Categorie archief: De dinsdagen van het Filmhuis

OPEN CINEMA

Geplaatst op door

Bij Filmhuis Mechelen belééf je cinema. Van nieuwe titels tot zeldzame parels en inspirerende programma’s.

Op MAANDAG 3 en DINSDAG 4 OKTOBER is het Filmhuis één van de 21 Vlaamse en Brusselse bioscopen en filmvertoners die verrassen met hun gevarieerde aanbod.
Allemaal samen, allemaal net dat tikkeltje anders.

Welkom op dit magische moment.
Welkom tijdens OPEN CINEMA.

OpenCinema_tag

We presenteren u twee avonden lang cinema in al zijn vormen, genres en formaten, met maar één rode draad (zijnde: kwaliteit) en telkens voor de prijs van één ticket.

Als u ons nog niet zou kennen, is dit dus het ideale moment om te komen ontdekken waar het Filmhuis voor staat, al 45 jaar lang.

En als u ons wel kent, dan weet u dat dit weer twee unieke 45-jaarFilmhuisavonden worden, vol fantastische films, fijne ontdekkingen, boeiende omkadering én leuk napraten in de bar.

PROGRAMMA DINSDAG 4 OKTOBER:
Vanaf 17u30:
– expo 45 JAAR FILMHUIS (doorlopend)
– rondleidingen in de projectiecabine (17u30-18u15)PiccoloCorpo_Vedette
– Filmhuis old school, met 8mm-, 16mm- en 35mm-projecties!

De expo en rondleidingen zijn gratis toegankelijk.

Om 18u30: ‘PICCOLO CORPO’ (Laura Samani)

Wie een ticket voor ‘PICCOLO CORPO’ koopt, mag ook gratis de rest van de avond bijwonen!

Om 20u15: 45 JAAR FILMHUIS: ‘DE TOEKOMSFilmhuis_De_Toekomstige_FilmzaalTIGE FILMZAAL’
Korte docu uit 1976 over het ontstaan van het Filmhuis, met de bouw van een eigen filmzaaltje boven het toenmalige café ‘t Atelier in de Katelijnestraat.
Zalig tijdsbeeld van de Mechelse jeugd halverwege de jaren ’70.

Om 20u30: klassieker: ‘MENSCMenschen_am_Sonnatg_Brigitte_Borchers_1HEN AM SONNTAG’ (Robert Siodmak, Billy Wilder, Fred Zinneman e.a.)

Na afloop van deze vertoning sluiten we OPEN CINEMA af met een gratis drankje voor iedereen.

 

vaf_logo

 

OPEN CINEMA wordt georganiseerd met de steun van het VAF.

Open Cinema: MENSCHEN AM SONNTAG (Robert Siodmak, Billy Wilder, Fred Zinneman e.a.)

Geplaatst op door

MENSCHEN_AM_SONNTAG_Foto_02Tijdens OPEN CINEMA mag een klassieker uiteraard niet op het Filmhuisprogramma ontbreken.

We trakteren u op een unieke vertoning van misschien wel de aller-allermooiste mooie zondagsfilm uit de filmgeschiedenis: ‘MENSCHEN AM SONNTAG’.

Het idee achter de film kon eigenlijk niet eenvoudiger zijn: we volgen een stel jonge Berlijners in 1930, en kijken wat zij toen zoal op een zonnige zondag deden.

Hoofdpersonage is de jonge dandy Wolfgang, die een afspraakje heeft gemaakt met de knappe Christl, die de kost verdient als figurante in films.
Bij hun trip naar de Wannsee worden ze vergezeld door Brigitte (de al even knappe vriendin van Christl) en de taxichauffeur Erwin, die na een huiselijke ruzie even een namiddag van zijn vriendin verlost wilde zijn.

Het geflirt dat zich tijdens een zwempartijtje en de daarop volgende picnic ontspint verloopt echter niet in de richting die elk van de vier aanwezigen vooraf gehoopt of gewild had…

OpenCinema_tagAchteraf bekeken is het bijna ongelooflijk dat deze film in het Berlijn van 1930 gedraaid is, nauwelijks drie jaar voor Hitler en zijn acolieten er één van de meest afschuwelijke dictaturen ever zou installeren.

