Voor ha
ar negende verjaardag krijgt Babs van haar opa uit Amerika het varkentje Knor cadeau.
Helaas zijn haar knorrige papa en haar vegetarische mama daar helemaal niet blij mee: alleen op voorwaarde dat Knor een puppycursus volgt, mag Babs hem houden.
Ze start dan ook meteen met het trainen van het varkentje, maar wat ze niet weet is dat iemand anders stiekem een heel doortrapt plannetje heeft met Knor…
I
n zijn ‘ASTEROID CITY’ katapulteert Wes Anderson ons op zijn geheel eigen wijze terug naar het Amerika van de jaren ’50.
Ergens in een woestijndorpje vindt daar jaarlijks de Junior Stargazers-conventie plaats, een bijeenkomst van jonge uitvinders, wetenschappelijke wonderkinderen en superslimme space cadets, plus hun ouders.
Maar dit jaar wordt de knappe koppen-conventie echter brutaal verstoord door een aantal spectaculaire gebeurtenissen: niet alleen worden er in de omgeving UFO’s opgemerkt, even verderop vinden ook nucleaire testen plaats.
De overheid wil geen risico’s nemen, en besluit het dorpje in quarantaine te zetten, waardoor opeens een bijzonder bonte bende personages met mekaar opgescheept zit.
Een zingende cowboy, bijvoorbeeld (Rupert Friend), de plaatselijke moteluitbater (Steve Carrell), een bloedmooie filmster die constant op de foute mannen valt (Scarlett Johansson), een oorlogsfotograaf die net zijn vrouw verloren heeft (Jason Schwartzman), een garagist (Matt Dillon) en vele, zéér vele anderen: naast de al genoemde namen bevat de cast toppers als – even zeer diep ademhalen – Tom Hanks, Tilda Swinton, Adrien Brody, Margot Robbie, Jeff Goldblum, Grace Edwards, Jeffrey Wright, Willem Dafoe, Edward Norton en Tal Van Anderen.
Allemaal sterren die meestal op hun eentje de hoofdrol van de film opeisen, maar die hier maar al te graag komen opdraven om zich doorheen Andersons hypergestyleerde
Taeko woont met haar zesjarige zoon Keita en haar man Jiro in een gezellig appartementje in een Japanse kuststadje.
Alhoewel hun leven aan de oppervlakte en op het eerste zicht goed lijkt, wordt het al snel duidelijk dat er ook enkele duistere scheurtjes in dat zonnige bestaan zitten: de ouders van Jiro wonen wel vlakbij, maar de band is vertroebeld, omdat ze het huwelijk van hun zoon met een gescheiden vrouw afkeuren én ze een eigen kleinzoon wensen.
Keita is immers niet hun echte kleinzoon, maar het kind uit de vorige relatie van hun schoondochter. En laat uiteraard net nu de biologische vader van Keita na vele jaren weer in hun leven opduiken…
Na een ongeval is de man dakloos en doof geworden, en Taeko besluit uit schuldgevoel zich over haar sukkelende ex te ontfermen. Alleen zet ze daardoor haar relatie met Jiro op het spel….
‘LOVE LIFE’ is – zoals de titel al een beetje weggeeft – een prachtige, subtiele, nu eens bittere, dan weer zoete en grappige film over de liefde en het leven, en wat er kan gebeuren als daar iets mee misloopt.
Regisseur Koji Fukada (‘Harmonium’, ‘A Girl Missing’…) maakte met ‘LOVE LIFE’ een film die zowel naadloos aansluit op de klassieke bitterzoete familiedrama’s van de oude Japanse grootmeester Yasujiro Ozu als op de films van zijn hedendaagse collega Continue reading “LOVE LIFE (Koji Fukada)” »
Hoog op het Tibetaanse plateau, tussen onontdekte en ontoegankelijke valleien ligt één van de laatste heiligdommen van de wilde wereld, waar zeldzame en onontdekte fauna leeft.
Vincent Munier, één van ‘s werelds meest gerenommeerde wildlifefotografen, trekt er op missie, en neemt in zijn zog de avonturier en romanschrijver Sylvain Tesson mee.
Wekenlang verkennen ze de onherbergzame valleien, op zoek naar unieke dieren, en dan vooral naar één van de meest zeldzame én moeilijkst te benaderen grote katten: de sneeuwpanter, la panthère des neiges.
