Categorie archief: Documentaire

ECHO (Ruben Desiere)

Geplaatst op door

ECHO_PosterEnkele jaren geleden ging regisseur Ruben Desiere ter voorbereiding van een fictiefilm (die zich in het Belgisch leger zou afspelen) twee weken de lessen volgen die alle nieuwe rekruten in Leopoldsburg krijgen, en mocht hij ook een bivak op het terrein volgen.

De beoogde fictiefilm raakte uiteindelijk niet gefinancierd, maar de rollenspellen en de ensceneringen die in de opleiding gebruikt werden, fascineerden Desiere zo dat hij besloot een documentaire te draaien over de basisopleiding van de rekruten in het Belgische leger: ‘ECHO’.

Verwacht echter geen opiniestuk over (noch een promofilm voor) het leger: ‘Natuurlijk heb ik vage persoonlijke ideeën over het leger,’ zegt Desiere. ‘Maar die zijn niet van dien aard dat ze interessant genoeg zijn om te delen via een film.’

Wat we in ‘ECHO’ wél samen met Desiere ontdekken is hoe jonge rekruten onder het gezag van commandant Walter Van Dyck hun opleiding krijgen: die is vooral gebaseerd op rollenspelen die hun toekomst als beroepssoldaat verbeelden, en op ensceneringen met een klank- en lichtspel tijdens het bivak.

Maar hetgeen wat aan de uiterst diverse groep jongeren moet aangeleerd worden is vaak zeer complex om op de heel korte tijd die beschikbaar over te brengen (Wat is ‘de vijand’? Wat zijn oorlogsmisdaden? Hoe ga je om met gezag?)

En bovendien is de oorlogsrealiteit voor ieder van ons vaak te abstract om ze ons écht te kunnen voorstellen: probeer maar eens de angst en de chaos van een Afghaans of Irakees slagveld te recreëren als je in een Limburgse gracht ligt, terwijl even verderop iemand de gazon rond zijn villa aan het maaien is…

Desiere observeert en documenteert uiterst nauwgezet de beoogde metamorfose, waarbij Continue reading “ECHO (Ruben Desiere)” »

HET VERHAAL VAN DE METISSEN: een avond met GEORGES & KEN KAMANAYO

Geplaatst op door

AGeroges_Kaanayols opening van het AFRIKA FILMFESTIVAL MECHELEN 2023 kunnen we u – in samenwerking met de

vzw Het Paradijs – een unieke avond m et twee uitzonderlijke documentaires én twee uitzonderlijke gasten aanbieden: Georges en zoon Ken Kamanayo komen langs om hun gelauwerde documentaires ‘KAZUNMetissen_van_BelgiëGU, DE METIS’ en ‘METISSEN VAN BELGIË’ (bekroond met de Prix Europa 2022 en de Ensor voor Beste Documentaire) te presenteren.

Twee films die samen het helaas nog altijd te weinig bekende verhaal van de metissen vertellen, deKazungu_de_Metis kinderen van de verboden relaties tussen blanke vaders en zwarte moeders in het koloniale Afrika.

In ‘KAZUNGU, DE METIS’ schetst Georges Kamanayo aan de hand van zijn eigen verhaal de bredere geschiedenis van de Belgische koloniale periode in Rwanda, maar ook die van de machtsstrijd tussen Hutus en Tutsis, en van de onverdraagzaamheid.

Afrika_FilmfetsivalEén van de mikpunten van die onverdraagzaamheid waren de kinderen die voortkwamen uit de verboden relaties tussen blanke mannen en zwarte vrouwen: de metissen.
Kinderen die door blank en zwart gemeden werden.

Georges Kamanayo is één van hen. De kleine Kazungu (‘de witte’) wordt niet geaccepteerd in de zwarte gemeenschap van zijn arme moeder, en bij zijn rijke vader – een industrieel en eigenaar van tinmijnen – kon ‘de verboden vrucht’ al helemaal niet terecht.

