CINEMA CORONA #47: ‘BLUE VELVET’ – Q2 fan edit (David Lynch)

blue_velvetUPDATE: deze film was maar tijdelijk beschikbaar, en is niet langer te bekijken

—–

Verlengd weekend?
Dan hebben wij een verlengde film in petto!

Toen David Lynch in 1986 zijn meesterwerk ‘BLUE VELVET’ afleverde, moest dat contractueel verplicht een film van maximum twee uur zijn.
Lynch had echter veel meer materiaal geschoten, waardoor er heel wat pellicule op de montagevloer sneuvelde.

Maar zoals dat in deze internettijden gaat: érgens ter wereld is wel een dolgedraaide Lynch-fan te vinden die in zijn vrije tijd al die weggeknipte stukken bij elkaar zoekt (elke dvd-release biedt wel wat bonusmateriaal als lokkertje), en die al die scènes vervolgens weer in de film monteert.

Let op: het gaat hier niet om één of andere kleine, onbeduidende extra scène, integendeel zelfs, want de Lynch-fan editor Q2 reïntegreerde uiteindelijk maar liefst 44 minuten (!) extra materiaal in ‘Blue Velvet’.
Een even discutabel als interessant en fascinerend experiment, want door deze nieuwe montage krijgen een aantal originele personages of scènes een totaal andere betekenis dan in de film die Lynch uitbracht.

Daarom: als u de originele Lynch-versie nog niet gezien hebt (en die moét u echt ooit in uw leven gezien hebben), bekijk dan zeker eerst dié, en daarna pas deze.
Want een fan edit van een meesterwerk blijft – hoe boeiend soms ook – natuurlijk altijd een soort heiligschennis: alsof iemand op eigen houtje nog vier extra (maar wel door de gebroeders Van Eyck geschilderde) panelen aan het Lam Gods hangt.

Recensie van Mark Kermode (BBC):

De briljante titelsequentie van ‘BLUE VELVET':

CINEMA CORONA #39: Art & Film: THE VILLAGERS (Rinus Van de Velde)

RVDV_2019_A0.indd
Quarantainedag 39!

UPDATE: deze film was maar voor één week gratis online gezet door Tim Van Laere Gallery, en is ondertussen helaas niet langer beschikbaar.

Jammer, maar er zijn nog tal van andere topfilms gratis te bekijken in onze CINEMA CORONA.

——

‘The Villagers’ is geen klassieke speelfilm, maar maakte deel uit van een totaalinstallatie die Van de Velde vorig jaar presenteerde in Tim Van Laere Gallery, en waarbij de toeschouwer zich letterlijk in het universum van de kunstenaar (en in een aantal decors van de film) kon begeven.

Die totaalinstallatie kunnen we er helaas niet bijleveren, maar om een indruk te krijgen, kunt u hier wel een korte impressie bekijken:

In de film zelf volgen we – in een aaneenschakeling van losse fragmenten – de levens van een reeks personages die in een klein dorpje leven.

Een belangrijke rol is weggelegd voor de zeventien levensgrote sets waarin alles plaatsvindt, en waaraan Van de Velde twee jaar werkte: van de telefoon op het bureau tot het plakje cake in een café, élk detail is gemaakt van karton en legt zo het fictieve, gemaakte en onechte van het medium film bloot.

Alle personages worden vertolkt door Rinus Van de Velde zelf, zijn assistenten en vrienden, geen van allen professioneel opgeleide acteurs.
Ook dat benadrukt nog eens de spanning tussen fictie en realiteit, en zorgt ervoor dat we als toeschouwer weinig houvast hebben.
Hoewel alles in ‘The Villagers’ vertrouwd voelt, is het tegelijkertijd allemaal duidelijk geworteld in nep, kopie en namaak.

Enjoy!

Art & Film is – ook online – een samenwerking tussen het Filmhuis en Academie Mechelen.

ACADEMIE_logo_blauw_lang

CINEMA CORONA #38: A LESSON IN LOVE / EN LEKTION I KÄRLEK (Ingmar Bergman)

a-lesson-in-loveUPDATE: Deze film was maar tijdelijk beschikbaar gesteld, en is HELAAS NIET LANGER TE BEKIJKEN.

Jammer, maar er zijn nog tal van andere uitstekende films gratis te bekijken: check onze CINEMA CORONA-lijst voor een overzicht van alle titels.

—-

Quarantainedag 38!

