Lang, héél lang geleden – in 1986, om precies te zijn – kon u in het Filmhuis het bevreemdende, fascinerende ‘Abel’ komen ontdekken, het debuut van Alex van Warmerdam. Hoofdpersonage: een jongeman die al heel zijn leven vruchteloos pogingen ondernam om met een schaar een vlieg in twee te knippen.
Na een carrière vol bevreemdende maar altijd fascinerende films (vol even weirde personages) is van Warmerdam nu toe aan zijn film nummer 10, die hij gewoon – waarom het moeilijk maken als het ook makkelijk kan? – ‘NR. 10′ heeft gedoopt.
Hoofdpersonage dit keer is ene Günter, een man die ooit als vierjarig kind in de Duitse bossen gevonden is, en daarna opgroeide in een pleeggezin.
Niet dat hij van die ongewone jeugd nog sporen draagt: Günter is ondertussen een
veertiger die een carrière als toneelacteur heeft opgebouwd, en met een dochter van 10 (en een relatie met een getrouwde vrouw) is ook zijn privéleven zo doorsnee als maar zijn kan voor een veertiger.
Tot een man hem ergens op een brug één woord in het oor fluistert.
Een piepkleine daad die volstaat om zijn hele bestaan compleet uit balans te brengen….
Het is de start van een typisch van Warmerdam-iaans verhaal dat thriller met theater,
surrealisme, onverwachte intriges, absurde toestanden en kurkdroge zwarte komedie Continue reading “NR. 10 (Alex van Warmerdam)” »
Arthur is de onhandige jongste zoon van de Kerstman: zijn dagen slijt hij ergens op de afdeling Brieven, de enige plaats waar hij met zijn stuntelige gedrag de jaarlijkse grote Kerstlevering geen schade kan berokkenen.
Maar net voor het grote moment is het toch Arthur die ontdekt dat één pakje per ongeluk naar het foute adres is gestuurd.