Srebrenica, juli 1995.
De burgeroorlog in het uit elkaar gespatte ex-Joegoslavië woedt volop, en het Bosnisch-Servische leger rukt steeds verder op naar de stad.
Daar werkt Aida werkt als tolk op de Nederlandse VN-basis, maar als moslima zoekt ze – net als twintigduizend andere Bosnische moslims – een veilige plek voor haarzelf en haar familie.
Want waar ze er eerst van overtuigd was dat de troepen van de Verenigde Naties hen wel zouden beschermen tegen de moordzucht van de Servische generaal Ratko Mladic en zijn kornuiten, blijkt die hoop in realiteit vals: duizenden moslimvluchtelingen worden afgeslacht, zowat onder de ogen van de Nederlandse blauwhelmen, en in het hart van het o zo ‘beschaafde’ Europa…
De genocide van Srebrenica wordt meteen de grootste schandvlek op de Europese geschiedenis van na 1945, en legt de totale onmacht van de Verenigde Naties bloot.
Johan Heldenbergh speelt met verve Thom Karremans, de Nederlandse generaal die door samen met Mladic het glas te heffen (terwijl hij de legendarische zin ‘Don’t shoot the piano player’ uit zijn mond liet komen) hét symbool werd van de bijna sullige, knullige en tandeloze manier van optreden van de Verenigde Naties – je hoefde nochtans geen Continue reading “QUO VADIS, AIDA? (Jasmila Zbanic)” »
16-jarige Youri (een sterke Alseni Bathily) woont al zijn hele leven in Gagarine, een uit enorme, uit rode baksteen opgetrokken banlieu van Parijs die in meer hoopvolle tijden vernoemd werd naar de eerste man in de ruimte.