Bella Baxter (rol van Emma Stone) is een jonge vrouw die met een hersentransplantatie weer tot leven is gewekt door de onorthodoxe maar geniale wetenschapper Dr. Godwin Baxter (Willem Dafoe)
Hij houdt haar in afzondering, maar de eigenzinnige en leergierige vrouw breekt al snel los uit haar geïsoleerd bestaan: samen met ene Duncan Wedderburn, een losbandige gladjanus-advocaat besluit ze de wereld rond te trekken, op zoek naar avontuur.
Maar is die (Victoriaanse) en door mannen gedomineerde wereld wel klaar voor een onconventionele, vrijgevochten vrouw als Bella?
Wie na briljante brokken cinema als ‘The Killing of a Sacred Deer’ of ‘The Favourite’ nog altijd niet overtuigd was van het immense en unieke talent van Yorgos Lanthimos, kan zich nu laten overtuigen door het magistrale ‘POOR THINGS’, een heerlijk exuberante, sierlijke en swingende prent die ondertussen al bekroond werd met vier Oscars, vijf BAFTA’s, twee Golden Globes en de Gouden Leeuw op het filmfestival van Venetië.
Emma Stone – die de film mee hielp produceren – is ronduit geweldig in de hoofdrol, en aan haar zijde doen ook toppers als Willem Dafoe en Mark Ruffalo wat we van hen Continue reading “POOR THINGS (Yorgos Lanthimos)” »
Mechelaar weet het uit zijn lessen geschiedenis op school: tijdens de periode van Margareta van Oostenrijk was Mechelen een bruisende, levendige, rijke stad.
EN:
neer er op een middelbare school een diefstal gebeurt, neemt de directie meteen ingrijpende maatregelen om de dader te vinden.
Beatles tot Hugo Claus, van de Stones tot Claudia Cardinale, van Gainsbourg tot Nonkel Bob, allemaal legde Selleslags hen met zijn unieke blik voor de eeuwigheid vast.
Hieronder alvast een eerste rijtje met titels en posters.
e, 1946.
USA, 1970.
armzalige soort bestaan als het hare terecht te komen.
Maar wanneer ze een mysterieuze brief ontvangt, begint het bij Delia te dagen dat het misschien ook voor haarzelf nog niet te laat is om naar een beter leven te streven….
De debuterende Paola Cortellesi mengt in haar ‘C’È ANCORA DOMANI’ een schaamteloos ouderwets melodrama met een fikse geut humor en een zalige soundtrack.
De film is meteen een indrukwekkend visitekaartje voor Cortellesi, want niet alleen wist ze als regisseuse de quasi-onmogelijke balans tussen een zwaar onderwerp en vrolijke komedie te vinden, ze schreef ook het scenario én vertolkt met veel verve zelf de hoofdrol, met een vette knipoog naar de grote Italiaanse na-oorlogse filmsterren als Sophia Loren en Anna Magnani.
In Italië raakte deze kleine maar pakkende, humane en vaak grappige film een bijzonder gevoelige snaar: met ruim 5 miljoen (!) toeschouwers zorgde deze arthouseproductie er voor een ware stormloop op de cinema’s, en trok zowaar