Want het Berlijn dat we in deze semi-documentaire/semi-speelfilm te zien krijgen is immers niet bepaald een broeihaard van nazisme, laat staan een verloederde, verarmde en mismeesterde stad waar populisten makkelijk kunnen scoren.
We zien integendeel een vibrerende, open, levenslustige en welvarende stad, drijvend op Continue reading “Open Cinema: MENSCHEN AM SONNTAG (Robert Siodmak, Billy Wilder, Fred Zinneman e.a.)” »

PICCOLO CORPO (Laura Samani)

Geplaatst op door

Italië,PiccoloCorpo_Vedette ergens rond het jaar 1900.

De jonge Agata bevalt in een klein vissersdorpje van een doodgeboren kindje.
Een tragedie die nog wordt verhevigd doordat het meisje niet mag begraven worden in gewijde grond – iets dat volgens de katholieke leer alleen voorbehouden is aan gedoopte kinderen.

De enige hoop die Agata nog rest is een mirakel waarbij het lichaampje van haar kind even terug tot leven wordt gewekt – één ademstoot volstaat om gedoopt te worden. Het is die

OpenCinema_tagsprankel hoop die Agata ertoe aanzet op haar eentje in het land op zoek te gaan naar iemand die dat mirakel kan voltrekken.
Een gevaarlijke tocht, waarin ze moet strijden tegen zowel de natuurelementen als tegen de vooroordelen van de bewoners…

Laura Samani leverde met ‘PICCOLO CORPO’ een ijzersterke, bijna sprookjesachtige debuutfilm af: tegen de achtergrond van het tegelijk adembenemend mooie én uitermate intimiderende Italiaanse landschap wordt de kijker meegevoerd in een vertelling over Continue reading “PICCOLO CORPO (Laura Samani)” »

EL BUEN PATRON (Fernando León de Aranoa)

Geplaatst op door

El-buen-patron-affiche

De charismatische fabriekseigenaar Blanco (een alweer heerlijke Javier Bardem) staat onder druk: de succesvolle ondernemer maakt kans op een lokale onderscheiding voor zijn zakelijke verwezenlijkingen, en eist van zijn personeel dan ook dat àlles in zijn bedrijf – een producent van industriële weegschalen – gesmeerd moet lopen.

Helaas wordt het perfecte bedrijfsplaatje dat hij de buitenwereld voorspiegelt (in zijn droombedrijf is het personeel ‘een familie’, waarvan hij zichzelf graag als ‘de goede baas’ presenteert) aan het wankelen gebracht door een aantal door een aantal

lastigaards: een ontslagen werknemer die op wraak uit is, een depressieve opzichter en een verliefde en ambitieuze stagiaire…

Om zijn kansen op de prijs niet te verspelen, begint de ambitieuze en gewetenloze meester-manipulator zich daarom schaamteloos met het privéleven van zijn  Continue reading “EL BUEN PATRON (Fernando León de Aranoa)” »

ICH BIN DEIN MENSCH (I’M YOUR MAN) (Maria Schrader)

Geplaatst op door

imyourman_ich_bin_dein_mensch_poster

In het tegelijk bijzonder grappige én filosofisch uiterst boeiende ‘ICH BIN DEIN MENSCH’ (a.k.a. ‘I’M YOUR MAN’) maken we kennis met Alma, een wetenschappelijke medewerkster van het vooraanstaande Pergamonmuseum in Berlijn.

Om in aanmerking te komen voor extra onderzoeksbudget, wordt ze – een beetje tegen haar zin – met zachte hand gedwongen om deel te nemen aan een merkwaardige studie: ze moet drie weken lang samenwonen met een humanoïde, een zéér levensechte robot, die helemaal ontworpen is om haar ideale partner te zijn.

