30/10/2017: Art & Film: HANS OP DE BEECK: Animatiefilms + Artist Talk

© studio Hans Op de Beeck

© studio Hans Op de Beeck

Vertoning om 20u30

Een voorstelling in het kader van het AnimaLuna-animatiefilmfestival
——

Twee halflange animatiefilms van beeldend kunstenaar Hans Op de Beeck.

‘NIGHT TIME’ (2015, 19 min.) is geconcipieerd als een mysterieuze droom, zonder tekst en gemaakt op basis van een aantal zwart-witte werken in waterverf.
De film laat de kijker veel ontdekken over de nacht en over al het leven dat zich daar schuilhoudt.
De soundtrack is van Tom Pintens.

‘NIGHT TIME’ is online gratis hier te bekijken:

‘STAGING SILENCE’ (2013, 20 min.) is opgebouwd is rond een aantal abstracte, archetypische plekken en decors die in het geheugen van de artiest bleven hangen. De Continue reading “30/10/2017: Art & Film: HANS OP DE BEECK: Animatiefilms + Artist Talk” »

UNA (Benedict Andrews)

DG8NBEmXYAEceiH

Una (fantastische rol van Rooney Mara) is een knappe jonge vrouw die bijzonder akelige littekens uit haar verleden meedraagt: op haar dertiende had ze een pedofiele relatie met Ray (een ijskoude Ben Mendelsohn), haar toenmalige buurman die al een dertiger was.

Na zijn gevangenisstraf voor die feiten begon Ray een nieuw leven onder een andere naam, maar nu – vijftien jaar later – is Una hem op het spoor gekomen. Ze besluit hem op te zoeken op zijn werk, en de rechtstreekse confrontatie aan te gaan.

Wat dan volgt is misschien wel de meest ongemakkelijke maar tegelijk ook de meest fascinerende film van het jaar: een zoektocht vol duistere, extreem ontregelende vragen die niet alleen Una maar ook de kijker in totale verwarring achterlaten.

Was het slachtoffer alléén maar slachtoffer, of ook een beetje medeplichtig? Was het misschien zelfs échte liefde van beide kanten? Of is Ray een akelig perverse manipulator die erin geslaagd is zijn slachtoffer zo te bewerken dat ze nu zelf gelooft dat er echt liefde Continue reading “UNA (Benedict Andrews)” »

VISAGES VILLAGES (Agnès Varda & JR)

agnes-varda-in-brussel-voor-de-premiere-van-visages-villages.1‘Un petit bonbon savoureux!’, zo omschreef The Huffinton Post ‘Visages Villages’, en dat is veruit de beste omschrijving die we van dit héérlijk filmpje gelezen hebben.

In Frankrijk gingen inmiddels al meer dan 210.000 mensen kijken: we kunnen u alleen maar aanraden hetzelfde te doen.

Het idee was ongewoon maar simpel: de hoogbejaarde Franse filmveterane Agnès Varda (89, maar nog beschikkend over de energie en het enthousiasme van een tiener) trekt samen met de hipsterfotograaf/street artist JR in een busje door landelijk Frankrijk, waar JR in kleine dorpjes zijn projecten opzet (foto’s maken van de bewoners, die foto’s tot gigantische grootte opblazen en ze vervolgens op gevels plakken) terwijl Varda filmt hoe de bewoners daarop reageren.

Het resultaat is een wonderlijke dwarsdoorsnede van het ietwat vergeten en achtergestelde Frankrijk dat je buiten de grote steden aantreft, met alle verhalen die daarbij horen.

Nu eens pakkend (de stokoude mijnwerkersdochter die bij een oude foto vertelt hoe haar moeder het kolenstof van de rug van haar vader moest schrobben is zelfs gewoonweg  Continue reading “VISAGES VILLAGES (Agnès Varda & JR)” »

CARGO (Gilles Coulier)

eerste-beelden-van-cargo-de-eerste-langspeelfilm-van-gilles-coulier-1164374Voor de ogen van zijn oudste zoon Jean valt Leon Broucke overboord uit zijn vissersboot, recht in het ijskoude water van de Noordzee.

Leon belandt in een diepe coma, waardoor Jean noodgedwongen de nieuwe patriarch van het familiebedrijf wordt – én waardoor hij meteen ook met een enorme schuldenberg opgezadeld wordt.

