UNDER THE FIG TREES / SOUS LES FIGUES (Erige Sehiri)

BONUUnder_the_fig_trees_Sous_les_figuesS: de hoofdfilm wordt voorafgegaan door ‘cultuur’, een korte film van Fairuz Ghammam waarin een Kortrijks-Tunesische vijgenboom een belangrijke rol speelt.

—-
Zin in een zalige, zomerse film?

Dan moét u gewoon het heerlijke ‘UNDER THE FIG TREES’ (of als u de Franse titel verkiest: ‘SOUS LES FIGUES’) komen bekijken.

De setting is simpel maar hemels mooi: een boomgaard vol vijgenbomen ergens in het noorden van Tunesië, waar (vooral) vrouwen en (enkele) mannen van verschillende generaties samen de oogst komen plukken.
In dit idyllische landelijke tafereel onder de warme Tunesische zon leren we tijdens de pluk de dromen, hoop en verlangens van de vrouwen kennen, want tijdens het werk wordt er volop geflirt, gelachen, gediscussieerd, gegeten, ruzie gemaakt, geroddeld, coalities gevormd, sociale mediaposts becommentarieerd en vriendschappen gesmeed.

Afrika_Filmfetsival

De discussies laaien soms hoog op, want enkele rebelse, zelfbewuste jonge pluksters botsen verbaal met de conservatief denkenden (vooral over het huwelijk en relaties), en houden zich niet in om de hypocrisie van de machocultuur – waarvan de nog jonge baas deel uitmaakt – te doorprikken.

En uiteraard zorgt na een lange werkdag ook het loon – dat individueel uitbetaald wordt – voor discussie…

‘UNDER THE FIG TREES’ is licht maar niet inhoudsloos, herkenbaar maar niet banaal, simpel maar toch veelzeggend: op subtiele, sensuele, bijna intieme wijze worden de breuklijnen in de Tunesische (en bij uitbreiding Noord-Afrikaanse) maatschappij blootgelegd, en wordt – ondanks alle problemen – de vitaliteit en kracht van de jonge generatie getoond

Dat deze prachtfilm een bijna documentair gevoel heeft hoeft niet te verbazen, want  Continue reading “UNDER THE FIG TREES / SOUS LES FIGUES (Erige Sehiri)” »

Art & Film: WHITE BALLS ON WALLS (Sarah Vos)

InWhie_Balls_on_Walls 2019 bleek dat zo’n 90 procent van de kunst in het Stedelijk Museum in Amsterdam gemaakt was door witte mannen.

Dat moet anders, vindt directeur Rein Wolfs.
Maar dat is simpeler gezegd dan gedaan, zo blijkt al snel, want achter de schermen – waar het vol witte mensen loopt – roept het proces ongemakkelijke en schurende vragen op.
Mag je een schilderij nog De Prostituees’ noemen?
Wat doe je met een werk dat door de kunstenaar in 1911 ‘Negertanz’ genoemd is?
Moet je bij het beoordelen van kunst naar de huidskleur of het geslacht van de kunstenaar kijken?
En hoe ga je om met pers die dat ‘overdreven politiek correct’ noemt?

Afrika_Filmfetsival
Regisseuse Sarah Vos biedt met ‘WHITE BALLS ON WALLS’ meer dan alleen een bijzonder onthullend kijkje achter de schermen van een museum: het is een tijdsdocument dat de worsteling weergeeft die veel Nederlandse en Belgische instituten en bedrijven momenteel doormaken – zie ook de heisa rond het vervangen van schilderijen van witte mannen door multiculturele Continue reading “Art & Film: WHITE BALLS ON WALLS (Sarah Vos)” »

TANDWOLF (Marc Frans)

Poster_Tandwolf_1-DSCF1754Filmhuis Mechelen presenteert in première ‘TANDWOLF’, een documentair filmproject waarin regisseur Marc Frans journalistiek, fictie en dans mixt.

‘TANDWOLF’ vertelt het verhaal van Hawa, een jonge Afrikaanse vrouw die op zoek is naar haar broer Dembé. Ze is alleen, ziek en op de dool, maar haar sterke karakter houdt haar overeind…

De fictiescènes zijn vervlochten met interviews waarin journalist Ng Sauw Thjoi spreekt met vluchtelingen, experts en anderen die nauw rond de problematiek werken.
De rol van Hawa wordt met brio vertolkt door Berthe Kilozo.

De tandwolf – een oud Vlaams woord voor tandbederf of cariës – waaraan haar

Afrika_Filmfetsivalpersonage in de film lijdt, mag ook gezien worden als metafoor voor mensen op de vlucht – mensen die weggezet worden als een ziekte en een bederf.