Als sceptische wetenschapster ziet Alma Tom als een machine voor wie ze geen echte gevoelens kan ontwikkelen, laat staan als een partner met wie ze gelukkig zou kunnen

worden. Maar zie: die moderne robotten blijken toch wel véél beter in elkaar te zitten dan ze ooit had kunnen denken…

Voor het scenario van ‘ICH BIN DEIN MENSCH’ gooide regisseuse Maria Schrader een romantisch verhaal, een comedy, een sciencefictionfilm én enkele cruciale filosofische levensvragen (zoals: ‘Wat is liefde?’, ‘Wat is vrije wil?’ en ‘Wat is de essentie van het menszijn?’) in één grote pot.

Het is het soort bizarre combinatie dat doorgaans een garantie biedt op een totaal filmische fiasco, maar gelukkig niét in dit geval:  Schrader maakte er net een volstrekt uniek werkje van, licht, diep en slim tegelijk, romantisch maar niet flauw, grappig maar niet Continue reading “ICH BIN DEIN MENSCH (I’M YOUR MAN) (Maria Schrader)” »

LUNANA: A YAK IN THE CLASSROOM

Geplaatst op door

Lunana_poster_BE
Een nieuw Filmhuisseizoen én een nieuw schooljaar, en dus hebben wij een openingsfilm klaarstaan die beide op perfecte wijze weet op te starten.

‘LUNANA: A YAK IN THE CLASSROOM’ is een film over Ugyen, een wat arrogante jonge leraar uit Thimpu, de moderne hoofdstad van Bhutan.
Echt geïnteresseerd in lesgeven is hij niet, want zijn grote droom is naar Australië te emigreren en daar zanger te worden.
Die attitude valt echter niet in de smaak van zijn oversten, die hem op betere gedachten willen brengen door hem naar een schooltje in één van de meest afgelegen plaatsjes ter wereld te sturen: Lunana, een bergdorp met welgeteld 56 inwoners en géén westerse luxe.

Na een trektocht van acht dagen arriveert hij in zijn nieuwe school, waar de dorpelingen hem wel uiterst warm ontvangen, maar waar hij als stadsjongen een school aantreft waar

geen elektriciteit is, waar ze geen schoolboeken hebben en waar zelfs geen bord is. Maar de klas heeft wél iets wat hij in andere klassen nog nooit gezien heeft: een yak.

Met het wonderlijke ‘LUNANA’ haalde regisseur Pawo Choyning Dorji als eerste Bhutanees een welverdiende Oscarnominatie voor Beste Buitenlandse Film binnen.

De film drijft niet alleen op de adembenemend mooie beelden, maar ook op de geweldige, naturelle acteerprestaties van de kinderen en herders (gespeeld door dorpelingen die in  Continue reading “LUNANA: A YAK IN THE CLASSROOM” »

PINK FLOYD: LIVE AT POMPEII (Adrian Maben)

Geplaatst op door

Pink_Floyd_Live_at_pompeii

In de periode tussen het vertrek van hun mentaal labiele bezieler Syd Barrett en de release van ‘The Dark Side of the Moon’ – de plaat die hen definitief tot de status van supergroep zou katapulteren – trok Pink Floyd eind 1971 naar Pompeii.

Daar, in het unieke decor van lava en de Romeinse ruïnes, namen ze in het oude amfitheater onder regie van Adrian Maben een fenomenale concertfilm op – zónder publiek, wat voor een lichtjes bevreemdende maar tegelijk intieme sfeer zorgt.
De afwezigheid van publiek zorgde er ook voor dat de focus helemaal op de muziek kwam te liggen, in scherp contrast met alle andere populaire rockfilms van die periode, genre ‘Woodstock’.

De ster van de film is merkwaardig genoeg niet Roger Waters of meestergitarist David Gilmour, maar wel drummer Nick Mason, die met een geweldige performance de hele film lang alle aandacht naar zich toezuigt.

‘PINK FLOYD: LIVE AT POMPEII’ is muzikaal een onbetwistbaar hoogtepunt van de progrock, en filmisch anderhalf uur genieten door de bijzonder knappe regie van Adrian Maben: die huurde voor het uitmuntende camerawerk twee doorwinterde veteranen in Gábor Pogány en onze landgenoot Willy Kurant (die nog met Orson Welles, Jean-Luc Godard en Serge Gainsbourg gewerkt had).

