Niet alleen Europa worstelt met een migrantievraagstuk. In ‘The Road to Mandalay’ focust de (Birmese, maar in Taiwan verblijvende) regisseur Midi Z zich bijvoorbeeld op het verhaal van twee illegale Birmese migranten in Bangkok.
Lianqing (gespeeld door Midi Z’s fetisjactrice Ke-xi Wu) en Guo (rol van Kai Ko, een grote ster in Taiwan) worden door het lot aan elkaar gekoppeld wanneer ze met een stel anderen illegaal Thailand proberen binnen te raken.
De lieve, vriendelijke en bijna onschuldige Guo maakt wat stuntelige romantische avances in de richting van zijn knappe, stille medevluchtelinge, en wil graag dat ze hem volgt naar een textielfabriek waar je zonder veel papieren aan de slag kan.
Maar de standvastige Lianqing heeft andere, grotere plannen dan in de illegaliteit te blijven rondhangen: met haar capaciteiten wil een écht paspoort, en een échte job.
Haar kamergenote wil haar helpen alle papieren in orde te brengen, maar ook zij heeft hulp nodig van schimmige personages die in ruil voor geld ‘zaakjes kunnen regelen’.
Wanneer blijkt dat dat geregel allemaal toch niet zo makkelijk verloopt, komt Lianqing voor een keuze tussen pest en cholera te Continue reading “THE ROAD TO MANDALAY (Midi Z)” »
Met ‘Passée L’Aube’ presenteren we u een erg fraaie kortfilm van Nicolas Graux, met in de hoofdrollen 
‘Passée L’Aube’ is een erg actueel drama over de problemen waarmee de LGBT-gemeenschap in Polen (maar zeker niet alleen daar) te maken krijgt.
Wat krijgen we nou? Een romcom in het Filmhuis?
Frankrijk, eind jaren ’80: AIDS slaat genadeloos toe in de homogemeenschap, maar écht wakker ligt de politiek daar niet van. Ook in de farmaceutische industrie staat het punt niet bepaald hoog op de agenda.
Regisseur Robin Campillo brengt in ‘120 BPM’ een stukje recente maar helaas al halfvergeten geschiedenis weer lillend tot leven.
antiago de Chile: de jonge, knappe transgendervrouw en nachtclubzangeres Marina Vidal belandt in een passionele relatie met Orlando, een man van middelbare leeftijd die bereid is zijn gezin op te geven voor haar.
In 1908 gaat Piet Mondriaan voor het eerst naar het Zeeuwse kustplaatsje Domburg. Meteen na dat bezoek verandert Mondriaans stijl drastisch, van figuratief naar abstracte schilderkunst.
Zelfs een jaar lang Zeeuwse zeewater in flessen opslaan en analyseren is hem niet teveel, als hij daardoor maar kan bewijzen dat 
‘Juul’s Ears’ is een heerlijk portret van (en een ode aan) de in 2008 overleden Juul Anthonissen: vermaard jazzkenner, -verzamelaar en –journalist, oprichter van de even wonderlijke als befaamde 
Na jarenlang schaven, schrijven en voorbereiden kon meesterregisseur 
Met ‘Silence’ verdiept Scorsese zich niet voor het eerst in geloofsthema’s: de regisseur van meesterwerken als ‘Taxi Driver’, ‘Raging Bull’ en ‘GoodFellas’ is niet alleen een overtuigd en diepgelovig katholiek, maar studeerde in zijn jeugd zelfs nog voor priester.
Tijdens ons gloednieuwe 
