THE HOURS (Stephen Daldry)

The_hours_poster
Vertoning:
MAANDAG 23 SEPTEMBER
om 20u30

TICKETS koopt u HIER!

 

Ondertussen al enkele jaren een felgesmaakte en altijd weer boeiende vaste afspraak op het Filmhuisprogramma: onze reeks films rond spiritualiteit en geloof.

Deze vertoningen – zoals elk jaar opnieuw georganiseerd i.s.m. CCV – worden voor de belangstellenden steeds om 20u15 ingeleid door Leo De Weerdt sJ.
Wie alleen de film wil zien kan om 20u30 aansluiten.

We openen deze nieuwe reeks met ‘THE HOURS’, een ijzersterke klassieker van Stephen Daldry (‘Billy Elliot’) met een fabelachtige vrouwelijke cast: Nicole Kidman, Julianne Moore en Meryl Streep schitteren als drie zéér verschillende vrouwen in drie zéér verschillende tijdvakken, die allemaal verbonden worden door één boek: ‘Mrs. Dalloway’ van Virginia Woolf.

Kidman speelt Woolf zelf: we pikken haar verhaal op in de jaren ’20 van de vorige eeuw, op een moment dat ze nog worstelt met het schrijven van haar debuut, ‘Mrs. Dalloway’.

Dat boek zal zo’n 20 jaar later in het naoorlogse Los Angeles het leven van de jonge

moeder Laura Brown helemaal overhoop gooien. Want Brown (fantastisch gespeeld door Julianne Moore) is zo diep geraakt door wat ze leest dat ze haar hele levenspad in vraag begint te stellen.

En dan is er nog Clarissa Vaughan (rol van Meryl Streep), die in het New York van rond de eeuwwisseling een soort moderne Mrs. Dalloway is. Zij plant een feest voor haar vriend en ex-minnaar die langzaam de strijd met AIDS aan het verliezen is.

Hoewel hun levens vele tientallen jaren van elkaar gescheiden zijn, kampen de drie vrouwen met hetzelfde gevoel: dat ze alleen maar voor anderen geleefd hebben. En met Continue reading “THE HOURS (Stephen Daldry)” »

CINEMA CORONA #167: STANLEY KUBRICK: A LIFE IN PICTURES (Jan Harlan)

Stanley_Kubrick_A_Life_In_Pictures
Stanley Kubrick
: misschien wel de beste filmregisseur uit de geschiedenis, of kent u misschien veel anderen die in één leven evenveel meesterwerken gemaakt hebben als Kubrick?

‘2001: A Space Odyssey’, ‘The Shining’, ‘Lolita’, ‘A Clockwork Orange’, ‘Dr. Strangelove’, ‘Barry Lyndon’, ‘Spartacus’, ‘The Killing’, ‘Full Metal Jacket’ – alstublieft!

Zo’n man verdient uiteraard een filmische topbiografie van hetzelfde niveau, en die is ook gemaakt: het fantastische ‘STANLEY KUBRICK: A LIFE IN PICTURES’, geregisseerd door Jan Harlan.
Harlan was niet alleen jarenlang Kubricks nauwe medewerker, maar ook zijn schoonbroer, waardoor hij uiteraard toegang kon krijgen tot zowat alles en iederéén die van ver of dichtbij met de man geleefd of gewerkt had: zijn familie, Kubricks (kleine) cirkel van vertrouwelingen én zowat iederéén die iets in zijn carrière betekend heeft.

Van Jack Nicholson tot Steven Spielberg, van Nicole Kidman tot Arthur C. Clarke en van Malcolm McDowell tot Martin Scorsese en Woody Allen (interessant genoeg blijkbaar Kubricks eerste keuze voor de rol van Sydney Pollack in ‘Eyes Wide Shut’), allemaal komen ze in deze levensomspannende, magistrale docu uitgebreid vertellen over het wonderkind uit de Bronx.

En nu we toch aan het namedroppen zijn: Tom Cruise sprak de commentaarstem in.

‘STANLEY KUBRICK: A LIFE IN PICTURES’ is verplichte kost voor wie iets over Kubrick wil weten, en eigenlijk gewoon verplichte kost voor élke filmfan.
Enjoy!

(de een inleiding duurt ongeveer 2’00, daarna begint de eigenlijke docu:)

Voor wie nog méér Kubrick wil: een interview met regisseur Jan Harlan, Kubricks echtgenote Christiane Kubrick en Martin Scorsese.