Na een tussenstop bij een katholiek internaat in Belgisch Congo wordt hij – net zoals Continue reading “HET VERHAAL VAN DE METISSEN: een avond met GEORGES & KEN KAMANAYO” »

MI PAIS IMAGINARIO (Patricio Guzman)

Geplaatst op door

Mi_Pais_ImaginarioVoor ‘MI PAÍS IMAGINARIO’ keerde regisseur Patricio Guzmán (van o.a. ‘La Cordillera de los Suenos’) terug naar Chili om er verslag te doen van de onverwachte revolutie die in oktober 2019 begon.

Voor Guzmán een bizarre ervaring, want zelf moest hij Chili 50 jaar geleden verlaten, toen het land ten prooi viel aan de dictatuur van Pinochet na de mislukte revolutie van 1973.

De aanleiding voor deze nieuwe revolutie was – zoals dat wel vaker bij revoluties het geval is – bijna banaal: de verhoging van de prijs van de metrokaartjes.

Het was voor veel Chilenen de druppel die de emmer deed overlopen: wat begint als een protest tegen deze nieuwe prijsstijging, escaleert in geen tijd tot een algemene

volksopstand tegen alles wat verkeerd loopt in het land: falende democratie, sociale onrechtvaardigheid, onbetaalbare gezondheidszorg, verkruimelend onderwijs, een breed gapende kloof tussen arm en rijk…

Bovendien dateert de grondwet nog uit de tijd van de dictatuur: miljoenen  Continue reading “MI PAIS IMAGINARIO (Patricio Guzman)” »

In première: BELGIAN BRASS: ON AIR (Guy Fellemans)

Geplaatst op door

Belgian_Brass_PosterHet  koperensemble Belgian Brass musiceert al meer dan 20 jaar op wereldniveau.
De leden zijn allemaal topmuzikanten uit de klassieke muziek, en hebben een vaste job bij o.a. De Munt, maar hebben de behoefte om, naast dat symfonisch werk, ook muziek in kleinere bezetting te creëren.

Wanneer in 2020 de coronapandemie toeslaat, staat opeens de hele wereld stil en moet ook Belgian Brass alle optredens schrappen. Na een tijdje organiseren veel podiumkustenaars live streams, zodat muzikanten toch kunnen performen, evenwel zonder publiek in de zaal.

Belgian Brass springt ook op die kar, maar het ensemble ondervindt al snel
hoe bevreemdend optreden zonder live toeschouwers is. Ze hunkeren naar connectie
met het publiek, zo erg zelfs dat het samenspel er onder begint te lijden…

In de film zien we ook hoe het gezelschap de 89-jarige François Glorieux eert met een tribute-avond die de muziek van deze uitzonderlijke pianist en componist terug onder de aandacht brengt.

En we ontdekken hoe belangrijk de controle van de ademhaling is
bij het bespelen van een koperinstrument. Het geeft de titel ‘On Air’ meteen een
Continue reading “In première: BELGIAN BRASS: ON AIR (Guy Fellemans)” »

DAG VAN DE OEKRAÏENSE CINEMA

Geplaatst op door

 

Oekrainse_Cinema
ZONDAG 23 APRIL

 

13u00: Kinderfilm ‘STOLEN MOON – CHUM’ (‘Gestolen Maan’ )

15u00: ‘MARIUPOL, UNLOST HOPE’

17u00: ‘A HOME LOST’

 

INKOM: 
Kinderen: 3 euro
Volwassenen: 10 euro

 

 

 

 

—–

13u00: Kinderfilm ‘STOLEN MOON – CHUM’ (‘Gestolen Maan’ )

In een Oekraïens dorpje heerst een vrolijke sfeer, want het is kerstavond en iedereen viert mee.
Alleen Chum de Kozak ontbreekt: de man leeft op zijn eentje, weg van het dorp, en wordt door de volwassenen als een vreemde en gevreesde snuiter bekeken.
Maar de kinderen van het dorp denken daar anders over.

STOLEN MOON – CHUM (‘Gestolen Maan’)
Regie: Olga Zakharova
UKR 2021, 24 min.

——-

——-

Om 15u00: MARIUPOL, UNLOST HOPE

In ‘MARIUPOL, UNLOST HOPE’ zien we een ooggetuigenverslag van de oorlog door de ogen van enkele bewoners van Marioepol.
Basis zijn de dagboeken van journaliste Nadiya Sukhorukova, die elke dag nauwgezet bijhield wat er rondom haar gebeurde.

