MIA MADRE (Nanni Moretti)

Shots from "Mia Madre"Margherita is een geëngageerde filmmaakster die haar tijd probeert te verdelen tussen haar nieuwe film over fabrieksstakingen, haar puberende dochter en haar moeder: die kranige dame was jarenlang leerkracht Latijn, maar ligt nu in een ziekenhuis op sterven…

Met ‘Mia Madre’ voegt acteur-regisseur Nanni Moretti alweer een pareltje aan zijn autobiografisch oeuvre toe  (tijdens het draaien van ‘Habemus Papam’ lag zijn eigen moeder – ook een lerares Latijn – op sterven), zij het dat hij dit keer voor één keer zelf niet de hoofdrol speelt: die laat hij vertolken door een uitmuntende Margherita Buy.

Zij krijgt op de set van haar film af te rekenen met de zelfvoldane Amerikaanse ster Barry Huggins (gespeeld door John Turturro, die heerlijk en supergrappig is als de arrogante lul van dienst).

Moretti zelf neemt genoegen met een ingetogen bijrol als broer van de filmmaakster, en serveert ons een pakkende, ontroererende familiekroniek, die zowel verwijst naar Woody Allen als naar Ken Loach, Bergman en Fellini.

Het bij dit soort onderwerpen altijd op de loer liggende melodrama wordt vakkundig Continue reading “MIA MADRE (Nanni Moretti)” »

LE CHANT DES HOMMES (Mary Jimenez & Bénédicte Liénard)

chantDe gereputeerde documentairemaaksters Mary Jimenez en Bénédicte Liénard regisseerden met ‘Le Chant des Hommes’ hun eerste speelfilm, al sijpelt hun documentaire achtergrond zowel door in het onderwerp als in de dicht op de huid zittende aanpak.

De film speelt zich af in een Brusselse kerk, waar een groep vluchtelingen van over de hele wereld ten einde raad tot een hongerstaking overgaan om de noodzakelijke papieren te kunnen bemachtigen.
De bezielers van de actie zijn pastoor André (gespeeld door Sam Louwyck), de Iraanse lerares Esma en Kader, een wat schimmige Marokkaanse “arrangeur”.

Buiten gaat het stedelijke leven echter zijn gewone gang, alsof er niks aan de hand is.
En in het duister van die kerk sijpelt diezelfde buitenwereld alleen naar binnen via de
glasramen, of via een occasionele bezoeker: een vrouw die kleren komt brengen, of een
Continue reading “LE CHANT DES HOMMES (Mary Jimenez & Bénédicte Liénard)” »

In première in het Filmhuis: LAMB (Yared Zeleke)

maxresdefaultMet enige trots kunnen wij u de Belgische bioscooppremière presenteren van ‘Lamb’, de film van Yared Zeleke die als allereerste Ethiopische prent geselecteerd werd voor het Festival van Cannes.

Na een festivalpremière in Bozar en op het Afrika Filmfestival in Leuven zal deze prachtfilm éérst in Filmhuis Mechelen vertoond worden!

Het adembenemend mooi verfilmde verhaal (de Franse cameraman Josée Deshaies leverde verbluffend werk) draait rond de jonge Ephraïm.

Sinds zijn moeder gestorven is in de hongersnood die Ethiopië teistert, woont hij alleen met zijn vader. Ephraïms beste vriend is Chuni, een lammetje met wie hij al zijn dromen en avonturen deelt.

afrikfilmOm zijn zoon te redden, stuurt de vader hem naar familie in een betere regio. Maar in het huis van zijn oom blijkt Ephraïm – die veel liever kookt dan op het veld werkt – een buitenbeentje.

En bovendien kondigt zijn oom aan dat Chuni
Continue reading “In première in het Filmhuis: LAMB (Yared Zeleke)” »

22/3/2016: AFRIKA FILMFESTIVAL: EXAMEN D’ETAT + CHRIS JORIS & LAMINE SAMBOU LIVE!

examen-d-etat-1Een groep jonge lyceumstudenten bereidt zich in Kisangani voor op het belangrijke Congolese staatsexamen.