De film heeft overigens nog een andere stevige Belgische link, want in Engeland zag destijds niemand brood in het idee van Adrian Maben om een film over Pink Floyd te Continue reading “PINK FLOYD: LIVE AT POMPEII (Adrian Maben)” »

FILMHUIS-SLOTFEEST met ‘MAMMA IRMA’, ‘LA BANDA ITALIANA’ en WE TWO live!

Geplaatst op door

We_Two_La_Banda_Italiana_2
Na twee jaar gedwongen coronapauze eindelijk terug: het Filmhuis-slotfeest!

Op DINSDAG 28 JUNI presenteren we u een avond propvol Italiaans-Limburgse chaos, humor, emotie en muziek, want op het programma staan – voor het eerst samen na elkaar te zien! – de twee schitterende docufilms van Remo Perrotti, plus Vincenzo Petrelli a capella én een optreden van WE TWO live!

UURSCHEMA:
- 19u00: ‘MAMMA IRMA’ , gevolgd door Vincenzo Petrelli a capella.
- 20u20: pauze
- 20u45: ‘WE TWO: LA BANDA ITALIANA’, gevolgd door een optreden van WE TWO.
En zoals dat bij ons Slotfeest al jarenlang de goede gewoonte is, trakteert het Filmhuis alle aanwezige filmfans op een gratis drankje en hapje.

Vertoningen in aanwezigheid van de regisseur!

 

Wie een ticket koopt, trakteren we op een optreden van WE TWO én op een gratis hapje en drankje, alstublieft!

—-
Om onze slotavond te openen bieden we u een unieke kans om ‘MAMMA IRMA’ te komen (her)ontdekken, de bijzonder ontroerende film waarmee Perrotti afscheid nam van zijn moeder, en bij uitbreiding van de hele, helaas langzaam uitstervende eerste generatie Italiaanse inwijkelingen in Limburg.
De film zorgde in 2014 bij ons voor afgeladen volle zalen, en is met het verstrijken van de tijd alleen maar relevanter geworden: een generatieportret om niet te missen.

‘MAMMA IRMA’ wordt vertoond om 19u00.
En net zoals bij de release in 2014 komt Vincenzo Petrelli – één van die eerste generatie-Italo-Belgen, en ook te horen in de film – achteraf enkele nummers a capella zingen. Emotie gegarandeerd.

Op algemeen verzoek hernemen we daarna (vertoning om 20u45) Perrotti’s jongste: ‘WE TWO – LA BANDA ITALIANA’.

In deze extreem grappige documentaire neemt hij ons mee in het spoor van Rocco di Turi en Arturo Bellini, twee Italo-Belgen die met hun muziek al veertig jaar lang cafés, feesten, festivals en braderijen afdweilen.
Terwijl ze op hun eigen onnavolgbare wijze overal Italiaanse chaos en dolle ambiance creëren, geven ze ook hun ongefilterde mening over alles en iedereen (maar vooral over de kwaliteit van het eten).

De bijrollen van Mauro Pawlowski (dEUS, Evil Superstars en zichzelf) en Alessio di Turi (The Sore Losers) én de grappigste drugsanekdote uit de vaderlandse muziekgeschiedenis krijgt u er gratis bovenop.

Zà-li-ge film, mét een waterdichte garantie: niet gelachen, geld terug!

En om het Filmhuisseizoen met een topfeest af te sluiten, bieden we nadien uiteraard ook een bis-optreden van de hoofdpersonages van de film aan: yep, WE TWO komt weer voor een te gekke avond vol Italiaanse muziekklassiekers zorgen.

Mamma_Irma_Banda_Italiana_SlotfeestWie de vorige passage van WE TWO in het Filmhuis meemaakte wil dit niet missen.
En wie er de vorige keer niét bij was màg dit niet missen.