MARIUPOL, UNLOST HOPE
Regie: Max Lytvynov
UKR 2022, 64 min.

——-

——-

Om 17u00: A HOME LOST

‘A HOME LOST’ vertelt het verhaal van bewoners uit de regio rond Kiev die in de lente van 2022 hun huis verloren bij de Russische inval.
Mensen zoals Nina Isinchuk en Anna Petrushenko uit het plaatsje Andriivka. Of priester Borys Kovalchuk uit Pylypovychy.
Lyudmila Boyko van het Centrum voor Socio-Psychologisch Herstel in Borodyanka vertelt hoe ze de vernielingen overleefden, en hoe de wederopbouw gepland wordt.

A HOME LOST
Regie: Pavlo Mashchenko & Yulia Mishchenko
UKR 2022, 52 min.

CINEMA PAMEER (Martin Von Krogh)

Geplaatst op door

 

Cinema_Pameer_Poster
Midden in hart van het door oorlog, fundamentalisme en armoede getroffen Kaboel bevindt zich een zéér bijzondere plaats: Cinema Pameer, de enige bioscoop van de stad.

De zaak word uitgebaat door de onvermoeibare en enthousiaste Said Chaleh: ooit – nadat de Russen het land waren binnengevallen – koos hij voor de pen als verzetswapen.
Maar nu kiest hij voor de kracht van cinema, een medium dat de bewoners van de verscheurde, kapotte stad toelaat éven te ontsnappen aan

hun zorgen en de grauwe realiteit, en zelfs te dromen van een ander bestaan.

Niet dat alles in de gammele bioscoop van een leien dakje loopt: de censuur knipt er vrolijk op los in de films, de sigarettenrook van de stevig doorpaffende bezoekers in de zaal is zó dik dat de projectorlamp er amper door raakt, het afval dat de bezoekers achterlaten is ook een werkpunt en – eveneens niet onbelangrijk – de kans op een aanslag is natuurlijk nooit uit de sluiten…

‘CINEMA PAMEER’ is méér dan een zalig portret van een in alle opzichten unieke cinema, en van de wonderlijke personages die er werken en rondhangen: de film geeft   Continue reading “CINEMA PAMEER (Martin Von Krogh)” »

ERIKSSON (Johan Van Schaeren)

Geplaatst op door

In de fascinerende docPoster__ERIKSSONu ‘ERIKSSON’ maken we kennis met het wonderlijke levensverhaal van Karl Eriksson, een gepassioneerd muzikant, fervent wereldreiziger en free spirit, altijd onderweg en onvermoeibaar op zoek.

Voor wie in de jaren ’70 of ’80 opgroeide zal de naam Eriksson zeker nog een stevige bel doen rinkelen: yep, Karl Eriksson is inderdaad de zoon van de toen uiterst beruchte Bert Eriksson, die geregeld het nieuws haalde als de leider van de extreemrechtse, gewelddadige en uiteindelijk als privé-militie verboden VMO (Vlaamse Militanten Orde), én als uitbater van het al even beruchte café Odal, verzamelplaats van alles en iedereen die destijds uiterst rechts en uiterst Vlaams-nationalistisch was.

Maar zoals dat met vaders en hun zonen soms gaat: Karl kiest – aangevuurd door de toen overal in Antwerpen opborrelende tegencultuur – al op zeer jonge leeftijd het compleet tegenovergestelde pad van zijn vader.
Iets wat soms tot surrealistische situaties leidt: terwijl boven in het café zijn vader en zijn kornuiten mee staan te brullen met nazi-marsen, zit Karl – die een bijzonder talent voor de banjo blijkt te hebben – in de kelder onder de zaak muziek te maken met zijn hippievrienden.

De botsingen tussen vader en zoon leiden er echter toe dat Karl op amper 15-jarige leeftijd al het huis ontvlucht: alleen gewapend met een vrije geest en een banjo trekt hij de wijde Continue reading “ERIKSSON (Johan Van Schaeren)” »

MARIEKE: ADDICTED TO LIFE (Pola Rapaport)

Geplaatst op door

Marieke-addicted-to-life-poster
In 2000 belandt Marieke Vervoort, een jonge vrouw uit Diest, in een rolstoel door een zeldzame, degeneratieve spierziekte.