‘TANDWOLF’ is een ‘film docu’ over migratie, asiel en integratie. Over heimwee, benauwdheid en tandpijn.
Geen spektakelcinema, maar een oprecht portret van  Continue reading “TANDWOLF (Marc Frans)” »

HET VERHAAL VAN DE METISSEN: een avond met GEORGES & KEN KAMANAYO

AGeroges_Kaanayols opening van het AFRIKA FILMFESTIVAL MECHELEN 2023 kunnen we u – in samenwerking met de

vzw Het Paradijs – een unieke avond m et twee uitzonderlijke documentaires én twee uitzonderlijke gasten aanbieden: Georges en zoon Ken Kamanayo komen langs om hun gelauwerde documentaires ‘KAZUNMetissen_van_BelgiëGU, DE METIS’ en ‘METISSEN VAN BELGIË’ (bekroond met de Prix Europa 2022 en de Ensor voor Beste Documentaire) te presenteren.

Twee films die samen het helaas nog altijd te weinig bekende verhaal van de metissen vertellen, deKazungu_de_Metis kinderen van de verboden relaties tussen blanke vaders en zwarte moeders in het koloniale Afrika.

In ‘KAZUNGU, DE METIS’ schetst Georges Kamanayo aan de hand van zijn eigen verhaal de bredere geschiedenis van de Belgische koloniale periode in Rwanda, maar ook die van de machtsstrijd tussen Hutus en Tutsis, en van de onverdraagzaamheid.

Afrika_FilmfetsivalEén van de mikpunten van die onverdraagzaamheid waren de kinderen die voortkwamen uit de verboden relaties tussen blanke mannen en zwarte vrouwen: de metissen.
Kinderen die door blank en zwart gemeden werden.

Georges Kamanayo is één van hen. De kleine Kazungu (‘de witte’) wordt niet geaccepteerd in de zwarte gemeenschap van zijn arme moeder, en bij zijn rijke vader – een industrieel en eigenaar van tinmijnen – kon ‘de verboden vrucht’ al helemaal niet terecht.

Na een tussenstop bij een katholiek internaat in Belgisch Congo wordt hij – net zoals Continue reading “HET VERHAAL VAN DE METISSEN: een avond met GEORGES & KEN KAMANAYO” »

UN PETIT FRÈRE (Léonor Seraille)

Un_petit_frere_posterIn ‘UN PETIT FRÈRE’ volgen we het verhaal van Rose, een moeder die met haar twee zoontjes eind jaren ’80 vanuit Ivoorkust naar Frankrijk verhuist, waar ze terechtkomen in een voorstad van Parijs.

De vrijgevochten, moderne Rose gaat er zonder omzien op alle vlakken haar eigen weg: ze probeert er als alleenstaande moeder niet alleen het beste voor zichzelf van te maken, maar legt ook voor haar kinderen de lat bijzonder hoog. Vooral dat laatste wringt, want zelf is Rose verre van foutloos…

Toch lijken de kinderen de hoge eisen van de moeder te gaan waarmaken: de oudste zoon Jean wil piloot worden, terwijl diens jongere broer Ernest (‘le petit frère’ uit de titel) leraar filosofie wordt.
Maar stilaan vervreemdt Rose (uitmuntend vertolkt door Annabelle Legronne) meer

en meer van haar twee vaderloos opgroeiende zonen, die met allerlei onuitgesproken vragen blijven zitten.

Het maakt van ‘UN PETIT FRÈRE’ een uiterst gelaagde, subtiele film, wars van alle clichés, en met personages van vlees en bloed – fouten, complexiteiten en menselijke tegenstrijdigheden inbegrepen.

Filmmaakster Léonor Serraille vertelt deze pakkende familiekroniek die bijna dertig jaar Continue reading “UN PETIT FRÈRE (Léonor Seraille)” »

Afrika Filmfestival: AYA (Simon Coulibaly Gillard)

Aya_poster

Aya groeit op met haar moeder en haar kleine broertje op Lahou, een paradijselijk eiland in de Atlantische Oceaan vlak voor het vasteland van Ivoorkust.
Ze houdt van kokosnoten plukken en van slapen op het strand, lekker vrolijk en zorgeloos.
Maar door de stijgende zeespiegel is haar paradijs echter gedoemd om verzwolgen te worden door de oceaan.Wanneer zelfs het kerkhof door de golven bereikt wordt, dringen de gevolgen van de stijgende zeespiegel pas écht tot iedereen door: niet alleen zullen de huidige bewoners moeten verhuizen, maar ook hun hele verleden, alle herinneringen, ja zelfs de hele

AfrikaFilmfestivaleilandcultuur dreigt reddeloos verloren te gaan. Eén voor één worden de inwoners dan ook door de feiten gedwongen naar de hoofdstad te verhuizen…

Maar terwijl de golven ook haar huis bedreigen, maakt de  Continue reading “Afrika Filmfestival: AYA (Simon Coulibaly Gillard)” »

Afrika Filmfestival: LINGUI (Mahamat-Saleh Haroun)

Lingui_poster

Na zijn uitstekende, in Parijs spelende ‘Une Saison en France’ (enkele jaren geleden ook al te zien op onze vertoningen van het Afrika Filmfestival) keerde Mahamat-Saleh Haroun voor zijn al even uitstekende nieuwe ‘LINGUI’ terug naar zijn geboorteland Tsjaad.

