DEMAIN (Cyril Dion & Melanie Laurent)

demain_02bMélanie Laurent mocht van Quentin Tarantino in ‘Inglourious Basterds’ Hitler de lucht inblazen, maar de Française heeft veel méér in haar mars dan alleen maar acteren: samen met Cyril Dion van de ecologische beweging Colibris regisseerde ze ‘Demain’, een documentaire die bij onze zuiderburen al voor een ware (positieve) schokgolf zorgde, en die nu ook de rest van de wereld verovert.

De film begint nochtans met de uiterst deprimerende resultaten van een studie die in 2012 in het wetenschappelijk blad Nature verscheen: Stanford-biologe Elizabeth Hadley en Berkeley-paleontoloog Anthony Barknovsky maakten daarin duidelijk dat – als de mensheid doorgaat zoals ze bezig is – we door de bevolkingsexplosie en de opwarming van de aarde op de drempel van een massale uitroeiing staan, eentje van de soort die de planeet sinds de laatste ijstijd niet meer meegemaakt heeft.

En het gaat niet om een verre, onbestemde toekomst: voor 2100 kan het ecosysteem het point of no return al lang overschreden hebben…

Met zijn allen recht op de afgrond af, dan maar?
Néén, zeggen Dion en Laurent: ze trokken de wereld rond, op zoek naar realistische oplossingen en werkende alternatieven, en het goede nieuws is: ze vonden die ook.

Niet alleen oplossingen voor het energieprobleem, maar ook economische alternatieven, slimme landbouwtoepassingen, ecologische initiatieven én manieren om het onderwijs en de democratie weer beter te laten functioneren.

Van het Bristol Pound (de Britse stad voerde een eigen munteenheid in waardoor geld  Continue reading “DEMAIN (Cyril Dion & Melanie Laurent)” »

MIA MADRE (Nanni Moretti)

Shots from "Mia Madre"Margherita is een geëngageerde filmmaakster die haar tijd probeert te verdelen tussen haar nieuwe film over fabrieksstakingen, haar puberende dochter en haar moeder: die kranige dame was jarenlang leerkracht Latijn, maar ligt nu in een ziekenhuis op sterven…

Met ‘Mia Madre’ voegt acteur-regisseur Nanni Moretti alweer een pareltje aan zijn autobiografisch oeuvre toe  (tijdens het draaien van ‘Habemus Papam’ lag zijn eigen moeder – ook een lerares Latijn – op sterven), zij het dat hij dit keer voor één keer zelf niet de hoofdrol speelt: die laat hij vertolken door een uitmuntende Margherita Buy.

Zij krijgt op de set van haar film af te rekenen met de zelfvoldane Amerikaanse ster Barry Huggins (gespeeld door John Turturro, die heerlijk en supergrappig is als de arrogante lul van dienst).

Moretti zelf neemt genoegen met een ingetogen bijrol als broer van de filmmaakster, en serveert ons een pakkende, ontroererende familiekroniek, die zowel verwijst naar Woody Allen als naar Ken Loach, Bergman en Fellini.

Het bij dit soort onderwerpen altijd op de loer liggende melodrama wordt vakkundig Continue reading “MIA MADRE (Nanni Moretti)” »

LE CHANT DES HOMMES (Mary Jimenez & Bénédicte Liénard)

chantDe gereputeerde documentairemaaksters Mary Jimenez en Bénédicte Liénard regisseerden met ‘Le Chant des Hommes’ hun eerste speelfilm, al sijpelt hun documentaire achtergrond zowel door in het onderwerp als in de dicht op de huid zittende aanpak.

De film speelt zich af in een Brusselse kerk, waar een groep vluchtelingen van over de hele wereld ten einde raad tot een hongerstaking overgaan om de noodzakelijke papieren te kunnen bemachtigen.
De bezielers van de actie zijn pastoor André (gespeeld door Sam Louwyck), de Iraanse lerares Esma en Kader, een wat schimmige Marokkaanse “arrangeur”.

Buiten gaat het stedelijke leven echter zijn gewone gang, alsof er niks aan de hand is.
En in het duister van die kerk sijpelt diezelfde buitenwereld alleen naar binnen via de
glasramen, of via een occasionele bezoeker: een vrouw die kleren komt brengen, of een
Continue reading “LE CHANT DES HOMMES (Mary Jimenez & Bénédicte Liénard)” »

Artist Awards Afrika Filmfestival 2016: een fotoverslag!