Kortom: allemaal komen kijken en meefeesten op DINSDAG 28 JUNI.
En anders: vaffanculo!
Tip_Annemie_Peeters
Ons hoeft u overigens niet te geloven, lees hiernaast wat radiopresentatrice Annemie Peeters vond    ====>    ====>    ====>

 

 

THE DUKE (Roger Michell)

Geplaatst op door

The-Duke-poster

Eén van de leukste Britse komedies van de afgelopen jaren: ‘THE DUKE’ van Roger Michell.

Hoofdpersonage van dit op ware feiten gebeurde verhaal is ene Kempton Bunton, een taxichauffeur die in het Engeland van 1961 voor grote opschudding zorgde.
Zelf wordt de brave maar verarmde man op alle mogelijke manieren aangemaand (en door belastinginners gestalkt) om zijn televisiebelasting te betalen, terwijl hij op zijn tv-toestel godbetert niet eens de BBC kan ontvangen.

En net dàn verneemt hij dat de National Gallery een wel zeer royale £140,000 belastinggeld heeft besteed aan de aankoop van een portret van de Hertog van Wellington, van de hand van de beroemde Spaanse schilder Goya: ‘een mooi voorbeeld van zijn latere periode’, aldus de trotse curator, ‘een halfbakken kliederwerk van een Spaanse zatlap’, aldus de verontwaardigde Kempton.

Voor de principiële en sociaalvoelende man is daarmee de maat vol.
Zijn plan?
Het schilderij stelen, en met het losgeld ervoor zorgen dat de gepensioneerden geen tv-geld meer moeten betalen.

Zo gezegd, zo gedaan: Kempton kruipt door een raam van de National Gallery, om daar even later met een echte Goya weer naar buiten komen – een stunt waarmee hij meteen één van de meest aparte en onwaarschijnlijke kunstroven van de laatste eeuw realiseert.
Maar zal ook het tweede gedeelte van zijn plan werken?

Jim Broadbent is ronduit zalig in de hoofdrol van deze klassieke, warme en ontroerende Continue reading “THE DUKE (Roger Michell)” »

APPLES (Christos Nikou)

Geplaatst op door

APPLES_poster

 

Rare jongens, die Grieken.

Nadat Yorgos Lanthimos als een komeet naar boven schoot met weirde maar briljante films als ‘The Lobster’, ‘The Killing of a Sacred Deer’ en ‘The Favourite’, is nu ook zijn voormalige assistent Christos Nikou op eigen houtje aan de slag gegaan.

Het resultaat heet ‘APPLES’ (of in het Grieks: ‘Mila’), en is al even ontregelend, bizar, grappig en straf als de eerste films van zijn leermeester.

Het verhaal van ‘APPLES’ draait rond ene Aris, één van de vele slachtoffers van een nieuw en snel om zich heen grijpend virus (yep, de film is helemaal vóór corona bedacht) dat compleet geheugenverlies veroorzaakt.

Het gevolg is dat de ziekenhuizen vol liggen met mensen die niet meer weten wie ze zijn, wie ze waren of wat ze deden. De meesten krijgen bij de heropbouw van hun identiteit de hulp van hun familie en bekenden, maar helaas blijkt dat een grote groep ‘identiteitsloze’ patiënten door niemand gemist wordt…

Om hen te helpen heeft de overheid een experimenteel ‘herstelprogramma’ ontwikkeld, waarmee de slachtoffers zich een nieuwe identiteit kunnen opbouwen. Aris is één van de deelnemers aan dat programma: elke dag krijgt hij nieuwe opdrachten, en houdt hij een

dagboek en foto-archief van zijn nieuwe ervaringen bij…

‘APPLES’ is een absolute aanrader voor de liefhebbers van absurde, surrealistische humor. De hoofdrol wordt heerlijk en compleet deadpan vertolkt door de met een uitgestrekener-dan-uitgestreken gezicht gezegende Aris Servetalis.
Maar onder die weirde bovenlaag van de film zit echter wel degelijk een zeer ernstige  Continue reading “APPLES (Christos Nikou)” »