Afrika Filmfestival: AYA (Simon Coulibaly Gillard)

Geplaatst op 10 mei 2022 door (godb)

Aya groeit op met haar moeder en haar kleine broertje op Lahou, een paradijselijk eiland in de Atlantische Oceaan vlak voor het vasteland van Ivoorkust.
Ze houdt van kokosnoten plukken en van slapen op het strand, lekker vrolijk en zorgeloos.

Maar door de stijgende zeespiegel is haar paradijs echter gedoemd om verzwolgen te worden door de oceaan.Wanneer zelfs het kerkhof door de golven bereikt wordt, dringen de gevolgen van de stijgende zeespiegel pas écht tot iedereen door: niet alleen zullen de huidige bewoners moeten verhuizen, maar ook hun hele verleden, alle herinneringen, ja zelfs de hele

eilandcultuur dreigt reddeloos verloren te gaan. Eén voor één worden de inwoners dan ook door de feiten gedwongen naar de hoofdstad te verhuizen…

Maar terwijl de golven ook haar huis bedreigen, maakt de Continue reading “Afrika Filmfestival: AYA (Simon Coulibaly Gillard)” »

Afrika Filmfestival: LINGUI (Mahamat-Saleh Haroun)

Geplaatst op 2 mei 2022 door (godb)

Na zijn uitstekende, in Parijs spelende ‘Une Saison en France’ (enkele jaren geleden ook al te zien op onze vertoningen van het Afrika Filmfestival) keerde Mahamat-Saleh Haroun voor zijn al even uitstekende nieuwe ‘LINGUI’ terug naar zijn geboorteland Tsjaad.

Met zijn nieuwste bewijst Haroun andermaal dat hij één van de beste Afrikaanse regisseurs is, want ‘LINGUI’ is een sober maar ijzersterk vrouwendrama waarmee hij de kijker vanaf minuut één stevig bij het nekvel grijpt.

Alles draait rond de alleenstaande moeder Amina en haar vijftienjarige dochter Maria, die in een buitenwijk van N’Djaména wonen. Wanneer Maria ongewenst zwanger raakt, komt het hele sowieso al wankele bestaan van de twee vrouwen op de helling te staan, en worden ze door de feiten voor een enorm dilemma geplaatst: de dochter wil de zwangerschap zo

snel mogelijk laten beëindigen, maar abortus wordt niet alleen door hun moslimgeloof veroordeeld, het is in het Islamitische Tsjaad gewoonweg bij wet verboden.

Ondanks het feit dat een keuze voor een illegale abortus mogelijk Continue reading “Afrika Filmfestival: LINGUI (Mahamat-Saleh Haroun)” »

Afrika Filmfestival: PRISM (Eléonore Yameogo, An van Dienderen & Rosine Mbakam)

Geplaatst op 25 april 2022 door (godb)

Prism

In ‘Lili’, de vorige film van An van Dienderen, legde ze de cinematraditie van de ‘China Girls’ bloot, vrouwen die gebruikt worden om – gezeten naast een kleurenkaart – de camera te kalibreren.

Die China Girls hadden één ding gemeen: ze hadden allemaal een porseleinwitte huid – yep, camera’s worden blijkbaar standaard afgestemd op een blanke huidskleur, wat ook nu nog allerlei problemen oplevert bij het filmen van mensen met andere huidskleuren.

In ‘PRISM’ borduurt van Dienderen voort op dit onderwerp, in de vorm van een filmische kettingbrief met collega-filmmakers Rosine Mbakam (uit Kameroen) en Eléonore Yameogo (uit Burkina Faso).

Begunstigt de camera de witte huidskleur? En zo ja: is filmische neutraliteit (laat staan objectiviteit) dan geen mythe?
Het zijn vragen waar de drie vanuit hun zeer uiteenlopende achtergrond en invalshoeken op hun eigen manier op ingaan, en Continue reading “Afrika Filmfestival: PRISM (Eléonore Yameogo, An van Dienderen & Rosine Mbakam)” »

ROCKS (Sarah Gavron)

Geplaatst op 19 oktober 2021 door (godb)

Rocks_Poster
De Britse Sarah Gavron maakte eerder met Meryl Streep, Carey Mulligan en Helena Bonham-Carter het feministische kostuumdrama ‘Suffragette’, maar voor ‘ROCKS’ zette ze alle Hollywoodsterren aan de kant, en koos ze resoluut voor bijna letterlijk van straat geplukt jong (vrouwelijk) talent, én voor een verhaal van nú.

