JE N’AIME PLUS LA MER (Idriss Gabel)

je-naime-plus-la-mer

Hoe zien je toekomstdromen eruit als je als piepjonge vluchteling uit een platgebombardeerde stad in Syrië op de Waalse boerenbuiten ergens in de Condroz bent beland, waar je ouders eindeloos lang op allerlei papieren zitten te wachten?

In Natoye, een onooglijk boerendorpje ergens tussen Namen en Ciney, zitten in een opvangcentrum van het Rode Kruis kinderen van over de hele wereld: de ene is uit Afghanistan gevlucht, anderen komen uit Syrie, Eritrea, Irak en tal van andere plaatsen waar oorlog, geweld of extreme armoede een normaal leven onmogelijk maakten.

Regisseur Idriss Gabel verbleef een jaar lang in het centrum, slaagde erin het vertrouwen van de kinderen te winnen en registreerde hun verhalen, hun verdriet, hun hoop en hun dromen.

Rode-Kruis-45
Bijna allemaal zijn ze aan de ergste gruwelen ontsnapt: sommigen van hen verloren tijdens de tocht naasten in de Middellandse Zee of bij de oversteek van de bergen, anderen ontsnapten ternauwernood aan bommen of slavernijnetwerken.
Continue reading “JE N’AIME PLUS LA MER (Idriss Gabel)” »

THE GUILTY (DEN SKYLDIGE) (Gustav Möller)

guilty1

Eén uitmuntende acteur, één telefoonset, één kamer en één briljant scenario: méér heeft de Deense regisseur Gustav Möller niet nodig om met het föcking geweldige ‘Den Skyldige’ de kijker 90 minuten lang nagelbijtend op het puntje van zijn stoel te houden.

Jakob Cedergren speelt Asger Holm, een agent die om een wat onduidelijke reden tijdelijk uit zijn functie ontheven is, en die gedurende de tijd van zijn schorsing gedegradeerd is naar de alarmcentrale.

De procedure daar is simpel: zo snel mogelijk naam, locatie en probleem van de beller proberen uit te vlooien, alles doorgeven aan de bevoegde hulpdienst en je verder vooral nergens mee bemoeien.

Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan: Holm is en blijft een straatflik die misdadigers wil pakken en die lak heeft aan de onnozele bureaucratische procedures van de alarmcentrale.

Wanneer hij een noodoproep krijgt van een vrouw uit een rijdende auto, merkt hij aan haar gedempte, angstig klinkende stem meteen dat er méér met haar aan de hand is.
Wàt precies is ook hem eerst niet meteen duidelijk, tot het hem begint te dagen dat ze Continue reading “THE GUILTY (DEN SKYLDIGE) (Gustav Möller)” »

FINAL PORTRAIT (Stanley Tucci)

The-final-portrait

Hoe beter ons nieuwe jaar Art & Film-vertoningen te openen dan met ‘Final Portrait’, de film die Stanley Tucci maakte over één van de grootste kunstenaars van de laatste eeuw, Alberto Giacometti.

‘Final Portrait’ is – zoals de titel al weggeeft – helemaal gebaseerd op het allerlaatste meesterwerk dat Giacometti schilderde: een portret van de Amerikaanse kunstcriticus James Lord.

Volgens Giacometti zou zijn ‘snelle schets’ van James Lord hooguit een paar uur van diens tijd in beslag nemen.’ En aangezien Lords vliegtuig de volgende dag weer naar Amerika zou vertrekken, was er eigenlijk ook niet meer tijd.

Alleen: twee weken later zat de alsmaar meer gefrustreerde Lord nog altíjd te poseren voor de knorpot Giacometti – die overigens nog stééds niet tevreden was met het resultaat, en die dus nog wat extra poseertijd eiste.

De achttien dagen die het hele proces uiteindelijk zou duren zijn door James Lord nadien Continue reading “FINAL PORTRAIT (Stanley Tucci)” »

In avant-première in het Filmhuis: WIJ (René Eller)

38405252_1326275694173018_6039827378094473216_n

Wachtebeke, vlakbij de Nederlandse grens: acht tieners – vier jongens, vier meisjes – brengen er een verzengend hete zomervakantie door in en rond hun zelfgefabriceerde clubhuis, een leegstaande caravan midden in de velden, en ver weg van alle volwassenen.