Vandaag in onze CINEMA CORONA een behoorlijk atypische klassieker van Ingmar Bergman: de man kreeg een stempel als iemand die diepe, zware drama’s maakte waarin over de Grote Thema’s van leven en dood gereflecteerd werd, maar ‘A LESSON IN LOVE’ (in het Zweeds: ‘En Lektion I Kärlek’) is daar zowat het tegendeel van: een romantische komedie die eerder aansluit bij de Amerikaanse screwball-films.

Het verhaal draait rond de gynaecoloog David en zijn echtgenote Marianne die na 15 jaar huwelijk besloten hebben te scheiden.
Het lijkt de logica zelve, want David heeft een relatie met een van zijn patiënten, en Marianne is iets (her)begonnen met Carl-Adam, niet alleen haar ex-verloofde maar ook nog eens de beste vriend van David.
Maar ‘toevallig’ ontmoeten de twee nog niet gescheiden echtelieden elkaar tijdens een treinreis naar Kopenhagen. Het gesprek op de trein gaat algauw over hun relatie, en leidt in de richting van een verrassende conclusie…

‘A Lesson In Love’ een charmante, witty en uiterst entertainende (en soms zelfs richting slapstick drijvende) komedie, en voor die tijd (1954) behoorlijk gewaagd.
In de hoofdrollen heerlijke vertolkingen van o.a. Eva Dahlbeck, Gunnar Björnstrand en Harriet Anderson.

CINEMA CORONA #34: OSSESSIONE (Luchino Visconti)

UossessionePDATE: deze film was maar tijdelijk beschikbaar, en is helaas niet langer te bekijken.
Maar gelukkig zijn in onze CINEMA CORONA zijn nog tal van andere prachtfilms gratis beschikbaar.

——–

 

Vandaag hebben we één van de allerbeste films van één van de allerbeste Italiaanse regisseurs in petto: het fantastische ‘OSSESSIONE’ van Luchino Visconti, die later nog tal van andere meesterwerken (‘Il Gattopardo’, ‘Rocco e i suoi Fratelli’…) zou regisseren.

Het verhaal draait rond de zwerver Gino die in een herberg Giovanna leert kennen, de knappe vrouw van de uitbater. De relatie is zo passioneel dat ze besluiten Giovanna’s echtgenoot Giuseppe uit de weg te ruimen…

‘Ossessione’ is gebaseerd op ‘The Postman Always Rings Twice’, het misdaadverhaal van James M. Cain dat later ook nog in diverse versies door Hollywood verfilmd zou worden, maar Visconti was dus éérst.
En het interessante is dat hij dat deed in 1943, terwijl Mussolini nog aan de macht was. Niet dat de fascisten tevreden waren over het resultaat, wel integendeel: de film werd niet alleen verboden, maar ook vernietigd. Alleen omdat Visconti illegaal een duplicaat bewaarde, is de film vandaag nog te bekijken

Enjoy, en blijf in uw kot!

CINEMA CORONA #22: Art & Film: ROSAS / RAIN (Olivia Rochette & Gerard-Jan Claes)

Rain_affiche DEF_600 x 840_FINALUPDATE: Deze video was maar tijdelijk beschikbaar, en is nu niet meer online gratis te bekijken. Maar in onze CINEMA CORONA vindt u nog tal van andere online films.

—–
Quarantainedag 22!

Net zoals in het echte Filmhuis presenteren we u op maandagen ook online graag een Art & Film-vertoning in onze CINEMA CORONA, in virtuele samenwerking met Academie Mechelen.

Omdat Anne Teresa De Keersmaeker en haar dansgezelschap Rosas tijdens de lockdown een hele reeks van hun voorstellingen gratis beschikbaar maken (dank!), delen we er daarvan vandaag graag één met u.

We kozen voor ‘ROSAS / RAIN’, de wonderlijk mooie registratie van een voorstelling in het Koninklijk Circus in 2016 door Olivia Rochette en Gerard-Jan Claes.

De hypnotiserende muziek is van Steve Reich, uitgevoerd door het Ictus Ensemble.

Enjoy, en blijf in uw kot!

CINEMA CORONA #05: THE GREEN FOG (Guy Maddin + Evan & Galen Johnson)

Green_fogOPGELET: deze film was maar tijdelijk gratis beschikbaar, en is helaas niet langer te bekijken.

Maar er is nog allerlei ander gratis fraais te zien in onze CINEMA CORONA.

—-

Vanavond in de aanbieding een boeiend en grappig experimenteel specialleke voor de liefhebbers van Hitchcocks ‘Vertigo': ‘THE GREEN FOG’ van de Canadees Guy Maddin en de broers Evan & Galen Johnson.