Ze is op dat moment amper 20, maar ondanks de wetenschap dat de ziekte haar meer en meer zou verlammen, blijft de koppige Vervoort niet bij de pakken zitten: ze stort zich volop op het rolstoelsporten, en begint met het leveren van verbazende prestaties en het afvinken van een bucketlist met allerhande, meestal fysieke performances – van bungeejumpen in een rolstoel tot skydiven.

Haar doorzettingsvermogen leidt uiteindelijk zelfs tot een gouden medaille op de

Paralympics in Rio, en tot diverse andere medailles op WK’s en de Spelen van Rio en Londen.

Het zijn uitzonderlijke prestaties die van ‘Wielemie’ een mediafiguur en nationale bekendheid maken – bij haar gouden terugkeer van de Spelen in Diest wordt ze opgewacht door een paar duizend mensen – maar tegelijk worden de helse pijnen Continue reading “MARIEKE: ADDICTED TO LIFE (Pola Rapaport)” »

ZOLANG WE NOG KUNNEN (Philippe Niclaes)

Geplaatst op door

Zolang-we-nog-kunnen-poster-1

Stilaan met uitsterven bedreigd: de buurtwinkel.

Supermarkten, Malinas-shoppinggedrochten en grote, uniforme ketens vol eenheidsworst hebben het lokale winkeltje van de kleine zelfstandige op de meeste plaatsen vakkundig van de markt geveegd.

Maar regisseur Philippe Niclaes – zelf een winkelierszoon – vond toch nog genoeg zaken om ‘ZOLANG WE NOG KUNNEN’ te maken, een schitterende, tegelijk komische en ontroerende docu over de laatste buurtwinkels en hun uitbaters.

Mensen zoals Henriette en Raf, die in Koolkerke al meer dan een halve eeuw hun dorpswinkeltje uitbaten.
Of Maria, die met haar winkel in Onze-Lieve-Vrouw-Tielt dapper de druk van het

warenhuis weerstaat.
Of de moeder van de regisseur, die na het overlijden van haar echtgenoot onverdroten hun drogisterij in Tienen bleef voortzetten.

Allemaal zijn de uitbaters de pensioengerechtigde leeftijd allang voorbij. Waarom ze het dan toch nog zo gedreven blijven doen?
Voor hun vaste klanten. Omdat ze niet willen laten verloren gaan wat door hun ouders of grootouders gestart is. Omdat ze het dagelijkse babbeltje niet kunnen missen. Omdat hun winkel hun lust en hun leven is, hun passie en hun trots. Omdat ze zich geen leven zonder Continue reading “ZOLANG WE NOG KUNNEN (Philippe Niclaes)” »

ALS REUZEN STERVEN (Jan Vromman)

Geplaatst op door

Als_reuzen-sterven_posterIn ‘Als Reuzen Sterven’ vertelt regisseur Jan Vromman via een intieme familiegeschiedenis van drie generaties Vrommans het universele verhaal van het straatgebeuren dat plaatsvindt rond de vele feesten en manifestaties in Vlaanderen.

De figuur bij wie het allemaal begint is Frans Vromman, de oom van de regisseur die als dé stoetenbouwer par excellence tussen 1954 en 2005 meer dan 20 manifestaties verzon in opdracht van steden en gemeenten. Zijn geest wordt opgeroepen door acteur François Beukelaers.

De tweede generatie is die van de regisseur zelf, die zich in zijn film laat vertegenwoordigen door Koen De Graeve (van wie Frans Vromman overigens ook een oom was).

Hij ziet de stoeten in een geheel van processies, historische stoeten, parades, traditionele feesten en carnaval, in een spel van kritiek en aantrekking.

De derde generatie ten slotte wordt gespeeld door Cesar Vromman, de zoon van de regisseur.
Hij zoekt naar eigentijdse vormen van de stoet, en betrekt daar ook betogingen en manifestaties bij: samen naar buiten om gemeenschap te vormen, gedachten uit te drukken en de straat terug op te eisen. Want: de straat is de moeder van de democratie, Continue reading “ALS REUZEN STERVEN (Jan Vromman)” »