Om de toekomst van zijn zoontje veilig te stellen zoekt hij hulp in het criminele milieu…

Lang vóór hij de schitterende televisieserie ‘Bevergem’ maakte kon u het talent van Gilles Coulier ontdekken in het Filmhuis: in 2013 al vertoonden we zijn kortfilm ‘Mont Blanc’.

Met ‘Cargo’ is er nu dus eindelijk ook langspeeldebuut, en het wachten is méér dan de moeite waard geweest: Coulier leverde een schitterend familiedrama af, gedragen door de acteerprestaties van o.a. Sam Louwyck, Wim Willaert en Josse de Pauw (en ook Continue reading “CARGO (Gilles Coulier)” »

LION (Garth Davis)

lion.20170303013404Voor zijn prachtige debuut ‘Lion’ verfilmde de Australische regisseur Garth Davis het onwaarschijnlijke maar waargebeurde verhaal van Saroo Brierley.

Saroo’s odyssee begon op vijfjarige leeftijd: samen met zijn oudere broer steelt hij stenen van goederenwagons om hun familie van eten te kunnen voorzien.
Wanneer hij op een dag in een leegstaande wagon indommelt, blijkt hij bij zijn ontwaken op weg naar een bestemming 1.600 kilometer verder, naar een stad waar een andere taal gesproken wordt, en waar hij niemand kent.

Hij wordt er één van de duizenden Indische straatkinderen, met als meest waardevolle bezit een stuk karton om op te slapen.

Flash forward naar 2005: Saroo (rol van Dev Patel uit ‘Slumdog Millionaire’) is nu een volwassene, die opgegroeid is bij adoptieouders in Tasmanië (vertolkt door Nicole Kidman en David Wenham), maar die nog altijd vol vragen over zijn afkomst zit.

unnamedPapieren of administratieve sporen naar zijn echte familie of geboorteplaats zijn er niet, maar op het internet is een nieuwe tool opgedoken: Google Earth. Het begin van een lange zoektocht…

Het op zich dramatische verhaal wordt door debuterend regisseur Garth David met de juiste delicate touch benaderd: emotioneel Continue reading “LION (Garth Davis)” »

9/10/2017: OGEN OPEN: Rick de Leeuw, Hans Aarsman en Ann Meskens kijken film

OgenOpenVoorstelling om 20u30

—-

Voor de meesten onder ons zijn foto’s mooi, aangrijpend of dierbaar.

Niet voor de Amsterdamse fotodetective, columnist en onderzoeker Hans Aarsman.

Voor hem zijn foto’s stilgezette stukjes werkelijkheid. Dat biedt de mogelijkheid één en ander nauwkeurig te bekijken en te ontdekken wat zich heeft afgespeeld voor de lens – meteen de reden waarom hij De Fotodetective wordt genoemd.

Films zijn voor Hans Aarsman – net als foto’s – een bron van ontdekkingen.

logo-academie-1In de loop der jaren heeft hij een fascinerende verzameling aangelegd

van veelbetekenend gedrag van mens en dier.

In ‘Ogen Open’ laat hij ons voor het eerst meekijken naar zijn film- en videofragmenten, en over zijn keuzes wordt hij indringend en onderhoudend aan de tand gevoeld door
Continue reading “9/10/2017: OGEN OPEN: Rick de Leeuw, Hans Aarsman en Ann Meskens kijken film” »

Familiefilm: MIJN NAAM IS COURGETTE (Claude Barras)

Ma_Vie_De_Courgette2Courgette is – in tegenstelling tot wat zijn naam doet vermoeden – geen groente, maar een dapper jongetje. Wanneer hij zijn moeder verliest, voelt hij zich helemaal alleen op de wereld.

Maar in het weeshuis ontdekt hij al snel dat hij niet de enige is. Simon, Ahmed, Jujuge, Alice en Béatrice: ze hebben elk hun verhaal, en elk hun moeilijke maar ook lieve kantjes.

En dan is er nog dat ene meisje, Camille.
Courgette maakt vrienden, bouwt zijn leven op en wordt zelfs verliefd…

Logo-KIDSCAM‘Mijn Naam Is Courgette’ is een heerlijke, fijngevoelige prent over een nieuw leven opbouwen en dingen ontdekken, maar ook over problemen en verdriet.