Of ze in hun doel zullen slagen is onduidelijk en onzeker – de wilde natuur laat zich niet in een vooraf uitgeschreven script gieten – maar gaandeweg wordt voor Tesson en de kijker één zaak duidelijk: de échte schoonheid en de kracht zit hem in de zoektocht, niet in ‘de vangst’.
Tesson schreef zijn reiservaringen van die unieke trip neer in ‘La Panthère des Neiges’ (‘The Art of Patience: Seeking the Snow Leopard in Tibet’), en nu maakte Munier daar – samen met Marie Amiguet – de adembenemend mooie filmische tegenhanger van: een fabelachtige ode aan de natuurpracht van Tibet én aan de gave van het geduld.
En alsof de natuur nog niet voor een voldoende portie schoonheid in deze film zorgt, is Continue reading “THE VELVET QUEEN – LA PANTHÈRE DES NEIGES (Marie Amiguet & Vincent Munier)” »
In Pine Ridge, een reservaat in South Dakota en één van de armste plaatsen in de Verenigde Staten, volgen we Matho en Bill: ze behoren allebei tot de Oglala Lakota-gemeenschap, maar hebben op het eerste zicht niet veel met elkaar te maken.
Bill is een jonge vader van 23 die altijd op de loer ligt om ergens geld uit te slaan. Tijdens één van zijn klusjes raakt hij in contact met een rijke kalkoenhouder die hem een job aanbiedt op zijn ranch buiten het reservaat.
Matho is dan weer een twaalfjarige die zichzelf constant in de problemen werkt: nu eens
bezondigt hij zich aan diefstal, dan weer gaat het om drugs – en dat laatste is iets waar ook zijn vader zeer druk mee bezig is.
Wanneer Matho en Bill toevallig elkaars pad kruisen, blijkt dat ze ondanks hun verschillen toch heel veel met elkaar gemeen hebben…
Regisseursduo Gina Gammell en Riley Keough werkten voor hun debuutfilm nauw samen met de lokale gemeenschap, die niet alleen meeschreef aan het scenario, maar Continue reading “WAR PONY (Gina Gammell & Riley Keough)” »
Exact 50 jaar oud, maar nog altijd één van de meest angstaanjagende en ontregelende films ever, en tevens een In Memoriam voor de op 7 augustus overleden grootmeester William Friedkin: ziedaar twee uitstekende redenen om het absolute meesterwerk ‘THE EXORCIST’ nog eens te tonen in zijn volle glorie.
Voor wie de plot niet zou kennen: de film draait rond een 12-jarige meisje (de piepjonge Linda Blair in de rol van haar leven) uit een net gezin dat uitermate afwijkend gedrag begint te vertonen.
Dokters vinden geen oorzaak of ziekte, maar omdat haar toestand altijd maar verder uit de hand begint te lopen (het meisje beweert door de duivel bezeten te zijn), suggereert één van de artsen dat exorcisme misschien kan helpen om haar psychologisch tot rust te brengen – baat het niet, dan schaadt het niet.
Twee katholieke priesters worden erbij gehaald om het ritueel uit te voeren…
Wat ‘THE EXORCIST’ na een halve eeuw nog altijd zo intens angstaanjagend maakt zijn niet de enkele schokeffecten (want die zijn al zeer lang links en rechts door de latere horror-slashers voorbijgestoken), maar wel dat Friedkin van zijn hoofdpersonages herkenbare mensen van vlees en bloed maakte: hier geen cartoonslechteriken, met bijlen zwaaiende gekken of wilde psychopaten, maar een gewone moeder die om haar uiterst getroubleerde tienerdochter geeft, artsen die het ook niet allemaal weten, en een priester die openlijk aan zijn geloof twijfelt.
Zij zuigen je nog altijd onherroepelijk mee in het duistere verhaal, gebaseerd op het boek van William Peter Blatty.
Voeg daarbij de fantastische acteerprestaties (Ellen Burstyn! Max von Sydow! Lee J. Cobb! Of Jason Miller als de priester-Jezuiet!), de tussen realistisch en gothic Continue reading “THE EXORCIST (William Friedkin)” »
Franco Amore is een Milanese flik die na 35 dienstjaren aan de vooravond van zijn pensioen staat.
In zijn lange carrière heeft de goedzakkige Amore nog nooit zijn dienstwapen hoeven te gebruiken, en heeft hij zich altijd netjes aan de regels gehouden.
Maar wat hij nog niet beseft is dat uitgerekend zijn allerlaatste dienstnacht de langste en moeilijkste van zijn leven zal worden…
Met de uitmunten
de thriller/policier ‘L’ULTIMA NOTTE DI AMORE’ bewijst acteur-schrijver-regisseur Andrea di Stefano zijn liefde voor (en zijn kennis van) de in de seventies ook bij ons zo populaire Italiaanse giallo-genrefilms.