De altijd op de loer liggende verveling gaan ze te lijf door grenzen op te zoeken en die vervolgens te verleggen: wat begint met wedstrijdjes verpissen en vanop een autostradebrug al moonend automobilisten uit hun concentratie te halen, escaleert al snel.

Naar zelf pornofilmpjes maken en die online aan te bieden, bijvoorbeeld. Van waar het nog maar één extra stap is naar de prostitutie, en naar nog méér snel geld.

En als je filmpjes maakt van prostitutieklanten, kan je ook mensen chanteren – zéker als die meisjes nog tieners zijn. Handig om nóg sneller geld te verdienen, én tegelijk de hypocrisie van de volwassen wereld blootleggen.
Tot op een dag één grens te ver wordt verlegd…

De Nederlandse regisseur René Eller verfilmde met ‘WIJ’ de gelijknamige roman van Continue reading “In avant-première in het Filmhuis: WIJ (René Eller)” »

EN GUERRE (Stéphane Brizé)

enguerre

Ondanks een recordwinst, zware inleveringen van het personeel en allerlei beloftes besluit de top van Perrin Industries de oude Franse vestiging van hun auto-onderdelenfabriek in Agen toch te sluiten.
Reden: te weinig rendabel voor de aandeelhouders.

Daardoor dreigen van de ene op de andere dag 1.100 werknemers hun baan te verliezen, in een streek waar de kans op ander werk klein is.

Maar onder aanvoering van hun strijdvaardige vakbondsdélégué Laurent Amédéo komt het personeel – nadat het bekomen is van de eerste schok – in actie.

De fabriek wordt lamgelegd, de pers wordt erbij gehaald, politici worden ter hulp geroepen en met een spectaculaire mediatieke actie wordt in Parijs een onderhoud met de CEO geëist.

De stormram-tactiek van Amédéo lijkt te gaan werken, want door de media-aandacht begint zelfs het Elysée zich met de zaak te bemoeien.

Alleen: meer dan vage beloftes krijgen ze ook nu niet, en ondertussen begint de bedrijfstop zowel de arbeiders als de bedienden uit elkaar te spelen met aanlokkelijk Continue reading “EN GUERRE (Stéphane Brizé)” »

ENGEL (Koen Mortier)

Engel-1

Tijdens een vakantie in Senegal wordt Thierry, een absolute wereldtopper in het wielrennen, halsoverkop verliefd op de bloedmooie prostituee Fae.

De gevoelens zijn wederzijds, tot Thierry zich onder invloed van stimulerende middelen opeens vreemd begint te gedragen.

Wanneer Fae de volgende ochtend ontdekt dat Thierry overleden is, wordt ze ondanks haar onschuld toch gearresteerd door de lokale politie.

‘Engel’ is gebaseerd op ‘Monoloog van iemand die het gewoon werd tegen zichzelf te praten’ van Dimitri Verhulst, die voor zijn verhaal inspiratie vond in de laatste levensdagen van de jonggestorven wielerkampioen Frank Vandenbroucke.

Toch is dit géén biopic over Vandenbroucke, zo benadrukt Mortier, wel een liefdesverhaal van twee mensen die allebei op hun manier in een benarde situatie zitten, maar die bij elkaar hoop en waardigheid vinden.

In combinatie met de knappe, intense vertolkingen van het centrale koppel Fatou N’Diaye-Vincent Rottiers (‘Dheepan’) en de fantastische, broeierige fotografie van Continue reading “ENGEL (Koen Mortier)” »

LE GAMIN AU VELO (Jean-Pierre & Luc Dardenne)

gamingroot72868

Om pleegzorg onder de aandacht te brengen tonen we u i.s.m. Pleegzorg Provincie Antwerpen en het Huis van het Kind ‘Le Gamin au Vélo’, de prachtige moderne klassieker van de gebroeders Dardenne.

Cyril is net geen twaalf wanneer hij wegloopt uit het kindertehuis waarin hij verblijft.

Zijn vader had hem daar ooit achtergelaten heeft met de stellige maar gebroken belofte hem te komen halen.
Tijdens zijn zoektocht naar zijn vader ontmoet de jongen Samantha, een kapster die zich over het koppige kereltje ontfermt…

Met ‘Le Gamin au Vélo’ maakten de gebroeders Jean-Pierre en Luc Dardenne voor het eerst in hun carrière een soort feelgood movie: lichter van toon én uitzicht dan al hun

andere werk, en bijna sprookjesachtig van opzet.

