Tagarchief: Amnesty International

THE OLD OAK (Ken Loach)

Geplaatst op door

In ‘The_Old_Oak_posterTHE OLD OAK’ neemt Ken Loach ons mee naar een mijnstadje in het Noorden van Engeland.

Of beter gezegd: naar een voormalig mijnstadje, want de mijnen zijn al lang gesloten. Sinds die sluiting is het ooit welvarende plaatsje helemaal verarmd, en zijn de meeste jongeren weggetrokken, en blijft er ook geen enkele pub meer over, op ééntje na: The Old Oak.

Maar uitbater TJ beseft dat ook zijn etablissement niet veel toekomst meer heeft met die enkele, oudere stamgasten.
Die klanten zien met lede ogen aan hoe – zonder dat zij daarvan op de hoogte gebracht werden – een groep Syrische vluchtelingen in de slecht onderhouden, goedkope huisjes in het dorp gedumpt wordt: een beslissing die bij de bewoners alleen maar het gevoel

aanwakkert dat ze in de steek gelaten worden door een overheid die hun problemen niet belangrijk vindt, en die alleen maar méér ellende op hun hoofden dropt…

Tweevoudig Gouden Palm-winnaar Ken Loach is ondertussen 87, en kondigde vooraf aan dat dit zijn laatste speelfilm zou worden, het sluitstuk van een carrière waarin hij met films als ‘I, Daniel Blake’ en ‘Sorry We Missed You’ uitgroeide tot hét boegbeeld  Continue reading “THE OLD OAK (Ken Loach)” »

R.M.N. (Cristian Mungiu)

Geplaatst op door

 

poster R.M.N.Net voor Kerst keert Matthias terug naar zijn ouderlijk dorpje in de bergen van Transsylvanië. De man is in Duitsland zijn job kwijtgeraakt na een conflict met een racistische ploegbaas, en probeert thuis de draad weer op te nemen met zijn zoontje Rudi en zijn ex Csilla.

Maar toch is er iets veranderd: in het verarmde dorp – van oudsher een multi-etnische plaats waar zowel mensen met Duitse, Hongaarse en Roemeense roots wonen – is echter een groep arbeiders uit Sri Lanka gearriveerd, en dat zorgt ervoor dat bij Matthias en de andere bewoners het racisme onstuitbaar opborrelt.

R.M.N. is Roemeens voor M.R.I.-scan, en dat is precies wat voormalig Gouden Palm-winnaar Cristian Mungiu (‘4 Months, 3 Weeks and 2 Days’) in zijn nieuwe film doet:
Continue reading “R.M.N. (Cristian Mungiu)” »

Panelgesprek: Steden, Migratie & Mensenrechten

Geplaatst op door

R.M.NOm 19u30 – voorafgaand aan de tweede vertoning van ‘R.M.N.’ om 20u40 – vindt in de foyer een panelgesprek plaats.

Naar aanleiding van de Week van de Mensenrechten hebben we het in dit panelgesprek over steden, migratie en mensenrechten, en duiden we waarom Mechelen net toetrad tot een netwerk van mensenrechtensteden.

Welkomstwoord door Rina Rabau Nkandu (schepen Mondiaal Beleid) en
Marise Habib (Chief of Mission International Organistion for Migration – IOM)

Panelleden:
– Bart Somers, titelvoerend burgemeester stad Mechelen
– Parissa Heydari, Mechelse met migratieverhaal vanuit Iran
– Majd Khalifah, journalist VRT

Moderatrice:
– Jana Kerremans

De toegang tot dit panelgesprek is gratis.

Deelnemers worden ook amnesty-internationaluitgenodigd om deel te nemen aan de Schrijfmarathon voor Amnesty International aan de hiervoor voorziene stand.

Schrijfmarathon_Amnesty_International

 

 

 

 

MechelenMonidaal_Zwart

 

 

Organisatie:
– Stad Mechelen
Logo_International_Organisation_for_migartion_IOM_Blue_CO Belgium and Luxembourg- IOM – The International Organization for Migration
- Filmhuis Mechelen

LES HIRONDELLES DE KABOUL (Zabou Breitmann & Elea Gobbé-Mévellec)

Geplaatst op door

les-hirondelles-lr-1Kaboel, zomer 1998: na een bloedige burgeroorlog ligt de stad helemaal in puin. De streng-islamitische Taliban hebben na hun overwinning meteen de sharia ingevoerd: geen pretje voor de mannen, maar al helemaal rampzalig voor de vrouwen, die zo ongeveer élk denkbaar recht verliezen.