Dieudo Hamadi’s camera filmt het verloop van begin tot eind: zowel op school (van waar leerlingen geregeld worden weggestuurd omdat 
zij de ‘leraarspremie’ niet betaald hebben) als in de ‘maquis’, de gemeenschapshuizen waar zij hun leerstof herhalen.

afrikfilm

En de filmmaker volgt hen ook in de chaotische straten van de stad, in hun zoektocht naar hoe zij hun leven zin kunnen geven.

Het resultaat is een heerlijke prent die een unieke inkijk geeft in het alledaagse leven van de Congolese jeugd- Continue reading “22/3/2016: AFRIKA FILMFESTIVAL: EXAMEN D’ETAT + CHRIS JORIS & LAMINE SAMBOU LIVE!” »

EL CLUB (Pablo Larrain)

In elclub6een huis aan de Chileense kust heeft een groep mannen zo goed als afgescheiden van de buitenwereld.
Is het omdat ze niet met het gewone volk in contact willen komen?

Neen, zo blijkt het al snel: de mannen zijn priesters die allerhande onduidelijke misdaden op hun kerfstok hebben, en die hier van de kerk een soort toevluchtsoord hebben gekregen.

Officieel zitten ze er om er tot inkeer kunnen komen, maar eigenlijk vooral om het Heilig Instituut een gerechtelijk onderzoek te besparen dat hen nog meer schade zou kunnen opleveren.

Hun beschermengel is zuster Monica, die er niet alleen voor zorgt dat al hun zonden vakkundig onder de mat geveegd worden, maar ook dat ze de hele tijd uit de

belangstelling van de buitenwereld kunnen blijven. De pastoors zelf vullen ondertussen hun rustig voortkabbelende dagen met gokken op hondenrennen en andere kleine pleziertjes.

Tot een nieuwe priester hen komt vervoegen: zijn komst zorgt meteen voor de zo gevreesde aandacht, wanneer een man bij het hek van de refuge luidkeels zijn woede Continue reading “EL CLUB (Pablo Larrain)” »

45 YEARS (Andrew Haigh)

45_Years

Kate en Geoff staan op de drempel van hun 45ste huwelijksverjaardag: een huwelijk waarin schijnbaar alles klopt, en dat dan ook met een passend feest gevierd moet worden.

Tot Geoff uitgerekend in die feestweek een brief krijgt waaruit blijkt dat in het ijs van de Zwitserse Alpen het lichaam van ene Katya gevonden is.
Die Katya blijkt de ex van Geoff te zijn, en bijna vijftig jaar eerder omgekomen door in een gletsjer te vallen.

Geoff had het drama achter zich gelaten, en een nieuwe liefde gevonden bij Kate, maar bij Kate is de brief aanleiding voor twijfels, én een reden om in het verleden te gaan graven, want ze vermoed dat Geoff misschien wel meer voor Katya voelde dan ze eerst
Continue reading “45 YEARS (Andrew Haigh)” »

CAROL (Todd Haynes)

carol__Regisseur Todd Haynes is al sinds zijn debuut ‘Poison’ (in 1991 bij ons te zien!) een Filmhuisfavoriet.

Oké, een veelfilmer is de man niet, maar telkens als hij een film maakt, is het wél een verdomd goede: ‘Velvet Goldmine’, ‘I’m Not There’, ‘Mildred Pierce’ en ‘Far From Heaven’ waren allemaal kleine meesterwerkjes, en ook zijn nieuwste voldoet moeiteloos aan de hooggespannen verwachtingen.

‘Carol’ – gebaseerd op een roman van Patricia Highsmith – speelt zich af in de benepen jaren ’50: wanneer de jonge, bedeesde winkelbediende Therese (rol van Rooney Mara) de oudere, gedistingeerde Carol ontmoet, ontluiken er bij beiden gevoelens.

Carol is de echtgenote van een succesvolle zakenman en moeder van een dochter, en ook Therese heeft een vriend, maar beide relaties voelen eerder aan als een gevangenis: de echte liefde vinden ze alleen bij elkaar.