De film draait rond Shola, een vijftienjarig Brits-Nigeriaans meisje dat door iedereen ‘Rocks’ genoemd wordt.

Volgens de docenten op haar Londense school moet ze dringend gaan nadenken over haar toekomst, maar Rocks is vooral bezig met wat zich in haar thuissituatie afspeelt: haar vader is overleden, en nadat haar moeder plotseling vertrokken is, moet Rocks noodgedwongen ook de zorg van haar jongere broertje Emmanuel op zich nemen.

Een quasi onmogelijke opdracht voor een tiener alleen in een wereldstad – zeker als die niet tot de posh upper class behoort – maar gelukkig kan ze terugvallen op de steun van haar vriendinnen…

‘Rocks’ is een soms hard maar vooral ook hoopvol, levenslustig, bruisend, grappig én fris tienerportret Continue reading “ROCKS (Sarah Gavron)” »

LA NUIT DES ROIS (Philippe Lacôte)

Geplaatst op 18 oktober 2021 door (godb)

La_Nuit_des_Rois_poster

Roman is een jonge Ivoriaan die in de beruchte MACA-gevangenis belandt, midden in de jungle.
MACA is daardoor een soort jungle in de jungle, want het is niet alleen de grootste gevangenis van Ivoorkust, maar ze staat ook bekend om de penibele omstandigheden waarin de gevangenen er verblijven.

Bovendien is de échte leiding van de gevangenis niet in handen van de bewakers, maar van de gevangenen zelf: de huidige ‘caïd’ is Barbe Noir, een oudere gangster die bepaalt wat wel en niet kan binnen de gevangenismuren.

Het leiderschap van ouder wordende Barbe Noir staat echter ter discussie bij enkele

jongere rivalen, en bovendien is hij terminaal ziek, waardoor zijn positie enorm verzwakt is.

Om zijn rijk te verlengen en tijd te winnen roept hij een aloud ritueel op: een gevangene moet tijdens de nacht van de Continue reading “LA NUIT DES ROIS (Philippe Lacôte)” »

WHITE CUBE (Renzo Martens)

Geplaatst op 4 oktober 2021 door (godb)

White-Cube_poster

Grote bedrijven pakken graag uit met hun ‘mecenaat’ (let vooral op de aanhalingstekens) van musea en kunsttentoonstellingen.

Die kunstzinnige interesse wordt wel héél ironisch – of zeg maar gerust: cynisch – wanneer bedrijven die hun rijkdom bouwden op het leegroven van Afrika tentoonstellingen van Afrikaanse kunst ‘sponsoren’.

Zo merkte Renzo Martens bij een vertoning van zijn vorige film ‘Enjoy Poverty’ in het Tate Modern daar overal logo’s van de gulle sponsor Unilever op, uitgerekend het bedrijf dat groot werd door palmolie uit de plantages rond Lusanga (het voormalige Leverville) te verhandelen.

De in armoede levende plantage-arbeiders werden gedwongen tot monocultuur, en van de winsten vloeide zo goed als niks naar hen terug.

Renzo Martens trok naar Lusanga, waar hij met een plaatselijke kunstcoöperatieve van (voormalige) plantage- Continue reading “WHITE CUBE (Renzo Martens)” »

WELDI (Mohamed Ben Attia)

Geplaatst op 20 mei 2019 door (godb)

Riadh werkt in de haven van Tunis, en bereidt zich stilaan de voor op zijn nakende pensioen.

Samen met zijn vrouw Nazli heeft hij heel zijn leven gewijd aan de opvoeding van hun enige zoon Sami, een prima student van 19 die zich voorbereidt op zijn examens.

De voortdurende migraine-aanvallen waarmee de jongen te kampen heeft baren de hele familie zorgen, maar net wanneer het daarmee beter lijkt te gaat, verdwijnt de zoon spoorloos.