Op onze slotvoorstelling van het Afrika Filmfestival werden de Artist Awards 2016 uitgereikt, bedoeld om talentvolle Belgisch artiesten met Afrikaanse roots extra in de kijker te plaatsen.

Dit jaar ging de bekroning naar actrices en theathermaaksters Aminata Demba en Aïcha Cissé.

Aïcha Cissé en Aminata Demba, winnaars van de Artist Award van het Afrika Filmfestival 2016. Foto © Raf Degeest

Aïcha Cissé en Aminata Demba, winnaars van de Artist Award van het Afrika Filmfestival 2016.
Foto © Raf Degeest

In 2011 stelden Aminata en Aïcha hun eerste eigen productie voor: ‘Nostalgie’, een ode aan hun Afrikaanse ouders.

Aminata speelde ook in ‘Marieke Marieke’, een voorstelling van Leen Braspenning over de Eerste Wereldoorlog, terwijl Aïcha door Franz Marijnen gecast werd voor ‘Scarlatti’.

De echte doorbraak kwam er met ‘Dis-moi wie ik ben’, een theaterstuk dat deze twee talentvolle actrices (allebei geboren in 1987) produceerden voor t,arsenaal, en waarmee ze nu al meer dan een jaar succesvol toeren door zalen in binnen- en buitenland
‘Dis-moi wie ik ben’ is een voorstelling waarin ze op zoek gaan naar hun identiteit en de mysteries van hun familiegeschiedenis, die voor Aminata in Mali begint, en voor Aïcha in Senegal.

De prijzen werden overhandigd door Guido Convents, voorzitter van het Afrika Filmfestival, en David Katshiunga, de Artist Award-winnaar van vorig jaar.

In de Universiteitsbibliotheek van Leuven loopt nog tot eind april een – zeer aangeraden – tentoonstelling met werk van David.

Raf Degeest maakte volgend fotoverslag van de uitreiking van de Artist Awards van het Continue reading “Artist Awards Afrika Filmfestival 2016: een fotoverslag!” »

In première in het Filmhuis: LAMB (Yared Zeleke)

maxresdefaultMet enige trots kunnen wij u de Belgische bioscooppremière presenteren van ‘Lamb’, de film van Yared Zeleke die als allereerste Ethiopische prent geselecteerd werd voor het Festival van Cannes.

Na een festivalpremière in Bozar en op het Afrika Filmfestival in Leuven zal deze prachtfilm éérst in Filmhuis Mechelen vertoond worden!

Het adembenemend mooi verfilmde verhaal (de Franse cameraman Josée Deshaies leverde verbluffend werk) draait rond de jonge Ephraïm.

Sinds zijn moeder gestorven is in de hongersnood die Ethiopië teistert, woont hij alleen met zijn vader. Ephraïms beste vriend is Chuni, een lammetje met wie hij al zijn dromen en avonturen deelt.

afrikfilmOm zijn zoon te redden, stuurt de vader hem naar familie in een betere regio. Maar in het huis van zijn oom blijkt Ephraïm – die veel liever kookt dan op het veld werkt – een buitenbeentje.

En bovendien kondigt zijn oom aan dat Chuni
Continue reading “In première in het Filmhuis: LAMB (Yared Zeleke)” »

22/3/2016: AFRIKA FILMFESTIVAL: EXAMEN D’ETAT + CHRIS JORIS & LAMINE SAMBOU LIVE!

examen-d-etat-1Een groep jonge lyceumstudenten bereidt zich in Kisangani voor op het belangrijke Congolese staatsexamen.

Dieudo Hamadi’s camera filmt het verloop van begin tot eind: zowel op school (van waar leerlingen geregeld worden weggestuurd omdat 
zij de ‘leraarspremie’ niet betaald hebben) als in de ‘maquis’, de gemeenschapshuizen waar zij hun leerstof herhalen.

afrikfilm

En de filmmaker volgt hen ook in de chaotische straten van de stad, in hun zoektocht naar hoe zij hun leven zin kunnen geven.

Het resultaat is een heerlijke prent die een unieke inkijk geeft in het alledaagse leven van de Congolese jeugd- Continue reading “22/3/2016: AFRIKA FILMFESTIVAL: EXAMEN D’ETAT + CHRIS JORIS & LAMINE SAMBOU LIVE!” »

BACKUP BUTEMBO (Elien Spillebeen & Martijn D’haene)

backupbutOost-Congo staat bekend als één van de gevaarlijkste plekken ter wereld om vrouw te zijn: er woedt al jarenlang een extreem bloedige burgeroorlog, en plunderingen, massaverkrachtingen en moorden zijn er aan de orde van de dag.

