MISÉRICORDE (Alain Guiraudie)

Misericorde_posterVertoningen:
- MAANDAG 16 DECEMBER om 18u30 - tickets voor deze vertoning HIER!

- DINSDAG 17 DECEMBER om 18u30  - tickets voor deze vertoning HIER!

 

TIP: koop eerst HIER! onze Seizoenskaart 2024-25, en geniet zo een jaar lang van 2 euro korting op onze reguliere vertoningen!

—–

Na lange afwezigheid keert Jérémie terug naar het doodse gehucht Saint-Martial: zijn oude baas – de plaatselijke bakker – is overleden, en omdat hij de begrafenis wil bijwonen, zal hij een paar dagen bij Martine, de bakkersweduwe, logeren.

Maar dat is niet naar de zin van haar zoon Vincent. De komst van Jérémie zorgt sowieso al voor onrust in het dorpje, want iedereen vraagt zich af wat nu eigenlijk zijn échte bedoelingen zijn, want alles wat hij vertelt hangt van de leugens aan elkaar.
En een mysterieuze verdwijning, een dreigende buur, een rare abt en de homo-erotische ondertoon die Jérémie constant lijkt op te poken doen de achterdocht, de roddels en de vragen alleen maar toenemen…

De Franse regisseur-provocateur Alain Guiraudie (‘L’inconnu du Lac’) heeft met ‘Miséricorde’ alweer een lekker subversieve film gebrouwen, vol knipogen naar allerlei grote namen: een snuifje Hitchock hier, wat Pasolini daar, een toets Bresson ginder, en dan nog wat Coen Brothers erbij.

Net als zijn hoofdpersonage zet Guiraudie de kijker graag op het compleet verkeerde been: eerst denk je naar een psychologische thriller te zitten kijken, vervolgens kom je in een duistere komedie terecht, en dan weer beland je in een mystiek seksueel sprookje.

Als u in vakjes weigert te denken, en niet van voorgekauwde kost of platgetreden  Continue reading “MISÉRICORDE (Alain Guiraudie)” »

UN TRIOMPHE (Emmanuel Courcol)

un-triompheEtienne is een voormalige succesacteur wiens carrière helemaal in het slop zit, en die het hoofd boven water probeert te houden door zakenlui onnozele workshops haka-dans te geven om hun agressie kwijt te raken.

Op een dag komt daar via een vriend een tweede bijverdienste bij, wanneer hij in de gevangenis een theaterworkshop mag gaan geven.

Met zijn hart is hij er aanvankelijk niet bij (hij doet de klus eigenlijk alleen maar uit financiële noodzaak), maar gaandeweg wordt hij aangenaam verrast door het acteertalent van enkele van de bajesklanten.

Enthousiast overtuigt hij de directie van een gek plan: als hij met zijn bonte cast nu eens

het absurdistische ‘Wachten op Godot’ van Samuel Beckett op de planken zou brengen?

Het wilde idee groeit uit tot zo’n triomf uit dat ze van de gevangenisatoriteiten toestemming krijgen om het niet bij één voorstelling te houden, maar er een heuse toernee aan vast te knopen.
Maar wat heb je als acteur aan het applaus als je na elke succesvertoning opnieuw  Continue reading “UN TRIOMPHE (Emmanuel Courcol)” »