Temidden van de puinhopen volgen we twee koppels: aan de ene kant zijn er Mohsen en Zunaira, een jong, hoog opgeleid stel dat zielsveel van elkaar houdt, en dat ondanks al de ellende en het gruwelijk geweld om hen heen in de toekomst wil blijven geloven.

En aan de andere kant is er de oudere gevangenisbewaker Atiq, die helemaal vervreemd is van zijn doodzieke vrouw, en die een volstrekt kleur- en vreugdeloos bestaan leidt.

amnesty-internationalOp een dag raken de levens van die twee koppels onlosmakelijk met elkaar verbonden…
Zabou Breitmann en Elea Gobbé-Mévellec vatten het (over)leven onder de dictatuur van de Taliban – en dan vooral de Continue reading “LES HIRONDELLES DE KABOUL (Zabou Breitmann & Elea Gobbé-Mévellec)” »

JE N’AIME PLUS LA MER (Idriss Gabel)

Geplaatst op door

je-naime-plus-la-mer

Hoe zien je toekomstdromen eruit als je als piepjonge vluchteling uit een platgebombardeerde stad in Syrië op de Waalse boerenbuiten ergens in de Condroz bent beland, waar je ouders eindeloos lang op allerlei papieren zitten te wachten?

In Natoye, een onooglijk boerendorpje ergens tussen Namen en Ciney, zitten in een opvangcentrum van het Rode Kruis kinderen van over de hele wereld: de ene is uit Afghanistan gevlucht, anderen komen uit Syrie, Eritrea, Irak en tal van andere plaatsen waar oorlog, geweld of extreme armoede een normaal leven onmogelijk maakten.

Regisseur Idriss Gabel verbleef een jaar lang in het centrum, slaagde erin het vertrouwen van de kinderen te winnen en registreerde hun verhalen, hun verdriet, hun hoop en hun dromen.

Rode-Kruis-45
Bijna allemaal zijn ze aan de ergste gruwelen ontsnapt: sommigen van hen verloren tijdens de tocht naasten in de Middellandse Zee of bij de oversteek van de bergen, anderen ontsnapten ternauwernood aan bommen of slavernijnetwerken.
Continue reading “JE N’AIME PLUS LA MER (Idriss Gabel)” »

ZAGROS (Sahim Omar Kalifa)

Geplaatst op door

17-1720_coverIn de idyllische Koerdische bergen leeft schapenherder Zagros met zijn dochter en zijn knappe, zelfbewuste vrouw Havin: voor Zagros is hun dorpse leven de hemel op aarde, maar dat ervaart zijn – uit de stad afkomstige – echtgenote anders.

En andersom zorgt haar zelfstandigheid en mondigheid ervoor dat ook zij door de oerconservatieve dorpsbewoners anders bekeken wordt: al snel draait het roddelcircuit op volle toeren, en gaat als een lopend vuurtje rond dat ze Zagros ontrouw zou zijn geweest. Een beschuldiging die neerkomt op excommunicatie (of erger).

Voor Havin staat haar besluit dan ook vast: ze wil weg, en wel zo snel mogelijk. Samen met haar dochter en hun ongeboren kind vlucht ze naar België, terwijl Zagros ervoor kiest bij zijn schapen in zijn geliefde bergen te blijven.

Mechelen_Mondiaal_Logo

Maar algauw slaat bij hem de – bijna paranoïde – twijfel toe: is ze hem écht ontrouw geweest? En wat doet ze in België?
De enige manier om dat uit te zoeken is haar achterna te gaan….

De Leuvense Koerd Sahim Omar Kalifa toonde met kortfilms als
Continue reading “ZAGROS (Sahim Omar Kalifa)” »

SNOWDEN (Oliver Stone)

Geplaatst op door

snowden-movie-5‘Is het verhaal dat in deze film verteld wordt nu echt wààr?,’ zo vroeg een journalist onlangs na een screening van ‘Snowden’ aan regisseur Oliver Stone.