Maar in de door rebellen omsingelde stad Butembo in Noord-Kivu weigeren de vrouwen die situatie zomaar te aanvaarden: ze proberen hun lot weer in eigen handen te nemen, en hun voetbalploeg FC Graben speelt daarbij een belangrijke rol.
De ploeg zorgt niet alleen voor verbondenheid, maar geeft hen ook wilskracht en hoop…

afrikfilm
De jonge journaliste Elien Spillebeen trok – alleen gewapend met een klein cameraatje – naar de streek, en kwam terug met een mand vol pakkende verhalen: soms rauwe en ondraaglijke verhalen, maar evengoed verhalen vol Continue reading “BACKUP BUTEMBO (Elien Spillebeen & Martijn D’haene)” »

EL CLUB (Pablo Larrain)

In elclub6een huis aan de Chileense kust heeft een groep mannen zo goed als afgescheiden van de buitenwereld.
Is het omdat ze niet met het gewone volk in contact willen komen?

Neen, zo blijkt het al snel: de mannen zijn priesters die allerhande onduidelijke misdaden op hun kerfstok hebben, en die hier van de kerk een soort toevluchtsoord hebben gekregen.

Officieel zitten ze er om er tot inkeer kunnen komen, maar eigenlijk vooral om het Heilig Instituut een gerechtelijk onderzoek te besparen dat hen nog meer schade zou kunnen opleveren.

Hun beschermengel is zuster Monica, die er niet alleen voor zorgt dat al hun zonden vakkundig onder de mat geveegd worden, maar ook dat ze de hele tijd uit de

belangstelling van de buitenwereld kunnen blijven. De pastoors zelf vullen ondertussen hun rustig voortkabbelende dagen met gokken op hondenrennen en andere kleine pleziertjes.

Tot een nieuwe priester hen komt vervoegen: zijn komst zorgt meteen voor de zo gevreesde aandacht, wanneer een man bij het hek van de refuge luidkeels zijn woede Continue reading “EL CLUB (Pablo Larrain)” »

45 YEARS (Andrew Haigh)

45_Years

Kate en Geoff staan op de drempel van hun 45ste huwelijksverjaardag: een huwelijk waarin schijnbaar alles klopt, en dat dan ook met een passend feest gevierd moet worden.

Tot Geoff uitgerekend in die feestweek een brief krijgt waaruit blijkt dat in het ijs van de Zwitserse Alpen het lichaam van ene Katya gevonden is.
Die Katya blijkt de ex van Geoff te zijn, en bijna vijftig jaar eerder omgekomen door in een gletsjer te vallen.

Geoff had het drama achter zich gelaten, en een nieuwe liefde gevonden bij Kate, maar bij Kate is de brief aanleiding voor twijfels, én een reden om in het verleden te gaan graven, want ze vermoed dat Geoff misschien wel meer voor Katya voelde dan ze eerst
Continue reading “45 YEARS (Andrew Haigh)” »

CAROL (Todd Haynes)

carol__Regisseur Todd Haynes is al sinds zijn debuut ‘Poison’ (in 1991 bij ons te zien!) een Filmhuisfavoriet.

Oké, een veelfilmer is de man niet, maar telkens als hij een film maakt, is het wél een verdomd goede: ‘Velvet Goldmine’, ‘I’m Not There’, ‘Mildred Pierce’ en ‘Far From Heaven’ waren allemaal kleine meesterwerkjes, en ook zijn nieuwste voldoet moeiteloos aan de hooggespannen verwachtingen.

‘Carol’ – gebaseerd op een roman van Patricia Highsmith – speelt zich af in de benepen jaren ’50: wanneer de jonge, bedeesde winkelbediende Therese (rol van Rooney Mara) de oudere, gedistingeerde Carol ontmoet, ontluiken er bij beiden gevoelens.

Carol is de echtgenote van een succesvolle zakenman en moeder van een dochter, en ook Therese heeft een vriend, maar beide relaties voelen eerder aan als een gevangenis: de echte liefde vinden ze alleen bij elkaar.

Maar lesbische relaties zijn in het bekrompen Amerika van de jaren vijftig nog meer taboe Continue reading “CAROL (Todd Haynes)” »