Wat doe
je nadat je een meesterlijke film als ‘Portrait de la Jeune Fille en Feu’ gemaakt hebt?
Een nieuw meesterwerkje maken, natuurlijk!
Die nieuwe van Céline Sciamma heet ‘PETITE MAMAN’, een film waarin we de achtjarige Nelly volgen: het meisje heeft net haar geliefde grootmoeder verloren, en helpt haar ouders met het opruimen van het huis van oma.
Haar moeder kan de vele emoties van het verlies echter niet aan, en laat Nelly abrupt in het huis achter met haar vader…
Nelly is uiteraard bezorgd, maar gaat toch door met het ontdekken van het huis en de
bossen errond. Op een dag ontmoet ze daar Marion, een meisje van haar leeftijd dat heel veel met haar gemeen heeft, en die een hut gebouwd heeft in het bos.
‘Petite Maman’ is fabelachtig straffe cinema: spookachtig, sprookjesachtig en uiterst Continue reading “PETITE MAMAN (Céline Sciamma)” »
Zijn ‘THE HUMAN VOICE’ duurt maar een half uur, maar het is wél dertig minuten genieten: Tilda Swinton speelt een vrouw die net door haar man verlaten is, en die alleen achterblijft met een adembenemend appartement, een stel valiezen, de hond en (via de telefoon) de stem van haar man…
Courgette is – in tegenstelling tot wat zijn naam doet vermoeden – geen groente, maar een dapper jongetje. Wanneer hij zijn moeder verliest, voelt hij zich helemaal alleen op de wereld.
‘Mijn Naam Is Courgette’ is een heerlijke, fijngevoelige prent over een nieuw leven opbouwen en dingen ontdekken, maar ook over problemen en verdriet.