De film is helemaal opgebouwd uit fragmenten uit andere films en tv-series (waardoor je de jonge Michael Douglas op een bepaald moment een conversatie aangaat met de oude Michael Douglas), speelt zich helemaal af in San Francisco en volgt de plot van de klassieker van Hitchcock.
Het resultaat is klein meesterwerkje van montagetechniek.

De fantastische soundtrack die alles samenhoudt is van het Kronos Quartet en componist Jacob Garchik.

CINEMA CORONA #04: THE SOUND OF BELGIUM (Jozef Devillé)

thesoundofbelgium_poster
Quarantainedag 4!

UPDATE: ‘THE SOUND OF BELGIUM’ was maar tijdelijk beschikbaar gesteld door de regisseur, en is helaas niet langer via deze link te bekijken.
Maar er zijn nog tal van andere films en topdocu’s gratis te bekijken in onze CINEMA CORONA!

 

——
‘THE SOUND OF BELGIUM’ is een fantastische documentaire uit 2012 over de geschiedenis van de dansmuziek in België: van baancafés en Decap-orgels tot New Beat en Tomorrowland, als het om feesten ging, liep ons land altijd voorop.

Regisseur Jozef Devillé verdiepte zich uitgebreid in de geschiedenis van onze vaderlandse dance, en kwam terug met een (ook voor niet-dansende huismussen) ongelooflijk straffe en opwindende docu, die de makers nu gratis beschikbaar hebben gesteld om de coronacrisis iets draaglijker te maken.
Waarvoor dank!

Bovendien is dit de director’s cut, met een pak extra tracks die niet in de bioscoopversie zaten.

Nederlandse ondertitels kunt u aanschakelen door op cc te drukken.

CINEMA CORONA #170: LE SALAIRE DE LA PEUR (Henri-Georges Clouzot)

Le_Salaire_De_La_Peur

Deze film was maar tijdelijk beschikbaar en is niet meer te bekijken.
Maar tussen het ondertussen al meer dan 150 titels tellende aanbod in onze CINEMA CORONA vindt u nog tal van andere klassiekers, kortfilms en topdocu’s.
—–

 

BOÉM!

Yep, ‘LE SALAIRE DE LA PEUR’ van de zeer grote Henri-Georges Clouzot is in alle opzichten een ware bom van een film: ongemeen spannend, niets of niemand ontziend en bijzonder explosief.

Het verhaal speelt zich af in een onbestemd land in Zuid-Amerika, waar een oliebron in brand staat.

Om de brand te blussen is een lading nitroglycerine nodig – zelf een hoogst explosief goedje – die via gevaarlijke en vaak erbarmelijke wegen zo snel mogelijk ter plaatse gebracht moet worden.

Voor die opdracht heeft de oliemaatschappij vier man en twee verschillende trucks ingehuurd: geen van beide teams (die allebei bestaan uit Europese avonturiers die door hun geld heen zitten) heeft het nodige materiaal om de veiligheid van het transport te verzekeren, wat van hun taak eigenlijk een halve zelfmoordmissie maakt…

Bovendien heerst er tussen de twee crews een beenharde rivaliteit: dit zijn geen mannen die het uit heroïsche (laat staan uit hulpvaardige) overwegingen doen, ze doen het – net zoals de cynische oliefirma – gewoon voor het geld.

Clouzot schetst – zoals wel vaker in zijn films – geen prettig beeld van de mensheid, maar hij zorgt er wel voor dat de kijker om deze vaak onprettige, brute en ronduit onaangename personages geeft, én verpakt alles in één van de meest adembenemende en zenuwslopende suspense-thrillers uit de filmgeschiedenis: dit is een in alle opzichten uiterst explosieve filmische rit die gegarandeerd voor klamme handjes en nagelbijten zorgt.

In de hoofdrollen ziet u o.a. Yves Montand, Charles Vanel en Clouzots echtgenote Véra.

Door de manier waarop de Amerikaanse oliemaatschappij in de film voorgesteld werd, kreeg de film in de USA het label ‘anti-Amerikaans’ opgekleefd, en moest er voor de release daar meer dan een half uur uit de film geknipt worden.

Dat kon niet verhinderen dat ‘LE SALAIRE DE LA PEUR’ een gigantische hit werd die wereldwijd vele miljoenen toeschouwers trok, én dat de film zowel met de Gouden Beer op het Festival van Berlijn als met de Gouden Palm in Cannes bekroond werd.

