CINEMA CORONA #101: MOONRISE KINGDOM (Wes Anderson)

moonrise_kingdomWat maakt Wes Anderson toch héérlijke films: Technicolor-pareltjes die constant tussen lichte weemoed en bitterzoete humor twijfelen, en die verfilmd zijn in een smetteloze stijl.

Zie bijvoorbeeld zijn wonderlijke meesterwerkje ‘Moonrise Kingdom’, naar een scenario van hemzelf en Roman Coppola.

Het verhaal speelt zich af in 1965, wanneer de kleine Sam (weeskind, brildrager en scoutsjongen) verliefd wordt op de zelfbewuste Suzy (fan van verrekijkers en van Françoise Hardy).

De twee – voortreffelijk vertolkt door Jared Gilman en Kara Hayward – besluiten te vluchten naar New Penzance, een eiland vol ongerepte natuur.

Maar dat is uiteraard buiten de volwassenen gerekend, die met zijn allen de achtervolging inzetten: van de scoutsleider (Edward Norton!) tot Suzies ouders (Bill Murray en Frances McDormand!), en van politiekapitein Sharp (Bruce Willis!) tot het takkewijf van de Dienst Jeugdzorg (de immer geweldige Tilda Swinton!).

‘Moonrise Kingdom’ is een volstrekt unieke love story, vol melancholie, levenswijsheden en magische schoonheid, en voorzien van een volstrekt wonderlijke soundtrack waarop zowel Françoise Hardy als Hank Williams én Benjamin Britten komt voorbijgefietst.

Het prachtige camerawerk is van Robert Yeoman.

Enjoy!

MOONRISE KINGDOM
Regie: Wes Anderson
USA 2012

THE PAINTED BIRD (Vaclav Marhoul)

The_Painted_Bird_PosterKijkwijzer:

Kijkwijzer_18_Geweld_Taal

 

 

 

—-

WOII, ergens in Oost-Europa.
Een Joodse jongen van wie de ouders vervolgd werden groeit op het platteland op bij een oudere pleegmoeder.

Maar wanneer die overlijdt, staat de kleine opeens letterlijk alleen op de wereld: geen familie, geen vrienden, geen steun, geen middelen…
Hij trekt van dorp tot dorp in de hoop op hulp of gewoon een dak om onder te slapen, maar het enige dat hij bij de boeren op het onderontwikkelde platteland op zijn weg vindt zijn wreedheden, geweld, bijgeloof, uitbuiting en bot racisme – en dat is dan nog los van alle oorlogswaanzin die om hen heen woedt.

Heel, héél af en toe vindt hij een piepkleine flinter medemenselijkheid op zijn weg – of dénkt hij die te vinden. Zijn meest akelige levensles leert hij tijdens zijn verblijf bij een

oude vogelvanger, die hem toont wat er gebeurt wanneer je een vogel verft en vervolgens weer bij zijn soortgenoten loslaat…

‘Intens’, ‘hard’ en ‘rauw’ zijn eigenlijk te softe woorden voor deze confronterende verfilming van Jerzy Kosinki‘s briljante en intussen klassieke meesterwerk: ‘The Painted Bird’ laat zich bekijken als een encyclopedie van het menselijk kwaad, en de vernederingen en mishandelingen die de kleine Joodse jongen van de hatelijke buitenwereld moet ondergaan maken de kijker ronduit beschaamd deel uit te maken van  Continue reading “THE PAINTED BIRD (Vaclav Marhoul)” »

THE IRISHMAN (Martin Scorsese)

Irishman_2

Ja, u kúnt ‘The Irishman’ zien op een computerschermpje via Netflix.

Maar in het Filmhuis kunt hem gelukkig ook zien op de enige plaats waar een epos van grootmeester Martin Scorsese thuishoort: op een filmscherm.

Eigenlijk zouden alleen de woorden ‘Martin’ en ‘Scorsese’ al ruimschoots moeten volstaan om u blindelings een ticket aan te schaffen, maar omdat ook de meest kritische twijfelaars overtuigd moeten worden, gooien we er graag nog drie namen bovenop: Robert De Niro. Al Pacino. Joe Pesci.
Voilà!

Hoezo, nóg niet overtuigd?
Dan helpt niks, vrezen we, maar bon, voor de volledigheid willen we er graag aan toevoegen dat ‘The Irishman’ gebaseerd is op het leven van Frank Sheeran, een veteraan van de tweede wereldoorlog die na zijn periode in het leger  uitgroeide tot de

ultieme hitman van de mafia – en die in die nieuwe job overigens de technieken gebruikte die hij in zijn eerste job geleerd had.
Sheeran infiltreert in de vakbonden, en bouwt zo een nauwe band op met Jimmy Hoffa, de corrupte Amerikaanse vakbondsleider die uitermate berucht was omwille van zijn connecties met de georganiseerde misdaad. Maar wanneer zijn ‘vriend’ Hoffa in 1975

Continue reading “THE IRISHMAN (Martin Scorsese)” »

ISLE OF DOGS (Wes Anderson)

isle_of_dogs_v

Met ‘Isle of Dogs’ keert regisseur Wes Anderson (‘Moonrise Kingdom’, ‘Grand Budapest Hotel’…) terug naar zijn oude liefde: de stop-motion-animatiefilm.