Maar lesbische relaties zijn in het bekrompen Amerika van de jaren vijftig nog meer taboe Continue reading “CAROL (Todd Haynes)” »

EL BOTON DE NACAR (Patrizio Guzman)

0_el-boton-de-nacar_2De laatste jaren worden meer en meer uitstekende kwaliteitsdocu’s uitgebracht op bioscoopformaat: van natuurdocumentaires (‘De Nieuwe Wildernis’, ‘More Than Honey’…) tot indringende muzikantenportretten (‘Nick Cave: 20.000 Days On Earth’, ‘Amy’…), en van docu’s over de grote wereldpolitiek (‘Citizenfour’) tot kleine no-budgetfilms over ultrapersoonlijke onderwerpen (‘Mamma Irma’).

Het Filmhuis speelt graag op deze bijzondere evolutie in, door u vanaf dit jaar – en als het even kan in samenwerking met Mechelse verenigingen, scholen en organisaties – op maandagavond geregeld één van die kwaliteitsdocumentaires voor te schotelen.

We openen de reeks met ‘El Boton de Nacar’: in deze adembenemend mooie film neemt Patricio Guzman ons mee naar de kustlijn van Chili, waar surrealistische vulkaanlandschappen en gletsjers oprijzen vlak naast Stille Oceaan.

DHartbovenHard_KLEUR2aar, temidden van het alomtegenwoordige water, leven de laatste inheemse volkeren van West-Patagonië.

Guzman laat hen vertellen over hun jeugd, hun taal en hun herinneringen, waarin het water ook een belangrijke rol speelt, want dit was de plek waarin dictator Pinochet tijdens zijn Continue reading “EL BOTON DE NACAR (Patrizio Guzman)” »

MOUNTAINS MAY DEPART (Jia Zhang-Ke)

moutainDe Chinese meester Jia Zhang-Ke opent zijn nieuwste film met – surprise! -The Pet Shop Boys: ‘Go West!,’ zo knalt het keihard uit de boxen, en meteen is de toon voor de hele film gezet.

‘Mountains May Depart’ is een caleidoscopische, epische film over de fascinatie van de Chinezen voor het Westen – niet dat ze fysiek willen vertrekken, maar geestelijk zijn alle personages op zoek naar meer vrijheid en naar een beter leven.

De film spreidt zich uit over een periode van maar liefst 26 jaar, te beginnen in 1999: Shen Tao (een absolute glansrol van Jia’s muze Zhao Tao) is een jonge danslerares in het mijnstadje Fenyang.
Twee mannen dingen naar hand: de goedige maar weinig ambitieuze working class-kerel Liangzhi, en de rijke patser Zhang, die met zijn mijninvesteringen en zijn contactennetwerk grootse plannen voor de toekomst heeft.

En dus komt Shen voor de keuze te staan waar zo ongeveer de hele Chinese maatschappij voor staat: gaan we voor de rust en de zekerheid, of willen we keihard
vooruit in het leven?
Het zal u niet verbazen dat Shen voor het tweede kiest. Al snel krijgt ze met Zhang een Continue reading “MOUNTAINS MAY DEPART (Jia Zhang-Ke)” »

RAMS (Grimur Hakonarson)

rams_-_h_2015

Gummi en Kiddi zijn twee schapenkwekende broers én buren op het verder desolate Ijslandse platteland.

Helaas kunnen de twee niet goed met elkaar opschieten. Sterker nog: ze hebben al veertig jaar niet meer met elkaar gesproken.

Jaarlijks gaan ze met hun beesten de strijd aan op de Verkiezing van de Prijsram, zo ongeveer het enige dat er in de hele streek te beleven valt. Wanneer Kiddi zijn broer op die competitie overtroeft, suggereert Gummi dat het winnende dier weleens het gevaarlijke en besmettelijke schapenvirus scrapie kan hebben…

Wanneer een overheidsteam alle dieren op de ziekte komt controleren, grijpen ze meteen onverbiddelijk in – met alle gevolgen vandien voor de twee stugge broers, die nu opeens gedwongen worden opnieuw met elkaar te praten…

Ontroerend, humaan, lichtjes surrealistisch en grappig: ‘Rams’ is een wonderlijke Continue reading “RAMS (Grimur Hakonarson)” »