THE IRISHMAN (Martin Scorsese)

Irishman_2

Ja, u kúnt ‘The Irishman’ zien op een computerschermpje via Netflix.

Maar in het Filmhuis kunt hem gelukkig ook zien op de enige plaats waar een epos van grootmeester Martin Scorsese thuishoort: op een filmscherm.

Eigenlijk zouden alleen de woorden ‘Martin’ en ‘Scorsese’ al ruimschoots moeten volstaan om u blindelings een ticket aan te schaffen, maar omdat ook de meest kritische twijfelaars overtuigd moeten worden, gooien we er graag nog drie namen bovenop: Robert De Niro. Al Pacino. Joe Pesci.
Voilà!

Hoezo, nóg niet overtuigd?
Dan helpt niks, vrezen we, maar bon, voor de volledigheid willen we er graag aan toevoegen dat ‘The Irishman’ gebaseerd is op het leven van Frank Sheeran, een veteraan van de tweede wereldoorlog die na zijn periode in het leger  uitgroeide tot de

ultieme hitman van de mafia – en die in die nieuwe job overigens de technieken gebruikte die hij in zijn eerste job geleerd had.
Sheeran infiltreert in de vakbonden, en bouwt zo een nauwe band op met Jimmy Hoffa, de corrupte Amerikaanse vakbondsleider die uitermate berucht was omwille van zijn connecties met de georganiseerde misdaad. Maar wanneer zijn ‘vriend’ Hoffa in 1975

Continue reading “THE IRISHMAN (Martin Scorsese)” »

ONCE UPON A TIME IN… HOLLYWOOD (Quentin Tarantino)

Once_upon_a_time_in_HollywoodLang, héél lang geleden toonde het Filmhuis eens een debuutfilm van een jonge Amerikaanse regisseur die volgens ons toen veel, zéér veel talent liet zien: het (nog altijd) fantastische ‘Reservoir Dogs’ van ene Quentin Tarantino.

Ondertussen zijn we meer dan een kwarteeuw en acht Tarantino-films verder, en kunnen we met zekerheid zeggen: we hadden gelijk!

“Een Tarantino” is net als “een Hitchcock“, “een Scorsese” of “een Almodovar” zelfs een evenement geworden: zijn naam volstaat eigenlijk al om mensen naar de cinema te lokken, en de topacteurs staan te springen om met hem te mogen werken.

Dat is niet anders in ‘Once Upon A Time In… Hollywood’, de negende van Tarantino, waarin naast Brad Pitt, Leonardo DiCaprio en Margot Robbie een enorme plejade van toppers de revue passeert, van Michael Madsen tot Al Pacino, en van Dakota Fanning tot Luke Perry.

De film speelt zich af in het Los Angeles van 1969, tegen het einde van The Golden Age

van Hollywood. Rick Dalton (rol van Leonardo DiCaprio) was ooit de ster van een succesvolle westersere op tv, maar sindsdien is zijn carrière aan het slabakken.
Ook Cliff Booth (Brad Pitt) hoopt dat het toch nog wat wordt met de carrière van Rick, want als diens vaste stuntdubbel is hun lot min of meer aan elkaar verbonden – en bovendien zijn de twee ook naast de set de beste vrienden.

Maar wat ze ook proberen, het is duidelijk dat de tijden definitief veranderd zijn, en dat  Continue reading “ONCE UPON A TIME IN… HOLLYWOOD (Quentin Tarantino)” »

Art & Film: JULIAN SCHNABEL: A PRIVATE PORTRAIT (Pappi Corsicato)

JulianSchnabelSchilderen, films regisseren, fotograferen, art director spelen voor de Red Hot Chili Peppers, beeldhouwen, surfen, meubels maken, zijn eigen palazzo in New York neerpoten…: Julian Schnabel werd nooit gehinderd door een tekort aan ambitie, en nog veel minder door een tekort aan zelfvertrouwen.

In zijn zeer amusante portret van Schnabel probeert de half-Italiaanse regisseur Pappi Corsicato het spoor van deze cocky kernfiguur uit de hedendaagse kunstwereld te volgen.

Te beginnen bij zijn eerste stapjes als schilder in Texas, via zijn opkomst eind jaren ’70 tot zijn definitieve doorbraak tot superster van de New Yorkse art scene van de jaren ’80, waar hij met zijn uitermate fysieke neo-expressionistische schilderijen de conceptuele

kunst uit de seventies weer naar het achterplan verwees.

Het immense succes van Schnabel zorgde ervoor dat hij uitgroeide tot een larger than life-personage, dat samen met zijn vele Bekende Vrienden (gaande van Al Pacino, Laurie Anderson en Jeff Koons tot Willem Dafoe en de onvermijdelijke Bono) graag Continue reading “Art & Film: JULIAN SCHNABEL: A PRIVATE PORTRAIT (Pappi Corsicato)” »