THE KILLING OF A SACRED DEER (Yorgos Lanthimos)

killing_sacred

Stephen Murphy (een schitterende Colin Farrell) is een rijke en gevierde hartchirurg, die met zijn al even succesvolle, getalenteerde en knappe vrouw Anna (een ijzig perfecte Nicole Kidman) en hun twee kinderen een zo goed als ideaal leventje lijkt te hebben.

Zó ideaal en rimpelloos zelfs dat het er van ver bekeken akelig klinisch en antiseptisch uitziet.

En wie van dichterbij kijkt, ziet dan weer dat dr. Stephen een enorm probleem heeft: hij worstelt met de drank. Zelfs tijdens zijn operaties kon hij niet van de alcohol afblijven, waardoor één van zijn patiënten op de operatietafel overleden is. Een onvergeeflijke medische blunder waarvoor Martin, de tienerzoon van het slachtoffer, nu wraak wil komen nemen op de dokter en zijn gezinnetje…

Na ‘The Lobster’ pakt de maffe Griek Yorgos Lanthimos opnieuw uit met een uiterst ontregelende en provocerende film, die het midden houdt tussen een intktzwarte absurde komedie, een bloedstollende wraakthriller en een Bergman-iaans familiedrama.

Lanthimos’ weigering om voorgekauwde films te maken die makkelijk in één vakje te stoppen zijn leverde hem al zowel haters als onvoorwaardelijke fans op, en evenveel Continue reading “THE KILLING OF A SACRED DEER (Yorgos Lanthimos)” »

LION (Garth Davis)

lion.20170303013404Voor zijn prachtige debuut ‘Lion’ verfilmde de Australische regisseur Garth Davis het onwaarschijnlijke maar waargebeurde verhaal van Saroo Brierley.

Saroo’s odyssee begon op vijfjarige leeftijd: samen met zijn oudere broer steelt hij stenen van goederenwagons om hun familie van eten te kunnen voorzien.
Wanneer hij op een dag in een leegstaande wagon indommelt, blijkt hij bij zijn ontwaken op weg naar een bestemming 1.600 kilometer verder, naar een stad waar een andere taal gesproken wordt, en waar hij niemand kent.

Hij wordt er één van de duizenden Indische straatkinderen, met als meest waardevolle bezit een stuk karton om op te slapen.

Flash forward naar 2005: Saroo (rol van Dev Patel uit ‘Slumdog Millionaire’) is nu een volwassene, die opgegroeid is bij adoptieouders in Tasmanië (vertolkt door Nicole Kidman en David Wenham), maar die nog altijd vol vragen over zijn afkomst zit.

unnamedPapieren of administratieve sporen naar zijn echte familie of geboorteplaats zijn er niet, maar op het internet is een nieuwe tool opgedoken: Google Earth. Het begin van een lange zoektocht…

Het op zich dramatische verhaal wordt door debuterend regisseur Garth David met de juiste delicate touch benaderd: emotioneel Continue reading “LION (Garth Davis)” »

9/12/2003: DOGVILLE

dogvilleAha, wie we daar hebben, Lars von Trier, de Ed Wood van de arthouse cinema die ons eerder met billenkletsers als ‘Dancer in the Dark’, ‘Breaking The Waves’ en ‘The Idiots’ al tot tranen toe aan het lachen wist te brengen.

‘s Mans nieuwste superkomedie heet ‘Dogville’, en die is zo goed dat er al keihard te lachen valt nog voor de film begonnen is.

Want inderdaad, bekijkt u vooral toch die affiche hiernaast eens: von Trier is tegenwoordig al zo ver heen dat hij eiste dat Zijn Naam groter afgedrukt zou worden dan die van hoofdrolspeelster Nicole Kidman, nochtans één van de grootste sterren in de filmwereld. The Ego has landed, folks!

Helemaal lachen, gieren en brullen is de film zelf, losjes gebaseerd op ‘Pirate Jenny’ uit de Bertolt Brecht-Kurt Weill Dreigroschenoper’: het ding zit volgepropt met ronduit hilarische, pseudo-diepzinnige dialogen (Grace: ‘Je moet honden kunnen vergeven: ze volgen alleen maar hun instinct.’ Vader: ‘Ja, maar je kunt ze ook iets leren!’), niet ter zake

doende verwijzingen naar – onder vele anderen – John Steinbeck, Eugene O’Neill en Mark Twain, Latijnse spreuken boven mijningangen (‘Dictum ac factum’) en meer van dat fraais.

En vooral ook niet vergeten dat er nog meer op komst is, want ‘Dogville’ is slechts het Continue reading “9/12/2003: DOGVILLE” »