Maar de echte sterkte ligt – zoals altijd bij de Dardennes – bij de acteerprestaties: de jonge Thomas Doret schittert als het fietsgekke jongetje, en ook Cécile de France en Continue reading “LE GAMIN AU VELO (Jean-Pierre & Luc Dardenne)” »

Familiefilm: DE DROOM VAN DE STEENHOUWER en andere kortfilms

C1epy3cAVoor ons eerste filmontbijt van het nieuwe seizoen heeft KIDSCAM een zéér fijne selectie kortfilms verzameld: grappig, origineel, spannend, verrassend, of dat allemaal tegelijk.

De films zijn bedoeld voor kinderen van 6+ (én hun ouders, natuurlijk!)

Staan op het programma:

‘DE DROOM VAN DE STEENHOUWER’ (Frits Standaert, B 2018, 17 min.)
Een succesvolle, schatrijke koopman leeft in luxe en overvloed, maar is tegelijk echter rusteloos en verveeld.
Wanneer hij een arme steenhouwer leert kennen die zijn geluk gevonden heeft in een

Continue reading “Familiefilm: DE DROOM VAN DE STEENHOUWER en andere kortfilms” »

Openluchtvertoning: PATERSON (Jim Jarmusch)

l_Paterson_Affice 70x100De jaarlijkse Uit Zonder Uitlaat-cultuurmarkt concentreert zich dit jaar rond Het Predikheren, het gerestaureerde Predikherenklooster aan de Goswin de Stassartstraat waar in september 2019 de nieuwe stadsbibliotheek opent, en dat u tijdens Open Predikheren al eens kunt bezoeken.

Het Filmhuis is uiteraard aanwezig met een standje waar u de hele dag welkom bent: om onze nieuwe lidkaart voor het seizoen 2018-2019 aan te schaffen, om een affiche op te halen of gewoon voor een filmbabbel.

Bovendien sluiten wij na zonsondergang (zo ergens rond 20u30) het evenement af met een gratis openluchtfilm in de gezellige binnentuin van het klooster.

Uiteraard kozen we op de nieuwe bibliotheeklocatie voor een prent met een literaire inslag: het fantastische, poëtische en tegelijk zeer grappige ‘Paterson’ van Jim Jarmusch.

Paterson (rol van Adam Driver) is een buschauffeur in een stadje dat vreemd genoeg dezelfde naam draagt als hemzelf: Paterson.
Patersons leven bestaat uit één lange herhaling van identieke dagen: elke dag staat hij om half zeven op, elke dag rijdt hij met zijn bus door New Jersey, elke dag moet hij het

gezeur van zijn baas doorstaan, elke dag gaat hij zijn eigenwijze hond uitlaten en elke dag gaat hij een biertje drinken in de lokale bar.
En o ja: na zijn uren schrijft hij elke dag ook nog wat poëzie.

Het leven van zijn mooie vrouw Laura is het compleet tegenovergestelde: op maandag wil ze dolenthousiast een cupcakewinkel openen, op dinsdag gaat ze helemaal voor haar
Continue reading “Openluchtvertoning: PATERSON (Jim Jarmusch)” »

ISLE OF DOGS (Wes Anderson)

isle_of_dogs_v

Met ‘Isle of Dogs’ keert regisseur Wes Anderson (‘Moonrise Kingdom’, ‘Grand Budapest Hotel’…) terug naar zijn oude liefde: de stop-motion-animatiefilm.

Wanneer in de niet zo verre toekomst in Japanse stad Megasaki de hondengriep uitbreekt, besluit de autoritaire, hatelijke burgemeester Kenji Kobayashi alle honden te verbannen naar Trash Island.
Volgens de burgemeester bestaat immers het risico dat het virus overslaat op de mens.

Eén van de gedeporteerden is Spots, het huisdier van Atari Kobayashi, het 12-jarige neefje van de burgemeester.

Om zijn geliefde hond te redden besluit Atari een vliegtuig te stelen en zelf naar Trash Island te vliegen.

Vraag is alleen: wààr ergens op dat eiland hangt Spots in godsnaam uit?
Gelukkig krijgt Atari bij zijn zoektocht meteen hulp van een roedel van vijf zwaarverkouden honden…

‘Isle of Dogs’ (ook uit te spreken als ‘I Love Dogs’) is een heerlijke, originele animatiefilm met de typische Wes Anderson-touch: vrolijk en grappig, maar tegelijk weemoedig en Continue reading “ISLE OF DOGS (Wes Anderson)” »