HET AFRIKA FILMFESTIVAL MECHELEN 2023: een fotoverslag

Afrika_FilmfetsivalHet AFRIKA FILMFESTIVAL 2023 opende op zaterdag 29 april met een speciale avond over het verhaal van de metissen, helemaal gebouwd rond de documentaires van vader en zoon Georges en Ken Kamanayo.

De vertoonde docu ‘METISSEN VAN BELGIË’ van zoon Ken Kamanayo werd al eerder bekroond met de Prix Europa en een Ensor voor Beste Documentaire.

Daar kwam nu ook nog een prijs bovenop voor vader Georges Kamanayo: een ARTIST AWARD 2023 van het AFRIKA FILMFESTIVAL.

Ook in 2023 botsen veel artiesten en filmmakers met Afrikaanse roots nog steeds tegen een glazen plafond aan. De AFF ARTIST AWARD is bedoeld om te helpen dat glazen plafond te doorbreken, door die artiesten, hun werk en hun carrière extra in de verf te zetten.

Als iémand die prijs dubbel en dik verdient, is het Georges Kamanayo wel.
We bekronen hem niet alleen voor zijn werk als cameraman, auteur (‘Tussen Twee Werelden’, uitg. Polis) en regisseur (hij werkte jarenlang aan felgesmaakte reportages voor o.a. ‘Panorama’, en draaide uiterst indringende documentaires als ‘KAZUNGU, DE METIS’), maar ook omdat hij eigenhandig dat glazen plafond actief mee hielp slopen door een succesvolle eigen productiefirma als Videocam op te zetten.

De Artist Awards zijn een initiatief van het AFRIKA FILMFESTIVAL in Leuven, maar sinds 2015 wordt jaarlijks ook één Award uitgereikt in Filmhuis Mechelen, sinds jaar en dag de vaste partner van het AFF in Mechelen.

Dit jaar werd de Award overhandigd door David Katshiunga, in 2015 als jonge, talentvolle schilder de allereerste winnaar van de Mechelse AFF Artist Award, en sindsdien uitgegroeid tot een succesvol artiest.

Van Katshiunga is binnenkort (en meer bepaald vanaf 30 juni) werk te zien op de expo ‘Indépendance Cha Cha’ van de vzw Het Paradijs, met wie we de zeer gesmaakte avond rond Georges en Ken Kamanayo organiseerden.

(klik op de foto’s voor de volledige versie)

ERELIJST AFRIKA FILMFESTIVAL ARTIST AWARD – FILMHUIS MECHELEN
2015: David KATSHIUNGA
2016: Aminata DEMBA & Aïcha CISSE
2017: Shamisa DEBROEY
2019: Junior MTHOMBENI
2020-22: geen festival (COVID)
2023: Georges KAMANAYO

Twee dagen na de Kamanayo-special konden we alweer een andere uitzonderlijke vertoning aanbieden in het kader van het Afrika Filmfestival: voor een volle zaal ging ‘TANDWOLF’ van Marc Frans in première, uiteraard in aanwezigheid van de regisseur en de hele crew.

Een sfeerimpressie van de avond met foto’s van Tatiana De Munck (z/w) en Paul Versteven (kleur).

(klik op de foto’s voor de volledige versie)

TANDWOLF (Marc Frans)

Poster_Tandwolf_1-DSCF1754Filmhuis Mechelen presenteert in première ‘TANDWOLF’, een documentair filmproject waarin regisseur Marc Frans journalistiek, fictie en dans mixt.

‘TANDWOLF’ vertelt het verhaal van Hawa, een jonge Afrikaanse vrouw die op zoek is naar haar broer Dembé. Ze is alleen, ziek en op de dool, maar haar sterke karakter houdt haar overeind…

De fictiescènes zijn vervlochten met interviews waarin journalist Ng Sauw Thjoi spreekt met vluchtelingen, experts en anderen die nauw rond de problematiek werken.
De rol van Hawa wordt met brio vertolkt door Berthe Kilozo.

De tandwolf – een oud Vlaams woord voor tandbederf of cariës – waaraan haar

Afrika_Filmfetsivalpersonage in de film lijdt, mag ook gezien worden als metafoor voor mensen op de vlucht – mensen die weggezet worden als een ziekte en een bederf.

‘TANDWOLF’ is een ‘film docu’ over migratie, asiel en integratie. Over heimwee, benauwdheid en tandpijn.
Geen spektakelcinema, maar een oprecht portret van  Continue reading “TANDWOLF (Marc Frans)” »

27/11/2007: STILL LIFE

still-lifeDe Chinese regisseur Jia Zhang-ke (die zich met ‘Platform’ en ‘Xiao Wu’ ook in het Westen een naam opbouwde) trok voor zijn jongste film ‘Still Life’ met een kleine ploeg naar Fengjie: een tweeduizend jaar oude stad die door de bouw van de gigantische Drieklovendam binnenkort helemaal onder water zal staan – een soort Doel in het groot, zeg maar, en een symbool van de keerzijde van de schijnbaar ongebreidelde economische groei van China.

In dat decor plaatst Jia zijn twee hoofdpersonages, die allebei terugkeren naar Fengjie: de ene is een mijnwerker die zonder een cent op zak op zoek gaat naar zijn ex-vrouw, de andere is een echtgenote die na drie jaar afwezigheid terugkomt om officieel van haar man te scheiden.

Hun kleine maar relevante verhalen maken dat  ‘Still Life’ geen schreeuwrig pamflet geworden is, maar een pakkende, rake bezinning over verandering, vernieuwing en Continue reading “27/11/2007: STILL LIFE” »