Wanneer in de niet zo verre toekomst in Japanse stad Megasaki de hondengriep uitbreekt, besluit de autoritaire, hatelijke burgemeester Kenji Kobayashi alle honden te verbannen naar Trash Island.
Volgens de burgemeester bestaat immers het risico dat het virus overslaat op de mens.

Eén van de gedeporteerden is Spots, het huisdier van Atari Kobayashi, het 12-jarige neefje van de burgemeester.

Om zijn geliefde hond te redden besluit Atari een vliegtuig te stelen en zelf naar Trash Island te vliegen.

Vraag is alleen: wààr ergens op dat eiland hangt Spots in godsnaam uit?
Gelukkig krijgt Atari bij zijn zoektocht meteen hulp van een roedel van vijf zwaarverkouden honden…

‘Isle of Dogs’ (ook uit te spreken als ‘I Love Dogs’) is een heerlijke, originele animatiefilm met de typische Wes Anderson-touch: vrolijk en grappig, maar tegelijk weemoedig en Continue reading “ISLE OF DOGS (Wes Anderson)” »

YOUTH (Paolo Sorrentino)

youth-810x434Wat doe je als regisseur nadat je net een geweldige film als ‘La Grande Bellezza’ hebt gemaakt?
Paolo Sorrentino geeft het antwoord met zijn nieuwe ‘Youth’: gewoon doorgaan met het maken van geweldige films, begot!

Dit keer focust Sorrentino zich op twee mannen in de herfst van hun leven: de gepensioneerde componist-dirigent Fred Ballinger (geweldig vertolkt door good old Michael Caine) en de bejaarde filmmaker Mick (de immer fantastische Harvey Keitel).

De twee oude vrienden houden residentie in een decadent luxehotel in de Zwitserse Alpen, waar de ene een eenmalige comeback op verzoek van de Queen probeert af te houden, en waar de andere samen met een stel jonge honden werkt aan wat zijn filmisch testament moet worden.

Ondertussen mijmeren ze over de gemiste kansen, de gelukte en de mislukte liefdes, de aftakeling van het lichaam, het verlies van de jeugd en over alle andere mogelijke choses de la vie: het verglijden van de tijd is keihard en genadeloos, ook (of misschien vooral) Continue reading “YOUTH (Paolo Sorrentino)” »

THE GRAND BUDAPEST HOTEL (Wes Anderson)

Dat Wes Anderson (‘The Darjeeling Limited’, ‘Moonrise Kingdom’,  ‘The Royal Tenenbaums’…) één van de beste en meest originele regisseurs van zijn generatie is, wisten we al lang.

Maar met zijn nieuwste (en zijn voorlopig beste) treedt hij wat ons betreft definitief toe tot het rijtje waartoe bijvoorbeeld ook Scorsese, David Lynch, Almodovar, de Coen Bros. of François Ozon behoren: unieke filmmakers die van elke release een evenement maken om lang op voorhand naar uit te kijken.

Dit keer volgen we de avonturen van Gustave H en Zero Moustafa: respectievelijk de conciërge en de lobby boy van het legendarische Grand Budapest Hotel tijdens de jaren ‘30, een oord gevuld met de meest wonderlijke gasten.

Et voilà: meer “plot” heeft Wes Anderson eigenlijk niet nodig om een fenomenale film te maken.

Elk frame is werkelijk perféct gecomponeerd, de fantasie spàt van het scherm en de
ronduit fenomenale ensemblecast (Ralph Fiennes! Jude Law! Willem Dafoe! Mathieu Amalric! Edward Norton! F. Murray Abraham! Adrien Brody! Harvey Keitel! Jeff Goldblum! Tilda Swinton!) speelt de pannen van het dak.

En dan zwijgen we nog over het scenario, dat stijvol swingt tussen uitermate komisch en Continue reading “THE GRAND BUDAPEST HOTEL (Wes Anderson)” »

16/4/2013: MOONRISE KINGDOM

Wat maakt Wes Anderson toch héérlijke films: Technicolor-pareltjes die constant tussen lichte weemoed en bitterzoete humor twijfelen, en die verfilmd zijn in een smetteloze stijl.

Zie ‘The Royal Tenenbaums’, zie ‘The Darjeeling Limited’, zie ‘The Life Aquatic’ en zie – in het Filmhuis, uiteraard! – nu ook het wonderlijke ‘Moonrise Kingdom’.

Het verhaal speelt zich af in 1965, wanneer de kleine Sam (wees, brildrager en scoutsjongen) verliefd wordt op Suzy (fan van verrekijkers en van Françoise Hardy). De twee besluiten te vluchten naar New Penzance, een eiland vol ongerepte natuur.

Maar dat is uiteraard buiten de volwassenen gerekend, die met zijn allen de achtervolging inzetten: van de scoutsleider (Edward Norton!) tot Suzies ouders (Bill Murray en Frances McDormand!), en van politiekapitein Sharp (Bruce Willis!) tot het takkewijf van de Dienst Jeugdzorg (Tilda Swinton!).

‘Moonrise Kingdom’ is een volstrekt unieke love story, vol melancholie, levenswijsheden en magische schoonheid, en voorzien van een volstrekt wonderlijke soundtrack waarop zowel Continue reading “16/4/2013: MOONRISE KINGDOM” »