige burgeroorlog ligt de stad helemaal in puin. De streng-islamitische Taliban hebben na hun overwinning meteen de sharia ingevoerd: geen pretje voor de mannen, maar al helemaal rampzalig voor de vrouwen, die zo ongeveer élk denkbaar recht verliezen.

Temidden van de puinhopen volgen we twee koppels: aan de ene kant zijn er Mohsen en Zunaira, een jong, hoog opgeleid stel dat zielsveel van elkaar houdt, en dat ondanks al de ellende en het gruwelijk geweld om hen heen in de toekomst wil blijven geloven.

En aan de andere kant is er de oudere gevangenisbewaker Atiq, die helemaal vervreemd is van zijn doodzieke vrouw, en die een volstrekt kleur- en vreugdeloos bestaan leidt.

amnesty-internationalOp een dag raken de levens van die twee koppels onlosmakelijk met elkaar verbonden…
Zabou Breitmann en Elea Gobbé-Mévellec vatten het (over)leven onder de dictatuur van de Taliban – en dan vooral de Continue reading “LES HIRONDELLES DE KABOUL (Zabou Breitmann & Elea Gobbé-Mévellec)” »

RAFIKI (Wanuri Kahiu)

poster-rafiki

Kena en Ziki zijn twee jonge vrouwen uit heel verschillende milieus in Nairobi. Bovendien zijn hun vaders politieke tegenstrevers in de plaatselijke verkiezingscampagne.
Die verschillen kunnen echter niet verhinderen dat bij een toevallige ontmoeting een coup de foudre toeslaat.

Alleen is er in het oerconservatieve Kenia geen manier waarop de twee vrouwen hun liefde kunnen uiten – zélfs niet in het gezelschap van hun beste vrienden of familie.
Of beter gezegd: vooral niet in het gezelschap van hun beste vrienden of familie…

Het voor Kenia zeer rebelse thema, de zinderende soundtrack, de kleurrijke fotografie, de vlotte montage, de twee hoofdrolspeelsters: alles aan deze film swingt en knettert.

Mechelen_Mondiaal_Logo

Regisseuse Wanuri Kahiu doopte die opwindende, frivole, vrolijke, jonge en zelfbewuste stijl Afrobubblegum, en dat is wat ons betreft een vlag die de lading van ‘Rafiki’ perfect dekt.

Dat de film een zéér gevoelig thema aankaartte werd bewezen door Continue reading “RAFIKI (Wanuri Kahiu)” »