De geweldige Piefrancesco Favino is na zijn glansrollen in films als ‘Nostalgia’ en ‘Il Traditore’ ook hier – alweer – excellent als de agent die alles waar hij zijn hele leven voor gewerkt heeft op één nacht dreigt te verliezen: zijn vrouw Viviana, zijn collega Dino, zijn job, zijn trots, zijn leven…
Bovendien wordt Milaan geweldig in beeld gebracht door het adembenemende
Continue reading “L’ULTIMA NOTTE DI AMORE (Andrea di Stefano)” »
Soms is het – zoals u ongetwijfeld ook zelf ooit al weleens ondervonden hebt – beter eens even uw bek te houden, en een verhaal niét te vertellen, hoezeer dat verhaal ook op uw tong ligt branden om verteld te worden.
Moet je bijvoorbeeld altijd eerlijk zijn, en aan je hoogzwangere vrouw vertellen dat je haar ontrouw bent geweest?
Of moeten we een wat teneergeslagen alleenstaande vriend tegen zijn zin pushen om op jacht te gaan naar een relatie? En moeten we, wanneer hij dan een leuke partner vindt op wie hij totaal verliefd is, hem dan meteen weer van die roze wolk halen door hem te waarschuwen voor een geheim dat ze met zich meedraagt?
En is het wel slim om aan je nietsvermoedende partner die niets gevraagd heeft te vertellen dat er écht helemaal niets gebeurd is met, euh, niemand – ook al is er écht niks gebeurd, met niemand, en al zeker niet met die lekkere, sexy buurman die je weleens bij het uitlaten van de hond tegenkomt?
In ‘HISTORIAS PARA NO CONTAR’ heeft de Spaanse regsieur Cesc Gay vijf van dat soort beter niet vertelde verhalen verzameld.
Allemaal spelen ze zich af in Barcelona, waardoor de sfeer van Woody Allens Europese grootstadskomedies nooit veraf is. Bovendien is het genieten van Gays zwierige regie, én Continue reading “HISTORIAS PARA NO CONTAR (Cesc Gay)” »
‘Altijd Zomer’ is een psychologisch drama over een vader (Tom Vermeir) die een weekend met zijn dochter (Flo Martens) doorbrengt.
Een universeel verhaal over verdriet en de kracht van liefde.
‘ALTIJD ZOMER’ werd geregisseerd door Hans Dessers, die hiermee een ode brengt aan een vriend die uit het leven stapte.
Met deze kortfilm wil Dessers mentaal welzijn bespreekbaar maken.
We kijken samen naar de film en gaan nadien in gesprek met de regisseur.
Lore Vonck van de Werkgroep Verder na Zelfdoding en de Zelfmoordlijn sluit aan voor dit Continue reading “ALTIJD ZOMER (Hans Dessers)” »
Tijdens OPEN CINEMA 2023 besteden we uiteraard ook graag aandacht aan jong Belgisch filmtalent.
Zoals bijvoorbeeld Brusselaar Nelson Polfliet, die met ‘PORTRAIT OF A DISAPPEARING WOMAN’ één van de leukste en meest frisse kortfilms van de afgelopen jaren maakte.
Het verhaal draait rond Sabine, een 59-jarige vrouw die genoeg heeft van haar leven als visverkoopster in haar dorpswinkel.
Ze besluit te ontsnappen naar het onbekende: met de schoolbus van het dorp komt ze in het Museum voor Schone Kunsten in Gent terecht, waar de audiogids haar op compleet andere paden leidt…
De uitstekende rol van Sabine is Marijke Pinoy op het lijf geschreven.
Naast haar ziet u o.a. Gunter Lamoot, Ilse De Koe, Tomas Pevenage en Lotte Diependaele.
‘PORTRAIT OF A DISAPPEARING WOMAN’ werd op het Kortfilmfestival bekroond met Continue reading “PORTRAIT OF A DISAPPEARING WOMAN (Nelson Polfliet)” »
Regisseur Mascha Halberstad baseerde haar prachtige, grappige en originele stop-motion animatiefilm op het boek ‘De Wraak van Knor’ van Tosca Menten.
Niet alleen won Halberstad met ‘KNOR’ als allereerste animatiefilm ooit het Gouden Kalf voor Beste Film – de Nederlandse Oscars, zeg maar – de film werd ook gekozen als de