Het (fantastische) scenario werd overigens geschreven door Continue reading “Familiefilm: MIJN NAAM IS COURGETTE (Claude Barras)” »

A GENTLE CREATURE (Sergei Loznitsa)

A-Gentle-Creature-posterMet Rusland gaat het misschien niet zo goed, maar de laatste jaren bereikten wel een pakket schitterende Russische films onze bioscopen: het fantastische ‘Leviathan’ bijvoorbeeld, en nu weer het al even sterke en even epische ‘A Gentle Creature’ van Sergei Loznitsa.

‘De mens gedraagt zich als een wolf voor zijn medemens,’ horen we een taxichauffeur vertellen tegen een vrouw die hij in de richting van een akelig gevangenisgebouw voert. ‘En weet je hoe wolven overleven? In roedels. Snap je?’

Die dreigende vaststelling zet meteen de toon voor deze prachtfilm, die helemaal gebouwd is rondom een extreem simpel gegeven: een naamloze vrouw probeert een gevangenenkamp te bezoeken om daar bij haar opgesloten man een pakketje levensgoederen te kunnen afleveren.

Haar tocht naar de Siberische gevangenis is niet zomaar een bezoekje, maar een bijwijlen bijna surrealistische odyssee met bus, trein en taxi, waarbij we ondergedompeld worden in de ziel van het hedendaagse Rusland.

Een prettige promotiefilm voor Mother Russia van Vladimir Poetin levert dat niet op: we komen terecht in een afgeleefd land vol corrupte ambtenaren, botte onvriendelijkheid, gekmakende bureaucratie, prostitutie, alcoholisme en alom aanwezig geweld, al dan

niet in huiselijke vorm – en dan zwijgen we nog over de gangsters en oligarchen die het politieke leven gekaapt hebben.

Ook al zien we de vrouw zelf nooit lachen, het lijkt wel alsof zij het allerlaatste zachtmoedige, vriendelijke wezen in heel Rusland is…
A gentle creature, indeed.

Loznitsa baseerde zijn film losjes op het gelijknamige verhaal van Dostojevski, en wordt  Continue reading “A GENTLE CREATURE (Sergei Loznitsa)” »

KEDI (Ceyda Torun)

trailer_KEDISinds jaar en dag zwerven er meer dan 100.000 katten in de straten van Istanboel.

Ze zijn een deel van de stad geworden en dragen bij tot de magische sfeer ervan.
De katten zijn van niemand en van iedereen, ze zijn wild noch tam.
Toch hebben ze vaak een speciale band met één of meerdere mensen, en brengen ze genegenheid en vreugde in hun leven.

Tegelijk houden de katten van Istanboel ‘hun’ mensen een spiegel voor, en doen ze hen nadenken over de wereld op een manier die niemand dat kan.

Voor haar debuutfilm ontwierp regisseuse Ceyda Torun een speciale ‘catcam’ waarmee ze op kathoogte kon filmen: daardoor bevat de film heel wat unieke actiebeelden en

Dierenbescherming-Mechelen_Logo_FINAALworden de zeven gevolgde katten echte personages – de ene is een lover, de andere een psychopaat, nog een andere een ritselaar, een gentleman of een jager.

Maar ‘Kedi’ is niet zomaar een catfilm, het is een prachtig vormgegeven ode aan Istanboel, zijn katten én zijn inwoners.  Continue reading “KEDI (Ceyda Torun)” »

We Stood Like Kings plays ‘Koyaanisqatsi': een film- en fotoverslag!

Voor de openingsvoorstelling van ons veertigste seizoen haalden we We Stood Like Kings naar het Filmhuis, voor de Belgische première van hun live soundtrack bij ‘Koyaanisqatsi’ van Godfrey Reggio.

BILL kwam de groep bij ons interviewen en filmde het optreden.
Het resultaat ziet u in dit prachtige verslagje:

In het online-magazine Atelier32 verscheen een recensie van deze avond: HIER te lezen!

Raf Degeest en Paul de Brant maakten een fotoverslag van het optreden.
Klik op de foto’s voor de grote versie!