Bovendien zou de film vele latere Amerikaanse topregisseurs zwaar beïnvloeden: William Friedkin zorgde met ‘Sorcerer’ zelfs voor een remake, en ook ‘Duel’ – de uitmuntende debuutfilm van superfan Steven Spielberg - had er zonder ‘Le Salaire de la Peur’ ongetwijfeld helemaal anders uitgezien.

Jonathan Ross voorziet de film van een inleiding:

CINEMA CORONA #149: EL (Luis Bunuel)

ELUPDATE: deze film was maar tijdelijk beschikbaar en is niet langer online te bekijken.
Maar u kan nog tal van andere films gratis ontdekken in onze uitgebreide CINEMA CORONA-filmotheek!

—-

Omdat de films van Luis Bunuel nooit genoeg kunnen bekeken worden, hebben we van De Meester vandaag ‘EL’ in de aanbieding, misschien wel de meest onderschatte en beste film uit zijn periode in Mexico.

Het verhaal draait om ene Francisco Galvan de Montemayor (geweldig vertolkt door Arturo de Cordova): zéér rijk, zéér aristocratisch, zéér vroom en nog alleenstaand.

Wanneer tijdens de mis zijn oog op de mooie, jonge Gloria valt, raakt hij helemaal geobsedeerd door de vrouw.
Gloria heeft al een verloofde, die bovendien een goede vriend van hem is, maar door dat soort details laat Don Francisco zich niet afstoppen: hij onderneemt poging na poging om haar voor hem te winnen, en wanneer die pogingen niet lukken, schakelt hij over op stalking-avant-la-lettre, tot Gloria uiteindelijk toegeeft.

Arturo toont zich aanvankelijk een uiterst toegewijde echtgenoot, maar langzaamaan slaat dat toegewijde om in jaloezie en paranoia…

‘EL’ is – zoals wel vaker bij Bunuel – een film waarin aan waanzin grenzende obsessies centraal staan: Arturo is niet alleen jaloers en ziekelijk paranoïde, hij is ook egocentrisch, macho, megalomaan, ja zelfs wreed en sadistisch – typisch iemand die het ver brengt in onze maatschappij, dus.

Zoals altijd laat Bunuel ook in ‘EL’ (melo)drama en surrealistische humor naadloos in elkaar overlopen, en worden ook hier weer de kerk en de nette burgermoraal te kakken gezet.

De film kreeg bij de release in 1953 een matige ontvangst, maar ondertussen is zowat iedereen het erover eens dat ‘EL’ één van Bunuels meesterwerken is.

 

CINEMA CORONA #107: THE GRANDMOTHER (David Lynch)

The_Grandmother

UPDATE: Deze film was maar tijdelijk beschikbaar, en is niet langer online te bekijken.
Maar in onze CINEMA CORONA zijn nog tal van andere boeiende titels te ontdekken.

 

—-

‘THE GRANDMOTHER’ is een duistere maar uitmuntende film die de jonge David Lynch in 1970 draaide

Nadat hij enkele uiterst opvallende, zeer veelbelovende korte filmpjes gemaakt had, kreeg Lynch als toenmalige kunststudent een subsidie van het American Film Institute om een langere film te draaien.

Het resultaat heette ‘The Grandmother’, een film waar Lynch’ veelzijdige en volstrekt unieke talent meteen vanaf spatte.
Centraal in deze mix van animatie en ‘echte’ film staat een jongetje dat gebukt gaat onder een stel brutale, morsige, walgelijke ouders. Zijn moeder verwaarloost hem, en wanneer zijn vader merkt dat hij in zijn bed plast, mishandelt die hem.

Alles verandert wanneer het jongetje een zak met zaden vindt, en er eentje daarvan plant: het zaad groeit uit tot een liefhebbende oma…

‘The Grandmother’ is een surrealistisch, donker pareltje dat gezien kan worden als een voorstudie van Lynch eerste echte meesterwerk, het fantastische ‘Eraserhead’.
Met minimale middelen weet hij hier visuele magie en een nachtmerrie-achtige atmosfeer te creëren, daarbij geholpen door de uitermate spooky soundtrack van Tractor en het dito sound design van de latere Oscarwinnaar Alan Splet, die heel zijn carrière aan de zijde van Lynch zou blijven werken.

De animatie lijkt dan weer opvallend sterk op de surrealistische animatiefilmpjes die Terry Gilliam voor Monty Python maakte, hoewel ze op dat moment allebei aan het prille begin van hun carrière stonden en een paar duizend kilometer van elkaar verwijderd waren.

Zéér de moeite waard, dus!