‘Laten we het antwoord daarop aan de NSA vragen,’ repliceerde die fijntjes.

Yep, Oliver Stones films drijven wel vaker op paranoïa en wilde samenzweringstheorieën, maar in het geval van ‘Snowden’ bleek dat paranoïa soms gewoon terecht is: de Amerikaanse overheid verzamelde jarenlang zo ongeveer élke activiteit van iedereen op het internet, die van hun eigen bevolking incluis, én ze deden dat zonder dat zelfs het Amerikaanse Congres op de hoogte was.

De praktijk lekte pas uit toen NSA-medewerker Edward Snowden met een grote hoeveelheid geheime documenten over de massaspionage naar de pers stapte.

De gevolgen lieten uiteraard niet op zich wachten: de Amerikaanse justitie vaardigde
onmiddellijk een arrestatiebevel uit tegen Snowden, die naar Rusland vluchtte en daar tot Continue reading “SNOWDEN (Oliver Stone)” »

WE ARE JOURNALISTS (Ahmad Jalali Farahani)

Geplaatst op door

we-are-journalists-still-3-soldiers-of-modernityIn zijn documentaire ‘We Are Journalists’ toont de Iraniër Ahmad Jalali Farahani  – zelf inmiddels gevlucht naar Denemarken – hoe Iraanse journalisten al jarenlang moeten vechten om (letterlijk én figuurlijk) te overleven.

Farahani zelf werd brutaal vervolgd en gefolterd door het regime van president Ahmadinejad, terwijl andere journalisten van de ene op de andere dag hun

inimu-oprecht-mechelenkomsten verliezen nadat hun krant het waagde één kritische letter of foto te publiceren.

Farahani’s docu confronteert ons daardoor meteen met de vraag hoe ver wij écht bereid zouden zijn te gaan in de strijd voor de vrijheid van Continue reading “WE ARE JOURNALISTS (Ahmad Jalali Farahani)” »

DHEEPAN (Jacques Audiard)

Geplaatst op door

dheepan-copyright-paul-arnaud-why-not-productions-photo-02Ijzersterke én hyperactuele film van Jacques Audiard (‘Un Prophète’), over drie Sri Lankaanse vluchtelingen die de oorlog in hun land hopen te ruilen voor een meer vredig en menswaardig bestaan in het westen, maar die in de uiterst grimmige urban jungle van de Parijse banlieus gedumpt worden.

Audiard toont zich met ‘Dheepan’ andermaal een groot verhalenverteller.
Hij mengt niet alleen slim de meest uiteenlopende genres (dit is een sociaal drama, een

misdaadfilm én een liefdesverhaal in één), maar haalde ook het maximum uit zijn acteurs.
Voeg daarbij de indringende score van electromuzikant Nicolas Jaar, en het resultaat is Continue reading “DHEEPAN (Jacques Audiard)” »

WAITING FOR AUGUST (Teodora Ana Mihai)

Geplaatst op door

WaitingForAugust_3In haar pakkende eerste documentaire volgt de Roemeens-Belgische cineaste Teodora Ana Mihai de 15-jarige Georgina.

Die woont samen met haar zes jongere broers en zussen in een grauwe huizenblok aan de rand van de Roemeens stad Bacau.

Ondanks haar jonge leeftijd is  Georgina noodgedwongen gezinshoofd geworden, want een vader is er niet, en moeder is naar Italië vertrokken om er de kost te verdienen voor het gezin. Behalve wat telefonische hulp van haar moeder staat Georgina er nu helemaal alleen voor…

Dat ‘Waiting For August’ een uiterst indringend werkstuk is geworden, is niet alleen te danken aan het filmisch talent van Mihai, maar meer nog aan het feit dat ze verdomd goed wéét waarover ze praat: ook zij moest haar ouders een jaar lang missen toen die eind jaren ’80 naar België vluchtten.

Door de nauwe band die Mihai met de kinderen wist op te bouwen heeft ‘Waiting For Continue reading “WAITING FOR AUGUST (Teodora Ana Mihai)” »