Met zijn nieuwste bewijst Haroun andermaal dat hij één van de beste Afrikaanse regisseurs is, want ‘LINGUI’ is een sober maar ijzersterk vrouwendrama waarmee hij de kijker vanaf minuut één stevig bij het nekvel grijpt.

Alles draait rond de alleenstaande moeder Amina en haar vijftienjarige dochter Maria, die in een buitenwijk van N’Djaména wonen. Wanneer Maria ongewenst zwanger raakt, komt het hele sowieso al wankele bestaan van de twee vrouwen op de helling te staan, en worden ze door de feiten voor een enorm dilemma geplaatst: de dochter wil de zwangerschap zo

AfrikaFilmfestivalsnel mogelijk laten beëindigen, maar abortus wordt niet alleen door hun moslimgeloof veroordeeld, het is in het Islamitische Tsjaad gewoonweg bij wet verboden.

Ondanks het feit dat een keuze voor een illegale abortus mogelijk Continue reading “Afrika Filmfestival: LINGUI (Mahamat-Saleh Haroun)” »

Afrika Filmfestival: PRISM (Eléonore Yameogo, An van Dienderen & Rosine Mbakam)

Prism

In ‘Lili’, de vorige film van An van Dienderen, legde ze de cinematraditie van de ‘China Girls’ bloot, vrouwen die gebruikt worden om – gezeten naast een kleurenkaart – de camera te kalibreren.

Die China Girls hadden één ding gemeen: ze hadden allemaal een porseleinwitte huid – yep, camera’s worden blijkbaar standaard afgestemd op een blanke huidskleur, wat ook nu nog allerlei problemen oplevert bij het filmen van mensen met andere huidskleuren.

In ‘PRISM’ borduurt van Dienderen voort op dit onderwerp, in de vorm van een filmische kettingbrief met collega-filmmakers Rosine Mbakam (uit Kameroen) en Eléonore Yameogo (uit Burkina Faso).

AfrikaFilmfestival

Begunstigt de camera de witte huidskleur? En zo ja: is filmische neutraliteit (laat staan objectiviteit) dan geen mythe?
Het zijn vragen waar de drie vanuit hun zeer uiteenlopende achtergrond en invalshoeken op hun eigen manier op ingaan, en  Continue reading “Afrika Filmfestival: PRISM (Eléonore Yameogo, An van Dienderen & Rosine Mbakam)” »

ROCKS (Sarah Gavron)

Rocks_Poster
De Britse Sarah Gavron maakte eerder met Meryl StreepCarey Mulligan en Helena Bonham-Carter het feministische kostuumdrama ‘Suffragette’, maar voor ‘ROCKS’ zette ze alle Hollywoodsterren aan de kant, en koos ze resoluut voor bijna letterlijk van straat geplukt jong (vrouwelijk) talent, én voor een verhaal van nú.

De film draait rond Shola, een vijftienjarig Brits-Nigeriaans meisje dat door iedereen ‘Rocks’ genoemd wordt.

Volgens de docenten op haar Londense school moet ze dringend gaan nadenken over haar toekomst, maar Rocks is vooral bezig met wat zich in haar thuissituatie afspeelt: haar vader is overleden, en nadat haar moeder plotseling vertrokken is, moet Rocks noodgedwongen ook de zorg van haar jongere broertje Emmanuel op zich nemen.

afrika_filmfestival_LogoEen quasi onmogelijke opdracht voor een tiener alleen in een wereldstad – zeker als die niet tot de posh upper class behoort – maar gelukkig kan ze terugvallen op de steun van haar vriendinnen…

‘Rocks’ is een soms hard maar vooral ook hoopvol, levenslustig, bruisend, grappig én fris tienerportret  Continue reading “ROCKS (Sarah Gavron)” »

LA NUIT DES ROIS (Philippe Lacôte)

La_Nuit_des_Rois_poster

Roman is een jonge Ivoriaan die in de beruchte MACA-gevangenis belandt, midden in de jungle.
MACA is daardoor een soort jungle in de jungle, want het is niet alleen de grootste gevangenis van Ivoorkust, maar ze staat ook bekend om de penibele omstandigheden waarin de gevangenen er verblijven.

Bovendien is de échte leiding van de gevangenis niet in handen van de bewakers, maar van de gevangenen zelf: de huidige ‘caïd’ is Barbe Noir, een oudere gangster die bepaalt wat wel en niet kan binnen de gevangenismuren.

Het leiderschap van ouder wordende Barbe Noir staat echter ter discussie bij enkele

afrika_filmfestival_Logo

jongere rivalen, en bovendien is hij terminaal ziek, waardoor zijn positie enorm verzwakt is.

Om zijn rijk te verlengen en tijd te winnen roept hij een aloud ritueel op: een gevangene moet tijdens de nacht van de Continue reading “LA NUIT DES ROIS (Philippe Lacôte)” »