Het enige wat Sami voor zijn verweesd en gebroken achterblijvende ouders nalaat is een briefje waarin hij meldt naar Syrië te zijn vertrokken, waar hij zich aangesloten heeft bij de jihad.
Met zijn allerlaatste geld gaat Riadh aan de Turks-Syrische grens op zoek naar zijn zoon…

Uit cijfers van de VN bleek dat Tunesië meer IS-strijders leverde dan welk ander land ook: Mohamed Ben Attia probeert in zijn pakkende ‘Weldi’ uit te zoeken waarom dat zo is.
Zijn film gaat niet zozeer over de jihadisten op zich, wel over de mensen – familie, vrienden – die ze verscheurd Continue reading “WELDI (Mohamed Ben Attia)” »

ANOTHER DAY OF LIFE (Raúl de la Fuente & Damian Nenow)

Geplaatst op 6 mei 2019 door (godb)

Najaar 1975: in Angola woedt in alle hevigheid een uiterst bloedige burgeroorlog tussen de socialistische MPLA (gesteund door Cuba en de Sovjetunie) en de FNLA-UNITA (gesteund door de Amerikanen en Zuid-Afrika).

De Poolse oorlogsjournalist Ryszard Kapuscinski is de enige buitenlander die erin slaagt verslag uit te brengen vanuit die Angolese oorlogschaos.
Maar de Angolese strijd is niet zomaar een burgeroorlog tussen Angolezen: het is één van de slagvelden van de Koude Oorlog tussen het westen en de communisten.

Wanneer Kapuscinski informatie in handen krijgt die de toekomst van Angola (en zelfs de loop van de Koude Oorlog) kan veranderen, komt hij voor een quasi onoplosbaar moreel dilemma te staan: moet hij voor zijn journalistieke integriteit kiezen en de wereld informeren, of moet hij in de eerste

plaats mens zijn en nog meer bloedvergieten zien te voorkomen (maar informatie achterhouden)?

‘Another Day of Life’ is een verbluffende (en technisch indrukwekkende) mengeling van animatiefilm en Continue reading “ANOTHER DAY OF LIFE (Raúl de la Fuente & Damian Nenow)” »

FATWA (Mahmoud Ben Mahmoud)

Geplaatst op 30 april 2019 door (godb)

Brahim Nadour woont in Frankrijk, maar is terug in Tunesië voor de begrafenis van zijn zoon.

Die is volgens de autoriteiten omgekomen bij een motorongeval, al zijn de omstandigheden waarin dat zou gebeurd zijn onduidelijk.

Maar wanneer Brahim begint te graven in de persoonlijke geschiedenis van zijn zoon, ontdekt hij dat die zich bij een salafistische cel had aangesloten om voor de jihad te strijden. En dus begint hij de officiële versie over diens dood in vraag te stellen…

Regisseur Mahmoud Ben Mahmoud is van geboorte een Tunesiër, maar verkaste destijds naar ons land om er kunstgeschiedenis en film te studeren.

Met deze door de gebroeders Dardenne geproduceerde prent – hun sociaal-realistische stijl is hier zeer herkenbaar – maakte hij een ijzersterk (familie)drama over een hyperactueel onderwerp, waarin een gebroken vader op zoek gaat naar de Continue reading “FATWA (Mahmoud Ben Mahmoud)” »

MAMA AFRICA – THE MANY VOICES OF MIRIAM MAKEBA (Mika Kaurismäki)

Geplaatst op 30 april 2019 door (godb)

Ook dit jaar is het Filmhuis weer de vaste Mechelse vertoningsplaats van het Afrika Filmfestival: de hele maand mei zetten we in onze programmatie films en documentaires van (en over) dat prachtige continent in de kijker.

Op onze openingsavond bestrijken we meteen het noorden én het zuiden van Afrika: om 20u30 is er het Algerijnse ‘Fatwa’ van Mahmoud Ben Mahmoud, maar we openen het Festival met een swingende mengeling van muziek, activisme en politiek uit Zuid-Afrika: ‘Mama Africa: The Many Voices of Miriam Makeba‘, de keuzefilm van Junior Mthombeni, Artist Award-winnaar van het Afrika Filmfestival.

Deze excellente docu van Mika Kaurismäki (de broer van) schetst het leven van de eerste Afrikaanse muzikale wereldster en activiste, en is uiteraard doorspekt met Makeba’s muziek.

Vreemd genoeg was het ech AFF_2019_afrikafilmfestival 2 ter niet die muziek maar een film die haar leven al op jonge leeftijd een dramatische wending gaf: nadat ze in 1959 meegespeeld had in Lionel Rogosins neorealistische anti-apartheidsfilm ‘Come Back, Africa’ werd Continue reading “MAMA AFRICA – THE MANY VOICES OF MIRIAM MAKEBA (Mika Kaurismäki)” »

De betere film in de binnenstad

Tagarchief: Afrika Filmfestival